BibTex RIS Kaynak Göster

YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ

Yıl 2014, Cilt: 1 , 1 - 24, 01.11.2014

Gökçen Yavaş

Öz

En temel tanımıyla, iktidarı ve kamu görevlerini şahsi kazançlar için kötüye kullanmak anlamına gelen yolsuzluk, İtalya için yeni bir olgu değildir Lambsdorff, 2007 . Yolsuzluk, İtalya’nın birliğini sağladığı 1861’den günümüze kadar süreklilik göstermiştir. Cumhuriyet’in kuruluşunun ilk yılları olan 1950’lilerde dahi yolsuzluğun farklı türleri İtalyan siyasetine hâkim olmuş, özellikle 1970 ve 1980’li yıllarda yasadışı kazanç sağlama eğilimleri niteliksel ve niceliksel düzeylerde artış göstermiştir. İtalya’da 1992’de açığa çıkan yolsuzluk skandalları sonrası, yargı sürecinin başlatıldığı “Temiz Eller” operasyonuyla birlikte yolsuzlukla mücadele çabaları daha yaygın olarak görülmektedir. Bu çerçevede, on yıllardır süregelen yolsuzluk uygulamaları, İtalyan demokrasinin paternalistik babacı karakteristiğini yansıtan iktidarın siyasal ve ekonomik alanlarda aldığı kararların ve uygulamaların hâkim olduğu “yetersiz, verimsiz, adil olmayan ve siyasi meşruiyetten yoksun” bir devlet sistemi ortaya çıkarmıştır Colazingari ve Rose-Ackerman, 1998:447 . Bu çalışmada amaç, 1946’da İtalya Cumhuriyeti’nin kuruluşuna tekabül eden İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemden günümüze kadar olan tarihsel süreçte ortaya çıkan yolsuzluğun kaynakları, boyutları ve etkileri ile yolsuzluğa karşı mücadeleler, siyasi, ekonomik, idari ve hukuki düzeylerde ele almaktır.

