Flora of Çankırı Karatekin University, Faculty of Forestry Research and Application Forest (Çankırı/Eldivan)

Yıl 2022, Cilt 8, Sayı 1, 51 - 65, 13.06.2022

Gamze TUTTU Serhat URSAVAŞ

https://doi.org/10.53516/ajfr.1101308

Öz

In this study, the flora of Çankırı Karatekin University Faculty of Forestry Research and Application Forest was investigated. The 342 plant specimens were collected from the area between 2017-2019. As a result of the identification of plant specimens, 304 taxa belonging to 196 genera and 58 families have been determined. The two taxa of them are belonging to Pteridophyta and 302 taxa to Spermatophyta division. Gymnosperms are represented by four taxa and Angiosperms by 298 taxa. The 267 taxa are Dicotyledoneae and 31 taxa are Monocotyledoneae. The largest families are Asteraceae (45), Fabaceae (29), Lamiaceae (24), and Rosaceae (22). The largest genera are Centaurea (7), Astragalus (6), Silene (6) and Trifolium (6). The number of endemic taxa is 33 and endemism ratio is 10.85%. The distribution of the taxa, according to phytogeographic regions; Irano-Turanian 51 (16.77%), Euro-Siberian 43 (14.14%), Mediterranean 9 (2.96%), Euxine 8 (2.63%), E.Mediterranean 8 (2.63%), Hyrcano-Euxine 1 (0.33%) and multiregional or wide distribution taxa are 184 (60.53%).

Anahtar Kelimeler

Research and Application Forest, Çankırı, Eldivan, Flora, Türkiye.

Çankırı Karatekin Üniversitesi, Orman Fakültesi Araştırma ve Uygulama Ormanının (Çankırı/Eldivan) florası

Öz

Bu çalışmada, Çankırı Karatekin Üniversitesi Orman Fakültesi Araştırma ve Uygulama Ormanının floristik zenginliği ortaya çıkarılmıştır. 2017-2019 yılları arasında yapılan arazi çalışmalarında alandan toplanan 342 adet bitki örneğinin teşhis edilmesi sonucunda 58 familyaya ait 196 cins ve bu cinslere ait 304 takson tespit edilmiştir. Bu taksonların 2’si Pteridophytha, 302’si Spermatophyta bölümüne aittir. Spermatophyta bölümündeki taksonlardan 4’ü Gymnospermae, 298’i Angiospermae’dir. Angiospermae’lerin 267’si Dicotyledones, 31’i ise Monocotyledones sınıfına aittir. En çok takson içeren familyalar Asteraceae (45), Fabaceae (29), Lamiaceae (24) ve Rosaceae (22)’dir. En çok takson içeren cinsler Centaurea (7), Astragalus (6), Silene (6) ve Trifolium (6)’dur. Alandaki endemik takson sayısı 33 olup endemizm oranı %10,85’tir. Taksonların fitocoğrafik bölgelere dağılımlarına bakıldığında; İran-Turan 51 (%16,77), Avrupa-Sibirya 43 (%14,14), Akdeniz 9 (%2,96), Öksin 8 (%2,63), Doğu Akdeniz 8 (%2,63), Hyrcano-Öksin 1 (%0,33) ve çok bölgeli veya geniş yayılışlı 184 (%60,53) takson bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Araştırma ve Uygulama Ormanı, Çankırı, Eldivan, Flora, Türkiye.

