Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN “ANLAMA”SINA

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 19, 415 - 442, 30.08.2022

Öz

Sosyal bilimlerde yöntem sorunu üzerinden teşekkül eden hermeneutik yaklaşımın pozitivist yaklaşıma bir alternatif oluşturması, tarihsel açıdan doğa bilimleri ile sosyal bilimlerin farklılaşmasına dayanmaktadır. Doğa bilimlerine yönelik yöntemin sosyal bilimlerde de uygulanabilirliği, sosyal bilimler açısından bilimsel araştırma yöntemlerine yönelik tartışmaların önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Sosyal bilimlerin doğa bilimlerinden ayrı bir bilimsel alanı oluşturmasının ötesinde ise şekillenen tartışma yöntem sorununa odaklanmaktadır. Bu çalışma sosyal bilimlerin yöntemden bağımsız olamayacağı ön kabulü ile sosyal bilimlerde tek bir yöntemin söz konusu edilemeyeceğini de benimseyen bir perspektif ile oluşturulmuştur. Bu sebeple, sosyal bilimlerde yöntem sorunu tartışmalarında temel olarak karşımıza çıkan pozitivizm ile pozitivizmin bir alternatifi ve eleştirisi olarak hermeneutik yaklaşım bu çalışmanın odak noktasını teşkil etmektedir. Bu çalışma, tekbiçimci bilim anlayışı bakımından gelişme gösteren pozitivizmin temel özellikleri, tarihsel süreci, esas argümanları ve eleştirileri ile hermeneutiğin epistemolojik dönüşümünün anlaşılması açısından tarihsel gelişimi, ortaya çıkışı ve yöntembilimsel gelişimi açısından pozitivizme yönelttiği eleştirileri, sosyal bilimlerde yöntem sorununa dikkat çekilmesi açısından hermeneutiğin teorik kurgusu, temel tartışmaları ve eleştirileri ile genel çerçevesi içerisinde kısa bir değerlendirme çabasından ibarettir.

