A Qualitative Study on Pre-Service Teachers’ Opinions About Teacher Academies

Yıl 2025, Cilt: 15 Sayı: 4, 1416 - 1437, 28.12.2025

Yasemin Yaraş , Ramazan Özkul

https://doi.org/10.18039/ajesi.1720178

Öz

The purpose of this study was to qualitatively examine how prospective teachers view teacher academies, how these academies can contribute to their professional development, and their expectations regarding this model. Structured according to a qualitative research design, the study analyzed data using content analysis. The participant group consists of 20 teacher candidates who are studying or have graduated from different universities in Türkiye. These participants were selected using purposive sampling. Data were collected through forms composed of semi-structured open-ended questions and were obtained based on ethical principles and voluntary participation. The findings indicate that teacher academies are perceived as promising structures that can support the professional development of pre-service teachers. Most participants stated that such academies could contribute to the development of professional competencies through practice-oriented activities and guidance-based support systems. However, some participants expressed concerns that the practical components of the model might remain insufficient, the theoretical aspect could dominate, and the program content should be restructured in a more comprehensive and effective way. This study, it is concluded that integrating teacher academies into teacher education processes could serve a complementary function to the instruction provided in faculties of education and better support pre-service teachers during their transition to the teaching profession. These findings provide valuable insights into the ongoing restructuring of teacher education policies and offer practical implications for the design and implementation of future teacher training models.

Anahtar Kelimeler

professional development , pre-service teachers , teacher academies

Öğretmen Adaylarının Öğretmen Akademileri İle İlgili Görüşleri Üzerine Nitel Bir Çalışma

Öz

Bu araştırmanın amacı, öğretmen adaylarının öğretmen akademilerine nasıl baktıklarını, bu akademilerin mesleki gelişimlerine nasıl katkı sağlayabileceğini ve bu modele dair beklentilerini nitel bir şekilde incelemektir. Nitel araştırma desenine göre yapılandırılan çalışmada, veriler içerik analizi yöntemiyle değerlendirilmiştir. Katılımcı grubunu, Türkiye’deki farklı üniversitede öğrenim görmekte olan ya da mezun durumda bulunan 20 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Bu katılımcılar amaçlı örnekleme yöntemine göre belirlenmiştir. Veriler, yarı yapılandırılmış açık uçlu sorulardan oluşan formlar aracılığıyla toplanmış; etik ilkeler doğrultusunda ve gönüllülük esasına uygun şekilde yürütülmüştür. Araştırma bulguları, öğretmen akademilerinin öğretmen adaylarının mesleki gelişimini destekleyebilecek önemli bir yapı olduğunu ortaya koymaktadır. Katılımcıların büyük bir kısmı, öğretmen akademilerinin özellikle uygulama temelli etkinlikler ve rehberlik odaklı süreçlerle mesleki yeterliklerin gelişimine katkı sağlayabileceğini belirtmiştir. Bununla birlikte bazı adaylar, uygulama boyutunun yetersiz kalabileceği, kuramsal yönün ağırlık kazanabileceği ve program içeriklerinin daha kapsamlı biçimde yapılandırılması gerektiği yönünde görüş bildirmiştir. Araştırmada, öğretmen akademilerinin öğretmen yetiştirme sistemine entegre edilmesinin eğitim fakültelerinde verilen eğitimi tamamlayıcı bir işlev görebileceği ve öğretmen adaylarının mesleğe geçiş sürecini daha donanımlı biçimde destekleyebileceği sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar, öğretmen eğitimi politikalarının yeniden yapılandırılması sürecine katkı sunabilecek niteliktedir.

