Cortinarius atroalbus M.M.Moser ve C. duracinobtusus Rob. Henry’nin (Basidiomycota, Cortinariaceae) Türkiye’deki varlığı

Yıl 2020, , 92 - 95, 15.11.2020

Ertuğrul Sesli

https://doi.org/10.30616/ajb.792297

Cited By: 6

Öz

Bazidiyomalar 2012 ve 2015 yıllarında Trabzon, Türkiye’de yapılan arazi çalışmaları sırasında toplandı ve morfolojik yöntemlere göre teşhis edildi. Çalışmalar sonucunda Cortinarius atroalbus M. M. Moser ve C. duracinobtusus Rob. Henry Türkiye’den ilk kez kaydedildi ve bu çalışmada tanımlar, şekiller ve kısa bir tartışma ile birlikte verildi. C. atroalbus konik, konveks veya düz, tepe çıkıntılı, koyu kestane renginden siyahımsı kahverengiye doğru değişen, higroskopik bir şapkaya; adnat veya hemen hemen arkuat, soluk kahveden passı kahveye doğru değişen kalabalık lamellere; silindirik, hafif kıvrık, gümüş beyazından oldukça soluk kahveye değişen bir sapa ve eliptik, hafif dikenli bazidiyosporlara sahiptir. C. duracinobtusus konikten çana doğru değişen, geniş tepe çıkıntılı, kahverengi, koyu sarıdan kahveye doğru değişen renkte bir şapkaya; dekurrent veya adnat, seyrek, koyu sarı veya portakalımsı kahverengi, düz, orta kalınlıkta, düzgün lamellere; silindirik, genellikle eğri, bazen içi boş, portakalsı kahveden koyu sarıya doğru değişen bir sapa ve eliptik, hafif dikenli ve granüllü bazidiyosporlara sahiptir.

Anahtar Kelimeler

Cortinarius, arazi çalışması, teşhis, yeni kayıt, taksonomi

Destekleyen Kurum

Trabzon Üniversitesi

Proje Numarası

TAP: 20TAP00123

Teşekkür

Trabzon Üniversitesi

Presence of Cortinarius atroalbus M.M.Moser and C. duracinobtusus Rob. Henry (Basidiomycota, Cortinariaceae) in Turkey

Öz

Basidiomata were collected during the field studies in 2012 and 2015 from Trabzon, Turkey and identified based on morphological data. As a result of studies, Cortinarius atroalbus M. M. Moser and C. duracinobtusus Rob. Henry are recorded for the first time from Turkey and provided here with descriptions, figures and a short discussion. C. atroalbus has a conical, convex to applanate and umbonate; dark chestnut brown to blackish brown, hygrophanous pileus; adnate to nearly arcuate, pale brown to rusty brown crowded lamellae; cylindrical, slightly curved, silvery whitish to very pale brown stipe and ellipsoid, slightly verrucose basidiospores. C. duracinobtusus has a conical to campanulate with a typically broad and umbonate, brown, dark yellow to brown pileus; sub-decurrent to adnate, sparse, dark yellow to orange brown, smooth, moderately thick and regular lamellae; cylindrical, generally curved, sometimes hollow, orange brown to dark yellowish stipe and ellipsoid, slightly verrucose and granulate basidiospores.

Anahtar Kelimeler

taxonomy, Cortinarius, field study, identification, new record

Proje Numarası

TAP: 20TAP00123

Kaynakça

• Akata I, Kabaktepe S, Akgül H (2015). Cortinarius caperatus (Pers.) Fr., a new record for Turkish mycobiota. Journal of Forestry Faculty of Kastamonu University 15(1): 86-89.
• Breitenbach J, Kränzlin F (2000). Fungi of Switzerland,Vol. 5. Lucerne: Verlag Mykologia.
• Clémençon H (2009). Methods for Working with Macrofungi: Laboratory Cultivation and Preparation of Larger Fungi for Light Microscopy. Berchtesgaden, Germany: Berchtesgadener Anzeiger.
• Doğan HH, Kurt F (2016). New macrofungi records from Turkey and macrofungal diversity of Pozantı-Adana. Turkish Journal of Botany 40: 209-217.
• Henry R (1970). Étude provisoire des Hydrocybes a pied atténué à la base. Le groupe Duracinus. Bulletin Trimestriel de la Société Mycologique de France 85: 385-449. Kaşık G, Uçar S, Aktaş S (2011). Macrofungi of İskilip (Çorum) district. The Journal of Fungus 2(1-2): 9-13.
• Knudsen H, Vesterholt J (2008). Funga Nordica: Agaricoid, Boletoid and Cyphelloid Genera. Copenhagen: Narayana Press.
• Kaya A, Uzun Y, Karacan İH (2009). Macrofungi of Göksun (Kahramanmaraş) district. Turkish Journal of Botany 33: 131-139.
• Mcknig KH, Moser MM (1993). Taxonomy and Ecology of Ectomycorrhizal Macrofungi In The Vicinity of Grand Teton and Yellowstone National Parks. University of Wyoming National Park Service Research Center Annual Report, Vol. 17 Art. 12.
• Moser M (1993). Studies on North American Cortinarii. III. The Cortinarius flora of dwarf and shrubby Salix associations in the alpine zone of the Windriver Mountains, Wyoming, USA, Sydowia 45(2): 282.
• Sesli E, Liimatainen K (2018). Cortinarius conicoumbonatus (Cortinarius subgen. Telamonia sect. Hinnulei): a new species from spruce-beech forests of the East Black Sea Region of Turkey. Turkish Journal of Botany 42: 327-334.
• Tartarat A (1988). Flore Analytique des Cortinaires. France: Dauphiné-Savoie Mycological Federation, p. 320.
• Türkekul İ (2003). A contribution to the fungal flora of Tokat Province. Turkish Journal of Botany 27: 313-320.
• Uzun Y, Acar İ, Akata I, Akçay ME (2013). Three new records for Turkish Cortinarius from Bingöl province. Biological Diversity and Conservation 6(3): 160-163.