Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Aristoteles’in Apodeiktik ve Retorik Kanıtlamalarının Hakikat Karşılığının Güncel Bağlamda Tartışılması

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 2, 356 - 379, 31.12.2024

Öz

Hakikat, insanlık tarihinin en temel meselelerinden biri olarak binyıllar boyunca tartışılmış ve tartışılmaya devam edecektir. Bu tartışmada yer almak ve hakikatin mahiyeti üzerine yeniden düşünmek, entelektüel bir sorumluluk ve erdem olarak değerlendirilebilir. Antikçağ’dan Aydınlanma’ya ve günümüze kadar geçen süreçte, her dönemin kendi koşullarıyla şekillenen hakikat anlayışlarıyla yüzleşmek, insanlığın entelektüel ilerlemesi için kaçınılmaz bir gerekliliktir. Ne var ki, günümüzde delil ve dayanaklardan yoksun iddialar, çoğu zaman duygusal ya da inanç temelli eğilimlerle hakikat olarak benimsenmektedir. Bu durum, bireyleri düşünsel yanılgılara sürükleyerek sahte hakikatlerin yaygınlaşmasına zemin hazırlamaktadır. Böyle bir ortamda, hakikati sahtelerinden ayırmak ve eleştirel bir bakış açısıyla doğruya ulaşmak için düşünürlerin rehberliği son derece önemlidir. Bu çalışma, Aristoteles’in düşünce sistemi bağlamında, hakikate ulaşmanın bir yolu olarak Apodeiktik ile sahte hakikatlerin temelini oluşturan Retorik kanıtlamaları karşılaştırmayı hedeflemektedir. Aynı zamanda, bu karşılaştırmayı günümüz koşullarında değerlendirerek hakikat arayışına dair yeni bir perspektif sunmayı amaçlamaktadır.

Kaynakça

  • Adanır, O. (2017). Simülasyon Kuramı Üzerine Notlar Ve Söyleşiler. Eylül Sanat Yayınları.
  • Arendt, H. (2018). Siyasette yalan (İ. Oranlı ve B. Şeker, çev.). İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Aristoteles (1966). Birinci Analitikler. (Hamdi Ragıp Atademir çev.). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi 2. Basılış.
  • Aristoteles (2011). İkinci Analitikler. (Ali Houshiary çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları 2. Baskı.
  • Aristoteles (1996). Metafizik. (Ahmet Arslan çev.). İsatnbul: Sosyal Yayınları.
  • Aristoteles (2008). Retorik,( Mehmet H. Doğan çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Aristotle (1994). The Art of Rhetoric, (English Translation by John Henry Freese). Cambridge: Harvard Universty Press.
  • Arslan, A. (2022). İlkçağ Felsefe Tarihi Aristoteles. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları 10. baskı.
  • Aydoğan, E. (2013). Descartes Metafiziğinde Tanrı Problemi. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 50(6), 1-12.
  • Baggini, J.(2017). A Short History of Truth Consolations for a Post-Truth World. London: Quercus Editions Ltd.
  • Birand, K. (2001). İlkçağ Felsefe Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınevi.
  • Cevizci, A.(1997). Felsefe Sözlüğü. Ankara: Ekin Yayınları. Genişletilmiş 2. Basım.
  • Cevizci, A. (2017). İlkçağ Felsefesi. İstanbul: Say Yayınları, 11. Baskı.
