Bu çalışma korunma ihtiyacı
içinde olan çocuklara yatılı bakım hizmeti veren kuruluşlarda görev yapan bakım
personeli ve meslek elemanlarının mesleki doyum ve tükenmişlik düzeylerini
etkileyen bireysel ve örgütsel faktörleri tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir.
Çalışmanın örneklem grubunu Gümüşhane ilinde çocuk evlerinde çalışan 101 çocuk
refahı çalışanı oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Tükenmişlik
ve Mesleki Doyum ölçeği kullanılmıştır. İstatistiksel analizlerde personele ait
tanıtıcı bulgular yüzde ve ortalama olarak, personele ait bazı değişkenlerin mesleki
doyum ve tükenmişlik puanlarını karşılaştırmak için Mann Whitney U testi ve
ölçek puanları arasındaki ilişki için Pearson Korelasyon testi kullanılmıştır. Yapılan analizlere göre personel,
orta düzeyde mesleki doyum ve düşük düzeyde tükenme yaşadığı ve personelin
%17,8’i yakın bir zamanda meslekten ayrılmayı düşündüğünü ifade etmiştir.
Eğitim düzeyi yüksek olan grubun tükenme düzeyinin daha yüksek olduğu tespit
edilmiştir (p<0,05). Personelin mesleki doyumunu etkileyen önemli bir faktör
ise mesleki eğitimdir. Mesleki eğitim alan personelin eğitim almayan personele
göre mesleki doyum düzeyi daha yüksektir (p<0,05). Personel arasında meslek
elemanlarının duygusal tükenmişlik düzeyinin bakım personeline göre anlamlı
düzeyde daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Çalışma hayatı ile
ilgili yaşanan sorunların meslek elemanlarının mesleki doyum ve tükenme düzeylerini
olumsuz etkilediği ortaya çıkmıştır.
This study was
carried out to determine the individual and organizational factors affecting
job satisfaction and professional burnout levels of care providers and members
of the profession working in organizations that provide live-in care service
for children in need of protection. The sample of the study consists of 101
children welfare workers working in child homes in Gumushane. Data collection
was performed by a Personal Information Form, Job Satisfaction Scale and
Professional Burnout Scale. For the statistical analysis, the results for
identifying the staff were expressed as percentage and on an average basis,
Mann Whitney U was used to compare scores of job satisfaction and professional
burnout for some variables of a staff and Pearson Correlation test was used for
the correlation between the scale scores. The analyses have shown that the
staff have a moderate level of job satisfaction and lower level of professional
burnout and 17.8% of the staff intend to leave the job in the near future. The
group with higher education level was found to have higher burnout level
(p<0,05). An important
factor affecting the job satisfaction of the staff is vocational education. The
level of job satisfaction for the staff with vocational education is higher
than the staff with no vocational education (p<0,05). It has been determined
that emotional burnout levels of members of profession among the staff are
significantly higher than those of the care providers (p<0,05). It is concluded that the problems related to
work life negatively affect the levels of job satisfaction and professional
burnout of the members of profession.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Tüm Sayı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2018 |
Gönderilme Tarihi | 15 Mart 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 9 |
MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ
Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.