Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Çin Halk Cumhuriyeti’nde Yeni Medya Uygulamaları: Nitel Bir Araştırma

Yıl 2018, , 101 - 122, 01.04.2018
https://doi.org/10.5824/1309-1581.2018.2.007.x

Öz

Dijital çağın en önemli iletişim ve etkileşim ortamlarından biri olan yeni medya, dünya üzerindeki yüz milyonlarca insan tarafından farkı amaçlar doğrultusunda kullanılmaktadır. Bu yeni medya platformları, ulaştığı hedef kitle, sahip olduğu özellikler ve etki gücü hasebiyle oldukça önemli bir niteliğe sahiptir. Bu nedenle internet ve yeni medya platformları ile ilgili uygulamalar ülkeden ülkeye farklılık göstermektedir. Dünyanın en önemli teknoloji ülkelerinden biri olan Çin Halk Cumhuriyeti’nde gerçekleşen yeni medya uygulamaları ise diğer ülkelerdekinden daha farklı bir mahiyettedir. Bu noktadan hareketle çalışmada, Çin Halk Cumhuriyeti’nde yaşayan insanların internet ve yeni medya kullanım pratiklerini, kullanılan sosyal paylaşım ağlarını, girilmesi yasaklanan yeni medya platformlarını ve ülkedeki diğer yeni iletişim teknolojilerini tespit etmek amaçlanmıştır. Çalışmada, yeni medya alanında Çin Halk Cumhuriyeti’ndeki mevcut durumu ortaya çıkarmak için bir araştırma yapılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, Çin Halk Cumhuriyeti’ndeki kişiler oluşturmaktadır. Örneklemi ise, yeni medya alanında uzman olan ve Çin Halk Cumhuriyeti’ndeki Guangming Daily gazetesinin Türkiye temsilcisi olan muhabir Feng Yuan oluşturmaktadır. Örneklem belirlenirken amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Katılımcıyla yapılan görüşmede elde edilen veriler kamera ile kayıt altına alınmış ve sonrasında verilerin analizi yapılmıştır. Analizden elde edilen sonuçlara göre, Çin Halk Cumhuriyeti’nde internet ve yeni medya kullanım oranı yüksektir. Ülkede yaşayan insanlar, interneti ve birçok yeni medya platformunu farklı amaçlar için yoğun olarak kullansa da bazı sosyal paylaşım ağlarını yasak olmaları nedeniyle kullanamamakta ya da başka yöntemler kullanarak bu ağlara erişebilmektedir. Bazı internet sitelerinin ve sosyal paylaşım ağlarının yasak olmasının sebebi, bunların Çin’e ait olmamaları, bu ağların serverlarının yurt dışında bulunmaları ve bu ağların Çin internet yasalarına aykırı yayınların yapılmasına olanak sağlamalarıdır. Bunun haricinde ülke yönetiminin, eskiden beri medya alanında baskıcı bir tutum sergilemesi, bu alanı her daim egemenliği altına tutmaya çalışması ve kendisine karşı olan her kişi ya da kurumu bertaraf etmek istemesi de söz konusu yasakların nedenlerinden birkaçı olmaktadır.

