“BENİM KÖYÜM GÜZEL KÖYÜM” ROMANTİZMİNDEN “SOKAKLARI KENDİ TALİHİNDEN KARANLIK KÖYLERİN” GERÇEKLİĞİNE” TÜRK ÖYKÜCÜLÜĞÜNDE KÖYE VE KÖYLÜYE BAKIŞTA ÖNCÜ BİR İSİM: SABAHATTİN ALİ

Yıl 2016, Cilt: 4 Sayı: 7-8, 13 - 21, 15.12.2016

Salim Çonoğlu

Öz

Anadolu’nun doğal ve toplumsal coğrafyasının tekdüze ve romantik algılanışını bir yana bırakarak daha gerçekçi bir memleket hikâyesine yönelen sanatçılardan birisi de Sabahattin Ali’dir. Farklı sebeplerle Anadolu coğrafyasının farklı iklimlerinde yaşamış bu Anadolu çocuğu, diğerlerinin aksine Anadolu’dan daha dün geldiğini unutmadan, gözlerini dört açarak bu coğrafyada yaşananları izlemeye/gözlemeye çalışır. Bu makalede de, 1930’lu yıllarda Türk hikâyeciliğine gerçekçi bir soluk getiren Sabahattin Ali’nin, köylünün dünyasına nasıl yaklaştığı ve onların sorunlarını nasıl ifade ettiği ortaya konulmaya çalışacaktır.

Anahtar Kelimeler

Sabahattin Ali, köy, Anadolu, toplumcu gerçeklik, köy gerçekliği

Kaynakça

• ALTINKAYNAK, Hikmet (2008), Sabahattin Ali, Markopaşa yazıları ve Ötekiler, İstanbul: YKY
• Sabahattin Ali (2015), Kağnı, Ses, Esirler, İstanbul: YKY
• Sabahattin Ali (2005), Yeni Dünya, İstanbul: YKY
• Sabahattin Ali (2015), Değirmen, İstanbul: YKY
• SÖNMEZ, Sevengül (2015), Sabahattin Ali Hep Genç Kalacağım, İstanbul: YKY
• Filiz Ali-Atila Özkırımlı-Sevengül Sönmez (2014), Sabahattin Ali Anılar, İncelemeler, Eleştiriler, İstanbul: YKY
• KAPLAN, Mehmet (1990), Cumhuriyet Devri Türk Şiiri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları
• KERMAN, Zeynep (1993), Ahmet Hamdi Tanpınar, Edebiyat Üzerine Makaleler, İstanbul: Dergâh Yayınları
• OKTAY, Ahmet (1993), Cumhuriyet Dönemi Edebiyatı, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları