SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN

Volkan Ertit

Araştırma Makalesi

RELIGION IN THE FOUNDING FIGURES OF SOCIOLOGY

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 14, 1 - 35, 22.12.2020

Volkan Ertit

Öz

The changing role of religion due to industrialization and its analysis were at the very center of the birth of sociology that became systematized in the early 20th century as an academic discipline. It can be said that sociology emerged as a response to the shock waves encountered in the transition from the traditional society where religion had been strong to the modern society where it became less important. For this reason, it can be said that the beginning of sociology was also the beginning of academic inquires of interaction between religion and society. However, when it comes to the founding figures of sociology such as Saint Simon, Auguste Comte, Karl Marx, Émile Durkheim, Max Weber and their thoughts on religion, it can be encountered occasionally that superficial judgments may become the dominant thought or tendency in academic texts. For example, these sentences are common in intellectual world: “According to Marx, religion is opium and it is used by capitalists to govern societies.”, “Simon and Comte stated that religion will disappear.” or “The founders of sociology argued that religion will disappear with modernization.” This article, however, argues that the claims of the founding figures regarding religion need more attention. For this reason, the aim of the article is to present the ideas of this five well-known figures about religion and especially the future of religion to the reader. The main reason of selecting these five historical figures for the article are that they are the founding figures of sociology and the sociology of religion, and although they do not support the idea that “religion will disappear with modernization”, their works are used to state this claim. The works of thinkers and secondary sources published in English and Turkish on this topic were used. The article has two modest goals: i) to restimulate some discussions on the ideas/claims attributed to thinkers and ii) to present the relevant literature to the reader as an introduction for those willing to read these thinkers in detail.

Anahtar Kelimeler

Sociology of Religion, Saint Simon, Auguste Comte, Karl Marx, Émile Durkheim, Max Weber