Kaynakça

  • Akyol, O. (2015). Yeni İletişim Teknolojilerinin Ortak Özellikleri. M. G. Genel (Ed.). Yeni Medya Araştırmaları 1 - Güncel Tartışmalar Ekseninde (s. 1-42). Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Aygün, D. (2017). Çin Halk Cumhuriyeti ve Halkla İlişkiler Bağlamında Değerlendirilmesi. https://atilim.academia.edu/DenizAygun, Erişim Tarihi: 30.11.2017.
  • Binark, M., Löker, K. (2011). Sivil Toplum Örgütleri İçin Bilişim Rehberi. Ankara: Uzerler Matbaası.
  • Binark, M. (2017). Kırsal Çin’de Sosyal Medya Kullanımı: Ağlaşmış Bireysellikler ve Ahlaki Çerçevelerin Yeniden İnşaası Arasındaki Gergin Hat. Moment, Sayı 4, No 1, s. 279-290.
  • Boztepe, V. (2016). Bir Yumuşak Güç Kaynağı Olarak Türkiye’deki Çin Medyası. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 16, No 4, s. 93-110.
  • Budak, L., Erdoğan, İ. (2006). 1990 Sonrası Çin Halk Cumhuriyeti’nde Kitle İletişim Sistemi ve Temel Sorunlar. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 9, s. 109-123.
  • Chinainternetwatch (2017). China Internet Statistics. https://www.chinainternetwatch.com/whitepaper/china-internet-statistics/, 28.11.2017. Erişim Tarihi
  • Dedeoğlu, G. (2016). Teknoloji, İletişim, Yeni Medya ve Etik. İstanbul: Sentez Yayıncılık.
  • Eldeniz, L., Maimaitimin, B. (2015). Çin Ulusal Haber Ajansı: Xinhua ve Güncel Çin Medyası. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimleri Dergisi, Sayı 14, No:27, s.173-185.
  • Herald, D. K. (2015). Users, Not Netizens: Spaces and Practices on the Chinese Internet. China Online: Locating Society in Online Spaces. Peter Marolt and David Kurt Herald (Ed.). New York: Routledge.
  • Kara, T. (2013). Sosyal Medya Endüstrisi - İnsan, Toplum, Ekonomi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Kemp, S. (2017). 2017 Digital Yearbook – Internet, Social Media, and Mobile Data for 239 Countries around the World. https://wearesocial.com/special-reports/2017-digital-yearbook-digital-data- every-country-world, Erişim Tarihi: 21.11.2017.
  • Keten, E. T. (2015). Küresel Bir Modele Doğru Çin Medyası. İnsan & İnsan Dergisi, Sayı 4, s. 4-21.
  • Lister, M. et. al. (2003). New Media: Critical Introduction. New York: Roudledge.
  • Manovich, L. (2001). The Language of New Media. Cambridge: The MIT Press. Npc (2004). Constitution of the People's Republic of China. Erişim http://www.npc.gov.cn/englishnpc/Constitution/2007-11/15/content_1372964.htm, Tarihi: 20.11.2017.
  • Önür, N. (2007). Dijital bölünme ve Gençlik: Bilgi Toplumunun Sınırlarında Erişilen Toplumsallık. Sosyoloji Dergisi Ülgen Oskay’a Armağan Özel Sayısı, s. 195-233.
  • Özkoçak, Y. (2014). “Yeni”sini Arayan İletişim. M. Aytekin (Ed.). Yenilenen Medya (s. 147-178). İstanbul: Kocav Yayınları.
  • Öztürk, Ş. (2015). Sosyal Medyada Etik Sorunlar. Selçuk İletişim, Sayı 9, No 1, s. 287-311.
  • Sanlav, Ü. (2014). Sosyal Medya Savaşları. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • Statista (2017). Number of Social Network Users in Selected Countries in 2017 and 2022. https://www.statista.com/statistics/278341/number-of-social-network-users-in-selected- countries/, Erişim Tarihi: 27.11.2017.
  • Sütçü, C. S. (2012). Sosyal Medyaya Girmeden Önce Bilinmesi Gerekenler. D. Yengin (Ed.). Yeni Medya ve… (s. 74-89). İstanbul: Anahtar Kitaplar.
  • Wallis, C. (2011). New Media Practices in China: Youth Patterns, Processes, and Politics. International Journal of Communication, Vol. 5, p. 406-436.
  • Wearesocial (2017). Digital in 2017: Eastern Asia. https://www.slideshare.net/wearesocialsg/digital-in- 2017-eastern-asia, Erişim Tarihi: 20.11.2017. Xiaobin, C. (2007). Çin İnternet Geçmişi. http://www.360doc.com/content/07/0905/11/42953_720503.shtml, Erişim Tarihi: 20.11.2017.
  • Yengin, D. (2014). Yeni Medya ve Dokunmatik Toplum. İstanbul: Derin Yayınları.

New Media Practices in Peoples Republic of China: A Qualitative Research

Yıl 2018, , 101 - 122, 01.04.2018
https://doi.org/10.5824/1309-1581.2018.2.007.x

Öz

The new media, one of the most important communication and interaction environments of the digital age, is being used by hundred millions of people around the world for different purposes. These new media platforms are very important because of target audience they reach, the features and impacts they have. For this reason, applications related to internet and new media platforms differ from country to country. The new media practices held in the People's Republic of China, which is one of the most important technology countries in the world, are different from other countries. From this point of view, it is aimed to identify the Internet and new media usage practices of people living in People's Republic of China, used social networks, and forbidden new media platforms to enter and other new communication technologies in the country. In the study, a survey was conducted to reveal the current situation in the People's Republic of China in terms of new media field. A semi-structured interview technique, one of the qualitative research methods, was used in the research. The universe of the study is the people of the People's Republic of China. The sample of the study is the reporter Feng Yuan, who is a specialist in the new media field, and the representative of Turkey of the Guangming Daily newspaper published in People's Republic of China. The purposeful sampling method was used while determining the sample, the data obtained from the interview with the participant were recorded with the camera and then the data were analyzed. According to the results of the analysis the rate of internet and new media usage is high in the People's Republic of China. People living in the country extremely use the internet and many other new media platforms for different purposes, but some social networks cannot be used due to prohibition, or they can access these networks by using other methods. The reason of the prohibition of some internet sites and social network are that they do not belong to China, their servers are located outside of the country, and these networks allow for illegal internet publishing, which are against Chinese Internet laws. Apart from this, one of the reasons for such prohibitions is that China has long had an oppressive attitude in the field of media and always desire to hegemonies this field.

