İLKÖĞRETİM 7. SINIF BAŞARISINI YORDAYAN DEĞİŞKENLERİN BELİRLENMESİ

Yıl 2016, Cilt: 4 Sayı: 1, 0 - 0, 30.06.2016

Şule Ötken , Duygu Anıl

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin Seviye Belirleme Sınavı (SBS) 2011 başarısına etki eden bazı değişkenleri ve bunların başarıyı yordama derecelerini incelemektir. Bu çalışma, ilişkisel araştırma türünde ve betimsel bir çalışmadır. Çalışma kapsamında araştırmacı tarafından okul özellikleri, güçlü aile desteği, olumlu öğretmen tutumu, akran ilişkileri ve etkili sınıf ortamı değişkenleriyle birlikte kişisel bilgiler bölümünü içeren ‘İlköğretimde Yaşam Niteliği Ölçeği’ geliştirilmiştir. Söz konusu bu ölçeğin nihai formu Ankara ilinde öğrenim gören 132 öğrenciye uygulanmıştır. Verilerin istatistiksel çözümlemesinden elde edilen bulgular, literatürden elde edilen bulgularla karşılaştırma yapılarak yorumlanmıştır. İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin SBS başarılarında; cinsiyete, anne-baba eğitim durumuna ve sınıf mevcuduna göre farklılığı incelenmiş ve yapılan analizler sonucunda SBS başarı puanları, cinsiyet ve sınıf mevcuduna göre anlamlı olarak değişmezken; anne ve baba eğitim durumuna göre farklılık gösterdiği bulunmuştur.  İlköğretimde Yaşam Niteliği Ölçeğinde yer alan okul özellikleri, güçlü aile desteği, olumlu öğretmen tutumu, akran ilişkileri ve etkili sınıf ortamı değişkenleri; SBS başarısını, yapılan regresyon analizi sonucunda güçlü aile desteği ve olumlu öğretmen tutumu değişkenlerinin manidar olarak yordadığı ancak etkili sınıf ortamı, okul özellikleri ve akran ilişkileri manidar bir yordayıcı olmadığı bulunmuştur.

Anahtar Sözcükler: Regresyon analizi, Seviye Belirleme Sınavı, İlköğretimde Yaşam Niteliği Ölçeği

Kaynakça

• Acar, T. & Öğretmen, T. (2012). Çok Düzeyli İstatistiksel Yöntemler ile 2006 PISA Fen Bilimleri Performansının İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 37(163).
• Akyüz, G. & Pala, N. M. ( 2008) PISA 2003 Sonuçlarına göre Öğrenci ve Sınıf Özelliklerinin Matematik Okuryazarlığına ve Problem Çözme Becerilerine Etkisi. VIII. Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Anıl, D. & Deveci, H. (2007). İlköğretim Öğrencileri Değer Ölçeği Güvenirlik ve Geçerliği: Açımlayıcı ve Doğrulayıcı Faktör Analizi Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.
• Anıl, D. (2009). Uluslararası Öğrenci Başarılarını Değerlendirme Programı (PISA)’ nda Türkiye’deki Öğrencilerin Fen Bilimleri Başarılarını Etkileyen Faktörler. Eğitim ve Bilim Dergisi, 34(152), 87-100.
• Bahar, H., Özen, Y., Gülaçtı, F. (2009). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Cinsiyet ve Branşa Göre Akademik Başarı Durumları İle öğrenme Stillerinin İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(1), 69-86.
• Baykul, Y. & Turgut, M.F. (2010). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Brewer, M.B. & Crano, W.D. (2002). Principles and Methods of Social Research. London: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F.(2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Creemers, B. P. M.& Kyriakides, L. (2010). Explaining Stability and Changes in School Effectiveness by Looking at Changes in the Functioning of School Factors. School Effectiveness and School Improvement, 21(4): 409–427.
• Darling-Hammond, L. (1999). Teacher Quality and Student Achievement: A Review of State Policy Evidence. Center for the Study of Teaching and Policy A National Research Consortium.
• Demirel, Ö. (2007). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Güven, B. (2008). İlköğretim Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri, Tutumları ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. TSA,12(1), 36-54.
• Fidan, N. (2012). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Hanushek, E.A. & Rivkin, S. G. (2004). How to Improve the Supply of High-Quality Teachers. Brookings Papers on Education Policy.
• Hanushek, E. A. (1998). The Evidence on Class Size. Rochester, NY: W. Allen Wallis Institute of Political Economy. Occasional paper: 98-1.
• Lockheed, M. E. & Komenan, A. (1989). Teaching Quality and Student Achievement in Africa: The Case of Nigeria and Swaziland. Teaching and Teacher Education. 5(2), 93-113.
• Marks, G. (1998). Attitudes to School Life: Their Influences and Their Effects on Achievement and Leaving School. LSAY Research Reports. Longitudinal Surveys of Australian Youth Research Report: Australian Council for Educational Research.
• MEB, (2010). Milli Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumlarına Geçiş Yönergesi.
• Özer, Y. (2009). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (PISA) Verilerine Göre Türk Öğrencilerin Matematik ve Fen Bilimleri Başarıları ile İlişkili Faktörler. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Keskin, G. & Sezgin, B. (2009). Bir Grup Ergende Akademik Başarı Durumuna Etki Eden Etmenlerin Belirlenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(10).
• Şahin, M. D. (2011). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Seviye Belirleme Sınavı (SBS) 2010 Fen ve Teknoloji Alt Test Başarılarına Etki Eden Bazı Faktörler. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölümü, Ankara.
• Tekin, H. (1991). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi.
• Wyss, L.V., Tai, H. R., Sadler, M.P. (2007). High School Class-Size and College Performance in Science. High School Journal. Erişim: http://people.virginia.edu/~rht6h/etc/files/class_size.pdf