Kaynakça

  • Acar, N. (2020). “Sosyal Teori: Pozitivizm ve Hermenötik Metodoloji Üzerine Bir Değerlendirme”, Bilim Armonisi, 3 (1), ss. 71-79.
  • Ballıkaya, C. (2015). “Pozitivizm Tarihsel Süreç İçerisindeki Gelişimi ve Sosyolojik Düşünceye Etkileri”, Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, (33), ss. 87-106.
  • Baloğlu, B. (2005). “Hipotez ve Varsayım Birbirlerinin Yerine Kullanılabilir mi?”, İstanbul Journal of Sociological Studies, (32), ss. 125-129.
  • Bayhan, V. (2016). “Sosyal Bilimlerde “Objektiflik” Efsanesi”. Mukaddime, 7(2), ss. 217-242.
  • Becermen, M. (2004). “Dilthey, Heidegger ve Gadamer'de Anlama Sorunu”. UÜ Fen - Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(6), ss. 35-66.
  • Birlik, P. (2021). “Dil Felsefesinden Hukuk Felsefesine Açılan Bir Kapı: Gadamer’den Dworkin’e Hermeneutik Yöntem”. Temaşa Felsefe Dergisi(15 ), ss. 98-114.
  • Bozkurt, N. (2013). Eleştiri ve Aydınlanma. Ankara: Sentez Yayıncılık.
  • Cevizci, A. (1999). Felsefe Sözlüğü (Üçüncü Baskı b.). İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Comte, A. (2001). Pozitif Felsefe Kursları, Çev. Erkan Ataçay, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Coşkun, S. (2018, Haziran). Sosyal Bilimlerde Metodoloji Problemi . Dört Öge(13), ss. 59-72.
  • Çakmak, O. (2018). Auguste Comte Pozitivizmi ve Sosyoloji, (Yüksek Lisans Tezi), Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Durkheim, E. (1994). Sosyolojik Metodun Kuralları, Çev. Enver Aytekin, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Dursun, Y. (2004). “Gadamer'in Hakikat Anlayışının İki Kaynağı ve Hermeneutik'in Görevi”. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 21(1), ss. 219-230.
  • Dürüşken, Ç., ve Çoraklı, E. (2017). “Antik Çağ'da Hermeneia”. Cogito(89), ss. 59-77.
  • Ertürk, R. (2005). “Pozitivizm Üzerine”, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3 (11), ss. 1-6.
  • Erkızan, H. N. (2006). “Aristotalesçi Sosyal Bilim Anlayışı, Pozitivizm ve Hermeneutik Üzerine”. FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi)(2), ss. 3-16.
  • Fırıncıoğulları, S. (2016, Ocak - Şubat). “Hermeneutik Yöntem, Ontolojik Hermeneutik ve Hans Georg Gadamer”. Akademik Bakış Dergisi(53), ss. 286-283.
  • Gadamer, H.-G. (2017). “Hermeneutik”. Cogito(89), ss. 42-58.
  • Geitsetzer, L. (1997). “Hermeneutik”. OMÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), ss. 121-125.
  • Gulbenkian Komisyonu. (2003). Sosyal Bilimleri Açın: Sosyal Bilimlerin Yeniden Yapılanması Üzerine Rapor. Çev. Şirin Tekeli. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Güvenç, C. (2020). “Sosyal Bilimlerde Yöntem Olarak Pozitivizm Bakış Açısı ve Değerlendirmesi”, İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, (2), ss. 109-120.
  • Heidegger, M. (1998). Tekniğe İlişkin Soruşturma. Çev. Doğan Özlem. İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • İcan, Y. Ö. (2019). “Hermeneutik ve Anayasanın Yorumlanması” . Anayasa Yargısı, 36(2), ss. 1-35.
  • Kaboub, F. (2008). “Positivist Paradigm”, Encyclopaedia of counselling, 2(2), ss. 343.
  • Karasar, N. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kaya, F. (2019, Nisan). “Yorumsamacı Yaklaşımda Anlama Kavramının Önemi ve Pozitivizm Eleştirisi”. (22), ss. 271 - 280.
  • Kuhn, T. (2017). Bilimsel Devrimlerin Yapısı, Çev. Nilüfer Kuyaş, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Kümbetoğlu, B. (2019). Sosyolojide ve Antropolojide Niteliksel Yöntem ve Araştırma, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
  • Meriç, C. (1996). Saint-Simon İlk Sosyolog, İlk Sosyalist, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Neuman, W. L. (2020). Toplumsal Araştırma Yöntemleri: Nicel ve Nitel Yaklaşımlar Cilt-I. (Ö. Akkaya, Çev.) Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Özlem, D. (2003). Hermeneutik Üzerine Yazılar. Ankara: İnkılâp Kitabevi
  • Özlem, D. (2012). Bilim Felsefesi. İstanbul: Notos Kitap Yayınevi.
  • Platon. (2020). Devlet, Çev. Sabahattin Eyüboğlu ve M. Ali Cimcoz, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Popper, K. R. (1998). Bilimsel Araştırmanın Mantığı. Çev. İlknur Aka ve İbrahim Turan. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Rutli, E. (2014). “Sosyal Bilimlerde Pozitivizm Tartışması: Adorno ve Popper”, Temaşa Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi, (1), ss. 134-160.
  • Sayılı, A. (2010). Bilim Tarihi. İstanbul: Gündoğan Yayınları.
  • Skirbekk, G., ve Gilje, N. (2017). Antik Yunan'dan Modern Döneme Felsefe Tarihi. (E. Akbaş, ve Ş. Mutlu, Çev.) İstanbul: Kesit Yayınları.
  • Sunar, İ. (2008). Düşün ve Toplum, İstanbul: Doruk Yayımcılık.
  • Swingewood, A. (2010). Sosyolojik Düşüncenin Kısa Tarihi, Çev. Osman Akınbay, İstanbul: Agora Kitaplığı.
  • Şahin Kütük, B. ve Şahin, M. (2017). “Fizik Alanındaki Gelişmelerin Sosyolojiye Yansımaları: Pozitivizm”, Sosyoloji Konferansları, 56 (2), ss. 183-203.
  • Taşdelen, V. (2007). “Çağdaş Hermeneutiğe Doğru: Schleimacher ve Genel Hermeneutik”. Felsefe Dünyası, 2(6), ss. 189-203.
  • Terzi, A. (2005). “Üniversite Öğrencilerinin Bilimsel Epistemolojik İnançları Üzerine Bir Araştırma”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2), ss. 298-311.
  • Topakkaya, A. (2020). “Hermeneutiğin Başlangıcı Olarak Peri Hermenias”. FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi)(29), ss. 277-282.
  • Uğur, A. (1983). “Hermeneutik: Eski Bir Yorum Yönteminin Yeniden Gündeme Gelişi ve Hukuk Alanına Uygulanması”. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 38(1), ss. 181-195.
  • Vergin, N. (2020). Siyasetin Sosyolojisi, İstanbul: Doğan Kitap.
  • Yayla, A. (2011). Siyasi Düşünce Sözlüğü, Ankara: Adres Yayınları.
  • Yıldırım, C. (1997). Bilimsel Düşünme Yöntemi: Yazılar, Bildiriler, Tartışmalar. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Yıldırım, C. (2012). Bilim Felsefesi, İstanbul: Bilim Felsefesi.
  • West, D. (1998). Kıta Avrupası Felsefesine Giriş. (A. Cevizci, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Williams, R. (2015). Keywords: A Vocabulary Of Culture and Society. New York: Oxford University Press.