Kaynakça

Acemoglu, D., Cantoni, D., Johnson, S., & Robinson, J. A. (2011). “The consequences of radical reform: The French Revolution”. American Economic Review. 101(7). ss. 3286-3307.
Aktaş, A. (2020). “Farziyetten Sünnete: Şeyhlerin Kanaat Önderliğinde Dönüşüm (Siirt İli Örneği).” Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 16 (Özel Sayı 1), 72-92.
Aron, R. (2010). Sosyolojik Düşüncenin Evreleri. (Çev. K. Alemdar). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Avustralya İstatistik Bürosu. (2017, 28 Haziran). “Religion in Australia.” Erişim linki: https://web.archive.org/web/20170710020910/http:/abs.gov.au/ausstats/abs@.nsf/Lookup/by%20Subject/2071.0~2016~Main%20Features~Religion%20Data%20Summary~25
Billington, J. H. (1960). “The intelligentsia and the religion of humanity”. The American Historical Review. 65(4). ss. 807-821.
Booth, A. J. (1970). Saint-Simon and Saint-Simonism: A Chapter in the History of Socialism in France. Amsterdam: Liberac.
Borer, M. I. (2010). The New Atheism and The Secularization Thesis. (Ed. A. Amarasingam). Religion and the new atheism. Brill. ss. 125-137.
Botstein, L. (2010). “Max Weber and Music History”. The Musical Quarterly. 93(2). ss. 183-191.
Bozkurt, M. (2013). Muzaffer Hacihasanoğlu Hayatı, Sanatı ve Eserleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Bozok Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, Yozgat.
Callinicos, A. (2004). The Revolutionary Ideas of Karl Marx. London: Bookmarks.
Clarkson, K. (1973). Karl Marx and Religion: 1841-1846. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. McMaster University.
Comte, A. (1865). General View of Positivism. (Fran.’dan İng.’ye Çev. J. H. Bridges). London: Trübner & Co.
Comte, A. (1896). The Positive Philosophy of Auguste Comte VOL I. (Fran.’dan İng.’ye Çev. H. Martineau). London: George Bell & Sons.
Comte, A. (1998). Early Political Writings. (Ed. & Çev. H. S. Jones). Cambridge: Cambridge University Press.
Crnovršanin, A. (2015). Sekülerleşmenin Sonu Mu? Peter Berger ve Bosna – Hersek Örneğinde Sekülerleşmenin Sonu Tartışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Medeniyetler İttifakı Enstitüsü, İstanbul.
Durkheim, É . (1960a [1893]). The Division of Labor in Society. (Fran.'dan İng.'ye Çev. G. Simpson). Illinois: The Free Press.
Durkheim. É . (1960b). “Individualism and the Intellectuals”. (Fran.’dan İng.’ye Çev. S. Lukes). Political Studies. 17(1). ss. 14-30.
Durkheim, É . (1974). Sociology and Philosophy. (Fran.'dan İng.'ye Çev. D. F. Pocock). New York: The Free Press.
Durkheim, É. (2008 [1912]). The Elementary Forms of Religious Life. (Fra.'dan İng.'ye Çev. C. Cosman). New York: Oxford University Press.
Durkheim, É . (2016). Ahlak ve Toplum. (Çev. D. Çenesiz). İstanbul: Pinhan
Durkheim, É . (2017). Sosyalizm Dersleri. (Çev. G. Yavaş). İstanbul: Pinhan
Düzgün, Ş. A. (2014). “Sol İlahiyat: Dinin Sol Yorumunun İmkânı, Riskleri ve Sınırları”. Kelam Araştırmaları. 12(2). ss. 1-22.
Ebaugh, H. R. (2002). “Return of the sacred: Reintegrating religion in the social sciences”. Journal for the Scientific Study of Religion. 41(3). ss.385-395.
Ekinci, Y. (2020). “Kürt Sekülerleşmesi: Kuşak Karşılaştırması Üzerinden Bir Değişimin Analizi.” Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 16 (Özel Sayı 1), 12-42.
Ertit, V. (2019). Sekülerleşme Teorisi. Ankara: Liberte.
Evans-Pritghard, E. E. (1960). “Religion and the Anthropologists”. Blackfriars, 41(480). ss. 104-118.
Faccarello, G., & Steiner, P. (2008). “Religion and Political Economy in Early-Nineteenth-Century France”. History of Political Economy. 40(5). ss. 26-61.
Forte, J. M. (2008). “Religion and Capitalism: Weber, Marx and the Materialist Controversy”. Philosophy & Social Criticism. 34(4). 427-448.
Freud, S. (1961). The future of an Illusion. (Alm.'dan İng.'ye Çev: J. Strachey). New Yok: Norton Company.
Gazneli, D. & Sofuoğlu Kılıç, N. (2020). “Tesettürden Ölçülü Giyime.” Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 16, (Özel Sayı 1), 44-70.
Geoghegan, V. (2004). “Religion and communism: Feuerbach, Marx and Bloch”. The European Legacy, 9 (5), ss. 585-595. DOI: 10.1080/1084877042000306352
Gorski, P. S. (2003). Historicizing the Secularization Debate: An Agenda for Research. (ed. M. Dillon). Sociology of Religion. USA: Cambridge University Press. 110-122.
Green, J. E. (2005). “Two Meanings of Disenchantment: Sociological Condition vs. Philosophical Act—Reassessing Max Weber’s Thesis of the Disenchantment of the World”. Philosophy and Theology. 17 (1/2). ss. 51-84.
Greenwood, S. F. (1990). “Emile Durkheim and CG Jung: Structuring a transpersonal sociology of religion”. Journal For The Scientific Study Of Religion. 29 (4). ss. 482-495.
Greisman, H. C. (1976). “'Disenchantment of the World': Romanticism, Aesthetics and Sociological Theory”. The British Journal of Sociology. 27(4). ss. 495-507.
Hay, D. A. (2014). “An Investigation into the Swiftness and Intensity of Recent Secularization in Canada: Was Berger Right?” Sociology of Religion, 75 (1). ss. 136-162.
Horii, M. (2019). “Historicizing the category of ‘religion’ in sociological theories: Max Weber and Emile Durkheim”. Critical Research on Religion, 7(1), ss. 24-37.
Hughes, J. A., Martin, P. J. & Sharrock, W. W. (1995). Understanding Classical Sociology: Marx, Weber, Durkheim. London: SAGE Publications.
Ionescu, G. (1976). The Political Thought of Saint-Simon. London: Oxford University Press.
Jones, R. A. & Anservitz, R. M. (1975). “Saint-Simon and Saint Simonism: A Weberian View”. American Journal of Sociology. 80 (5). ss. 1095-1123.
Lemmen, M.M.W. (1990). Max Weber's Sociology of Religion: Its Method and Content in the Light of the Concept of Rationality. Heerlen: UTP-Katernen.
Lobkowicz, N. (1964). “Karl Marx's Attitude toward Religion”. The Review of Politics. 26(3). ss. 319-352.
Lyon, P. V. (1961). “Saint-Simon and the Origins of Scientism and Historicism”. The Canadian Journal of Economics and Political Science. 27(1). ss. 55-63.
MacArthur, J. (2018). Christ's Call to Reform the Church. Chicago: Moody Publishers.