Kaynakça

  • Accocella, N. (2005), Economic Policy in the Age of Globalization, UK: Cambridge University Press.
  • Acconcia A. and C. Cantabene (2008), A Big Push to Deter Corruption: Evidence from Italy, Giornale delgi Economisti e Annuali di Economia, 67, 1, Marzo, pp. 75-102.
  • Arlacchi, P. (2000), Mafya Ahlakı, Kapitalizmin Ruhu, B.S.Şener (Çev.) İstanbul: İletişim.
  • Avrupa Konseyi, (1999) http://conventions.coe.int/Treaty/en/Treaties/Html/173. htm, (7 Temmuz 2013).
  • Avrupa Parlamentosu, 1998 http://www.europarl.europa.eu/workingpapers/ juri/101/default_en.htm, (7 Temmuz 2013).
  • Aydın, S.ve Y. Yılmazer (2007), Yolsuzluk ve Mali Suçlar, Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Blok, A. (2008), “Reflections on the Sicilian Mafia: Peripheries and Their Impact on Centres”, D. Siegel and H. Nelen (eds.) Organized Crime: Culture, Markets and Policies, New York: Springer, ss. 7-13.
  • Ciccarone G. ve G. Damioli (2012), “European Employment Observatory: Long-term Unemployment, Italy”, http://www.eu-employment-observatory.net/resources/reviews/Italy-LTU-July2012.pdf, (2 Temmuz 2013).
  • Colazingari, S. and S. Rose-Ackerman, (1998), “Corruption in a paternalistic democracy: lessons from Italy for Latin America”, Political Science Quarterly, 113,3, ss. 447-70.
  • Comandini, V. V. (2010), “Profili Economici della Corruzione”, F.Merloni and L. Vandelli (eds.) La Corruzione Amministrativa, Firenze: Passigli Editori, ss. 69-89.
  • Cornelli R. and A. Di Nicolo (2001), “Italy”, T.V. Beken, B. Ruyven and N. Siron (eds.) The Organization of the Fight Against Corruption in the Member States and Candidate Countries of the EU, Antwerpen-Apeldoorn: Maklu, ss. 240-257.
  • Crockcroft, L. (2013), Global Corruption: Money, Power and Ethics in the Modern World, London: I.B. Tauris.
  • Del Monte and E. Papagni (2004), The Determinants of Corruption in Italy: Regional Panel Data Analysis”, http://www.economiaindustriale.unina.it/papers/ Corr2004.pdf, (6 Temmuz 2013).
  • Della Porta D. and A. Vannucci (1999), Corrupt and Exchanges: Actors, Resources and Mechanisms of Political Corruption, New York: Walter de Gruyter.
  • Emmott, B. (2012), Good Italy, Bad Italy, New Heaven and London: Yale University Press. Eurobarometer (2012), Corruption, http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ ebs/ebs_374_en.pdf, (2 Temmuz 2013).
  • Fiorino, Nadia and E. Galli (2010) “An Analysis of the Determinants of Corruption: Evidence from the Italian regions”, POLIS Working Papers No. 171.
  • Gazetta Ufficiale, 6 Kasım 2012, http://www.gazzettaufficiale.it/eli/ id/2012/11/13/012G0213/sg, (8 Temmuz 2013).
  • Ginsborg, P. (2003), Italy and Its Discontents, 1980-2000, England: Penguin Books. Golden, M. (2003), “Electoral Connections: The Effects of the Personal Vote on Political Patronage, Bureaucracy and Legislation in Postwar Italy”, British Journal of Political Science, 31, pp. 189-212.
  • Golden, M. A. and L. Picci (2005), “Proposal for a New Measure of Corruption, Illustrated with Italian Data”, Economics and Politics, 17,1, ss. 37–75.
  • Governo Italiano, “La Coruzzione in Italia Per Una Politica di Prevenzione”, http:// www.funzionepubblica.gov.it/media/1052330/rapporto_corruzione_29_gen. pdf, (8 Temmuz 2013).
  • GRECO, (2009) http://www.coe.int/t/dghl/monitoring/greco/evaluations/round2/ GrecoEval1-2(2008)2_Italy_EN.pdf, (6 Temmuz 2013).
  • Guzzini, S. (1995), “The Long Night of the First Republic Years of Clientalist Implosion in Italy”, Review of International Political Economy, 2,1, Winter, ss. 27-61.
  • Héritier A. and C. Knill (2001), “Differential Responses to European Policies: A Comparison”, Differential Europe: The European Union Impact on National Policy Making, Héritier, D. Kerwer, C. Knill, D. Lehmkuhl, M. Teutsch and A.C.
  • Douillet (eds.) Maryland: Rowman and Littlefield Publishing, ss. 257-94.
  • ISTAT, http://www.istat.it/it/, (5 Temmuz 2013). İtalyan Anayasası
