Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE MEDIATING ROLE OF WORK-LIFE BALANCE IN THE EFFECT OF DIGITALIZATION ON JOB SATISFACTION

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 24, 375 - 399, 27.04.2024

Alp Aydınlı , Ahmet Erkasap , Ali Özcan

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1387836

Öz

The contemporary corporate landscape is characterized by the swift progression of digital transformation, which exerts a substantial influence on employees' job satisfaction and work-life equilibrium. The aforementioned impacts, which have a significant impact on the performance of businesses and the well-being of employees, indicate a growing significance attributed to the notions of work-life balance and job happiness. Within this particular setting, it has become imperative for managers to prioritize the development of initiatives aimed at fostering a harmonious equilibrium between work and personal life. The objective of this study is to examine the influence of digital transformation on employees' levels of job satisfaction, as well as to investigate if the various aspects of work-life balance play a mediating role in this relationship. The study was carried out utilizing questionnaires obtained from a sample of 393 individuals employed in the banking industry. The data that was gathered for this study was analyzed using the SPSS for Windows 25.0 and AMOS 25.0 software packages. Confirmatory factor analysis (CFA) was utilized to assess the validity of all scales, while the research model underwent testing through the application of structural equation modeling (SEM). The study employed an observed path analysis model and the bootstrap method to examine the presence of a mediation effect within the sub-dimensions of the work-life balance variable. The results indicate that digital transformation exerts a substantial and direct impact on both work-life balance and job satisfaction. Furthermore, it was noted that the sub-dimensions of work-life balance, namely the "positive impact of work on life and positive impact of life on work," played a partial mediating role in the relationship between digital transformation and job satisfaction. This study possesses a distinctive quality in relation to its topic matter, as no other comparable one-to-one study has been identified. In this regard, it is believed to provide insights into analogous investigations for subsequent research endeavors.

Anahtar Kelimeler

Business Digitalization Digital Transformation Work-Life Balance Job Satisfaction Digital Banking

