ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ALGILARINA GÖRE SOSYAL SORUMLULUK ALANINDA GÖREV ALMA NEDENLERİ VE SONUÇLARI

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 2, 1 - 15, 23.12.2015

Ebru Külekçi , Habib Özgan

Öz

Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin sosyal sorumluluk alanında görev alma durumları, nedenleri ve sonuçlarını incelemektir. Araştırma nitel araştırma olarak tasarlanmıştır, nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması tercih edilmiştir. Veriler görüşme yoluyla toplanmıştır. Görüşmeler daha önce sosyal sorumluluk alanında görev almış olan 13 üniversite öğrenci ile yapılmıştır. Yapılan görüşmeler betimsel analiz yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Analizler sonucunda öğrencilerin genelde eğitim çevre ve sağlık alanlarında kitap toplama, ağaç dikme, çevre bilinci, bilgilendirme toplantıları yapma, okullara yardım, ilkyardım, madde bağımlılığı, köy okullarına yardım, kurslar gibi sosyal sorumluluk projelerine katıldığı ve arkadaşlarının veya öğrenci topluluklarının vesilesiyle projelerle tanıştığı sonucu elde edilmiştir. Öğrenciler sosyal sorumluluk alanında toplumsal duyarlılık, vicdan, kendini geliştirme, deneyimler, başkalarına yardımcı olma, değişim oluşturma, vatandaşlık bilinci gibi kişisel ve toplumsal sebeplerden dolayı görev aldıkları bulgusuna ulaşılmıştır. Sosyal sorumluluk alanında görev alma öğrencileri hem kişisel hem de toplumsal anlamda geliştirmektedir. Aynı zamanda iletişim, empati, problem çözme becerisi, liderlik, girişimcilik, sorumluluk gibi becerilerin kazanımında sosyal sorumluluk faaliyetlerinin etkili olduğu saptanmıştır. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda öğrencilerin sosyal sorumluluk faaliyetlerine daha çok katılımını sağlayacak öneriler sunulmuştur.

 

