Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

An An Assessment On Tourism Policies Of Local Governments: The Case Of Doğubayazit Municipality

Yıl 2022, Cilt: 8 Sayı: 2, 481 - 502, 31.10.2022
https://doi.org/10.31463/aicusbed.1121855

Öz

In recent years, studies have been carried out to bring important destinations to the fore instead of the whole country in tourism. For this reason, local governments are on the way to become the main element of tourism. Because they dominate the social, economic and geographical structure of the city, the first institution that comes to mind when it comes to local government is municipalities. Municipalities undertake an important role and responsibility in determining tourism policies and plan tourism based on the identity of the city. However, not every municipality can achieve the same success in tourism. Because local promotions are developed and implemented in line with the vision, election promises and policies of the local administrator. Therefore, the contribution of mayors to tourism varies in each city. This study discusses and evaluates how municipalities can contribute to tourism policies in Turkey. It is hoped that the article will be important in terms of its contribution to the national and international studies of central and local government institutions or the promotion policies they will produce. The study is limited to the tourism policies of Doğubayazıt Municipality of Ağrı province. In this study, which was based on the qualitative research method; A literature review was made, and data were obtained by examining the reports of national institutions and organizations. These data were evaluated with the document analysis technique and the findings were reached. There was no need for an "Ethics Committee Report" since survey, interview, focus group work, observation, experiment and interview techniques were not used. At the end of the study, it was reached that the tourism policy of Doğubayazıt Municipality was not sufficient and some suggestions were given.

Kaynakça

  • Akat, Ö. (2000). Pazarlama Ağırlıklı Turizm İşletmeciliği (3 b.). Bursa: Motif Matbaa.
  • Atar, G. (2010). Düzenleyici Etki Analizi ve Türkiye'de Belediye Gelirleri Üzerine Bir Uygulama "Konaklama Vergisi Örneği". İstanbul: Marmara Üniversite.
  • Aydın, O. (2012). Türkiye'de Alternatif Bir Turizm;Sağlık Turizmi. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi(2), 91-96.
  • Bertucci, G. (2002). Strengthening Local Governance İn Tourism-Driven Economies. Mexico: International Colloquium On Regional Governance And Sustainable Development In Tourism-Driven Economies.
  • Budak, F. (2013). Kentsel Mekan Politikası; Barcelona'da Kentsel Dönüşüm. Doctoral Dissertation. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Costa, C. (2001). An Emerging Tourism Planning Paradigm? A Comparative Analysis Be Tween Town And Tourism Planning. International Journal Of Tourism Research, 3(6), 425-441.
  • Curtis, J. (2001). Branding A State: The Evolution Of Brand Oregon. Journal Of Vacation Marketing, 7(1), 75-81.
  • Dinçer. (1993). Turizm Ekonomisi ve Türkiye Ekonomisinde Turizm. İstanbul: Filiz Kitapevi.
  • Doğan, E. (2000). Kimlikler Kıskacında Ulusal Kişilik. İmge Kitabevi, Ankara.
  • Hall, C. (1994). Tourism And Politics: Policy, Power and Place. Chichester: John&Wiley.
  • İçellioğlu, C. (2014). Kent Turizmi ve Marka Kentler: Turizm Potansiyeli Açısından İstanbul’un Swot Analizi. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 37-55.
  • Ishikawa, N., & Fukushige, M. (2007). Who Expects The Municipalities To Take The İnitiative İn Tourism Development? Residents’ Attitudes Of Amami Oshima Island İn Japan. Tourism Management, 461-475.
  • Jeffries, D. (2001). Governments And Tourism. Oxford: Butterworthheinemann.
  • Lai, K., Li, Y., & Feng, X. (2006). Gap Between Tourism Planning And Implementation: A Case Of China. Tourism Management, 6(27), 1171-1180.
  • Maitland, R. (2010). Everyday Life As A Creative Experience İn Cities. International Journal Of Culture. Tourism and Hospitality Research, 3(4), 176-185.
  • Özerk, G., & Yüksekli, B. (2011). Küresel Kent, Kentsel Markalaşma ve Yok-Mekan İlişkileri. İdeal Kent, 3(2), 82-93.
  • Öztürk, Y., Ayaz, N., & Allahyarı Sanı, R. (2018). A Research On The Role Of Municipalities İn Tourism Development Of Rural Areas: The Case Of Turkey. Afro Eurasian Studies, 1(7), 48-69.
  • Tekeli, İ. (1991). Bir Kentin Kimliği Üzerine Düşünceler. Kent Planlaması Konuşmaları, 79-89.
  • Tosun, C., & Bilim, Y. (2004). Şehirlerin Turistik Açıdan Pazarlanması; Hatay Örneği. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(15), 125-138.
  • Turanlı, M., & E, G. (2003). Turizm Sektöründe Talep Tahmin Modellemesi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi(3), 1-13.
  • Yağcı, Ö. (2003). Turizm Ekonomisi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Yavuz, M., & Karabağ, S. (2009). Ulusal Turizm Tanıtımı Ve Pazarlama Yönetimi Örgütlenmesi: Türkiye İçin Bir Model Önerisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(36), 113-130.
  • Zeren, H. (2011). Kent Yönetimi ve Kent Markası Oluşturma Süreci. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 175-200.