TWO DIFFERENT METHODS IN SOCIAL SCIENCES: FROM POSITIVIST EXPLANATION TO HERMENEUTIC INTERPRETATION

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 19, 415 - 442, 30.08.2022

Öz

The question of adopting natural science methods in social sciences comprises a substantial part of the discussions on scientific research methods in social sciences. This discussion focuses mainly on methodological issues. This study is based on the premise that social sciences cannot be dissociated from the methodology and also the perspective that a single method cannot be adopted in social sciences solitarily. Therefore, the focus of this study was on positivism and the hermeneutic approach which is the alternative and criticism of positivism, due to their appearance as the major issues in the discussions over methodology in social sciences. Consequently, this study aimed to establish the main frame and analyze briefly the fundamental features of positivism evolved as uniformist understanding of science: its historical processes, main arguments and criticism. its emergence, historical evolvement of hermeneutic to clarify its epistemological conversion, criticism raised against positivism, the theoretical construct of hermeneutics in terms of drawing attention to the method problem in social sciences.

Kaynakça

  • Acar, N. (2020). “Sosyal Teori: Pozitivizm ve Hermenötik Metodoloji Üzerine Bir Değerlendirme”, Bilim Armonisi, 3 (1), ss. 71-79.
  • Ballıkaya, C. (2015). “Pozitivizm Tarihsel Süreç İçerisindeki Gelişimi ve Sosyolojik Düşünceye Etkileri”, Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, (33), ss. 87-106.
  • Baloğlu, B. (2005). “Hipotez ve Varsayım Birbirlerinin Yerine Kullanılabilir mi?”, İstanbul Journal of Sociological Studies, (32), ss. 125-129.
  • Bayhan, V. (2016). “Sosyal Bilimlerde “Objektiflik” Efsanesi”. Mukaddime, 7(2), ss. 217-242.
  • Becermen, M. (2004). “Dilthey, Heidegger ve Gadamer'de Anlama Sorunu”. UÜ Fen - Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(6), ss. 35-66.
  • Birlik, P. (2021). “Dil Felsefesinden Hukuk Felsefesine Açılan Bir Kapı: Gadamer’den Dworkin’e Hermeneutik Yöntem”. Temaşa Felsefe Dergisi(15 ), ss. 98-114.
  • Bozkurt, N. (2013). Eleştiri ve Aydınlanma. Ankara: Sentez Yayıncılık.
  • Cevizci, A. (1999). Felsefe Sözlüğü (Üçüncü Baskı b.). İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Comte, A. (2001). Pozitif Felsefe Kursları, Çev. Erkan Ataçay, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Coşkun, S. (2018, Haziran). Sosyal Bilimlerde Metodoloji Problemi . Dört Öge(13), ss. 59-72.
  • Çakmak, O. (2018). Auguste Comte Pozitivizmi ve Sosyoloji, (Yüksek Lisans Tezi), Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Durkheim, E. (1994). Sosyolojik Metodun Kuralları, Çev. Enver Aytekin, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Dursun, Y. (2004). “Gadamer'in Hakikat Anlayışının İki Kaynağı ve Hermeneutik'in Görevi”. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 21(1), ss. 219-230.
  • Dürüşken, Ç., ve Çoraklı, E. (2017). “Antik Çağ'da Hermeneia”. Cogito(89), ss. 59-77.
  • Ertürk, R. (2005). “Pozitivizm Üzerine”, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3 (11), ss. 1-6.
  • Erkızan, H. N. (2006). “Aristotalesçi Sosyal Bilim Anlayışı, Pozitivizm ve Hermeneutik Üzerine”. FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi)(2), ss. 3-16.
  • Fırıncıoğulları, S. (2016, Ocak - Şubat). “Hermeneutik Yöntem, Ontolojik Hermeneutik ve Hans Georg Gadamer”. Akademik Bakış Dergisi(53), ss. 286-283.
  • Gadamer, H.-G. (2017). “Hermeneutik”. Cogito(89), ss. 42-58.
  • Geitsetzer, L. (1997). “Hermeneutik”. OMÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), ss. 121-125.
