SAATÇİ GÜZELİ

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 4, 14 - 21, 31.12.2018

İsmail Hakkı Aksoyak

https://doi.org/10.34083/akaded.490606

Öz

Divan şairleri, şiirlerini tertip ederken pek çok
kaynaktan beslenirler. Farklı milletlerin edebî malzemeleri, tarih, ilim,
sanat, inanç, âdet ve gelenekleri yanında birtakım meslekler ve bu sınıftan
kişilerin ilgi alanları hakkındaki detaylar onların şiir ve hayal dünyasına
zenginlik katmıştır. Bunlardan biri çocuk, yavru manasına gelen –beççe
kelimesiyle oluşturulmuş sâatçi-beççe yani, saatçi çırağı/çocuğudur. 19. yüzyıl
şairlerinden Refî-i Kalâyî’nin saatçilik terimleri ile birlikte argo terim ve
deyimlerle sosyal hayattan farklı bir tabloyu sunduğu 12 beyitten oluşan bir
gazeli, bu kişi, onun meslek incelikleri ve farklı bir hayal üzerine inşa
edilmiştir. Bu makalede, söz konusu gazele farklı perspektiflerden yaklaşılarak
şiirde yer alan sözcüklerin anlam katmanları üzerinde durulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Refî-i Kalâyî, Saat Terimleri, Divan Şiiri

Kaynakça

• Aksoyak, İsmail Hakkı (2016). Söylenmemiş Sözler. Ankara: Grafiker Yay. Apaydın, Bilal (2007). Refi-i Kalayi Divanı (İnceleme-Metin). Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi. Güzel, Bilal (2017). Klasik Türk Şiirinde “Sûret-i Dîvâr” Tabiri Üzerine. Osmanlı Edebi Metinlerinin Anlam Dünyası Sempozyumu. 12-13 Mayıs 2017, Bilecik: Yayımlanmamış Bildiri. Yenikale, Ahmet (2011). Sünbülzade Vehbi Divanı. Kahramanmaş: Ukde Yayınları