Üniversite Öğrencilerinin Bazı Demografik Değişkenlerinin Yükleme Karmaşıklığı, Duygusal Zekâ ve Akıcı Zekâ Çerçevesinde İncelenmesi

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 2, 14 - 28, 29.12.2014

Hamdi Korkman , Mehmet Deniz

Öz

Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin bazı demografik değişkenleri ile yükleme karmaşıklığı, duygusal zekâ ve akıcı zekâ puanları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Demografik değişkenler olarak: Cinsiyet, yaş, öğrenim görülen alan, fakülte ve sınıf ele alınmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 270’i erkek ve 357’si kız olmak üzere toplam 627 öğrenciden oluşturulmuştur. Yapılan analizler sonucunda, kız öğrencilerinin akıcı zekâ puanlarının erkek öğrencilere göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu; 4. Sınıfların 2.sınıflardan daha yüksek yükleme karmaşıklığı puanlarına sahip olduğu; öğrencilerin yaşı arttıkça, akıcı zekâ puanlarının düştüğü; yükleme karmaşıklığı puanlarının ise arttığı görülmüştür. Eğitim Fakültesinde öğrenim görenlerin, yükleme karmaşıklığı ve duygusal zekâda diğer fakültelerden daha yüksek olduğu; Sağlık Yüksekokulunun ise, akıcı zekâ puanlarında diğer fakültelere göre yüksek olduğu görülmüştür. Sosyal bilimlerde öğrenim görenlerin, fen bilimlerindekilerden daha yüksek yükleme karmaşıklığına ve duygusal zekâya sahip olduğu, fen bilimlerinde öğrenim görenlerin ise, sosyal bilimlerdekilerden daha yüksek akıcı zekâ puanlarına sahip olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Demografik Değişkenler, Yükleme Karmaşıklığı, Duygusal Zekâ, Akıcı Zekâ

