Bilmece çözmek bireyin çocukluğunda öğrendiği dilsel bir davranış örnekçesidir. Bu dilsel davranış daha sonraki yıllarda gerek günlük yaşamın akışında gerek kurumlar içerisinde sıklıkla başvurulan bir tür bilgiye ulaşma yoludur. Ancak bilmece çözme örnekçesi kurumların gereksinimine göre farklılık göstermektedir. Bu araştırmanın amacı günlük yaşamda kullandığımız dilsel davranışlarda yer alan bilmece çözme oyununun üniversitede sınıf içi iletişimde kullanılıp kullanılmadığını, kullanılıyorsa sınıf içi iletişimde nasıl kullanıldığını ortaya koymaktır. Bu durum çalışması Anadolu Üniversitesi Mimarlık-Mühendislik Fakültesi Türk Dili dersinde altı ders saati ses kaydı ile veri toplanarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmanın verileri bilmece çözme oyununun Türk Dili dersinde kendine özgün yapılarıyla dilsel davranış olarak yerini aldığını göstermiştir. Ders içindeki bilginin işlenmesine ve bilgiler arası köprülerin kurulabilmesine yardımcı olan bu dilsel davranışın bilinçli kullanımı sınıf içinde öğrencilerin ortak bilgisinin işlenmesinde yardımcı olmaktadır. Buna ek olarak, öğretim elemanı tarafından öğrencilerde var olan ortak bilginin üzerine eklenecek yeni bilginin daha etkin ve üretken aktarımını da sağlayabileceği görülmüştür.
Riddle-solving is a pattern of linguistic behaviour of an individual, whom s/he learns in childhood. This linguistic behaviour is a kind of path to be utilized to attain the knowledge both in the flow of the daily life and among the institutions in the following years. However, riddle-solving pattern displays variety according to the requirements of institutions. The aim of this study is to analyse if riddle-solving patterns of the language are used in the classroom communication at the university and how they are used in the classroom discourse. This case study was performed by recording six class hours from the Turkish Language course to gather data at the faculty of Engineering and Architecture of Anadolu University. The findings of the study revealed that riddle solving game is placed as a speech behavior in the Turkish classes with their own structure. It is thought that frequent use of this speech behaviour, contributing to the learning process, has a bridge function between the current and the new information. Additionally, it can contribute conveying new information which will be attached to the already existed knowledge of learners more effectively and productively by the lecturer.
University pragmatics discourse institution institutional speech riddle
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Alan Eğitimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2012 |
Gönderilme Tarihi | 3 Nisan 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 2 Sayı: 2 |
AJESI’de yayınlanan makalelerde bu lisans kullanılmaktadır.
Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.