“Yeni Medya” nın Temelleri Üzerine Bir Tartışma

Yıl 2012, , 29 - 45, 01.04.2012

Sedat Özel

https://doi.org/10.5824/1309-1581.2012.2.003.x

Öz

Yeni binyıla yeni medya oluşumları eşliğinde girilmiştir. Çok kısa sürede alışıldık kitle iletişim ortam ve araçlarından farklı sistemler hayatımızın rutinine dâhil olmuştur. Bugün bizler, cebimizde ya da çantalarımızda taşıdığımız araçlarımız ile geniş bir yelpazeye yayılan iletişim hizmetlerini alıyor, akışlara dâhil oluyoruz. Yeni medyadaki “yeni” yalın bir şekilde bu hizmetleri ve akışları anlamada ayırıcı bir terim olarak karşımıza çıkmaktadır. Diğer taraftan “yeni”ye dönüşüm sürecinin ardındaki gerçekler ile değerlendirildiğinde yeni medya daha farklı ilişkiler ağına yaslanan süreçleri temsil etmektedir. Birçokları bu sistemlerin daha özgür daha demokratik toplumlara dönüşüm için gerekliliğini ve desteğini savunmaktadır. Fakat bu sistemlerin doğmasına yol açan gelişmeler ve politikalar göz önüne alındığında beklentilerin gerçekliği bulanıklaşmaktadır. Yeni liberal politikaların yayılmacı siyasası ile şekillenen enformasyon toplumları ile örtüşen yeni medya, dayandığı inovatif eğilimlerin çıktısı olarak görüldüğü takdirde küresel kapitalizmin kendini meşrulaştırdığı bir sisteme dönüşmektedir. Bu bağlamda çalışmamız yeni medyayı, dayandığı inovasyon-enformasyon-teknoloji üçgeni içinde ele almaktadır ve yeni medyanın yükselmesindeki nedenler tartışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Yeni Medya, İnovasyon, Teknoloji

A Discussion on the Fundamentals of “New Media"

Öz

New millennium came along with the formation of the new media. Soon after, new systems different than the common tools of mass communication media participated in the routine of our lives. Today, we receive a wide range of communication services and we follow the streams by our tools which we carry in our pockets or in our bags. The “new” in the new media appears to be a differential term in order to literally understand these services and flows. On the other hand, new media as evaluated by the truth behind the transformation process to the “new” represents a network of different relationships. Many people argue that these systems are more independent and more democratic, and advocate that they are necessary for the societies for the transformation process. However, the reality of expectations blurred when the developments and policies that led to the emergence of these systems taken into account. The new media, which suits well to the information societies by the expansionist policies of liberal politics, turns out to be a system in which capitalism legitimizes itself when it is seen as the output of innovative tendencies which it is based on. In this context, our paper handles the new media in the innovation-information-technology triangle and discusses the main factors in the rise of the new media.

Anahtar Kelimeler

New Media, Innovation, Technology.

