Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Doğal Killerin Model Yağın Renk ve Fiziko-kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi

Yıl 2022, Cilt: 20 Sayı: 2, 161 - 169, 27.07.2022
https://doi.org/10.24323/akademik-gida.1149862

Öz

Bu çalışmanın amacı, beta karoten ve klorofil katılarak hazırlanan model yağdan bu pigmentlerin verdiği rengin uzaklaştırılma kapasitelerinin 9 doğal kil ve 2 ticari ağartma toprağı (T.A.T.) açısından karşılaştırılmasıdır. Halloysit, zeolit, bentonit, sepiyolit, diatom toprağı, Magnesol XL, kaolin, montmorillonit ve perlit model yağa ağırlıkça %0.5 oranında katılmış ve 80°C’de 30 dakika karıştırmayı takiben yağ filtre edilerek, aletsel renk, yağ kaybı, serbest yağ asitliği (SYA), asit sayısı ve peroksit sayısı (PS) tespit edilmiştir. Beta karoten rengi için kontrole göre toplam renk farkı (E) en yüksek örnekler 2.3, 2.1 ve 1.8 değerleriyle T.A.T.-1, T.A.T.-2 ve halloysit ile muamele edilmiş örneklerde ölçülmüştür. Bu grup örneklerde ağırlık kaybı en az %22.1 ile bentonit ve en fazla %45.3 ile perlit muamelelerinde görülmüştür. Ayrıca serbest yağ asitliğini en fazla düşüren (%7.7) Magnesol XL kili olmuştur. Benzer şekilde T.A.T.-1 ve sepiyolit ile muamele edilmiş örneklerde PS değeri sıfır iken kaolin ile muamelede 79.1 meqO2/kg yağ olarak ölçülmüştür. Bu grupta sepiyolit ve Magnesol XL en başarılı sonuçları sağlamıştır. Klorofil katılan örneklerde yeşil renk en başarılı olarak sepiyolit tarafından (E=6.2) uzaklaştırılmıştır. Bu grup örneklerde ağırlık kaybı en fazla perlit (%52.9), en az bentonit (%23.5) ile muamele edilmiş örneklerde ölçülmüştür. SYA en fazla Magnesol XL (%5.9), ve PS en fazla T.A.T.-2 ve zeolit (0 meqO2/kg yağ) tarafından azaltılmış olup bentonit ve Magnesol XL örnekleri bu grupta öne çıkmıştır. Daha önce bu amaçla çalışılmamış olan halloysit ile genelde iyi sonuçlar sağlamıştır. Tüm killer için asit aktivasyonu, boyut küçültme, nano boyutta kil olarak hazırlama ve sonikasyon gibi modifikasyon teknikleri önerilmiştir.

Kaynakça

  • [1] Kayahan, M. (2005). Yemeklik Yağ Rafinasyon Teknolojisi. Gıda Mühendisleri Odası Yayınları, Ankara.
  • [2] Nas, S., Gökalp, H.Y. (2017). Bitkisel Yağ Teknolojisi. Sidas Medya Ltd. Şti., İzmir.
  • [3] Serin, S., Öner Z. (2011). Yağ sanayiinde kullanılan aktif toprağın yeniden kullanılabilir özelliğe getirilmesi. https://ikmib.org.tr/tr/faaliyetlerimiz-ar-ge-proje-pazari-temel-kimyasallar-ve-diger-sektor-projeleri-2011-yili-projeleri-yag-sanayiinde-kullanilan-aktif-topragin-yeniden-kullanilabilir-ozellige-getirilmesi.html [Erişim tarihi: Temmuz 2011].
  • [4] Önen, V.Ç., Gökay, M.K. (2005). Sepiyolitin ayçiçek yağının ağartılmasında ağartma toprağı olarak kullanılması. Selçuk Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 21, 1-2.
  • [5] Gürpınar, G.Ç. (2011). Trakya Bölgesinden Elde Edilen Bentonitin Ayçiçek Yağının Ağartma Prosesinde Kullanılması. Yüksek Lisans Tezi. Namık Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
  • [6] Abak, O. (2016). Doğal ve İşlenmiş Killerin Bitkisel Yağların Rafinasyonunda Kullanımı. Yüksek Lisans Tezi. Hitit Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Çorum.
  • [7] AOCS. (1998). Official Methods and Recommended Practices Vol I and II. American Oil Chemists' Society, Urbana-Champaign, IL, USA.
  • [8] Minitab. (2010). Minitab Statistical Software (Version 16.1.1). Minitab Inc., State College, PA.
  • [9] Yılmaz, E., Erden, A., Güner, M.( 2019). Structure and properties of selected metal organic frameworks as adsorbent materials for edible oil purification. La Rivista Italiana Delle Sostanze Grasse, 96(3): 25-38.
  • [10] Pomeranz, Y., Meloan, C.E. (1994). Food Analysis: Theory and Practice. Chapman & Hall, New York, ABD.
  • [11] TGK. (2012). Türk Gıda Kodeksi Bitki Adı İle Anılan Yağlar Tebliği (Tebliğ No: 2012/29). T.C. Resmi Gazete, 28262, 12 Nisan 2012, Ankara.
  • [12] Worasith, N., Goodman, B.A., Jeyashoke, N., Thiravetyan, P. (2011). Decolorization of rice bran oil using modified kaolin. Journal of the American Oil Chemists’ Sociey, 88, 2005-2014.
  • [13] Sabah, E., Çinar, M., Çelik, M.S. (2007). Decolorization of vegetable oils: Adsorption mechanism of -carotene on acid-activated sepiolite. Food Chemistry, 100, 1661-1668.
  • [14] Sabah, E. (2007). Decolorization of vegetable oils: Chlorophyll-a adsorption by acid-activated sepiolite. Journal of Colloid and Interface Science, 310, 1-7.