Kaynakça

  • Akyol, O. (2015). Yeni İletişim Teknolojilerinin Ortak Özellikleri. M. G. Genel (Ed.). Yeni Medya Araştırmaları 1 - Güncel Tartışmalar Ekseninde (s. 1-42). Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Aygün, D. (2017). Çin Halk Cumhuriyeti ve Halkla İlişkiler Bağlamında Değerlendirilmesi. https://atilim.academia.edu/DenizAygun, Erişim Tarihi: 30.11.2017.
  • Binark, M., Löker, K. (2011). Sivil Toplum Örgütleri İçin Bilişim Rehberi. Ankara: Uzerler Matbaası.
  • Binark, M. (2017). Kırsal Çin’de Sosyal Medya Kullanımı: Ağlaşmış Bireysellikler ve Ahlaki Çerçevelerin Yeniden İnşaası Arasındaki Gergin Hat. Moment, Sayı 4, No 1, s. 279-290.
  • Boztepe, V. (2016). Bir Yumuşak Güç Kaynağı Olarak Türkiye’deki Çin Medyası. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 16, No 4, s. 93-110.
  • Budak, L., Erdoğan, İ. (2006). 1990 Sonrası Çin Halk Cumhuriyeti’nde Kitle İletişim Sistemi ve Temel Sorunlar. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 9, s. 109-123.
  • Chinainternetwatch (2017). China Internet Statistics. https://www.chinainternetwatch.com/whitepaper/china-internet-statistics/, 28.11.2017. Erişim Tarihi
  • Dedeoğlu, G. (2016). Teknoloji, İletişim, Yeni Medya ve Etik. İstanbul: Sentez Yayıncılık.
  • Eldeniz, L., Maimaitimin, B. (2015). Çin Ulusal Haber Ajansı: Xinhua ve Güncel Çin Medyası. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimleri Dergisi, Sayı 14, No:27, s.173-185.
  • Herald, D. K. (2015). Users, Not Netizens: Spaces and Practices on the Chinese Internet. China Online: Locating Society in Online Spaces. Peter Marolt and David Kurt Herald (Ed.). New York: Routledge.
  • Kara, T. (2013). Sosyal Medya Endüstrisi - İnsan, Toplum, Ekonomi. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Kemp, S. (2017). 2017 Digital Yearbook – Internet, Social Media, and Mobile Data for 239 Countries around the World. https://wearesocial.com/special-reports/2017-digital-yearbook-digital-data- every-country-world, Erişim Tarihi: 21.11.2017.
  • Keten, E. T. (2015). Küresel Bir Modele Doğru Çin Medyası. İnsan & İnsan Dergisi, Sayı 4, s. 4-21.
  • Lister, M. et. al. (2003). New Media: Critical Introduction. New York: Roudledge.
  • Manovich, L. (2001). The Language of New Media. Cambridge: The MIT Press. Npc (2004). Constitution of the People's Republic of China. Erişim http://www.npc.gov.cn/englishnpc/Constitution/2007-11/15/content_1372964.htm, Tarihi: 20.11.2017.
  • Önür, N. (2007). Dijital bölünme ve Gençlik: Bilgi Toplumunun Sınırlarında Erişilen Toplumsallık. Sosyoloji Dergisi Ülgen Oskay’a Armağan Özel Sayısı, s. 195-233.
  • Özkoçak, Y. (2014). “Yeni”sini Arayan İletişim. M. Aytekin (Ed.). Yenilenen Medya (s. 147-178). İstanbul: Kocav Yayınları.
  • Öztürk, Ş. (2015). Sosyal Medyada Etik Sorunlar. Selçuk İletişim, Sayı 9, No 1, s. 287-311.
  • Sanlav, Ü. (2014). Sosyal Medya Savaşları. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • Statista (2017). Number of Social Network Users in Selected Countries in 2017 and 2022. https://www.statista.com/statistics/278341/number-of-social-network-users-in-selected- countries/, Erişim Tarihi: 27.11.2017.
  • Sütçü, C. S. (2012). Sosyal Medyaya Girmeden Önce Bilinmesi Gerekenler. D. Yengin (Ed.). Yeni Medya ve… (s. 74-89). İstanbul: Anahtar Kitaplar.
  • Wallis, C. (2011). New Media Practices in China: Youth Patterns, Processes, and Politics. International Journal of Communication, Vol. 5, p. 406-436.
  • Wearesocial (2017). Digital in 2017: Eastern Asia. https://www.slideshare.net/wearesocialsg/digital-in- 2017-eastern-asia, Erişim Tarihi: 20.11.2017. Xiaobin, C. (2007). Çin İnternet Geçmişi. http://www.360doc.com/content/07/0905/11/42953_720503.shtml, Erişim Tarihi: 20.11.2017.
  • Yengin, D. (2014). Yeni Medya ve Dokunmatik Toplum. İstanbul: Derin Yayınları.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Sefer Kalaman Bu kişi benim

Elif Kaya Bu kişi benim

Ünal Kaya Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2018
Gönderilme Tarihi 1 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018

Kaynak Göster

APA Kalaman, S., Kaya, E., & Kaya, Ü. (2018). Çin Halk Cumhuriyeti’nde Yeni Medya Uygulamaları: Nitel Bir Araştırma. AJIT-E: Academic Journal of Information Technology, 9(32), 101-122. https://doi.org/10.5824/1309-1581.2018.2.007.x