Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 21, 260 - 278, 28.04.2023

Can Burak Nalbantoğlu , Seçil Ulufer Kansoy

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1223397
Cited By: 1

Öz

Organizational dissent is defined as the disagreements between the employees and the organization. This study was carried out in order to determine the perceptions created by the concept of organizational dissent on employees, which is a limited number of studies in the literature. In this study, employees' perceptions of organizational dissent were examined in terms of their organizations. The research was carried out on the data collected by the survey method from 153 people working in the service and production sectors in Istanbul. Data were collected from the employees determined by simple random sampling method with a survey study, and hypotheses were tested using the SPSS program. Confirmatory factor analysis was used in the study and it was seen that it met the appropriate values. In the study, independent sample t-test and one-way analysis of variance tests were applied. As a result, organizational dissent perceptions of individuals were found to be statistically significant.

Anahtar Kelimeler

Organizational Dissent Manufacturing Service Perception Dissent Örgütsel Muhalefet Üretim Hizmet Algı Muhalefet

Kaynakça

  • Aktan, C. C. (2015). Organizasyonlarda yanlış uygulamalara karşı bir sivil erdem, ahlaki tepki ve vicdani red davranışı: Whistleblowing. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi , 7(2) , 19-36
  • Ardoğan, R. (2004). Teorik temeller ve tarihsel gerilimler arasında islam kültüründe siyasal muhalefet, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8 (2), 171-189.
  • Atac, L. O. & Kose, S. (2017). The relationship between organizational democracy and organizational dissent: A Research on white collar workers. Istanbul University Journal of the School of Business, 46(1), 117-132.
  • Brown, M. E., Treviño, L. K. & Harrison, D. A. (2005). Ethical leadership: A social learning perspective for construct development and testing. Organizational Behavior And Human Decision Processes, 97(2), 117-134. https://doi.org/10.1016/j.obhdp.2005.03.002
  • Demiryürek, M. (2019). Algılanan örgütsel adalet ile örgütsel muhalefet arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Nevşehir.
  • Eroğlu, Ş. G. & Alga, E. (2017). Impact of organizational dissent on organizational change: a research on organizations in service sector. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(40), 150-158. https://doi.org/10.29131/uiibd.349482
  • Garner, J. T. (2006). When things go wrong at work: Expressions of organizational dissent as interpersonal influence. [Unpublished Doctoral Thesis]. Texas: A&M University.
  • Garner, J. T. (2013). Dissenters, managers, and coworkers: The process of co-constructing organizational dissent and dissent effectiveness. Management Communication Quarterly, 27, 373-395. https://doi.org/10.1177/0893318913488946
  • Garner, J. T. (2018). Dissent. R. L. Heath, & W. Johansen, The international encyclopedia of strategic communication. New Jersey: JohnWiley & Sons, Inc.
  • Gorden, W. I. (1988). Range of employee voice. Employee Responsibilities and Rights Journal, 4, 283-299. Kassing, J. W. (1997). Articulating, antagonizing, and displacing: A model. Communication Studies, 48(4), 311-332. https://doi.org/10.1080/10510979709368510
  • Kassing, J. W. (1998). Development and validation of the organizational dissent scale. Management Communication Quarterly, 12, 183-229. https://doi.org/10.1177/0893318998122002
  • Kassing, J. W. (2000). Investigating the relationship between superiorsubordinate relationship quality and employee dissent. Communication Research Reports, 17, 58-70. https://doi.org/10.1080/08824090009388751
  • Kassing, J. W. & Armstrong, T. A. (2002). Someone’s going to hear about this: Examining the association between dissent-triggering events and employees’ dissent expression. Management Communication Quarterly, 16(1), 39-65. https://doi.org/10.1177/0893318902161002
  • Kassing, J. & DiCioccio, R. L. (2004). Testing a workplace experience explanation of displaced dissent. Communication Reports, 17(2), 113-120. https://doi.org/10.1080/08934210409389380
  • Kassing, J. W. & Kava, W. (2013). Assessing disagreement expressed to management: Development of the upward dissent scale. Communication Research Reports, 30(1), 46-56. https://doi.org/10.1080/08824096.2012.746225
  • Kul, Ö. B. (2022). Öğretim elemanlarının örgütsel muhalefet davranışlarına ilişkin bir çözümleme: Nedenleri, biçimleri ve sonuçları. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Müceldili, B., Tatar, B. & Erdil, O. (2021). Organizational dissent, organizational culture and communication: a conceptual framework. In C. Zehir, A. Kutlu, & T. Karaboğa (Eds.), Leadership, Innovation, Media and Communication, vol 101. European Proceedings of Social and Behavioural Sciences (pp. 37-46). European Publisher. https://doi.org/10.15405/epsbs.2021.02.4
  • Özdemir, M. (2010). Ankara İli Kamu Genel Liselerinde Görev Yapan Yönetici ve Öğretmenlerin Örgütsel Muhalefete İlişkin Görüşleri, [Yayımlanmamış doktora tezi]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
  • Parker, L. E. (1997). Silent dissenters: A model for exploring the sources and consequences of. Academy of Management Proceedings, 71-75. https://doi.org/10.5465/ambpp.1997.4980829
  • Redding, W. C. (1985). Rocking boats, blowing whistles, and teaching speech communication. Communication Education, 34, 245-258. https://doi.org/10.1080/03634528509378613
  • Rothschild, J. & Miethe, T. D. (1994). Whistleblowing as resistance in modern work organizations: The politics of revealing organizational deception and abuse. Edited J. Jermier; D. Knights ve W. Nord, Resistance And Power In Organizations, Routledge, London, 252-273.
  • Saygan, S. & Bedük, A. (2013). Ahlaki olmayan davranışların duyurulması (whistleblowing) ve etik iklimi ilişkisi üzerine bir uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28(1), 1-23.
  • Schram, E. (2021, July 14). How to build a strong organizational culture. Retrieved from https://www.forbes.com/sites/forbesbusinesscouncil/2021/07/14/how-to-build-a-strong-organizational-culture/ on 23.03.2023
  • Shahinpoor, N. & Matt, B. F. (2007). The Power of one: Dissent and organizational life. Journal of Business Ethics, 74, 37-48. https://doi.org/10.1007/s10551-006-9218-y
  • Sprague, J. A. & Ruud, G. L. (1988). Boat-rocking in the high technology culture. American Behavioral Scientist, 32, 169-193.
  • Stewart, L. P. (1980). “Whistle Blowing”: Implications for organizational communication. Journal of Communication, 30(4), 90-101.
  • Theodore A. Avtgis , Candice Thomas-Maddox , Elycia Taylor & Brian R. Patterson (2007) The Influence of employee burnout syndrome on the expression of organizational dissent, Communication Research Reports, 24(2), 97-102, https://doi.org/10.1080/08824090701304725
  • Yıldırım, M. (2020). Çalışanların örgütsel demokrasi algılarının örgütsel muhalefet davranışı ve işle bütünleşme düzeyine Etkisi: Bir Alan Araştırması. [Yayınlanmamış doktora tezi]. İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
  • Zeng, C., Permyakova, T. M., Smolianina, E. A. & Morozova, I. S. (2020). Exploring the relationships between employee burnout, organizational dissent and work-family culture in Russian organizations. Journal of Intercultural Communication Research, 49(2), 119-132. https://doi.org/10.1080/17475759.2020.1719430