Kaynakça

• Acar, F. (2002). Duygusal Zekâ ve Liderlik, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12) 53-68
• Aggarwal, S. & Saxena, M. K. (2012). A Comparative Study Of Emotional Intelligence Of Undergraduate Students. Scholarly Research Journal For İnterdisciplinary Studies. Vol. I, Issue-II (pp. 218-225).
• Andersen, Susan M., and Lee Ross. 1984. “Self-Knowledge and Social Inference: I. The Impact of Cognitive/Affective and Behavioral Data.” Journal of Personality & Social Psychology 46(2):280-293.
• Arslan, C. (2005).“Kişilerarası Çatışma Çözme ve Problem Çözme Yaklaşımlarının Yükleme Karmaşıklığı Açısından İncelenmesi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Bhosle, S. (1999). Gender differences in EQ. New Delhi: Sage Publications.
• Buluş, M. (2000) .Öğretmen Adaylarında Yükleme Karmaşıklığı, Düşünme Stilleri ve Bilişsel Tutarlık Tercihinin Bazı Psikososyal Özellikler ve Akademik Başarı Çerçevesinde İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü.
• Cholowski, K. M. & Chan, L. K. S. (2004). Cognitive factors in student nurses' clinical problem solving. Journal of Evaluation in Clinical Practice 10 (1):85-95.
• Chu, J. (2002). Boys development. Reader's Digest, 94-95
• Deniz, M.E., Özer, E. ve Işık, E. (2013). Duygusal Zekâ Özelliği Ölçeği-Kısa Formu (DZÖÖ-KF)-Kısa Formu: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Bilim, Cilt 38, Sayı 169, s: 407-419.
• Fast, L.A., Reimer, H. M., Funder, D. C. (2008). The Social Behavior and Reputation of theAttributionally Complex. Journal of Research in Personality, 42, 208–222.
• Fletcher, G.J.O, Danilovics, P. Fernandez, G. Peterson, D ve Reeder, G.D.(1986). Attributional Complexity: An Individual Differences Measure. Journal Of Personality and Social Psychology. Volume 51 No.4, p. 875-884.
• Fletcher, G. J., Reeder, G. D., & Bull, V. (1990). Bias and accuracy in attitude attribution: The role ofattributional complexity. Journal of Experimental Social Psychology, 26, 275–288.
• Fletcher, G. J. O., Rosanowski, J., Rhodes, D., & Lange, C. (1992). Accuracy and Speed of Causal Processing: Experts Versus Novices in Social Judgment. Journal of Experimental Social Psychology, 28, 320–338.
• Girgin, G. (2009). Üniversite Öğrencilerinde Duygusal Zekânın Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. [The Investiganion of Emotional Intelligence in Universty Stdudents to Some Variables]. KKTC Milli Eğitim Dergisi - TRNC Journal of National Education, 3, pp.1-12
• Goleman, D. (2011). Duygusal zekâ neden IQ’dan daha önemlidir? 31. Baskı, Çeviren: Yüksel,B. S., İstanbul: Varlık/Bilim Yayınları.
• Gürbüz, S. Ve Yüksel, M. (2008). Çalışma Ortamında Duygusal Zekâ: İş Performansı, İş Tatmini, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve Bazı Demografik Özelliklerle İlişkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (2), 174-190
• Gürşimşek, I., Ekinci Vural, D., Selçioğlu Demirsöz, E. (2008). Öğretmen Adaylarının Duygusal Zekâları ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişki. Mehmet Akif Ersoy Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı:16, ss: 1-11.
• İkiz, E. Ve Totan, T. (2012) Üniversite Öğrencilerinde Öz-Duyarlılık ve Duygusal Zekânın İncelenmesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 14, Sayı: 1, Sayfa: 51-71
• İşmen, A. E. (2001). Duygusal Zekâ ve Problem Çözme. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 13, Sayfa: 111-124.
• İşmen, E. (2004). Duygusal Zekâ ve Aile İşlevleri Arasındaki İlişki. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(11), 55-75.
• Karakaş, S. (2004). BİLNOT Bataryası El Kitabı: Nöropsikolojik testler için araştırma ve geliştirme çalışmaları (1. Baskı). Ankara Dizayn Ofset.
• Katyal, S. & Awasthi, E. (2005). Gender Differences in Emotional Intelligence Among Adolescents of Chandigarh, Journal Human Ecology, 17(2), 53-155.
• Kaya E. (2005). Hemşirelerin problem çözme becerilerinin ve etkileyen bazı faktörlerin belirlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi] Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• King, M (1999). Measurement of differences in emotional intelligence of pre service educational leadership students and practicing administrators as measured by the multifactor emotional intelligence scale. Dissertation Abstracts International, Vol. 60.
• Korkman, H. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Kişilik Tipleriyle Atıf Karmaşıklığı Arasındaki İlişkinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Korkman, H. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Yükleme Karmaşıklığı Düzeylerinin Duygusal Zekâ ve Akıcı Zekâ Çerçevesinde İncelenmesi. Yayınlanmamış DoktoraTezi, Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Mayer, J. D., Salovey, P., & Caruso, D. R. (2000). Models of emotional intelligence. In R. J. Sternberg (Ed.), Handbook of Intelligence (pp. 396-420). Cambridge, England: Cambridge University Press.
• Paker, O. (1994). Atıf Karmaşıklığı, Uçlara Kayma ve Kalıp Yargı Kullanma Eğilimleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi., İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Raven, J. C., Court, J. H. & Raven, J. (1992). Manual For Raven's Progressive Matrices and Vocabulary Scales (section 3). Oxford: Oxford Psychologist Press.
• Ross, M., & Fletcher, G. J. O. (1985). Attribution and social perception. In G. Lindzey & E. Aronson (Eds.), Thehandbook of social psychology (3rd ed., pp. 73–122). New York: Random House.
• Singh, D. (2002). Emotional Intelligence at Work: A Professional Guide. Sage Publications, New Delhi.
• Sutarso, P. (1999). Gender differences on the emotional intelligence inventory (EQI). Dissertation Abstracts International. Vol. 60.
• Weisinger, H. (1998). İş yaşamında duygusal zekâ. Çeviren: Süleymangil, N. İstanbul: MNSYayıncılık.
• Wing, E. and Love, G.D. (2001). Elective Affinities and Uninvited Agonies: Mapping Emotions With Significant Others Onto Health. Emotion, Social Relationships and Health Series in Affective Science. Oxford University Press, New York.
• Yılmaz Karabulutlu, E, Yılmaz, S. ve Yurttaş, A. (2011). Öğrencilerin Duygusal Zekâ Düzeyleri ile Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişki. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi; 2(2):75-79