Kaynakça

• Alemdar Korkmaz, İrfan Erdoğan (2002), Öteki Kuram Kitle İletişimine Tarihsel Ve Eleştirel Bir Değerlendirmesi, Ankara, Erk Yayınları.
• Arıkan Cemil, Müfit Akyos vd.(2003), Ulusal İnovasyon Sistemi, İstanbul, TÜSİAD Yayınları, Yayın No:TÜSİAD-T/2003/10/362.
• Barnett Steven (1997), “New Media Old Problems: New Technology and The Political Process”, European Journal of Communication, Vol.12, No.2, June 1997, pp.193–218.
• Briggs Asa, Peter Burke (2004), Medyanın Toplumsal Tarihi, Çev. İbrahim Şener, Ankara, İzdüşüm Yayınları.
• Bromley Allan D.( 2004), “Technology Policy”, Technology in Society, Volume 26, Issues 2- 3, pp.455–468.
• Castells Manuel (2005), Enformasyon Çağı: Ekonomi Toplum ve Kültür Cilt–1 Ağ Toplumunun Yükselişi, Çev. Ebru Kılıç, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Castells Manuel (2007), Enformasyon Çağı: Ekonomi Toplum ve Kültür Cilt-3 Binyılın Sonu, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Çaplı, Bülent (2002), Medya Ve Etik, Ankara, İmge Kitabevi.
• Çev. Yılmaz Üstüner, Kitle İletişiminde Temel Yaklaşımlar, Der. Korkmaz Alemdar ve Raşit Kaya, Ankara, Savaş Yayınları.
• Dağtaş, Erdal (2006), “Yurttaş Taleplerinin Temsiliyeti Ekseninde Eskişehir Yerel Basınından Bir Örnek: Midas Gazetesi”, Yeni İletişim Ortamları Ve Etkileşim Uluslar arası Konferansı,, 1-3 Kasım 2006.
• Dilmen Emel Nemci ve Öğüt Sertaç (2006), “Yeni İletişim Ortamları ve Etkileşim’e İletişimsel BilişimYaklaşımı”, Yeni İletişim Ortamları Ve Etkileşim Uluslar arası Konferansı, 1- 3Kasım 2006.
• Dusek Val (2006), Philosophy of Technology An Introduction Oxford, Blackwell Publishing Ltd.
• Hartley John (1996), Popular Reality: Journalism, Modernity, Popular Culture, London, St. Martin's Pres.
• Ilpo Koskinen (2006), “Mobile Multimedia in Society: Uses and Social Consequences”, http://www.uiah.fi/~ikoskine/ 11.10.2010
• Kauhanen Erki, Elina Noppari (2007), Innovation, Journalism And Future Final Report Of The Research Project Innovation Journalism İn Finland, Helsinki, Journalism Research and Development Centre, University of Tampere
• Kenneth Rogerson (2003), “Addressing The Negative Consequences Of The Information Age Lessons From Karl Polanyi And The İndustrial Revolutiona Note On The Politics Of Theorizing Technology”, Information, Communication & Society, Vol.6, No.1, pp.105–124. Manovich. Lev “The Language of New Media”, http://www.manovich.net/LNM/Manovich.pdf, 10.9.2009
• Masuda Yoneji (1990), Managing in the Information Society: Releasing Synergy Japanese Style, Oxford, Blackwell.
• Mcquail Dennis, Steven Windahl (2005), Kitle İletisim Çalışmalarında İletişim Modelleri, Çev. Konca Yumlu, Ankara, İmge Kitabevi.
• Morley David, Tim Robins (1997), Kimlik Mekânları: Kültürel Medya Elektronik Ortamlar ve Kültürel Sınırlar, Çev. Emrehan Zeybekoğlu, Ayrıntı Yayınları.
• Mosco Vincent, Andrew Herman (1983), Radikal Toplum Kuramı ve İletişim Evrimi
• Mutlu Erol (2004) İletişim Sözlüğü, Ankara, Bilim ve Sanat Yayınları.
• Mutlu, Mustafa (2006), “İnternet ve Demokratik Katılım”, Yeni İletişim Ortamları Ve Etkileşim Uluslar arası Konferansı, 1-3 Kasım 2006.
• Myerson George (2001), Postmodern Encounters Heidegger, Habermas And The Mobile Phone, Ed. Richard Appignanesi, London, Icon Books Ltd.
• Negroponte Nicholas (1996), Dijital Dünya, Çev. Zülfü Dicleli, İstanbul, Türk Henkel Dergisi Yayınları, No: 5.
• OECD (1992), Technology and the Economy: The Key Relationships, Paris: Organisation for EconomicnCo-operation and Development.
• OECD (2008) Convergence And Next Generatıon Networks, Working Party on Communication Infrastructures and Services Policy
• Oskay Ünsal (2000), 19. Yüzyıldan Günümüze Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri, İstanbul, Der Yayınevi, 4. Basım.
• Pilat Dirk (2002), “Innovation In The New Economy”, ISUMA: Canadian Journal of Policy Research, Vol. 3, No. 1, pp. 54–61.
• Ruttan Vernon W.(2001), Technology, Growth and Development: An Induced Innovation Perspective, Oxford, Oxford University Press.
• Schumpeter Joseph A.(2004), The Theory of Economic Development, New York,Harvard University Press, 10th. Edition
• Soukup Charles (2006), “Hitching A Ride On A Star: Celebrity, Fandom, And İdentification On The World Wide Web”, Southern Communication Journal, Volume 71, Issue 4, pp.319 – 337.
• Spurgeon Christina L, Gerard Goggin (2007), “Mobiles İnto Media: Premium Rate SMS And The Adaptation Of Television To İnteractive Communication Cultures”, Continuum: Journal of Media and Cultural Studies, Vol.21, No.2, pp. 317–329.
• Tapscott Don (1996), The Digital Economy:Promise And Peril İn The Age Of Networked İntelligence, New York, McGraw-Hill.
• Timisi Nilüfer(2003), Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi, Ankara, Dost Kitabevi.
• Toffler Alvin (1996), Üçüncü Dalga, Çev. Ali Seden, İstanbul, Altın Kitaplar.
• Törenli Nurcan (2004), Enformasyon Toplumu ve Küreselleşme Sürecinde Türkiye, Ankara, Bilim Sanat Yayınları.
• Törenli Nurcan (2005), Bilişim Teknolojileri Temelinde Haber Medyasının Yeniden Biçimlenişi, Yeni Medya Yeni İletişim Ortamı, Ankara, Bilim ve Sanat Yayınları.