MacIver, A. M. (1922). “Saint-Simon and His Influence on Karl Marx”. Economica. (6). ss. 238-245.
Mansueto, A. (1988). “Religion, Solidarity and Class Struggle. Marx, Durkheim and Gramsci on the Religion Question”. Social Compass. 35(2-3), ss. 261-277.
Manuel, F. E. (1960). “The Role of the Scientist in Saint-Simon”. Revue internationale de Philosophie. 14 (53/54-3/4). ss. 344-356.
Marx, K. (1859). A Contribution to the Critique of Political Economy. (Çev. S. W. Ryazanskaya). Moscow: Progress Publishers. Erişim Adresi: https://www.marxists.org/archive/marx/works/download/Marx_Contribution_to_the_Critique_of_Political_Economy.pdf Marx, K. (1959 [1844]). Economic & Philosophic Manuscripts of 1844. Erişim Adresi: https://www.marxists.org/archive/marx/works/download/pdf/Economic-Philosophic-Manuscripts-1844.pdf
Marx, K. (1969 [1888]). Theses On Feuerbach. Erişim Adresi: https://www.marxists.org/archive/marx/works/1845/theses/theses.htm
Marx, K. (1970 [1843]]. Critique of Hegel’s Philosophy of Right. (Alm.'dan İng.'ye Çev. J. O'Malley). Oxford University Press.
Marx, K & Engels, F. (1848). Manifosto of the Communist Party. Erişim linki: https://www.marxists.org/archive/marx/works/download/pdf/Manifesto.pdf
Marx, K & Engels, F. (2013). Din Üzerine. (Çev. K. Güvenç). İstanbul: Sol Yayınları.
Mill, J. S. (1865). Auguste Comte and Positivism. Erişim Adresi: www.gutenberg.org/files/16833/16833-h/16833-h.htm#Footnote_23_23
Moñivas, J. R. (2007). “Science and religion in the sociology of Émile Durkheim”. European Journal of Science and Theology. 3(1). ss. 17-30.
Morrison, K. (1995). Marx, Durkheim, Weber: Formations of Modern Social Thought. London: SAGE Publications.
Musso, P. (2017). “Religion and political economy in Saint- Simon”. The European Journal of the History of Economic Thought, 24(4). 809-827. DOI: 10.1080/09672567.2017.1332666
Norris, P. & Ingleharth, R. (2008). Sacred and Secular, Religion and Politics Worldwide. New York, NY: Cambridge University Press.
Nussbaum, M. (2011). “Reinventing the Civil Religion: Comte, Mill, Tagore”. Victorian Studies. 54(1), ss. 7-34.
Özden, Ö. & Elmalı, O. (2012). Yeniçağ Felsefesi Tarihi. İstanbul: Arı Sanat Yayınevi
Perry, M., Chase, M., Jacob, J., Jacob, M. & Von Laue, T. H. (1989). Western Civilization. Boston, MA: Houghton Mifflin.
Pew Research Center. (2014, 13 Kasım). “Religion in Latin America. Widespread Change in a Historically Catholic Region.” Erişim linki: http://www.pewforum.org/2014/11/13/religion-in-latin-america/
Pickering, M. (1993). “Auguste Comte and the Saint-Simonians”. French Historical Studies. 18 (11). ss. 211-236.
Pollack, D. & Pickel, G. (2007). “Religious Individualization or Secularization? Testing Hypotheses of Religious Change - the Case of Eastern and Western Germany.” The British Journal of Sociology, 58 (4). ss. 603-632.
Popper, K. (2013). Tarihsiciliğin İflası. İstanbul: Plato.
Reedy, W. J. (1994). “The historical imaginary of social science in post-Revolutionary France: Bonald, Saint-Simon, Comte”. History of the Human Sciences. 7(1). ss. 1-26.
Schweitzer, M. M. (2000). The economic and demographic consequences of the American Revolution. (Ed. J. Greene & J. Pole). Companion to the American Revolution. Oxford: Blackwell. 559-580.
Saint-Simon, H. (1975). Henri Saint-Simon Selected writings on science, industry and social organization. (Fran.’dan İng.’ye Çev. & Ed. K. Taylor). New York: Holmes and Meier Publishers, INC.
Segal, R. A. (1988). “Interpreting and explaining religion: Geertz and Durkheim”. Soundings. 71 (1). ss. 29-52.
Simon, W. M. (1956). “History for Utopia: Saint-Simon and the Idea of Progress”. Journal of the History of Ideas. 17 (3). ss. 311-331.
Stark, R. (1984). “Religion and conformity: Reaffirming a sociology of religion”. Sociological Analysis. 45(4). ss. 273-282.
Stark, R. (1999). “Secularization, R.I.P.”. Sociology of Religion, 60 (3), ss. 249-273.
Şen, H. (2018). Emile Durkheim’in dine ve din sosyolojisine bakışı: Karşılıklı bir hayranlık hikayesi. (Ed. Ü. Tatlıcan & V. S. Öğütle). Emile Durkheim’i Yeniden Okumak. Ankara: Phoenix.
Tanrıverdi, A. (2020). “Adıyaman Kırsal Aleviliğinde Seküler Eğilimler.” Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 16, (Özel Sayı 1), 94-117.
Thompson, M. J. (2014). “The base-superstructure hypothesis and the foundations of critical theory”. Current Perspectives in Social Theory. 32. ss. 161-193.
Thomson, K. (1976). Auguste Comte: The Foundation of Sociology. London: Cox & Wyman.
Tole, L. A. (1993). “Durkheim on religion and moral community in modernity”. Sociological Inquiry. 63(1). ss. 1-29.
Treiber, H. (1985). “‘Elective affinities’ between Weber's sociology of religion and sociology of law”. Theory and Society. 14(6). ss. 809-861.
Turley, A. C. (2001, December). “Max Weber and the sociology of music”. Sociological Forum. 16 (4). ss. 633-653.
Voas, D. & Chaves, M. (2016). “Is the United States a counterexample to the secularization thesis?” American Journal of Sociology, 121 (5). ss. 1517-1556.
Voas, D. & Crockett, A. (2005). “Religion in Britain: Neither Believing nor Belonging.” Sociology, 39 (1). ss. 11-28.
Wallace, A. F. C. (1966). Religion: An anthropological view. New York: Random House.
Wallerstein, I. (1989). “The French Revolution and the Birth of Modernity”. Social Research. 56(1). ss. 33-52. Warner, R. (2010). Secularization and Its Discontents. London: Continuum
Weber, M. (1946a). Science as a Vocation. (Ed. & Alm.’dan İng.’ye Çev. H. H. Gerth & C. W. Mills). From Max Weber: Essays in Sociology. New York: Oxford University Press. 129-156.
Weber, M. (1946b). Religious Rejections of the World and Their Directions (Ed. & Alm.’dan İng.’ye Çev. H. H. Gerth & C. W. Mills). From Max Weber: Essays in Sociology. New York: Oxford University Press. 323-361.
Weber, M. (1951). The Religion of China. (Alm.'dan İng. Çev. H. H. Gerth). Ilinois: The Free Press.
Weber, M. (1978). Economy and Society. (Ed. G. Roth & C. Wittich). Berkeley: University of California Press.
Weber, M. (2003 [1905]). The Protestant Ethic and the Spirit of Capitalism. (Alm.'dan İng.'ye Çev. T. Parsons). Mineola: Dover Publications.

SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 14, 1 - 35, 22.12.2020

Volkan Ertit

Öz

Dinin sanayileşme ile değişen rolü ve bunun analizi, akademik bir disiplin olarak 20. yüzyılın başlarında sistematikleşen sosyolojinin doğuşunun merkezinde yer almaktadır. Sosyolojinin, dinin güçlü olduğu geleneksel toplumdan dinin daha az önemli hale geldiği modern topluma geçişte karşılaşılan şaşkınlık ve şok dalgalarına bir yanıt olarak ortaya çıktığı söylenebilir. Bu sebeple, sosyolojinin başlangıcının aynı zamanda toplum ve din araştırmalarının da başlangıcı olduğu ifade edilebilir. Ancak söz konusu Saint Simon, Auguste Comte, Karl Marx, Émile Durkheim, Max Weber gibi sosyolojinin kurucu figürleri ve onların din konusundaki düşünceleri olduğunda, zaman zaman derinlikli olmayan yargıların akademik metinlerde baskın düşünce haline gelmeleri ile karşılaşılabilmektedir. Örneğin “Marx’a göre din afyondur ve kapitalistler tarafından toplumları uyutmak için kullanılır.”, “Simon ve Comte dinin yok olacağını belirtmişlerdir.” veya “Sosyolojinin kurucuları din modernleşme ile yok olacaktır fikrini savunmuşlardır.” gibi cümleler ile karşılaşılmaktadır. Bu makale ise, kurucu figürlerin din ile ilgili iddialarının daha fazla özene ihtiyacı olduğunu savunmaktadır. Bu sebeple makalenin amacı, bahsi geçen kurucu beş ismin dine ve özellikle dinin geleceğine dair fikirlerini bir arada okuyucuya sunmaktır. Makale için bu beş tarihsel figürün seçilmesindeki temel amaç onların sosyoloji ve din sosyolojisi alanının kurucu figürleri olmaları ve birçok akademik metinde -öyle olmamasına rağmen- “din modernleşme ile yok olacak iddiası”na temel oluşturmalarıdır. Çalışma düşünürlerin İngilizce ve Türkçe yayımlanmış eserleri ve konuyla ilgili ikincil kaynaklar kullanarak yazılmıştır. Makalenin iki mütevazı temel hedefi olduğu belirtilmelidir: Birincisi, düşünürlere atfedilen bazı iddiaların tekrar gözden geçirilmesine vesile olmak. İkincisi ise daha detaylı okuma yapmak isteyenler için giriş mahiyetinde ilgili literatürü okuyucuya sunmak.

