The Flora of Yapraklı-Küçükyayla (Çankırı)

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 1 - 14, 15.06.2021

Melda Dölarslan , Ebru Gül

https://doi.org/10.53516/ajfr.930949

Öz

This study was carried out in Yapraklı district of Çankırı province located in A4 square. In the study, it was aimed to determine the flora of Küçükyayla, which is located within the boundaries of the district. Field studies were carried out between 2017-2018 in the study area located in the Iran-Turan phytogeographical region. As a result of the evaluation of the plant samples collected from the field, it was determined that 235 taxa belonging to 38 families and 135 genera were distributed. Asteraceae, Lamiaceae, Fabaceae, Boraginaceae and Caryophyllaceae are listed as large families in terms of the number of taxa they contain. The distribution of the species collected from the area according to the phytogeographical regions; Iran-Turan 47 taxa (20.0%), Europe-Siberia 27 taxa (11.5%), Mediterranean 12 taxa (5.1%) and the others 149 taxa (63.4%). 38 of 235 taxa scattered in the area are endemic and the endemism rate was 16.17%.

Anahtar Kelimeler

Turkey, Çankırı, Irano-Turanian, Küçükyayla, A4

Yapraklı- Küçükyayla (Çankırı)’nın Florası

Öz

Bu çalışma A4 karesi içerisinde yer alan Çankırı ilinin Yapraklı ilçesinde yürütülmüştür. Çalışmada ilçe sınırları içerisinde yer alan Küçükyayla’nın florasını tespit edilmesi amaçlanmıştır. İran-Turan fitocoğrafik bölgesinde bulunan çalışma alanında 2017-2018 yılları arasında arazi çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Alandan toplanan bitki örneklerinin değerlendirilmesi sonucunda 38 familya, 135 cinse ait 235 taksonun yayılış gösterdiği tespit edilmiştir. Asteraceae, Lamiaceae, Fabaceae, Boraginaceae ve Caryophyllaceae’ İçerdikleri takson sayısı bakımından büyük familyalar olarak sıralanmaktadır. Alandan toplanan türlerin fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları ise; İran-Turan 47 takson (%20.0), Avrupa-Sibirya 27 takson (%11,5), Akdeniz 12 takson (%5,1) ve diğerleri 149 takson (%63,4) olarak sıralanmaktadır. Alanda yayılış gösteren 235 taksonun 38 adedi endemik olup, endemizm oranı %16,17’dir.

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Çankırı, İran-Turan, Küçükyayla, A4

Kaynakça

• Anonim, 2013. Kurak ve Yarı Kurak Alanlarda Ağaçlandırma ve Rehabilitasyon Rehberi. Ankara. T.C. Orman ve Su İşleri Başkanlığı, Erozyon Kontrolü Daire Başkanlığı, Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü.
• Atalay, İ., 1994. Türkiye Coğrafyası, Ege Üniversitesi Yayınları, İzmir. Çepel, N., 1993. Toprak Su Bitki İlişkileri. İstanbul Üniversitesi, Yayın No: 3794, ISBN 975-404-320-5, İstanbul.
• Davis, P. H., 1965-1988. Flora of Turkey and The East Aegean Islands (Supplement) Vol:10.United Kingdom: Edinburgh University Press.
• Demir, A., 2013., Sürdürülebilir Gelişmede Yükselen Değer; Biyolojik Çeşitlilik Açısından Türkiye Değerlendirmesi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 24, 67-74.
• Dölarslan, M., Gül, E., 2015. Yapraklı-Büyükyayla (Çankırı)’nın Vasküler Bitkiler Florası. Ormancılık Dergisi, 11 (2): 74-91.
• Duman, H., Duran, A., 1996. Dumanlı Dağı (Çankırı) Florası. Turkish Journal of Botany, 20: 143-161.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z., Adıgüzel, N., 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı (Eğrelti ve Tohumlu Bitkiler). Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Ankara.
• Ekim, T., 2005. Bitkiler, Tohumlu Bitkiler, Türkiye’nin Biyolojik Zenginlikleri. Türkiye Çevre Vakfı Yayını, Ankara,167-195.
• Erdoğan, N., 2001. Kabalı Dağı (Çerkeş/Çankırı) Florası. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ergül, N., 2000. Gürgenli Dağı Florası (Çankırı/Türkiye). Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Gökkuş, A., Koç, A., ve Çomaklı, B., 1993. Çayır-Mera Uygulama Kılavuzu. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:142, A.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Tesisi, Erzurum.
• Holechek, L.J., Pieper, R.D., and Herbel, C.H., 1995. Range Management, Principles and Practices (Second edition). Englowood Clifts, New Jersey.
• IUCN, 2001. IUCN Red List Categories and Criteria: Version 3.1. IUCN Species Survival Commission. IUCN, Gland, Switzerland and Cambridge, UK.
• IUCN, 2006. Species Survival Commission 2006. “IUCN Red List Categories and Criteria”. Version 6.2. Prepared by the Standards and Petitions Working Group of the IUCN SSC Biodiversity Assessments Sub-Committee in December 2006. Gland: Switzerland, 1-60.
• Kılınç, M., Kutbay, H., Yalçın, E., Bilgin, A., 2006. Bitki ekolojisi ve bitki sosyolojisi uygulamaları. Palme yayıncılık, Ankara.
• Mutlu, H., 2006. Çankırı/Yapraklı Ormanlarının Vasküler Bitkiler Florası. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Özhatay, N., Kültür, S., 2006. Check-list of additional taxa to the supplement flora of Turkey III. Turkısh Journal of Botany, 30:281-316.
• Seven, E., 2020. Türkiye’nin Biyoçeşitlilik Turizm Potansiyeli Üzerine Bir Değerlendirme. Journal of Current Debates in Social Sciences, 3(2), 95-103.