Anahtar Kelimeler

mesleki gelişim , öğretmen adayları , öğretmen akademileri

Kaynakça

• Arslan, M. (2021). Öğretmen eğitiminin dönüşümünde yapısal reformlar. Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi, 11(1), 45–63.
• Ayaz, M. F., Oral, B., & Söylemez, M. (2015). Türkiye’de öğretmen eğitimi ile ilgili yapılmış lisansüstü tezlerin değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 14(2), 787–802. https://doi.org/10.17051/io.2015.89009
• Aydın, A. (2017). Öğretmen eğitiminde alternatif modeller. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 6(4), 12–25.
• Aydın, F., & Erdem, H. (2025). Öğretmen adaylarının öğretmen akademilerine yönelik tutumları ve uygulamaya ilişkin görüşleri. Eğitimde Güncel Yaklaşımlar Dergisi, 13(1), 25–45. https://doi.org/10.5281/zenodo.11023455 adresinden 14.06.2025 tarihinde erişilmiştir.
• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191–215. https://doi.org/10.1037/0033-295X.84.2.191
• Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Prentice-Hall.
• Biesta, G. (2010). Good education in an age of measurement: Ethics, politics, democracy. Routledge.
• Busetto, L., Wick, W., & Gumbinger, C. (2020). How to use and assess qualitative research methods. Neurological Research and Practice, 2(14). https://doi.org/10.1186/s42466-020-00059-z adresinden 14.06.2025 tarihinde erişilmiştir.
• Cochran-Smith, M., & Lytle, S. L. (2009). Inquiry as stance: Practitioner research for the next generation. Teachers College Press.
• Çelik, K., & Kasapoğlu, K. (2014). Öğretmen adaylarının mentorluk uygulamalarına ilişkin görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 199–207.
• Çelikten, M., Şanal, M., & Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 207–237.
• Çiftçi, S., & Koç, M. (2019). Yapılandırmacı yaklaşıma dayalı öğretmen eğitimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25(2), 255–276.
• Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: A review of state policy evidence. Educational Policy Analysis Archives, 8(1), 1–44.
• Darling-Hammond, L. (2006). Constructing 21st-Century Teacher Education. Journal of Teacher Education, 57(3), 300-314. https://doi.org/10.1177/0022487105285962
• Darling-Hammond, L. (2017). Teacher education around the world: What can we learn from international practice? European Journal of Teacher Education, 40(3), 291–309.https://doi.org/10.1080/02619768.2017.1315399 adresinden 14.05.2025 tarihinde erişilmiştir.
• Delors, J. (1996). Learning: The treasure within. UNESCO Publishing.
• Demirel, Ö. (2012). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya (17. baskı). Pegem Akademi.
• DKAB Akademi. (2025). Millî Eğitim Akademisi uygulama modeli. DKAB Akademi. https://dkabakademi.com/haberdetay.php?id=Mg==
• ERG. (2023). Eğitim İzleme Raporu 2023: Öğretmenler.
• ERG. (2024). Eğitim İzleme Raporu 2024: Öğretmenler.
• European Commission. (2020). Supporting teacher competence development for better learning outcomes. Publications Office of the European Union. https://op.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/1f10f2ad-1acb-11eb-9d7e-01aa75ed71a1
• Fidan, N. (2012). Eğitim bilimine giriş (9. baskı). Pegem Akademi. https://www.egitimreformugirisimi.org/eir2024 adresinden 14.04.2025 tarihinde erişilmiştir. https://www.egitimreformugirisimi.org/yayin/eir2023-ogretmenler adresinden 12.04.2025 tarihinde erişilmiştir.
• Hudson, P. (2013). Mentoring as professional development: ‘Growth for both’ mentor and mentee. Professional Development in Education, 39(5), 771–783. https://doi.org/10.1080/19415257.2012.749415 adresinden 10.05.2025 tarihinde erişilmiştir.
• Ingersoll, R. M., & Strong, M. (2011). The impact of induction and mentoring programs for beginning teachers: A critical review of the research. Review of Educational Research, 81(2), 201–233. https://doi.org/10.3102/0034654311403323
• Kaya, H., & Demir, S. (2020). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik inançlarının incelenmesi. Eğitim ve Gelecek Dergisi, 17(2), 90–106.
• Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Prentice Hall.
• Kurt, A., & Yıldırım, B. (2023). Dijital pedagojik yeterlikler ve mentorlük destekli öğretmen eğitimi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 11(2), 1–26. https://doi.org/10.14689/enad.33.2023.1783 adresinden 14.04.2025 tarihinde erişilmiştir.
• Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. SAGE Publications
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). SAGE Publications.
• Millî Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2024). Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli: Öğretmen yetiştirme stratejisi. https://oygm.meb.gov.tr adresinden 14.06.2025 tarihinde erişilmiştir.
• OECD. (2019). Teachers and school leaders as lifelong learners: Indicators of education systems. https://www.oecd.org/content/dam/oecd/en/publications/reports/2019/06/talis-2018-results-volume-i_03d63387/1d0bc92a-en.pdf
• OECD. (2021a). Teachers and leaders in vocational education and training. https://doi.org/10.1787/b505c04b-en adresinden 14.05.2025 tarihinde erişilmiştir.
• OECD. (2021b). 21st-century readers: Developing literacy skills in a digital world. OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/a83d84cb-en
• OECD. (2022). Digital education outlook 2022: Pushing the frontiers with AI, blockchain and robots. OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/e4a1b8c8-en adresinden 10.04.2025 tarihinde erişilmiştir
• Özkul, R., & Demirtaş, H. (2025). Discriminatory behaviors of school administrators and their reflections on schools. Education, 57, 1–13. https://doi.org/10.33418/education.1512350
• Patton, M. Q. (2015). Qualitative research & evaluation methods (4th ed.). SAGE Publications.
• Saban, A. (2009). Öğretmen adaylarının öğrenci kavramına ilişkin sahip oldukları zihinsel imgeler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 281-326.
• Sahlberg, P. (2011). Finnish lessons: What can the world learn from educational change in Finland? Teachers College Press.
• Saykal, A., & Uluçınar Sağır, Ş. (2021). Türkiye'de öğretmen yeterlikleri ve teknolojik pedagojik alan bilgisi araştırmaları. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 115–137. https://dx.doi.org/10.30855/gjes.2021.07.02.001
• Schön, D. A. (1983). The reflective practitioner: How professionals think in action. Basic Books.
• Şahinoğlu, A., & Sağlam Arslan, A. (2019). Eğitimde mentörlük uygulamaları. Online Fen Eğitimi Dergisi, 4(2), 183–195.
• TEDMEM. (2021). Öğretmen politikaları ve öğretmen akademileri: Durum analizi ve öneriler. https://tedmem.org adresinden 24.03.2025 tarihinde erişilmiştir.
• TEDMEM. (2024). Öğretmen akademileri: Uygulama süreci, sorunlar ve öneriler. https://tedmem.org adresinden 14.06.2025 tarihinde erişilmiştir.
• Tschannen-Moran, M., & Hoy, A. W. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17(7), 783–805. https://doi.org/10.1016/S0742-051X(01)00036-1
• UNESCO. (2023). Teaching in a digital age: Guidelines for educators. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000385678 adresinden 14.06.2025 tarihinde erişilmiştir.
• UNICEF. (2022). Equity and inclusion. https://www.unicef.org/digitaleducation/equityandinclusion
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Yin, R. K. (2018). Case study research and applications: Design and methods (6th ed.). SAGE Publications.
• Zeichner, K. (2010). Rethinking the connections between campus courses and field experiences in college- and university-based teacher education. Journal of Teacher Education, 61(1–2), 89–99. https://doi.org/10.1177/0022487109347671 adresinden 24.04.2025 tarihinde erişilmiştir.