Anahtar Kelimeler

Din Sosyolojisi, Saint Simon, Auguste Comte, Karl Marx, Émile Durkheim

Kaynakça

Acemoglu, D., Cantoni, D., Johnson, S., & Robinson, J. A. (2011). “The consequences of radical reform: The French Revolution”. American Economic Review. 101(7). ss. 3286-3307.
Aktaş, A. (2020). “Farziyetten Sünnete: Şeyhlerin Kanaat Önderliğinde Dönüşüm (Siirt İli Örneği).” Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 16 (Özel Sayı 1), 72-92.
Aron, R. (2010). Sosyolojik Düşüncenin Evreleri. (Çev. K. Alemdar). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Avustralya İstatistik Bürosu. (2017, 28 Haziran). “Religion in Australia.” Erişim linki: https://web.archive.org/web/20170710020910/http:/abs.gov.au/ausstats/abs@.nsf/Lookup/by%20Subject/2071.0~2016~Main%20Features~Religion%20Data%20Summary~25
Billington, J. H. (1960). “The intelligentsia and the religion of humanity”. The American Historical Review. 65(4). ss. 807-821.
Booth, A. J. (1970). Saint-Simon and Saint-Simonism: A Chapter in the History of Socialism in France. Amsterdam: Liberac.
Borer, M. I. (2010). The New Atheism and The Secularization Thesis. (Ed. A. Amarasingam). Religion and the new atheism. Brill. ss. 125-137.
Botstein, L. (2010). “Max Weber and Music History”. The Musical Quarterly. 93(2). ss. 183-191.
Bozkurt, M. (2013). Muzaffer Hacihasanoğlu Hayatı, Sanatı ve Eserleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Bozok Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, Yozgat.
Callinicos, A. (2004). The Revolutionary Ideas of Karl Marx. London: Bookmarks.
Clarkson, K. (1973). Karl Marx and Religion: 1841-1846. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. McMaster University.
Comte, A. (1865). General View of Positivism. (Fran.’dan İng.’ye Çev. J. H. Bridges). London: Trübner & Co.
Comte, A. (1896). The Positive Philosophy of Auguste Comte VOL I. (Fran.’dan İng.’ye Çev. H. Martineau). London: George Bell & Sons.
Comte, A. (1998). Early Political Writings. (Ed. & Çev. H. S. Jones). Cambridge: Cambridge University Press.
Crnovršanin, A. (2015). Sekülerleşmenin Sonu Mu? Peter Berger ve Bosna – Hersek Örneğinde Sekülerleşmenin Sonu Tartışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Medeniyetler İttifakı Enstitüsü, İstanbul.
Durkheim, É . (1960a [1893]). The Division of Labor in Society. (Fran.'dan İng.'ye Çev. G. Simpson). Illinois: The Free Press.
Durkheim. É . (1960b). “Individualism and the Intellectuals”. (Fran.’dan İng.’ye Çev. S. Lukes). Political Studies. 17(1). ss. 14-30.
Durkheim, É . (1974). Sociology and Philosophy. (Fran.'dan İng.'ye Çev. D. F. Pocock). New York: The Free Press.
Durkheim, É. (2008 [1912]). The Elementary Forms of Religious Life. (Fra.'dan İng.'ye Çev. C. Cosman). New York: Oxford University Press.
Durkheim, É . (2016). Ahlak ve Toplum. (Çev. D. Çenesiz). İstanbul: Pinhan
Durkheim, É . (2017). Sosyalizm Dersleri. (Çev. G. Yavaş). İstanbul: Pinhan
Düzgün, Ş. A. (2014). “Sol İlahiyat: Dinin Sol Yorumunun İmkânı, Riskleri ve Sınırları”. Kelam Araştırmaları. 12(2). ss. 1-22.
Ebaugh, H. R. (2002). “Return of the sacred: Reintegrating religion in the social sciences”. Journal for the Scientific Study of Religion. 41(3). ss.385-395.
Ekinci, Y. (2020). “Kürt Sekülerleşmesi: Kuşak Karşılaştırması Üzerinden Bir Değişimin Analizi.” Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 16 (Özel Sayı 1), 12-42.
Ertit, V. (2019). Sekülerleşme Teorisi. Ankara: Liberte.
Evans-Pritghard, E. E. (1960). “Religion and the Anthropologists”. Blackfriars, 41(480). ss. 104-118.
Faccarello, G., & Steiner, P. (2008). “Religion and Political Economy in Early-Nineteenth-Century France”. History of Political Economy. 40(5). ss. 26-61.
Forte, J. M. (2008). “Religion and Capitalism: Weber, Marx and the Materialist Controversy”. Philosophy & Social Criticism. 34(4). 427-448.
Freud, S. (1961). The future of an Illusion. (Alm.'dan İng.'ye Çev: J. Strachey). New Yok: Norton Company.
Gazneli, D. & Sofuoğlu Kılıç, N. (2020). “Tesettürden Ölçülü Giyime.” Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 16, (Özel Sayı 1), 44-70.
