As the negative effects of climate change are amplified, the agriculture sector is becoming more fragile. Food security is under risk because agriculture is highly dependent on climatic conditions and availability of water resources all over the world. For this reason, the concepts of virtual water and water footprint have begun to gain importance as decision-support tools for the effective and efficient use of water. However, there is a gap in the literature, where few studies focus on virtual water trade. Given the increasing stress caused by reasons such as the scarcity of water resources and climate change, this concept is likely to gain serious attention in the coming years. Türkiye is a water-stressed country whose water resources are decreasing due to the impact of climate change. More effective water management is needed to meet the increasing demand. In this study, virtual water was determined for Türkiye's agricultural export, and it was observed that crops with high water footprint but low economic returns were also exported in large amounts. It was revealed that the virtual amount of water exported by the evaluated crops was 5.9 billion m3 annually. This value is high enough to meet the domestic water needs of a metropolitan city like Istanbul for seven years. It is evident that water footprint and virtual water concepts would help decision makers to support optimized water consumption and sustainable water management.
İklim değişikliğinin olumsuz etkileri arttıkça tarım sektörü daha da kırılgan hale gelmektedir. Tarımın tüm dünyada büyük ölçüde iklim koşullarına ve su kaynaklarına bağımlı olması nedeniyle gıda güvencesi tehlikeye girmektedir. Bu nedenle suyun etkin ve verimli kullanılmasında karar destek araçları olarak sanal su ve su ayak izi kavramları önem kazanmaya başlamıştır. Ancak literatürde bu konuyla ilgili çalışmalar halen yetersizdir; çok az çalışma sanal su ticaretine odaklanmaktadır. Ancak su kaynaklarının kıtlığı ve iklim değişikliği gibi nedenlerin yarattığı stresin giderek arttığı göz önüne alındığında, bu kavramın önümüzdeki yıllarda ciddi anlamda ilgi görmesi muhtemeldir. Türkiye açısından bakıldığında da literatürde çok az sayıda çalışma bulunmaktadır. Türkiye, su stresi yaşayan ve iklim değişikliğinin etkisiyle su kaynakları azalan bir ülkedir. Artan talebi karşılamak için daha etkili bir su yönetimine ihtiyaç vardır. Bu çalışmada Türkiye'nin tarımsal ihracatının sanal su içeriği değerlendirilmiş ve su ayak izi yüksek ancak ekonomik getirisi düşük olan ürünlerin de büyük miktarlarda ihraç edildiği görülmüştür. Değerlendirilen ürünlerle birlikte ihraç edilen sanal su miktarının yıllık 5.9 milyar m3 olduğu bulunmuştur. Bu değer İstanbul gibi bir metropolün yedi yıllık evsel su ihtiyacını karşılayabilecek düzeydedir. Bu durum, su ayak izi ve sanal su kavramlarının ticari uygulamalarda dikkate alınması durumunda ülkenin su kaynaklarının verimliliği açısından çarpıcı sonuçlar elde edeceğini göstermektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Gıda Mühendisliği |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 2 Nisan 2024 |
Kabul Tarihi | 6 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 (CC BY-NC 4.0) Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Akademik Gıda (Academic Food Journal) is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0).