Anahtar Kelimeler: Sosyal sorumluluk, üniversite, öğrenci

Kaynakça

• Aksoy, B., Çetin, T. & Sönmez, Ö.F. (2009). Topluma Hizmet Uygulamaları, Ankara: Pegem Akademi.
• Ay, Ü., (2003). İşletmelerde Etik ve Sosyal Sorumluluk, Adana: Nobel Yayınları.
• Ayvacı, H. Ş. & Akyıldız, S. (2009). Topluma Hizmet Uygulamaları Dersinin Bireye Ve Topluma Kazandırdıkları Ve Toplumun Beklentileri. Milli Eğitim Dergisi, 184, 102-119.
• Bayrak, S. (2001). İş Ahlakı ve Sosyal Sorumluluk, İstanbul: Beta Basım Yayım.
• Bayraktaroğlu, G., İlter, B. & Tanyeri, M. (2009). Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Pazarlamada Yeni Bir Paradigmaya Doğru, İstanbul: Literatür Yayıncılık.
• Cüceoğlu-Önder, G. & Kızıldeli-Salık, N. (2013). Müzik Eğitimi Lisans Programında Yer Alan Topluma Hizmet Uygulamaları Dersinin Öğrenci Kazanımları Açısından Değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3): 202-209.
• Dugan, J.P. (2006). Involvement and Leadership: A Descriptive Analysis of Socially Responsible Leadership. Journal of College Student Development, 47(3): 335-343.
• Dugan, J.P. (2008). Group Involvement Experiences in College: Identifying A Thematic Taxonomy. Doctoral Dissertation, University of Maryland/College Park, U.S.A.
• Dugan, J.P. & Komives, S.R. (2010). Influences On College Students' Capacities for Socially Responsible Leadership. Journal of College Student Development, 51(1): 525-549.
• Elma, C., Kesten, A., Kıroğlu, K., Uzun, E.M., Dicle, A.N. & Palavan, Ö. (2010). Öğretmen Adaylarının Topluma Hizmet Uygulamaları Dersine İlişkin Algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(2): 231-252.
• Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Anı Yayıncılık. 2. Basım.
• Ergün, M. (1987). Eğitim ve Toplum, Malatya: İnönü Üniversitesi Yayınları.
• Ersoy, A.F. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Etkin Vatandaşlık Deneyimleri: Sivil Toplum Kuruluşları Örneği. Ankara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 47(2): 65-88.
• Güçlü, N., Paksoy, E.E. & Tetik, S. (2015). Liderlik Kapasitesi: Okul Yöneticilerinin Sosyal Sorumluluk Davranışlarının Belirlenmesine Yönelik Nitel Bir Araştırma. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 1(1).
• Haber, P. & Komives, S.R. (2009). Predicting the Individual Values of the Social Change Model of Leadership and Involvement Experiences. Journal of Leadership Education, 7(3): 133- 166.
• Hill Charles W.L. & James G. (1989). Stratejic Management. Haughton Wiftlin Com., Boston.
• Horzum, M.B. & Bektaş, M. (2012). Otantik Öğrenmenin Topluma Hizmet Uygulamaları Dersini Alan Öğretmen Adaylarının Derse Yönelik Tutum ve Memnuniyetine Etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1). 341-360.
• Kuzgun, Ş. (2013). “Üniversitelerde Sosyal Sorumluluk ve Sosyal Girişimcilik Pilot Projesi Raporu” Üzerine Bir Değerlendirme. Kırklareli Üniversitesi Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Merkezi Değerlendirme Notu: 2013-10, Kırklareli.
• Kuzucu, K. & Kamer, S.T. (2009). Topluma Hizmet Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayınları
• Külekçi, E. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Sorumluluk Temelli Liderlik Becerilerinin Geliştirilmesine Yönelik Deneysel Bir Çalışma, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gaziantep Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Moely, B.E., McFarland, M., Miron, D.M., Mercer, S. & Ilustre, V. (2002). Change in College Students’ Attitudes and Intentions for civic Involvement as a Function of Service-Learning Experiences. Michigan Journal Of Community Service Learning: 18-26.
• Page, J.D. (2010). Activism and Leadership Development: Examining The Relationship Between College Student Activisim Involvement and Socially Responsible Leadership. Department of Gunseling and Personnel Services, Doctor of Philosophy, University of Maryland, U.S.A.
• Robinson, J.P.& Shover, P.R. (1973). Measures of Social Psychological Attitudes. Survey Researsch Center. Institute for Social Researh Revised Edition.
• Onay, H. (2013). Trafikte Sosyal Sorumluluk Projelerinin Trafik Güvenliğine Etkilerinin İrdelenmesi, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Owen, D. (2000). Service Learning and Political Socialization. American Political Science Association. 33 (3).
• Özdemir, S.M. & Tokcan, H. (2010). Topluma Hizmet Uygulamaları Dersinin Öğretmen Adaylarının Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 30: 41-61.
• Özgener, Ş. (2000). İş Ahlakı ve Sosyal Sorumluluk, İmalat Sanayinde Bir Uygulama, Yayınlanmamış Doktora Tezi Selçuk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özüpek N. M. (2004). Kurum İmajında Sosyal Sorumluluk Kuramsal ve Uygulamalı Bir Çalışma, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi/Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
• Saran, M., Coşkun, G., İnal Zorel, F. & Aksoy, Z. (2011). Üniversitelerde Sosyal Sorumluluk Bilincinin Geliştirilmesi: Ege Üniversitesi Topluma Hizmet Uygulamaları Dersi Üzerine Bir Araştırma. Journal Of Yaşar University, 22(6): 3732-3747.
• Şencan, H. (1987). İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları Ve Sosyal Sorumluluk Biriminin Örgütlenmesi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 2, 119–129.
• Toker, H. & Tat, M. (2013). Sosyal Sorumluluk: Kamu ve Vakıf Üniversiteleri Öğrencilerinin Sosyal Sorumluluğa İlişkin Bilgi Düzeyleri ve Algılarının Ölçülmesi. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 8(1), 34-56.
• Ünal, F. (2009). Öğretmen Adaylarının Sosyal Sorumluluk Projelerinin Topluma Kattığı Değer Hakkındaki Görüşleri. 1. Ulusal İyilik Sempozyumu. 20-21 Haziran 2009. Elazığ.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi. 7. Baskı.
• Yılmaz, K. & Horzum, M.B. (2005). Küreselleşme, Bilgi Teknolojileri ve Üniversiteler. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (10), 103–121.
• Yılmaz, K. (2011). Eğitim Fakültelerinin Sosyal Sorumluluğu ve Topluma Hizmet Uygulamaları Dersi: Nitel Bir Araştırma. Kurumsal Eğitimbilim, 4(2): 86-108.