  • Kenny, P.D. and M. Crepaz (2012), “Corruption Scandals and Political Crises: The ‘Free Press’ and Democracy in Italy”, EPSA 2013 Annual General Conference Paper 73, http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2225089 (2 Temmuz 2013).
  • Koff, S.P. (2002), Italy: From the 1st to the 2nd Republic, London: Routledge, s. 2.
  • Kreppel, A. (1999), “Executive-Legislative Relations and Legislative Agenda Setting in Italy: From Leggine to Decreti and Deleghe”, Bulletin of Italian Politics, 1,2, ss. 183-209.
  • La Repubblica, 22 Eylül 2011
  • La Repubblica, 27 Mayıs 2011
  • Lambsdorff J.G. (2006), “Causes and Consequences of Corruption: What do we know from cross-sectional countries?”, S. Rose-Ackerman (ed.) International Handbook on the Economics of Corruption, UK: Edward Elgar Publishing Inc., ss. 3-51.
  • Lambsdorff, J. G.(2007), The Institutional Economics of Corruption and Reform: Theory, Evidence and Policy, Cambridge: Cambridge University Press.
  • Locke, R. (1995), Remaking the Italian Economy, Ithaca, NY: Cornell University Press.
  • Magone, J. (2010), Contemporary European Politics: A Comparative Introduction, New York: Routledge.
  • Manzetti, L and C. J. Wilson (2009), “Why do Corrupt Governments Maintain Public Support?”, C.H. Blake and S.D. Morris (eds.) Corruption and Democracy in Latin America, USA: University of Pittsburgh Press, ss. 77-93.
  • Ministero della Giustizia, (2012), “Rapporto GRECO di Valutazione sull’Italia”, http:// www.giustizia.it/giustizia/it/mg_2_14_2.wp, (8 Temmuz 2013).
  • Morlino, L. (2001), “The Three Phases of Italian Parties”, L.Diamond and R. Gunther (eds.) Political Parties and Democracy, USA: The John Hopkins University Press, ss. 109-142.
  • Moro G. and I. Vannini (2006), “Italian Civil Society Facing New Challenges”, CIVICUS Civil Society Index, http://civicus.org/new/media/CSI_Italy_Executive_ Summary.pdf, (7 Haziran 2011).
  • National Integrity System, 2011, http://www.transparency.org/whatwedo/nisarticle/italy_2011, (3 Temmuz 2013).
  • Nelken, D. (1996), “The Judges and Political Corruption in Italy”, Journal of Law and Society, 23, 1, ss. 95-112.
  • Norris, P. (2005), Radical Right: Voters and Parties in the Electoral Market, Cambridge: Cambridge University Press.
  • OECD (2013), Integrity Review of Italy, OECD Public Governance Reviews, OECD Publishing
  • Pizzorno, A. (1993), La Politica Assoluta, Milano: Feltrinelli.
  • Posner, A.R. (1977), “Italy: Dependence and Political Fragmentation”, International Organization, 31, 4, Autumn, ss. 809-38.
  • Putnam R.D. (1993), Making Democracy Work, Princeton: Princeton University Press.
  • Senato della Repubblica, http://www.parlamento.it/japp/bgt/showdoc/frame. jsp?tipodoc=Ddlpres&leg=16&id=00555659&part=doc_dc-articolato_ddlart_a11anac&parse=no, (7 Temmuz 2013).
  • Spence E.H, A. Alexandra, A. Quinn and A. Dunn (2011), Media, Markests and Morals, UK: Wiley-Blackwell Publishings.
  • Spence R.E. (2013), “Italy”, J.A. Chandler (ed.), Comparative Public Administration, New York: Routledge, ss. 126-47.
  • The Guardian, 25 Şubat 2012
  • The Guardian, 27 Kasım 2013
  • Transperancy International (2012), Corruption Perception Index, http://www. transparency.org/country#ITA, (2 Temmuz 2013).
  • Uslaner, E.M. (2008), Corruption, Inequality and the Rule of Law, Cambridge: Cambridge University Press.
  • Vannucci A. (2009), “The Controversial Legacy of ‘Mani Pulite’: a Critical Analysis of Italian Corruption and Anti-Corruption Policies”, Bulletin of Italian Politics, 1,2, ss. 233-64.
  • Vannucci, A. (2010), “L’evoluzione ella corruzione in Italia: Evidenza Empirica Fattori Facilitanti, Politiche di Contrasto”, F. Merloni and L. Vandelli (eds.) La Corruzione Amministrativa, Firenze: Passigli Editori, ss. 37-69.
  • Woods D. (1995), “The Crisis of Center-Periphery Integration in Italy and the Rise of Regional Populism”, Comparative Politics,27,2, January, ss. 187-203.

YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ

Yıl 2014, Cilt: 1 , 1 - 24, 01.11.2014

Gökçen Yavaş

Öz

Kaynakça

  • Accocella, N. (2005), Economic Policy in the Age of Globalization, UK: Cambridge University Press.
  • Acconcia A. and C. Cantabene (2008), A Big Push to Deter Corruption: Evidence from Italy, Giornale delgi Economisti e Annuali di Economia, 67, 1, Marzo, pp. 75-102.
  • Arlacchi, P. (2000), Mafya Ahlakı, Kapitalizmin Ruhu, B.S.Şener (Çev.) İstanbul: İletişim.
  • Avrupa Konseyi, (1999) http://conventions.coe.int/Treaty/en/Treaties/Html/173. htm, (7 Temmuz 2013).
  • Avrupa Parlamentosu, 1998 http://www.europarl.europa.eu/workingpapers/ juri/101/default_en.htm, (7 Temmuz 2013).
  • Aydın, S.ve Y. Yılmazer (2007), Yolsuzluk ve Mali Suçlar, Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Blok, A. (2008), “Reflections on the Sicilian Mafia: Peripheries and Their Impact on Centres”, D. Siegel and H. Nelen (eds.) Organized Crime: Culture, Markets and Policies, New York: Springer, ss. 7-13.
  • Ciccarone G. ve G. Damioli (2012), “European Employment Observatory: Long-term Unemployment, Italy”, http://www.eu-employment-observatory.net/resources/reviews/Italy-LTU-July2012.pdf, (2 Temmuz 2013).
  • Colazingari, S. and S. Rose-Ackerman, (1998), “Corruption in a paternalistic democracy: lessons from Italy for Latin America”, Political Science Quarterly, 113,3, ss. 447-70.
  • Comandini, V. V. (2010), “Profili Economici della Corruzione”, F.Merloni and L. Vandelli (eds.) La Corruzione Amministrativa, Firenze: Passigli Editori, ss. 69-89.
  • Cornelli R. and A. Di Nicolo (2001), “Italy”, T.V. Beken, B. Ruyven and N. Siron (eds.) The Organization of the Fight Against Corruption in the Member States and Candidate Countries of the EU, Antwerpen-Apeldoorn: Maklu, ss. 240-257.
  • Crockcroft, L. (2013), Global Corruption: Money, Power and Ethics in the Modern World, London: I.B. Tauris.
  • Del Monte and E. Papagni (2004), The Determinants of Corruption in Italy: Regional Panel Data Analysis”, http://www.economiaindustriale.unina.it/papers/ Corr2004.pdf, (6 Temmuz 2013).
  • Della Porta D. and A. Vannucci (1999), Corrupt and Exchanges: Actors, Resources and Mechanisms of Political Corruption, New York: Walter de Gruyter.
  • Emmott, B. (2012), Good Italy, Bad Italy, New Heaven and London: Yale University Press. Eurobarometer (2012), Corruption, http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ ebs/ebs_374_en.pdf, (2 Temmuz 2013).
  • Fiorino, Nadia and E. Galli (2010) “An Analysis of the Determinants of Corruption: Evidence from the Italian regions”, POLIS Working Papers No. 171.
  • Gazetta Ufficiale, 6 Kasım 2012, http://www.gazzettaufficiale.it/eli/ id/2012/11/13/012G0213/sg, (8 Temmuz 2013).
  • Ginsborg, P. (2003), Italy and Its Discontents, 1980-2000, England: Penguin Books. Golden, M. (2003), “Electoral Connections: The Effects of the Personal Vote on Political Patronage, Bureaucracy and Legislation in Postwar Italy”, British Journal of Political Science, 31, pp. 189-212.
  • Golden, M. A. and L. Picci (2005), “Proposal for a New Measure of Corruption, Illustrated with Italian Data”, Economics and Politics, 17,1, ss. 37–75.
  • Governo Italiano, “La Coruzzione in Italia Per Una Politica di Prevenzione”, http:// www.funzionepubblica.gov.it/media/1052330/rapporto_corruzione_29_gen. pdf, (8 Temmuz 2013).
  • GRECO, (2009) http://www.coe.int/t/dghl/monitoring/greco/evaluations/round2/ GrecoEval1-2(2008)2_Italy_EN.pdf, (6 Temmuz 2013).
  • Guzzini, S. (1995), “The Long Night of the First Republic Years of Clientalist Implosion in Italy”, Review of International Political Economy, 2,1, Winter, ss. 27-61.
  • Héritier A. and C. Knill (2001), “Differential Responses to European Policies: A Comparison”, Differential Europe: The European Union Impact on National Policy Making, Héritier, D. Kerwer, C. Knill, D. Lehmkuhl, M. Teutsch and A.C.
  • Douillet (eds.) Maryland: Rowman and Littlefield Publishing, ss. 257-94.
  • ISTAT, http://www.istat.it/it/, (5 Temmuz 2013). İtalyan Anayasası
  • Kenny, P.D. and M. Crepaz (2012), “Corruption Scandals and Political Crises: The ‘Free Press’ and Democracy in Italy”, EPSA 2013 Annual General Conference Paper 73, http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2225089 (2 Temmuz 2013).
  • Koff, S.P. (2002), Italy: From the 1st to the 2nd Republic, London: Routledge, s. 2.
  • Kreppel, A. (1999), “Executive-Legislative Relations and Legislative Agenda Setting in Italy: From Leggine to Decreti and Deleghe”, Bulletin of Italian Politics, 1,2, ss. 183-209.
  • La Repubblica, 22 Eylül 2011