YEREL YÖNETİMLERİN TURİZM POLİTİKALARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME: DOĞUBAYAZIT BELEDİYESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2022, Cilt: 8 Sayı: 2, 481 - 502, 31.10.2022
https://doi.org/10.31463/aicusbed.1121855

Öz

Son yıllarda turizmde ülkenin tamamı yerine önemli destinasyonlarının ön plana çıkarılmasına yönelik çalışmalar yürütülmektedir. Bu sebeple yerel yönetimler turizmin ana unsuru olma yolunda ilerlemektedir. Kentin sosyal, ekonomik ve coğrafi yapısına hâkim olmaları dolayısıyla yerel yönetim denince akla ilk gelen kurum belediyelerdir. Belediyeler turizm politikalarını belirlemede önemli rol ve sorumluluk üstlenerek turizmi kentin kimliği üzerinden planlar. Ancak her belediye turizmde aynı başarıyı elde edemez. Çünkü yerelde yapılan tanıtımlar, yerel yöneticinin vizyonu, seçim vaatleri ve politikaları ölçüsünde gelişir ve uygulanır. Dolayısı ile belediye başkanlarının turizmine olan katkısı her kentte farklılıklar gösterir. Bu çalışma Türkiye’de belediyelerin turizm politikalarına nasıl katkıda bulunabileceğini tartışarak değerlendirmektedir. Makalenin merkezi ve yerel yönetim kurumlarının ulusal ve uluslararası ölçekte yapacağı çalışmalara veya üretecekleri tanıtım politikalarına sağlayacağı katkı açısından önemli olduğu umulmaktadır. Çalışma Ağrı ili Doğubayazıt Belediyesinin turizm politikaları ile sınırlandırılmıştır. Nitel araştırma yöntemine dayalı olarak gerçekleştirilen bu çalışmada; literatür taraması yapılmış, ulusal kurum ve kuruluşların raporları incelenerek veriler elde edilmiştir. Bu veriler, doküman analizi tekniği ile değerlendirilerek bulgulara ulaşılmıştır. Anket, mülakat, odak grup çalışması, gözlem, deney, görüşme teknikleri kullanılmadığından “Etik Kurul Raporu’na” ihtiyaç duyulmamıştır. Çalışma sonunda Doğubayazıt Belediyesi’nin turizm politikasının yeterli olmadığına ulaşılmış ve birtakım önerilere yer verilmiştir.