  • Gulbenkian Komisyonu. (2003). Sosyal Bilimleri Açın: Sosyal Bilimlerin Yeniden Yapılanması Üzerine Rapor. Çev. Şirin Tekeli. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Güvenç, C. (2020). “Sosyal Bilimlerde Yöntem Olarak Pozitivizm Bakış Açısı ve Değerlendirmesi”, İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, (2), ss. 109-120.
  • Heidegger, M. (1998). Tekniğe İlişkin Soruşturma. Çev. Doğan Özlem. İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • İcan, Y. Ö. (2019). “Hermeneutik ve Anayasanın Yorumlanması” . Anayasa Yargısı, 36(2), ss. 1-35.
  • Kaboub, F. (2008). “Positivist Paradigm”, Encyclopaedia of counselling, 2(2), ss. 343.
  • Karasar, N. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kaya, F. (2019, Nisan). “Yorumsamacı Yaklaşımda Anlama Kavramının Önemi ve Pozitivizm Eleştirisi”. (22), ss. 271 - 280.
  • Kuhn, T. (2017). Bilimsel Devrimlerin Yapısı, Çev. Nilüfer Kuyaş, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Kümbetoğlu, B. (2019). Sosyolojide ve Antropolojide Niteliksel Yöntem ve Araştırma, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
  • Meriç, C. (1996). Saint-Simon İlk Sosyolog, İlk Sosyalist, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Neuman, W. L. (2020). Toplumsal Araştırma Yöntemleri: Nicel ve Nitel Yaklaşımlar Cilt-I. (Ö. Akkaya, Çev.) Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Özlem, D. (2003). Hermeneutik Üzerine Yazılar. Ankara: İnkılâp Kitabevi
  • Özlem, D. (2012). Bilim Felsefesi. İstanbul: Notos Kitap Yayınevi.
  • Platon. (2020). Devlet, Çev. Sabahattin Eyüboğlu ve M. Ali Cimcoz, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Popper, K. R. (1998). Bilimsel Araştırmanın Mantığı. Çev. İlknur Aka ve İbrahim Turan. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Rutli, E. (2014). “Sosyal Bilimlerde Pozitivizm Tartışması: Adorno ve Popper”, Temaşa Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi, (1), ss. 134-160.
  • Sayılı, A. (2010). Bilim Tarihi. İstanbul: Gündoğan Yayınları.
  • Skirbekk, G., ve Gilje, N. (2017). Antik Yunan'dan Modern Döneme Felsefe Tarihi. (E. Akbaş, ve Ş. Mutlu, Çev.) İstanbul: Kesit Yayınları.
  • Sunar, İ. (2008). Düşün ve Toplum, İstanbul: Doruk Yayımcılık.
  • Swingewood, A. (2010). Sosyolojik Düşüncenin Kısa Tarihi, Çev. Osman Akınbay, İstanbul: Agora Kitaplığı.
  • Şahin Kütük, B. ve Şahin, M. (2017). “Fizik Alanındaki Gelişmelerin Sosyolojiye Yansımaları: Pozitivizm”, Sosyoloji Konferansları, 56 (2), ss. 183-203.
  • Taşdelen, V. (2007). “Çağdaş Hermeneutiğe Doğru: Schleimacher ve Genel Hermeneutik”. Felsefe Dünyası, 2(6), ss. 189-203.
  • Terzi, A. (2005). “Üniversite Öğrencilerinin Bilimsel Epistemolojik İnançları Üzerine Bir Araştırma”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2), ss. 298-311.
  • Topakkaya, A. (2020). “Hermeneutiğin Başlangıcı Olarak Peri Hermenias”. FLSF (Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi)(29), ss. 277-282.
  • Uğur, A. (1983). “Hermeneutik: Eski Bir Yorum Yönteminin Yeniden Gündeme Gelişi ve Hukuk Alanına Uygulanması”. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 38(1), ss. 181-195.
  • Vergin, N. (2020). Siyasetin Sosyolojisi, İstanbul: Doğan Kitap.
  • Yayla, A. (2011). Siyasi Düşünce Sözlüğü, Ankara: Adres Yayınları.
  • Yıldırım, C. (1997). Bilimsel Düşünme Yöntemi: Yazılar, Bildiriler, Tartışmalar. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Yıldırım, C. (2012). Bilim Felsefesi, İstanbul: Bilim Felsefesi.
  • West, D. (1998). Kıta Avrupası Felsefesine Giriş. (A. Cevizci, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Williams, R. (2015). Keywords: A Vocabulary Of Culture and Society. New York: Oxford University Press.
Toplam 50 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Fırat Kaya 0000-0002-3195-2915