Kaynakça

• Abay, G., Ursavaş, S., 2009. Çankırı ili araştırma ormanı karayosunu (musci) flora ve ekolojisi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 11(16), 61-70.
• Akkemik, Ü. (editör), 2014a. Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları I. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, 736 s., Ankara.
• Akkemik, Ü. (editör), 2014b. Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, 680 s., Ankara.
• Baytop, A., 1998. İngilizce-Türkçe Botanik Kılavuzu. Üni. yayın no:4058, Ecz. fak. yayın no:70, 375 s., İstanbul.
• BGBM, 2019. Herbarium Berolinense, Berlin Müzesi Sanal Herbaryumu, http://ww2.bgbm.org/herbarium/ (Erişim Tarihi: 19.09.2019).
• Çakır, M., Tunç, T., 2019. Ayrışma sürecinde orman karıncalarının (Formica rufa grup) rolü: ilk yıl sonuçları. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 21(2), 477-485.
• Çakır, M., Çakır, F., Yalçıntekin, H.İ., 2020. Çankırı Karatekin Üniversitesi, orman fakültesi araştırma ve uygulama ormanında humus formlarının belirlenmesi ve değerlendirilmesi. Anadolu Orman Araştırmaları Dergisi, 6(2), 82-90.
• Davis, P.H., 1965-1985. Flora of Turkey and East Aegean Islands vol. 1-9. Edinburg University Press, Edinburgh. Davis, P.H., Mill, R.R., Tan, K., 1988. Flora of Turkey and East Aegean Islands vol. 10 (suppl. 1), Edinburg University Press, Edinburgh.
• Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z., Adıgüzel, N., 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı (Eğrelti ve Tohumlu Bitkiler). Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, 246 s., Ankara.
• Ekim, T., 2014. Damarlı Bitkiler. Şu eserde: Güner, A., Ekim, T. (edlr.), Resimli Türkiye Florası, cilt 1. Ali Nihat Gökyiğit Vakfı, Flora Araştırmaları Derneği ve Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları yayını, İstanbul.
• Erdoğan, N., Ketenoğlu, O., Bingöl, Ü., 2007. Kabalı dağı (Çerkeş-Çankırı) florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 14(2), 63-82.
• Göğerçin, R., Günlü, A., 2017. Çankırı Karatekin Üniversitesi orman fakültesi araştırma ormanında Göktürk-2 uydu görüntüsü kullanılarak bazı meşcere parametrelerinin tahmin edilmesi. Anadolu Orman Araştırmaları Dergisi, 3(1), 1-13.
• Göl, C., Yılmaz, H., Ediş, S., 2010. Çankırı Karatekin Üniversitesi, orman fakültesi araştırma ve uygulama ormanı topraklarının bazı özellikleri ve sınıflandırması. III. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, 20-22 Mayıs 2010. Cilt: III, 941-952.
• Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., Başer, K.H.C., 2000. Flora of Turkey and East Aegean Islands vol. 11 (suppl. 2), Edinburgh University Press, Edinburgh.
• Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., Babaç, M.T. (edlr.), 2012. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, 1290 s., İstanbul.
• Harris, J.G., Harris, M.W., 2001. Plant Identification Terminology (An Illustrated Glossary). Spring Lake Publishing, Spring Lake, 206 p., Utah.
• Kreutz, K. (C.A.J.), Çolak, A.H., 2009. Orchids of Turkey. Rota Yayınları, İstanbul.
• Mutlu, H., 2006. Çankırı/Yapraklı ormanlarının vasküler bitkiler florası. Yüksek Lisans tezi (basılmamış), Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 208 s., Ankara.
• Raunkiaer, C., 1934. The Life Forms of Plants and Statictical Plant Geography. Oxford, England: Clarendon Press, pp. 147.
• Sağıroğlu, M., Duman, H., 2004. Karlık tepesi ve çevresinin (Çankırı) florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 11(2), 95-122.
• Seçmen, Ö., Gemici, Y., Görk, G., Bekât, L., Leblebici, E., 2004. Tohumlu Bitkiler Sistematiği Ders Kitabı (7. Baskı). Ege Üniversitesi Basımevi, 394 s., İzmir.
• The Plant List, 2013. Version 1.1. Published on the Internet; http://www.theplantlist.org/ (Erişim Tarihi: 19.09.2019).
• Tuttu, G., Akkemik, A., 2017. Çankırı-Korubaşı tepe ve civarındaki jipsli alanların florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 24(1), 45-88.
• Ursavaş, S., Öztürk, E., 2016. Çankırı Karatekin Üniversitesi, orman fakültesi araştırma ve uygulama ormanında ölü ağaçlar üzerinde tespit edilen karayosunları. Anatolian Bryology, 1(2), 21-46.
• Ursavaş, S., Tuttu, G., 2020. Çankırı Karatekin Üniversitesi, orman fakültesi araştırma ve uygulama ormanının karayosunu florasına katkılar. Anatolian Bryology. 6(1), 27-40.
• Van Gölü Havzası Sanal Herbaryumu VANF, 2019. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Web Sitesi. http://www.vanherbaryum.yyu.edu.tr/ (Erişim Tarihi: 19.09.2019).
• Yaltırık, F., Efe, A., 1996. Otsu Bitkiler Sistematiği (2.Baskı). İ.Ü. Basımevi, Üniversite Yayın No:3940, Orman Fakültesi Yayın No:10, 518 s., İstanbul.