Kaynakça

  • Akat, Ö. (2000). Pazarlama Ağırlıklı Turizm İşletmeciliği (3 b.). Bursa: Motif Matbaa.
  • Atar, G. (2010). Düzenleyici Etki Analizi ve Türkiye'de Belediye Gelirleri Üzerine Bir Uygulama "Konaklama Vergisi Örneği". İstanbul: Marmara Üniversite.
  • Aydın, O. (2012). Türkiye'de Alternatif Bir Turizm;Sağlık Turizmi. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi(2), 91-96.
  • Bertucci, G. (2002). Strengthening Local Governance İn Tourism-Driven Economies. Mexico: International Colloquium On Regional Governance And Sustainable Development In Tourism-Driven Economies.
  • Budak, F. (2013). Kentsel Mekan Politikası; Barcelona'da Kentsel Dönüşüm. Doctoral Dissertation. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Costa, C. (2001). An Emerging Tourism Planning Paradigm? A Comparative Analysis Be Tween Town And Tourism Planning. International Journal Of Tourism Research, 3(6), 425-441.
  • Curtis, J. (2001). Branding A State: The Evolution Of Brand Oregon. Journal Of Vacation Marketing, 7(1), 75-81.
  • Dinçer. (1993). Turizm Ekonomisi ve Türkiye Ekonomisinde Turizm. İstanbul: Filiz Kitapevi.
  • Doğan, E. (2000). Kimlikler Kıskacında Ulusal Kişilik. İmge Kitabevi, Ankara.
  • Hall, C. (1994). Tourism And Politics: Policy, Power and Place. Chichester: John&Wiley.
  • İçellioğlu, C. (2014). Kent Turizmi ve Marka Kentler: Turizm Potansiyeli Açısından İstanbul’un Swot Analizi. Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 37-55.
  • Ishikawa, N., & Fukushige, M. (2007). Who Expects The Municipalities To Take The İnitiative İn Tourism Development? Residents’ Attitudes Of Amami Oshima Island İn Japan. Tourism Management, 461-475.
  • Jeffries, D. (2001). Governments And Tourism. Oxford: Butterworthheinemann.
  • Lai, K., Li, Y., & Feng, X. (2006). Gap Between Tourism Planning And Implementation: A Case Of China. Tourism Management, 6(27), 1171-1180.
  • Maitland, R. (2010). Everyday Life As A Creative Experience İn Cities. International Journal Of Culture. Tourism and Hospitality Research, 3(4), 176-185.
  • Özerk, G., & Yüksekli, B. (2011). Küresel Kent, Kentsel Markalaşma ve Yok-Mekan İlişkileri. İdeal Kent, 3(2), 82-93.
  • Öztürk, Y., Ayaz, N., & Allahyarı Sanı, R. (2018). A Research On The Role Of Municipalities İn Tourism Development Of Rural Areas: The Case Of Turkey. Afro Eurasian Studies, 1(7), 48-69.
  • Tekeli, İ. (1991). Bir Kentin Kimliği Üzerine Düşünceler. Kent Planlaması Konuşmaları, 79-89.
  • Tosun, C., & Bilim, Y. (2004). Şehirlerin Turistik Açıdan Pazarlanması; Hatay Örneği. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(15), 125-138.
  • Turanlı, M., & E, G. (2003). Turizm Sektöründe Talep Tahmin Modellemesi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi(3), 1-13.
  • Yağcı, Ö. (2003). Turizm Ekonomisi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Yavuz, M., & Karabağ, S. (2009). Ulusal Turizm Tanıtımı Ve Pazarlama Yönetimi Örgütlenmesi: Türkiye İçin Bir Model Önerisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(36), 113-130.
  • Zeren, H. (2011). Kent Yönetimi ve Kent Markası Oluşturma Süreci. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 175-200.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm MAKALELER
Yazarlar

Erkan Kösedağ 0000-0002-1079-5973

Yayımlanma Tarihi 31 Ekim 2022
Gönderilme Tarihi 27 Mayıs 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 8 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kösedağ, E. (2022). YEREL YÖNETİMLERİN TURİZM POLİTİKALARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME: DOĞUBAYAZIT BELEDİYESİ ÖRNEĞİ. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 481-502. https://doi.org/10.31463/aicusbed.1121855

Cited By


TOPLUM TEMELLİ TURİZM VE YEREL YÖNETİMLER
Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi
https://doi.org/10.58455/cutsad.1282509