Geoghegan, V. (2004). “Religion and communism: Feuerbach, Marx and Bloch”. The European Legacy, 9 (5), ss. 585-595. DOI: 10.1080/1084877042000306352
Gorski, P. S. (2003). Historicizing the Secularization Debate: An Agenda for Research. (ed. M. Dillon). Sociology of Religion. USA: Cambridge University Press. 110-122.
Green, J. E. (2005). “Two Meanings of Disenchantment: Sociological Condition vs. Philosophical Act—Reassessing Max Weber’s Thesis of the Disenchantment of the World”. Philosophy and Theology. 17 (1/2). ss. 51-84.
Greenwood, S. F. (1990). “Emile Durkheim and CG Jung: Structuring a transpersonal sociology of religion”. Journal For The Scientific Study Of Religion. 29 (4). ss. 482-495.
Greisman, H. C. (1976). “'Disenchantment of the World': Romanticism, Aesthetics and Sociological Theory”. The British Journal of Sociology. 27(4). ss. 495-507.
Hay, D. A. (2014). “An Investigation into the Swiftness and Intensity of Recent Secularization in Canada: Was Berger Right?” Sociology of Religion, 75 (1). ss. 136-162.
Horii, M. (2019). “Historicizing the category of ‘religion’ in sociological theories: Max Weber and Emile Durkheim”. Critical Research on Religion, 7(1), ss. 24-37.
Hughes, J. A., Martin, P. J. & Sharrock, W. W. (1995). Understanding Classical Sociology: Marx, Weber, Durkheim. London: SAGE Publications.
Ionescu, G. (1976). The Political Thought of Saint-Simon. London: Oxford University Press.
Jones, R. A. & Anservitz, R. M. (1975). “Saint-Simon and Saint Simonism: A Weberian View”. American Journal of Sociology. 80 (5). ss. 1095-1123.
Lemmen, M.M.W. (1990). Max Weber's Sociology of Religion: Its Method and Content in the Light of the Concept of Rationality. Heerlen: UTP-Katernen.
Lobkowicz, N. (1964). “Karl Marx's Attitude toward Religion”. The Review of Politics. 26(3). ss. 319-352.
Lyon, P. V. (1961). “Saint-Simon and the Origins of Scientism and Historicism”. The Canadian Journal of Economics and Political Science. 27(1). ss. 55-63.
MacArthur, J. (2018). Christ's Call to Reform the Church. Chicago: Moody Publishers.
MacIver, A. M. (1922). “Saint-Simon and His Influence on Karl Marx”. Economica. (6). ss. 238-245.
Mansueto, A. (1988). “Religion, Solidarity and Class Struggle. Marx, Durkheim and Gramsci on the Religion Question”. Social Compass. 35(2-3), ss. 261-277.
Manuel, F. E. (1960). “The Role of the Scientist in Saint-Simon”. Revue internationale de Philosophie. 14 (53/54-3/4). ss. 344-356.
Marx, K. (1859). A Contribution to the Critique of Political Economy. (Çev. S. W. Ryazanskaya). Moscow: Progress Publishers. Erişim Adresi: https://www.marxists.org/archive/marx/works/download/Marx_Contribution_to_the_Critique_of_Political_Economy.pdf Marx, K. (1959 [1844]). Economic & Philosophic Manuscripts of 1844. Erişim Adresi: https://www.marxists.org/archive/marx/works/download/pdf/Economic-Philosophic-Manuscripts-1844.pdf
Marx, K. (1969 [1888]). Theses On Feuerbach. Erişim Adresi: https://www.marxists.org/archive/marx/works/1845/theses/theses.htm
Marx, K. (1970 [1843]]. Critique of Hegel’s Philosophy of Right. (Alm.'dan İng.'ye Çev. J. O'Malley). Oxford University Press.
Marx, K & Engels, F. (1848). Manifosto of the Communist Party. Erişim linki: https://www.marxists.org/archive/marx/works/download/pdf/Manifesto.pdf
Marx, K & Engels, F. (2013). Din Üzerine. (Çev. K. Güvenç). İstanbul: Sol Yayınları.
Mill, J. S. (1865). Auguste Comte and Positivism. Erişim Adresi: www.gutenberg.org/files/16833/16833-h/16833-h.htm#Footnote_23_23
Moñivas, J. R. (2007). “Science and religion in the sociology of Émile Durkheim”. European Journal of Science and Theology. 3(1). ss. 17-30.
Morrison, K. (1995). Marx, Durkheim, Weber: Formations of Modern Social Thought. London: SAGE Publications.
Musso, P. (2017). “Religion and political economy in Saint- Simon”. The European Journal of the History of Economic Thought, 24(4). 809-827. DOI: 10.1080/09672567.2017.1332666
Norris, P. & Ingleharth, R. (2008). Sacred and Secular, Religion and Politics Worldwide. New York, NY: Cambridge University Press.
