Farklı Konumsal Özelliklerin Orman Amenajman Planlama Modeline Dahil Edilmesi: Örnek Bir Uygulama

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 2, 114 - 121, 31.12.2018

Sedat Keleş Yusuf Derelli Tuğçe Nur Erciyez

Öz

Karmaşık
orman amenajmanı planlama problemlerinin çözümünde çok sayıda simülasyon ve
matematiksel optimizasyon teknikleri kullanılmaktadır. Bu modelleme teknikleri,
orman ekosistemlerinin sürdürülebilir yönetiminde bütünleşik analizler
yapabilme yeteneğine sahiptir. Bu makalede, odun üretimine yönelik ve aynı
zamanda ormanların sunmuş olduğu diğer önemli fonksiyonların kalite ve kantitesini
doğrudan ilgilendiren konumsal özelliklerin planlama modellerine dahil
edilmesinin, model sonuçlarına olan etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla karışık
tamsayılı programlama tekniği kullanılarak değişik konumsal özellikleri içeren
farklı alternatif planlama stratejileri geliştirilmiştir. Sonuçlar
irdelendiğinde, üretimi düzenleyici kısıtların modellere dahil edilmesi ile
ormandan beklenen ekonomik getiriler üzerinde %4-8 oranında azalmaların meydana
geldiği görülmüştür. Konumsal özelliklerin modele dahil edildiği stratejilerde
ise odun üretiminden elde edilen faizlendirilmiş gelir üzerinde yaklaşık %1-10
arasında azalmalar meydana gelmiştir. Sonuç olarak, karmaşık orman amenajmanı
problemlerin çözümünde, matematiksel optimizasyon teknikleri, karar vericilerin
etkin kararlar almasında önemli bir rol oynamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Orman amenajmanı, Modelleme teknikleri, Orman ekosistemi

Kaynakça

• Referans1: Baskent, E.Z., Jordan, G.A. 1991. Spatial wood supply simulation modeling. Forestry Chronicle 67 (6), 610–621.
• Referans2: Baskent, E.Z., Yolasıgmaz, A. 2000. Exploring the Concept of Forest Landscape Management Paradigm. Turkish Journal of Agriculture and Forestry 24, 443-451.
• Referans3: Baskent, E.Z. 2001. Combinatorial optimization in forest ecosystem management modeling. Turkish Journal of Agriculture and Forestry 25, 187–194.
• Referans4: Baskent, E.Z., Keles, S. 2006. Developing alternative wood harvesting strategies with linear programming in preparing forest management plans. Turkish Journal of Agriculture and Forestry 30, 67-79.
• Referans5: Baskent, E.Z., Keles, S. 2005. Spatial forest planning: A review. Ecological Modelling 188, 145-173.
• Referans6: Başkent, E.Z., Keleş, S., Kadıoğulları, A.İ., Bingöl, Ö. 2011. Quantifying the effects of forest management strategies on the production of forest values: timber, carbon, oxygen, water and soil. Environmental Modeling and Assessment 16 (2), 145-152.
• Referans7: Davis, L.S., Johnson, K.N., Bettinger, P., Howard, T.E. 2001. Forest Management: to Sustain Ecological, Economic, and Social Values. McGraw-Hill Companies Inc, p. 804.
• Referans8: Field, R.C., Dress, P.E., and Fortson, J.C. 1980. Complementary linear and goal programming procedures for timber harvest scheduling. Forest Science 26, 121-133.
• Referans9: Gunn, E.G. 1991. Some aspects of hierarchical production planning in forest management. In: Proceedings of the 1991 Symposium on Systems Analysis in Forest Resources, 3–6 March 1991, South Carolina, USDA FS General Technical Report SE-74, pp. 54–62.
• Referans10: Hof, J.G., Pickens, J.B., and Barlett, E.T. 1986. A maxmin approach to non-declining yield timber harvest scheduling problems. Forest Science 32, 663–666.
• Referans11: Haight, R.G., Monserui, R.A., and Chew, J.D. 1992. Optimal harvesting with stand density targets: Managing Rocky Mountain Conifer Stands for multiple forest outputs. Forest Science 38, 554–574
• Referans12: Hoganson, H.M., and McDill, M.E. 1993. More on forest regulation: An LP perspective. Forest Science 39, 321–347.
• Referans13: Kadıoğulları, A.İ., Keleş, S., Başkent, E.Z., Bingöl, Ö. 2015. Konumsal orman amenajmanı planlaması: Temel kavramlar ve modelleme teknikleri. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 15 (2), 197-213.
• Referans14: Keleş, S. 2010. Forest optimization models including timber production and carbon sequestration values of forest ecosystems: A case study. International Journal of Sustainable Development and World Ecology 17 (6), 468-474.
• Referans15: Keleş, S. 2017. Determining optimum cutting ages including timber production and carbon sequestration benefits in Turkish pine plantations. Sains Malaysiana, 46 (3), 381-386.
• Referans16: Keleş, S., Durusoy, İ., Çakır, G. 2017. Analysis of the changes in forest ecosystem functions, structure and composition in the Black Sea region of Turkey. Journal of Forestry Research, 28 (2), 329-342.
• Referans17: Murray, A.T., Church, R.L. 1995. Heuristic solution approaches to operational forest planning problems. OR Spektrum 17, 193–203.
• Referans18: Parades, G., Brodie, D. 1988. Activity Analysis in Forest Planning. Forest Science 34 (1), 3-18.
• Referans19: Weintraub, A., Cholaky, A. 1991. A hierarchical approach to forest planning. Forest Science 37 (2), 439–460.