Burcu Büyükekmekçi 0000-0002-2948-7233

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2022
Gönderilme Tarihi 17 Şubat 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 9 Sayı: 19

Kaynak Göster

APA Kaya, F., & Büyükekmekçi, B. (2022). SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN “ANLAMA”SINA. Akademik Hassasiyetler, 9(19), 415-442.
AMA Kaya F, Büyükekmekçi B. SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN “ANLAMA”SINA. Akademik Hassasiyetler. Ağustos 2022;9(19):415-442.
Chicago Kaya, Fırat, ve Burcu Büyükekmekçi. “SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN ‘ANLAMA’SINA”. Akademik Hassasiyetler 9, sy. 19 (Ağustos 2022): 415-42.
EndNote Kaya F, Büyükekmekçi B (01 Ağustos 2022) SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN “ANLAMA”SINA. Akademik Hassasiyetler 9 19 415–442.
IEEE F. Kaya ve B. Büyükekmekçi, “SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN ‘ANLAMA’SINA”, Akademik Hassasiyetler, c. 9, sy. 19, ss. 415–442, 2022.
ISNAD Kaya, Fırat - Büyükekmekçi, Burcu. “SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN ‘ANLAMA’SINA”. Akademik Hassasiyetler 9/19 (Ağustos 2022), 415-442.
JAMA Kaya F, Büyükekmekçi B. SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN “ANLAMA”SINA. Akademik Hassasiyetler. 2022;9:415–442.
MLA Kaya, Fırat ve Burcu Büyükekmekçi. “SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN ‘ANLAMA’SINA”. Akademik Hassasiyetler, c. 9, sy. 19, 2022, ss. 415-42.
Vancouver Kaya F, Büyükekmekçi B. SOSYAL BİLİMLERDE İKİ FARKLI YÖNTEM: POZİTİVİZMİN “AÇIKLAMA”SINDAN HERMENEUTİĞİN “ANLAMA”SINA. Akademik Hassasiyetler. 2022;9(19):415-42.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.