Nussbaum, M. (2011). “Reinventing the Civil Religion: Comte, Mill, Tagore”. Victorian Studies. 54(1), ss. 7-34.
Özden, Ö. & Elmalı, O. (2012). Yeniçağ Felsefesi Tarihi. İstanbul: Arı Sanat Yayınevi
Perry, M., Chase, M., Jacob, J., Jacob, M. & Von Laue, T. H. (1989). Western Civilization. Boston, MA: Houghton Mifflin.
Pew Research Center. (2014, 13 Kasım). “Religion in Latin America. Widespread Change in a Historically Catholic Region.” Erişim linki: http://www.pewforum.org/2014/11/13/religion-in-latin-america/
Pickering, M. (1993). “Auguste Comte and the Saint-Simonians”. French Historical Studies. 18 (11). ss. 211-236.
Pollack, D. & Pickel, G. (2007). “Religious Individualization or Secularization? Testing Hypotheses of Religious Change - the Case of Eastern and Western Germany.” The British Journal of Sociology, 58 (4). ss. 603-632.
Popper, K. (2013). Tarihsiciliğin İflası. İstanbul: Plato.
Reedy, W. J. (1994). “The historical imaginary of social science in post-Revolutionary France: Bonald, Saint-Simon, Comte”. History of the Human Sciences. 7(1). ss. 1-26.
Schweitzer, M. M. (2000). The economic and demographic consequences of the American Revolution. (Ed. J. Greene & J. Pole). Companion to the American Revolution. Oxford: Blackwell. 559-580.
Saint-Simon, H. (1975). Henri Saint-Simon Selected writings on science, industry and social organization. (Fran.’dan İng.’ye Çev. & Ed. K. Taylor). New York: Holmes and Meier Publishers, INC.
Segal, R. A. (1988). “Interpreting and explaining religion: Geertz and Durkheim”. Soundings. 71 (1). ss. 29-52.
Simon, W. M. (1956). “History for Utopia: Saint-Simon and the Idea of Progress”. Journal of the History of Ideas. 17 (3). ss. 311-331.
Stark, R. (1984). “Religion and conformity: Reaffirming a sociology of religion”. Sociological Analysis. 45(4). ss. 273-282.
Stark, R. (1999). “Secularization, R.I.P.”. Sociology of Religion, 60 (3), ss. 249-273.
Şen, H. (2018). Emile Durkheim’in dine ve din sosyolojisine bakışı: Karşılıklı bir hayranlık hikayesi. (Ed. Ü. Tatlıcan & V. S. Öğütle). Emile Durkheim’i Yeniden Okumak. Ankara: Phoenix.
Tanrıverdi, A. (2020). “Adıyaman Kırsal Aleviliğinde Seküler Eğilimler.” Muhafazakâr Düşünce Dergisi, 16, (Özel Sayı 1), 94-117.
Thompson, M. J. (2014). “The base-superstructure hypothesis and the foundations of critical theory”. Current Perspectives in Social Theory. 32. ss. 161-193.
Thomson, K. (1976). Auguste Comte: The Foundation of Sociology. London: Cox & Wyman.
Tole, L. A. (1993). “Durkheim on religion and moral community in modernity”. Sociological Inquiry. 63(1). ss. 1-29.
Treiber, H. (1985). “‘Elective affinities’ between Weber's sociology of religion and sociology of law”. Theory and Society. 14(6). ss. 809-861.
Turley, A. C. (2001, December). “Max Weber and the sociology of music”. Sociological Forum. 16 (4). ss. 633-653.
Voas, D. & Chaves, M. (2016). “Is the United States a counterexample to the secularization thesis?” American Journal of Sociology, 121 (5). ss. 1517-1556.
Voas, D. & Crockett, A. (2005). “Religion in Britain: Neither Believing nor Belonging.” Sociology, 39 (1). ss. 11-28.
Wallace, A. F. C. (1966). Religion: An anthropological view. New York: Random House.
Wallerstein, I. (1989). “The French Revolution and the Birth of Modernity”. Social Research. 56(1). ss. 33-52. Warner, R. (2010). Secularization and Its Discontents. London: Continuum
Weber, M. (1946a). Science as a Vocation. (Ed. & Alm.’dan İng.’ye Çev. H. H. Gerth & C. W. Mills). From Max Weber: Essays in Sociology. New York: Oxford University Press. 129-156.
Weber, M. (1946b). Religious Rejections of the World and Their Directions (Ed. & Alm.’dan İng.’ye Çev. H. H. Gerth & C. W. Mills). From Max Weber: Essays in Sociology. New York: Oxford University Press. 323-361.
Weber, M. (1951). The Religion of China. (Alm.'dan İng. Çev. H. H. Gerth). Ilinois: The Free Press.
Weber, M. (1978). Economy and Society. (Ed. G. Roth & C. Wittich). Berkeley: University of California Press.
Weber, M. (2003 [1905]). The Protestant Ethic and the Spirit of Capitalism. (Alm.'dan İng.'ye Çev. T. Parsons). Mineola: Dover Publications.