  • La Repubblica, 27 Mayıs 2011
  • Lambsdorff J.G. (2006), “Causes and Consequences of Corruption: What do we know from cross-sectional countries?”, S. Rose-Ackerman (ed.) International Handbook on the Economics of Corruption, UK: Edward Elgar Publishing Inc., ss. 3-51.
  • Lambsdorff, J. G.(2007), The Institutional Economics of Corruption and Reform: Theory, Evidence and Policy, Cambridge: Cambridge University Press.
  • Locke, R. (1995), Remaking the Italian Economy, Ithaca, NY: Cornell University Press.
  • Magone, J. (2010), Contemporary European Politics: A Comparative Introduction, New York: Routledge.
  • Manzetti, L and C. J. Wilson (2009), “Why do Corrupt Governments Maintain Public Support?”, C.H. Blake and S.D. Morris (eds.) Corruption and Democracy in Latin America, USA: University of Pittsburgh Press, ss. 77-93.
  • Ministero della Giustizia, (2012), “Rapporto GRECO di Valutazione sull’Italia”, http:// www.giustizia.it/giustizia/it/mg_2_14_2.wp, (8 Temmuz 2013).
  • Morlino, L. (2001), “The Three Phases of Italian Parties”, L.Diamond and R. Gunther (eds.) Political Parties and Democracy, USA: The John Hopkins University Press, ss. 109-142.
  • Moro G. and I. Vannini (2006), “Italian Civil Society Facing New Challenges”, CIVICUS Civil Society Index, http://civicus.org/new/media/CSI_Italy_Executive_ Summary.pdf, (7 Haziran 2011).
  • National Integrity System, 2011, http://www.transparency.org/whatwedo/nisarticle/italy_2011, (3 Temmuz 2013).
  • Nelken, D. (1996), “The Judges and Political Corruption in Italy”, Journal of Law and Society, 23, 1, ss. 95-112.
  • Norris, P. (2005), Radical Right: Voters and Parties in the Electoral Market, Cambridge: Cambridge University Press.
  • OECD (2013), Integrity Review of Italy, OECD Public Governance Reviews, OECD Publishing
  • Pizzorno, A. (1993), La Politica Assoluta, Milano: Feltrinelli.
  • Posner, A.R. (1977), “Italy: Dependence and Political Fragmentation”, International Organization, 31, 4, Autumn, ss. 809-38.
  • Putnam R.D. (1993), Making Democracy Work, Princeton: Princeton University Press.
  • Senato della Repubblica, http://www.parlamento.it/japp/bgt/showdoc/frame. jsp?tipodoc=Ddlpres&leg=16&id=00555659&part=doc_dc-articolato_ddlart_a11anac&parse=no, (7 Temmuz 2013).
  • Spence E.H, A. Alexandra, A. Quinn and A. Dunn (2011), Media, Markests and Morals, UK: Wiley-Blackwell Publishings.
  • Spence R.E. (2013), “Italy”, J.A. Chandler (ed.), Comparative Public Administration, New York: Routledge, ss. 126-47.
  • The Guardian, 25 Şubat 2012
  • The Guardian, 27 Kasım 2013
  • Transperancy International (2012), Corruption Perception Index, http://www. transparency.org/country#ITA, (2 Temmuz 2013).
  • Uslaner, E.M. (2008), Corruption, Inequality and the Rule of Law, Cambridge: Cambridge University Press.
  • Vannucci A. (2009), “The Controversial Legacy of ‘Mani Pulite’: a Critical Analysis of Italian Corruption and Anti-Corruption Policies”, Bulletin of Italian Politics, 1,2, ss. 233-64.
  • Vannucci, A. (2010), “L’evoluzione ella corruzione in Italia: Evidenza Empirica Fattori Facilitanti, Politiche di Contrasto”, F. Merloni and L. Vandelli (eds.) La Corruzione Amministrativa, Firenze: Passigli Editori, ss. 37-69.
  • Woods D. (1995), “The Crisis of Center-Periphery Integration in Italy and the Rise of Regional Populism”, Comparative Politics,27,2, January, ss. 187-203.
Toplam 55 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Gökçen Yavaş Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Kasım 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 1

Kaynak Göster

APA Yavaş, G. (2014). YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler, 1, 1-24.
AMA Yavaş G. YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler. Kasım 2014;1:1-24.
Chicago Yavaş, Gökçen. “YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ”. Akademik Hassasiyetler 1, Kasım (Kasım 2014): 1-24.
EndNote Yavaş G (01 Kasım 2014) YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler 1 1–24.
IEEE G. Yavaş, “YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ”, Akademik Hassasiyetler, c. 1, ss. 1–24, 2014.
ISNAD Yavaş, Gökçen. “YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ”. Akademik Hassasiyetler 1 (Kasım 2014), 1-24.
JAMA Yavaş G. YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler. 2014;1:1–24.
MLA Yavaş, Gökçen. “YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ”. Akademik Hassasiyetler, c. 1, 2014, ss. 1-24.
Vancouver Yavaş G. YOLSUZLUK VE YOLSUZLUKLA MÜCADELE ÖNLEMLERİ; İTALYA ÖRNEĞİ. Akademik Hassasiyetler. 2014;1:1-24.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.