  • Cevizci, A. (2005). Paradigma Felsefe Terimler Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Çetinkaya, B. A. (2021). Felsefe Tarihi Antik Doğu’dan Modern Batı’ya. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Çıbık Sert, A., ve Emrahoğlu, N. (2008). Proje Tabanlı Öğrenme Yaklaşımının Fen Bilgisi Dersinde Öğrencilerin Mantıksal Düşünme Becerilerinin Gelişimine Etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2)
  • Dürüşken, Ç. (2001). Antik Çağ’da Doğan Bir Eğitim Sistemi Rhetorica Roma’da Rhetorica Eğitimi. İstanbul: Arkeloji ve Sanat Yayınları.
  • Dürüşken, Ç. (1995). Rhetorica. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Emiroğlu, İ. ve Altunya, H. (2018). Örnekleriyle Mantık Sözlüğü. İstanbul: Litera Yayınları.
  • Fırıncı, T. (2011). Platon’da Retorik Kavramı. Ethos: Felsefe ve Toplum Bilimlerde Diyaloglar 4(2), Temmuz.
  • Foucault, M. (2005). Doğruyu Söylemek (K. Eksen, çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Fuller, S. (2018). What Can Philoshophy Teach Us About the Post-truth Condition, Michael A. Howe, A. C., ve Jones, L. (1993). Engaging Children İn Science. Macmillan Publishing Company. Peters vd., (Yay. Haz.) Post-Truth, Fake News Viral Modernity &Higher Education, İçinde.
  • Homeros (2005). İlyada, (Azra Erhat ve A. Kadir çev.). İsatnbul: Can Yayınları.
  • Hançerlioğlu, O. Felsefe Ansiklopedisi Kavramlar ve Akımlar, Remzi Kitapevi, İstanbul 1997. 378
  • Keyes, R. (2017). Hakikat Sonrası Çağ, Günümüz Dünyasında Yalancılık ve Aldatma. (çev. Deniz Özçetin). İzmir: Tudem Yayın Grubu.
  • Lazear, D. (2000). The İntelligent Curriculum. Zephyr Press.
  • Liddell, H. G. ve Scott, R. (1958). A Lexicon, Abridged From Liddell and Scott’s Greek-English Lexicon. Oxford: Oxford University Press.
  • Meyer, M. (2009). Retorik, (İsmail Yerküz çev.). Ankara: Dost Kitapevi Yayınları.
  • Nietzsche, F. (1976). The gay science (W. Kaufmann, çev.). New York: Random House.
  • Platon (2015). Devlet. (Erhan Bayram çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Platon (2010). Devlet. (Sabahattin Eyüboğlu ve M. Ali Cimgöz çev.)İstanbul: Kültür Yayınları.
  • Platon (1997). Gorgias. (Reyan Erben çev.). İstanbul. MEB.
  • Platon (2020). Phaidros. (Furkan Akderin çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Platon (1991). Sofist. (Ömer Naci Soykan çev.). İstanbul: Ara Yayıncılık.
  • Platon (2014). Şölen. (Eyüp Çoraklı çev.). İstanbul: Alfa Yayınları, 2. Baskı.
  • Reboul, O. (1996) La Rhetorique. Paris: Presses Universitaires de France. (Akt. Atakan Altınörs, Platon ile Aristoteles’in ve Retorik Anlayışlarının Karşılaştırılması. (2011). Ekev Akademi Dergisi, Yıl:15, Sayı: 49, Güz.
  • Savant, N. (1997). Statements and Definitions. In Logical Thinking
  • Sönmez, A. (2008). Batı RetoriğininTemelleri Üzerine Bir İnceleme, (Basılmamış Doktora Tezi), İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tepe, H. (2016). Felsefede Doğruluk ya da Hakikat. Ankara: Bilge Su Yayınları.
  • Timuçin, A.(2006). Düşünce Tarihi I. İstanbul: Bulut Yayınları, 5. Basım.
  • Zeller, E. (2008). Grek Felsefesi Tarihi. (Ahmet Aydoğan çev.). İstanbul: Say Yayınları.