ÜRETİM VE HİZMET İŞLETMELERİNDE ÖRGÜTSEL MUHALEFET ALGISININ ÖLÇÜLMESİ

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 21, 260 - 278, 28.04.2023

Can Burak Nalbantoğlu , Seçil Ulufer Kansoy

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1223397
Cited By: 1

Öz

Örgütsel muhalefet, örgütte çalışanların örgütle yaşadıkları fikir ayrılıkları olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışma, literatürde yer alan ve sınırlı sayıda çalışma konusu olan örgütsel muhalefet kavramının çalışanlar üzerinde yarattığı algıları tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmada çalışanların, bulundukları örgütler açısından, örgütsel muhalefet algıları incelenmiştir. Araştırma, İstanbul ilinde hizmet ve üretim sektörlerinde çalışan 153 kişiden anket yöntemi ile toplanan veriler üzerinden yürütülmüştür. Basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile belirlenen çalışanlardan anket çalışması ile veriler toplanmış, SPSS programı kullanılarak hipotezler test edilmiştir. Araştırmada doğrulayıcı faktör analizi kullanılmış ve uygun değerleri karşıladığı görülmüştür. Araştırmada, bağımsız örneklem t-testi ve tek yönlü varyans analizi testleri uygulanmıştır. Sonuç olarak bireylerde örgütsel muhalefet algıları istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Muhalefet Üretim Hizmet Algı Muhalefet