Effect of Natural Clays on Color and Physico-Chemical Properties of Model Oil

Yıl 2022, Cilt: 20 Sayı: 2, 161 - 169, 27.07.2022
https://doi.org/10.24323/akademik-gida.1149862

Öz

The objective of this study was to compare the color removal capacities of 9 natural clays and 2 commercial bleaching earths (C.B.E.) for beta carotene and chlorophyll pigments added model oil. Halloysite, zeolite, bentonite, sepiolite, diatom earth, Magnesol XL, kaolin, montmorillonite and perlite were added at 0.5% weight ratio into model oil and mixed for 30 min at 80°C, before filtering and analyzing for instrumental color, oil loss, free fatty acidity, acid number and peroxide values. The total color difference (E) for beta carotene were highest with 2.3, 2.1, and 1.8 for C.B.E.-1, C.B.E.-2 and halloysite treated samples. In this group, weight loss was minimum at 22.1% for bentonite, and maximum at 45.3% for perlit treatments. Also, free fatty acidity (FFA) was reduced at most (7.7%) with Magnesol XL treatment. Similarly, C.B.E.-1 and sepiolite treated samples yielded 0, and kaolin treated sample yielded 79.1 meqO2/kg oil peroxide values (PV). In this group, sepiolite and Magnesol XL were the most successful clays. In chlorophyll added samples, the color was most successfully removed by sepiolite (E=6.2). The maximum weight loss (52.9%) was with perlit, and the minimum was (23.5%) with bentonite treated samples. FFA was reduced at most (5.9%) with Magnesol XL, and PV was lowered at most (0 meqO2/kg oil) with C.B.E.-2 and zeolite clays. In this group, bentonite and Magnesol XL were most successful. Halloysite, which was not studied for this purpose, had generally good results. For all clays, acid activation, grinding, preparing as nano clays, and sonication were suggested as modification techniques.

