The issue of animal welfare has been forefront in theoretical debates in contemporary political philosophy for the nearly fifty years. The theories claiming that improving animal welfare is conditioned on whether animals have moral status or not argues, in short, that animal welfare can be achieved once Cartesian duality is transcended. In this sense, there are five different theories in the literature: Peter Singer’s utility-based approach, Tom Regan’s right-based approach, Rosalind Hursthouse’s virtue-based approach, David DeGrazia’s intuition-based approach, and Sue Donaldson and Will Kymlicka’s citizenship-based approach. All of them are different from one another. However, their common point is that they have developed theoretical and practical initiatives to increase animal welfare. Although the masterpieces of some animal welfarist theoretician have been translated into Turkish, there is not a comprehensive work that explains main hypotheses put forward in these theories and compares their similarities and differences in the Turkish literature. In this sense, the main aim of this study is to bridge this gap in the literature. The method used in the study is to discuss theoreticians’ arguments on the subject through primary sources. The main finding of the study is that: Although each theorist develops different perspectives on animal issue, they all agree with the idea that it is essential to overcome the obstacles stemming from “Cartesian Duality” for the improvement of animal welfare and to give animals a moral status just like human beings.
Peter Singer Tom Regan Rosalind Hursthouse David DeGrazia Donaldson and Kymlicka.
Hayvan refahı meselesi yaklaşık son elli yıldır siyaset felsefesinde teorik tartışmaların merkezinde yer almaktadır. Hayvanların refahının yükseltilmesinin hayvanların ahlaki bir statüye sahip olup olmadıkları üzerinden şekilleneceğini iddia eden teorik tartışmaların çözmeye çalıştıkları temel husus; kabaca “Dekartçı İkilik”ten kaynaklı insan merkezli bakış açısının nasıl çözülebileceğidir. Çağdaş siyasal kuramda bu doğrultuda geliştirilen beş temel teorik yaklaşım vardır: Peter Singer’ın fayda temelli yaklaşımı, Tom Regan’ın hak temelli yaklaşımı, Rosalind Hursthouse’un erdem temelli yaklaşımı, David DeGrazia’nın sezgi temelli yaklaşımı ve son olarak da SueDonaldson ve WillKymlicka’nın vatandaşlık temelli yaklaşımı. Tüm yaklaşımlar kendi içerisinde farklılıklar barındırmaktadır. Fakat tüm yaklaşımlarda ortak nokta, günümüzde hayvan refahını artırıcı yönde teorik tartışmalar ve pratik açılımlar geliştirmektir. Türkçe literatüre bakıldığında ise her ne kadar bazı hayvan refahı teorisyenlerinin yapıtları Türkçe diline çevrilmişse de; bu teorilerde ileri sürülen argümanların temel özelliklerini açıklayan karşılaştırmalı bir çalışma yapılmamıştır. Bu bağlamda, bu çalışmanın temel amacı literatürde yer alan bu yöndeki eksikliği gidermeye katkıda bulunmaktır. Çalışmada izlenen yöntem, konuyla ilgili teorisyenlerin öne sürdükleri argümanları birincil kaynaktan okuyarak bir tür literatür incelemesinden oluşmaktadır. Çalışmada ulaşılan temel bulgu ise şudur: Her bir teorisyen birbirinden farklı açılımlar geliştirmiş olsa da her birinin temel amacı hayvan refahının iyileştirilmesi için “Kartezyen İkilik” ten kaynaklı engellerin aşılması ve hayvanlara da tıpkı insanlar gibi ahlaki bir statünün verilmesi gerektiğinin elzem olduğunu ileri sürmektir.
Peter Singer; Tom Regan Rosalind Hursthouse David DeGrazia Sue Donaldson ve Will Kymlicka
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Tüm Sayı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ağustos 2022 |
Gönderilme Tarihi | 12 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 9 Sayı: 19 |
MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ
Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.