Kaynakça

  • Aktan, C. C. (2015). Organizasyonlarda yanlış uygulamalara karşı bir sivil erdem, ahlaki tepki ve vicdani red davranışı: Whistleblowing. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi , 7(2) , 19-36
  • Ardoğan, R. (2004). Teorik temeller ve tarihsel gerilimler arasında islam kültüründe siyasal muhalefet, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8 (2), 171-189.
  • Atac, L. O. & Kose, S. (2017). The relationship between organizational democracy and organizational dissent: A Research on white collar workers. Istanbul University Journal of the School of Business, 46(1), 117-132.
  • Brown, M. E., Treviño, L. K. & Harrison, D. A. (2005). Ethical leadership: A social learning perspective for construct development and testing. Organizational Behavior And Human Decision Processes, 97(2), 117-134. https://doi.org/10.1016/j.obhdp.2005.03.002
  • Demiryürek, M. (2019). Algılanan örgütsel adalet ile örgütsel muhalefet arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Nevşehir.
  • Eroğlu, Ş. G. & Alga, E. (2017). Impact of organizational dissent on organizational change: a research on organizations in service sector. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(40), 150-158. https://doi.org/10.29131/uiibd.349482
  • Garner, J. T. (2006). When things go wrong at work: Expressions of organizational dissent as interpersonal influence. [Unpublished Doctoral Thesis]. Texas: A&M University.
  • Garner, J. T. (2013). Dissenters, managers, and coworkers: The process of co-constructing organizational dissent and dissent effectiveness. Management Communication Quarterly, 27, 373-395. https://doi.org/10.1177/0893318913488946
  • Garner, J. T. (2018). Dissent. R. L. Heath, & W. Johansen, The international encyclopedia of strategic communication. New Jersey: JohnWiley & Sons, Inc.
  • Gorden, W. I. (1988). Range of employee voice. Employee Responsibilities and Rights Journal, 4, 283-299. Kassing, J. W. (1997). Articulating, antagonizing, and displacing: A model. Communication Studies, 48(4), 311-332. https://doi.org/10.1080/10510979709368510
  • Kassing, J. W. (1998). Development and validation of the organizational dissent scale. Management Communication Quarterly, 12, 183-229. https://doi.org/10.1177/0893318998122002
  • Kassing, J. W. (2000). Investigating the relationship between superiorsubordinate relationship quality and employee dissent. Communication Research Reports, 17, 58-70. https://doi.org/10.1080/08824090009388751
  • Kassing, J. W. & Armstrong, T. A. (2002). Someone’s going to hear about this: Examining the association between dissent-triggering events and employees’ dissent expression. Management Communication Quarterly, 16(1), 39-65. https://doi.org/10.1177/0893318902161002
  • Kassing, J. & DiCioccio, R. L. (2004). Testing a workplace experience explanation of displaced dissent. Communication Reports, 17(2), 113-120. https://doi.org/10.1080/08934210409389380
  • Kassing, J. W. & Kava, W. (2013). Assessing disagreement expressed to management: Development of the upward dissent scale. Communication Research Reports, 30(1), 46-56. https://doi.org/10.1080/08824096.2012.746225
  • Kul, Ö. B. (2022). Öğretim elemanlarının örgütsel muhalefet davranışlarına ilişkin bir çözümleme: Nedenleri, biçimleri ve sonuçları. [Yayınlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Müceldili, B., Tatar, B. & Erdil, O. (2021). Organizational dissent, organizational culture and communication: a conceptual framework. In C. Zehir, A. Kutlu, & T. Karaboğa (Eds.), Leadership, Innovation, Media and Communication, vol 101. European Proceedings of Social and Behavioural Sciences (pp. 37-46). European Publisher. https://doi.org/10.15405/epsbs.2021.02.4
  • Özdemir, M. (2010). Ankara İli Kamu Genel Liselerinde Görev Yapan Yönetici ve Öğretmenlerin Örgütsel Muhalefete İlişkin Görüşleri, [Yayımlanmamış doktora tezi]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
  • Parker, L. E. (1997). Silent dissenters: A model for exploring the sources and consequences of. Academy of Management Proceedings, 71-75. https://doi.org/10.5465/ambpp.1997.4980829
  • Redding, W. C. (1985). Rocking boats, blowing whistles, and teaching speech communication. Communication Education, 34, 245-258. https://doi.org/10.1080/03634528509378613
  • Rothschild, J. & Miethe, T. D. (1994). Whistleblowing as resistance in modern work organizations: The politics of revealing organizational deception and abuse. Edited J. Jermier; D. Knights ve W. Nord, Resistance And Power In Organizations, Routledge, London, 252-273.
  • Saygan, S. & Bedük, A. (2013). Ahlaki olmayan davranışların duyurulması (whistleblowing) ve etik iklimi ilişkisi üzerine bir uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28(1), 1-23.
  • Schram, E. (2021, July 14). How to build a strong organizational culture. Retrieved from https://www.forbes.com/sites/forbesbusinesscouncil/2021/07/14/how-to-build-a-strong-organizational-culture/ on 23.03.2023
  • Shahinpoor, N. & Matt, B. F. (2007). The Power of one: Dissent and organizational life. Journal of Business Ethics, 74, 37-48. https://doi.org/10.1007/s10551-006-9218-y
  • Sprague, J. A. & Ruud, G. L. (1988). Boat-rocking in the high technology culture. American Behavioral Scientist, 32, 169-193.
  • Stewart, L. P. (1980). “Whistle Blowing”: Implications for organizational communication. Journal of Communication, 30(4), 90-101.
  • Theodore A. Avtgis , Candice Thomas-Maddox , Elycia Taylor & Brian R. Patterson (2007) The Influence of employee burnout syndrome on the expression of organizational dissent, Communication Research Reports, 24(2), 97-102, https://doi.org/10.1080/08824090701304725
  • Yıldırım, M. (2020). Çalışanların örgütsel demokrasi algılarının örgütsel muhalefet davranışı ve işle bütünleşme düzeyine Etkisi: Bir Alan Araştırması. [Yayınlanmamış doktora tezi]. İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
  • Zeng, C., Permyakova, T. M., Smolianina, E. A. & Morozova, I. S. (2020). Exploring the relationships between employee burnout, organizational dissent and work-family culture in Russian organizations. Journal of Intercultural Communication Research, 49(2), 119-132. https://doi.org/10.1080/17475759.2020.1719430
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Can Burak Nalbantoğlu 0000-0002-0903-4085