Kaynakça

  • [1] Kayahan, M. (2005). Yemeklik Yağ Rafinasyon Teknolojisi. Gıda Mühendisleri Odası Yayınları, Ankara.
  • [2] Nas, S., Gökalp, H.Y. (2017). Bitkisel Yağ Teknolojisi. Sidas Medya Ltd. Şti., İzmir.
  • [3] Serin, S., Öner Z. (2011). Yağ sanayiinde kullanılan aktif toprağın yeniden kullanılabilir özelliğe getirilmesi. https://ikmib.org.tr/tr/faaliyetlerimiz-ar-ge-proje-pazari-temel-kimyasallar-ve-diger-sektor-projeleri-2011-yili-projeleri-yag-sanayiinde-kullanilan-aktif-topragin-yeniden-kullanilabilir-ozellige-getirilmesi.html [Erişim tarihi: Temmuz 2011].
  • [4] Önen, V.Ç., Gökay, M.K. (2005). Sepiyolitin ayçiçek yağının ağartılmasında ağartma toprağı olarak kullanılması. Selçuk Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 21, 1-2.
  • [5] Gürpınar, G.Ç. (2011). Trakya Bölgesinden Elde Edilen Bentonitin Ayçiçek Yağının Ağartma Prosesinde Kullanılması. Yüksek Lisans Tezi. Namık Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
  • [6] Abak, O. (2016). Doğal ve İşlenmiş Killerin Bitkisel Yağların Rafinasyonunda Kullanımı. Yüksek Lisans Tezi. Hitit Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Çorum.
  • [7] AOCS. (1998). Official Methods and Recommended Practices Vol I and II. American Oil Chemists' Society, Urbana-Champaign, IL, USA.
  • [8] Minitab. (2010). Minitab Statistical Software (Version 16.1.1). Minitab Inc., State College, PA.
  • [9] Yılmaz, E., Erden, A., Güner, M.( 2019). Structure and properties of selected metal organic frameworks as adsorbent materials for edible oil purification. La Rivista Italiana Delle Sostanze Grasse, 96(3): 25-38.
  • [10] Pomeranz, Y., Meloan, C.E. (1994). Food Analysis: Theory and Practice. Chapman & Hall, New York, ABD.
  • [11] TGK. (2012). Türk Gıda Kodeksi Bitki Adı İle Anılan Yağlar Tebliği (Tebliğ No: 2012/29). T.C. Resmi Gazete, 28262, 12 Nisan 2012, Ankara.
  • [12] Worasith, N., Goodman, B.A., Jeyashoke, N., Thiravetyan, P. (2011). Decolorization of rice bran oil using modified kaolin. Journal of the American Oil Chemists’ Sociey, 88, 2005-2014.
  • [13] Sabah, E., Çinar, M., Çelik, M.S. (2007). Decolorization of vegetable oils: Adsorption mechanism of -carotene on acid-activated sepiolite. Food Chemistry, 100, 1661-1668.
  • [14] Sabah, E. (2007). Decolorization of vegetable oils: Chlorophyll-a adsorption by acid-activated sepiolite. Journal of Colloid and Interface Science, 310, 1-7.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Gıda Mühendisliği
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Didem Demir Bu kişi benim 0000-0002-9462-9269

Zeynep Gün Bu kişi benim 0000-0002-6713-9432

Emin Yılmaz Bu kişi benim 0000-0003-1527-5042

Yayımlanma Tarihi 27 Temmuz 2022
Gönderilme Tarihi 30 Kasım 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 20 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Demir, D., Gün, Z., & Yılmaz, E. (2022). Doğal Killerin Model Yağın Renk ve Fiziko-kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi. Akademik Gıda, 20(2), 161-169. https://doi.org/10.24323/akademik-gida.1149862
AMA Demir D, Gün Z, Yılmaz E. Doğal Killerin Model Yağın Renk ve Fiziko-kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi. Akademik Gıda. Temmuz 2022;20(2):161-169. doi:10.24323/akademik-gida.1149862
Chicago Demir, Didem, Zeynep Gün, ve Emin Yılmaz. “Doğal Killerin Model Yağın Renk Ve Fiziko-Kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi”. Akademik Gıda 20, sy. 2 (Temmuz 2022): 161-69. https://doi.org/10.24323/akademik-gida.1149862.
EndNote Demir D, Gün Z, Yılmaz E (01 Temmuz 2022) Doğal Killerin Model Yağın Renk ve Fiziko-kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi. Akademik Gıda 20 2 161–169.
IEEE D. Demir, Z. Gün, ve E. Yılmaz, “Doğal Killerin Model Yağın Renk ve Fiziko-kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi”, Akademik Gıda, c. 20, sy. 2, ss. 161–169, 2022, doi: 10.24323/akademik-gida.1149862.
ISNAD Demir, Didem vd. “Doğal Killerin Model Yağın Renk Ve Fiziko-Kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi”. Akademik Gıda 20/2 (Temmuz 2022), 161-169. https://doi.org/10.24323/akademik-gida.1149862.
JAMA Demir D, Gün Z, Yılmaz E. Doğal Killerin Model Yağın Renk ve Fiziko-kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi. Akademik Gıda. 2022;20:161–169.
MLA Demir, Didem vd. “Doğal Killerin Model Yağın Renk Ve Fiziko-Kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi”. Akademik Gıda, c. 20, sy. 2, 2022, ss. 161-9, doi:10.24323/akademik-gida.1149862.
Vancouver Demir D, Gün Z, Yılmaz E. Doğal Killerin Model Yağın Renk ve Fiziko-kimyasal Özellikleri Üzerine Etkisi. Akademik Gıda. 2022;20(2):161-9.

25964   25965    25966      25968   25967


88x31.png

Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 (CC BY-NC 4.0) Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

Akademik Gıda (Academic Food Journal) is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0).