A Current Discussion of the Truth Equivalence of Aristotle's Apodeictic and Rhetoric Evidences

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 2, 356 - 379, 31.12.2024

Öz

Truth has been one of the most fundamental issues in human history, discussed for millennia and destined to remain a topic of debate in the future. Engaging in this discourse and rethinking the nature of truth can be regarded as an intellectual responsibility and a virtue. From Antiquity to the Enlightenment and into the present day, confronting the truth concepts shaped by the conditions of each era is an essential prerequisite for the intellectual advancement of humanity. However, in contemporary times, claims devoid of evidence and justification are often accepted as truth, driven by emotional or faith-based inclinations. This situation leads individuals into cognitive fallacies, fostering the proliferation of false truths. In such an environment, distinguishing truth from falsehood and achieving clarity through a critical perspective necessitate the guidance of great thinkers. This study aims to compare Apodeictic, as a method of reaching genuine truth, with Rhetorical proofs, which often underpin false truths, within the framework of Aristotle’s thought. Furthermore, it seeks to evaluate this comparison in the context of current conditions, offering a fresh perspective on the pursuit of truth.

Kaynakça

  • Adanır, O. (2017). Simülasyon Kuramı Üzerine Notlar Ve Söyleşiler. Eylül Sanat Yayınları.
  • Arendt, H. (2018). Siyasette yalan (İ. Oranlı ve B. Şeker, çev.). İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Aristoteles (1966). Birinci Analitikler. (Hamdi Ragıp Atademir çev.). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi 2. Basılış.
  • Aristoteles (2011). İkinci Analitikler. (Ali Houshiary çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları 2. Baskı.
  • Aristoteles (1996). Metafizik. (Ahmet Arslan çev.). İsatnbul: Sosyal Yayınları.
  • Aristoteles (2008). Retorik,( Mehmet H. Doğan çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Aristotle (1994). The Art of Rhetoric, (English Translation by John Henry Freese). Cambridge: Harvard Universty Press.
  • Arslan, A. (2022). İlkçağ Felsefe Tarihi Aristoteles. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları 10. baskı.
  • Aydoğan, E. (2013). Descartes Metafiziğinde Tanrı Problemi. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 50(6), 1-12.
  • Baggini, J.(2017). A Short History of Truth Consolations for a Post-Truth World. London: Quercus Editions Ltd.
  • Birand, K. (2001). İlkçağ Felsefe Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınevi.
  • Cevizci, A.(1997). Felsefe Sözlüğü. Ankara: Ekin Yayınları. Genişletilmiş 2. Basım.
  • Cevizci, A. (2017). İlkçağ Felsefesi. İstanbul: Say Yayınları, 11. Baskı.
  • Cevizci, A. (2005). Paradigma Felsefe Terimler Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Çetinkaya, B. A. (2021). Felsefe Tarihi Antik Doğu’dan Modern Batı’ya. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Çıbık Sert, A., ve Emrahoğlu, N. (2008). Proje Tabanlı Öğrenme Yaklaşımının Fen Bilgisi Dersinde Öğrencilerin Mantıksal Düşünme Becerilerinin Gelişimine Etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2)
  • Dürüşken, Ç. (2001). Antik Çağ’da Doğan Bir Eğitim Sistemi Rhetorica Roma’da Rhetorica Eğitimi. İstanbul: Arkeloji ve Sanat Yayınları.
  • Dürüşken, Ç. (1995). Rhetorica. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Emiroğlu, İ. ve Altunya, H. (2018). Örnekleriyle Mantık Sözlüğü. İstanbul: Litera Yayınları.
  • Fırıncı, T. (2011). Platon’da Retorik Kavramı. Ethos: Felsefe ve Toplum Bilimlerde Diyaloglar 4(2), Temmuz.
  • Foucault, M. (2005). Doğruyu Söylemek (K. Eksen, çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Fuller, S. (2018). What Can Philoshophy Teach Us About the Post-truth Condition, Michael A. Howe, A. C., ve Jones, L. (1993). Engaging Children İn Science. Macmillan Publishing Company. Peters vd., (Yay. Haz.) Post-Truth, Fake News Viral Modernity &Higher Education, İçinde.
  • Homeros (2005). İlyada, (Azra Erhat ve A. Kadir çev.). İsatnbul: Can Yayınları.
  • Hançerlioğlu, O. Felsefe Ansiklopedisi Kavramlar ve Akımlar, Remzi Kitapevi, İstanbul 1997. 378
  • Keyes, R. (2017). Hakikat Sonrası Çağ, Günümüz Dünyasında Yalancılık ve Aldatma. (çev. Deniz Özçetin). İzmir: Tudem Yayın Grubu.
  • Lazear, D. (2000). The İntelligent Curriculum. Zephyr Press.
  • Liddell, H. G. ve Scott, R. (1958). A Lexicon, Abridged From Liddell and Scott’s Greek-English Lexicon. Oxford: Oxford University Press.
  • Meyer, M. (2009). Retorik, (İsmail Yerküz çev.). Ankara: Dost Kitapevi Yayınları.
  • Nietzsche, F. (1976). The gay science (W. Kaufmann, çev.). New York: Random House.
  • Platon (2015). Devlet. (Erhan Bayram çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Platon (2010). Devlet. (Sabahattin Eyüboğlu ve M. Ali Cimgöz çev.)İstanbul: Kültür Yayınları.
  • Platon (1997). Gorgias. (Reyan Erben çev.). İstanbul. MEB.
  • Platon (2020). Phaidros. (Furkan Akderin çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Platon (1991). Sofist. (Ömer Naci Soykan çev.). İstanbul: Ara Yayıncılık.
  • Platon (2014). Şölen. (Eyüp Çoraklı çev.). İstanbul: Alfa Yayınları, 2. Baskı.
  • Reboul, O. (1996) La Rhetorique. Paris: Presses Universitaires de France. (Akt. Atakan Altınörs, Platon ile Aristoteles’in ve Retorik Anlayışlarının Karşılaştırılması. (2011). Ekev Akademi Dergisi, Yıl:15, Sayı: 49, Güz.
  • Savant, N. (1997). Statements and Definitions. In Logical Thinking
  • Sönmez, A. (2008). Batı RetoriğininTemelleri Üzerine Bir İnceleme, (Basılmamış Doktora Tezi), İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tepe, H. (2016). Felsefede Doğruluk ya da Hakikat. Ankara: Bilge Su Yayınları.
  • Timuçin, A.(2006). Düşünce Tarihi I. İstanbul: Bulut Yayınları, 5. Basım.
  • Zeller, E. (2008). Grek Felsefesi Tarihi. (Ahmet Aydoğan çev.). İstanbul: Say Yayınları.
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sistematik Felsefe (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Veli Can

Erken Görünüm Tarihi 30 Aralık 2024
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 26 Mayıs 2024
Kabul Tarihi 25 Aralık 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Can, V. (2024). Aristoteles’in Apodeiktik ve Retorik Kanıtlamalarının Hakikat Karşılığının Güncel Bağlamda Tartışılması. Academic Knowledge, 7(2), 356-379.

20808

Creative Commons Lisansı
              Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.