Seçil Ulufer Kansoy 0000-0002-5522-324X

Yayımlanma Tarihi 28 Nisan 2023
Gönderilme Tarihi 23 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 10 Sayı: 21

Kaynak Göster

APA Nalbantoğlu, C. B., & Ulufer Kansoy, S. (2023). MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES. Akademik Hassasiyetler, 10(21), 260-278. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1223397
AMA Nalbantoğlu CB, Ulufer Kansoy S. MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES. Akademik Hassasiyetler. Nisan 2023;10(21):260-278. doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1223397
Chicago Nalbantoğlu, Can Burak, ve Seçil Ulufer Kansoy. “MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES”. Akademik Hassasiyetler 10, sy. 21 (Nisan 2023): 260-78. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1223397.
EndNote Nalbantoğlu CB, Ulufer Kansoy S (01 Nisan 2023) MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES. Akademik Hassasiyetler 10 21 260–278.
IEEE C. B. Nalbantoğlu ve S. Ulufer Kansoy, “MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES”, Akademik Hassasiyetler, c. 10, sy. 21, ss. 260–278, 2023, doi: 10.58884/akademik-hassasiyetler.1223397.
ISNAD Nalbantoğlu, Can Burak - Ulufer Kansoy, Seçil. “MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES”. Akademik Hassasiyetler 10/21 (Nisan 2023), 260-278. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1223397.
JAMA Nalbantoğlu CB, Ulufer Kansoy S. MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES. Akademik Hassasiyetler. 2023;10:260–278.
MLA Nalbantoğlu, Can Burak ve Seçil Ulufer Kansoy. “MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES”. Akademik Hassasiyetler, c. 10, sy. 21, 2023, ss. 260-78, doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1223397.
Vancouver Nalbantoğlu CB, Ulufer Kansoy S. MEASURING PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL DISSENT IN MANUFACTURING AND SERVICE BUSINESSES. Akademik Hassasiyetler. 2023;10(21):260-78.

Cited By

ÖRGÜTSEL BAĞLILIK VE ÖRGÜTSEL MUHALEFET İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ: BİR HAVA KARGO SEKTÖRÜ ÖRNEĞİ
Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
https://doi.org/10.52122/nisantasisbd.1440403
 Kapak Resmi İndir

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.