Toplam 87 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Tüm Sayı
Yazarlar	Volkan Ertit 0000-0002-6114-2606
Yayımlanma Tarihi	22 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi	7 Ekim 2020
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 14

Kaynak Göster

APA	Ertit, V. (2020). SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN. Akademik Hassasiyetler, 7(14), 1-35.
AMA	Ertit V. SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN. Akademik Hassasiyetler. Aralık 2020;7(14):1-35.
Chicago	Ertit, Volkan. “SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN”. Akademik Hassasiyetler 7, sy. 14 (Aralık 2020): 1-35.
EndNote	Ertit V (01 Aralık 2020) SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN. Akademik Hassasiyetler 7 14 1–35.
IEEE	V. Ertit, “SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN”, Akademik Hassasiyetler, c. 7, sy. 14, ss. 1–35, 2020.
ISNAD	Ertit, Volkan. “SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN”. Akademik Hassasiyetler 7/14 (Aralık 2020), 1-35.
JAMA	Ertit V. SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN. Akademik Hassasiyetler. 2020;7:1–35.
MLA	Ertit, Volkan. “SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN”. Akademik Hassasiyetler, c. 7, sy. 14, 2020, ss. 1-35.
Vancouver	Ertit V. SOSYOLOJİNİN KURUCU FİGÜRLERİNDE DİN. Akademik Hassasiyetler. 2020;7(14):1-35.

Kapak Resmi İndir

Makale Dosyaları

Tam Metin

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.