Klasik Türk edebiyatında sevgilinin güzellik unsurlarının yanında onları destekleyen, görünürlüğünü arttıran ögeler de söz konusu edilmiştir. Kuhl, tutiya ve sürme de bu ögeler arasında bulunmaktadır. Bu çalışmada özel bir sürme çeşidi olan ve şiirlerde, haiz olduğu özelliklerden izler bulunan “kuhl-i cevahir” ve onunla sıkı bir bağa sahip olduğunu metinlerden tespit edebildiğimiz “tutiya” üzerine semantik bir değerlendirme yapılacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 26 Kasım 2018 |
Kabul Tarihi | 18 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 4 |
This work is licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International