Kaynakça

  • Attar, M., Çağlıyan, V., & Abdul-kareem, A. (2020). Evaluating the moderating role of work-life balance on the effect of job stress on job satisfaction. Istanbul Business Research, 49(2), 201-223. https://doi.org/10.26650/ibr.2020.49.0081
  • Bagozzi, R. P., Gopinath M., & Nyer, P.U. (1999). The role of emotions in marketing. Journal of the Academy of Marketing Science, 27(2), 184-206. https://doi.org/10.1177/0092070399272005
  • Bayarçelik, E. B., & Hıdır, A. (2020). Kuşaklara göre iş tatmini, tükenmişlik ve iş yaşam dengesi. International Journal of Management and Administration, 4(7), 54-70. https://doi.org/10.29064/ijma.665688
  • Bayram, N. (2013), Yapısal eşitlik modellemesine giriş amos uygulamaları. Ezgi Kitabevi.
  • Baysal, C. (2023). Dijital dönüşüm’ün son on yılı: web of science’de taranan çalışmaların bibliyometrik analizi. Turkish Studies - Economy, 18(1), 33-51. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.63407
  • Bruck, C.S., Allen, T.D. & Spector, P.E. (2002). The relation between work-family conflict and job satisfaction: a finer-grained analysis. Journal Of Vocational Behavior, 60, 336-353. https://doi.org/10.1006/jvbe.2001.1836
  • Bolli, T., & Pusterla, F. (2022). Decomposing the effects of digitalization on workers’ job satisfaction. International Review of Economics, 69(2), 263-300. https://doi.org/10.1007/s12232-022-00392-6
  • Bollen, K.A. (1989). Structural equations with latent variables. John Wiley and Sons, Inc. https://doi.org/10.1002/9781118619179
  • Cazan, A. (2020). The digitization of working life: challenges and opportunities. Psihologia Resurselor Umane, 18(1), 3-6. https://doi.org/10.24837/pru.v18i1.457
  • Meydan, C. H. ve Şeşen, H., (2011). Yapısal Eşitlik Modellenmesi Amos Uygulamaları. Detay Yayıncılık.
  • Cijan, A., Jenič, L., Lamovšek, A. & Stemberger, J. (2019). How digitalization changes the workplace. Dynamic Relationships Management Journal, 8(1), 3-21. https://doi.org/10.17708/DRMJ.2019.v08n01a01
  • Çam Kahraman, F., & Dündar, G. (2021). Aile destekleyicisi iş ortamının iş tatmini ve işten ayrılma eğilimi üzerindeki etkisinde iş-yaşam dengesinin aracı rolü. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(3), 1357-1380. https://doi.org/10.16953/deusosbil.728696
  • Çelik, F. (2022). Davranışsal iletişim araştırmalarında aracılık testine genel bir bakış. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. https://doi.org/10.52642/susbed.1158738
  • Davis, K., (1988), İşletmede insan davranışı: örgütsel davranış (Çev: Kemal Tosun), İ. Ü. İşletme Fakültesi
  • Devi, V. R., & Nagini, A. (2013). Work-life balance and burnout as predictors of job satisfaction in private banking sector. Skyline Business Journal, 9(1), 50-53.
  • Duxbury, L., & Higgins, C. (2003), Work-life balance in Canada in the new millennium: A status report, Canada: Healthy Communities Division.
  • Efron, B. (1987). Better bootstrap confidence intervals. Journal of the American Statistical Association, 82(397), 171–185. https://doi.org/10.1080/01621459.1987.10478410
  • Ekinci, H., & Ali Sabancı. (2021). İş-yaşam dengesi ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1):151-63. https://doi.org/10.24315/tred.690816
  • Farivar, F., & Richardson, J. (2021). Workplace digitalisation and work-nonwork satisfaction: the role of spillover social media. Behaviour & Information Technology, 40(8), 747-58. https://doi.org/10.1080/0144929X.2020.1723702
  • Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.-G., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39(2), 175–191. https://doi.org/10.3758/bf03193146
  • Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39–50. https://doi.org/10.1177/002224378101800104
  • Fitzgerald, M., Kruschwitz, N., Bonnet, D., & Welch, M. (2013). Embracing digital technology: a new strategic imperative. MIT sloan management review research report. 20 Aralık 2022 tarihinde https://sloanreview.mit.edu/projects/embracing-digital-technology/ adresinden edinilmiştir.
  • Greenhaus, J., & Collins, K., & Shaw, J. (2003). The relation between work-family balance and quality of life. Journal of Vocational Behavior. 63, 510-531. https://doi.org/10.1016/S0001-8791(02)00042-8
  • Gürbüz, S. ve Bayik, M. E. (2021). Aracılık modellerinin analizinde yeni yaklaşım: Baron ve Kenny’nin yöntemi hâlâ geçerli mi? Türk Psikoloji Dergisi, 36(88), 1-14. https://doi.org/10.31828/tpd1300443320191125m000031
  • Hsu, Y. Y., Bai, C. H., Yang, C. M., Huang, Y. C., Lin, T. T., & Lin, C. H. (2019). Long hours' effects on work-life balance and satisfaction. BioMed Research International, (1), 1-8. https://doi.org/10.1155/2019/5046934
  • Jacukowicz, A., & Merecz-Kot, D. (2020). Work-related internet use as a threat to work-life balance – a comparison between the emerging on-line professions and traditional office work. International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health, 33(1), 21–33. https://doi.org/10.13075/ijomeh.1896.01494
  • Kelliher, C., Richardson, J., & Boiarintseva, G. (2019). All of work? All of life? Reconceptualising work‐life balance for the 21st century. Human Resource Management Journal, 29(2):97-112. https://doi.org/10.1111/1748-8583.12215
  • Keser, A. & Öngen Bilir, K. B. (2019). İş tatmini ölçeğinin Türkçe güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(3) , 229-239.
  • Klein, M. (2020). İşletmelerde dijital dönüşüm ve etmenleri. Journal of Business in The Digital Age, 3(1), 24-35. https://doi.org/10.46238/jobda.729499
  • Kline, R. B. (2015). Principles and Practice of Structural Equation Modeling, Fourth Edition. Guilford Publications.
  • Locke, E. A. (1976). The nature and causes of job satisfaction. M. D. Dunnette (Ed.), Handbook of industrial and organizational psychology (s. 1297–1349). Rand McNally.
  • Luthans, F. (2011). Organizational behavior: An evidence-based approach. McGraw-Hill Irwin.
  • Mas-Machuca, M., Berbegal-Mirabent, J. & Alegre, I. (2016). Work-life balance and its relationship with organizational pride and job satisfaction, Journal of Managerial Psychology, 31(2), 586-602. https://doi.org/10.1108/JMP-09-2014-0272
  • Matt, C., Hess, T. & Benlian, A. (2015). Digital transformation strategies. Business & Information Systems Engineering, 57(5), 339-343. https://doi.org/10.1007/s12599-015-0401-5
  • Memon, M. Q., Khaskhely, M., & Pitafi, A. (2020). Evaluating the Mediating Effect of Work-Life Balance between Emotional Intelligence and Job Satisfaction in Corporate Sector. European Journal of Business and Management Research, 5(6). https://doi.org/10.24018/ejbmr.2020.5.6.594
  • Metz, J. D. (2018). The impact of achievement motivation, job satisfaction and work-life balance among retail managers [doktora tezi]. Pepperdine Üniversitesi.
  • Nam, T. (2014). Technology use and work-life balance. Applied Research in Quality of Life, 9(4), 1017-1040. https://doi.org/10.1007/s11482-013-9283-1
  • Ninaus, K., Diehl, S., & Terlutter, R. (2021). Employee perceptions of information and communication technologies in work life, perceived burnout, job satisfaction and the role of work-family balance. Journal of Business Research, 136, 652-666. https://doi.org/10.1016/j.jbusres.2021.08.007
  • Orkibi, H., & Brandt, Y. I. (2015). How positivity links with job satisfaction: preliminary findings on the mediating role of work-life balance. Europe’s Journal of Psychology, 11(3), 406-18. https://doi.org/10.5964/ejop.v11i3.869
  • Preacher, K.J., & Hayes, A.F. (2008). Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behav Res Methods, 40, 879-91. https://doi.org/10.3758/BRM.40.3.879
  • Raju, J. K., & Shruthi, M. (2022). The mediating effect of job satisfaction on the relationship between work-life balance and employee performance- a study with reference to banking women employees. Special Education, 2(23), 2408-2424.
  • Raykov, T. (1997). Estimation of composite reliability for congeneric measures. Applied Psychological Measurement, 21(2), 173–184. https://doi.org/10.1177/01466216970212006
  • Sağlam, M. (2021). İşletmelerde geleceğin vizyonu olarak dijital dönüşümün gerçekleştirilmesi ve dijital dönüşüm ölçeğinin Türkçe uyarlaması. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 20(40), 395-420. https://doi.org/10.46928/iticusbe.764373
  • Spector, P. (1997). Job satisfaction: application, assessment, causes and consequences. Sage Publications. https://doi.org/10.4135/9781452231549
  • Türkiye Bankalar Birliği. (2022). Banka çalışan ve şube sayıları. 20 Aralık 2022 tarihinde https://www.tbb.org.tr/Content/Upload/istatistikiraporlar/ekler/4014/Banka_Calisan_ve_Sube_Sayilari-Aralik_2022.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Weale, V.P., Wells, Y., & Oakman, J. (2019). The work-life interface: a critical factor between work stressors and job satisfaction. Personnel Review, 48(4), 880-897. https://doi.org/10.1108/PR-09-2016-0226

DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 24, 375 - 399, 27.04.2024

Alp Aydınlı , Ahmet Erkasap , Ali Özcan

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1387836

Öz

Günümüz iş dünyasında hızla ilerleyen dijital dönüşüm, çalışanların iş tatmini ve iş-yaşam dengesi gibi hususları belirgin bir biçimde etkileyen temel faktörler olarak öne çıkmaktadır. İş performansını ve çalışan refahını büyük oranda şekillendiren bu etkiler, iş-yaşam dengesi ve iş tatmini kavramlarının artan bir öneme sahip olduğunu göstermektedir. Bu bağlamda, sağlıklı bir iş-yaşam dengesini teşvik edecek stratejiler geliştirme gereksinimi, yöneticilerin önceliklerinden biri olarak belirgin bir yer tutmaktadır. Bu araştırma, dijital dönüşümün, çalışanların iş tatmini üzerindeki etkisi ve bu ilişkide iş-yaşam dengesinin alt boyutları ile aracı rolü olup olmadığını ortaya koymaya çalışmıştır. Araştırma bankacılık sektöründe çalışan 393 çalışandan toplanan anketler ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında toplanan veriler SPSS for Windows 25.0 ve AMOS 25.0 paket programları aracılığı ile analiz edilmiştir. Tüm ölçekler için doğrulayıcı faktör analizi uygulanmış, yapısal eşitlik modellemesi ile araştırma modeli test edilmiştir. Modelde iş-yaşam denegesi değişkeninin alt boyuları bazında aracılık etkisi olup olmadığı gözlenen yol analizi modeli ile bootsrap yöntemi kullanılarak test edilmiştir. Bulgulara göre, dijital dönüşümün, iş-yaşam dengesi ve iş tatmini üzerinde anlamlı bir doğrudan etkisinin olduğunu göstermiştir. Ayrıca, dijital dönüşüm ile iş tatmini arasındaki ilişkide iş yaşam dengesinin alt boyutlarından “işin yaşama olumlu etkisi ve yaşamın işe olumlu etkisi”nin kısmi aracılık rolü olduğunu gözlemlenmiştir. Çalışma, konusu açısından özgün bir niteliğe sahip olup, birebir başka bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu bakımdan, gelecekte yapılacak çalışmalar için benzer araştırmalara ışık tutacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

İşletme Dijitalleşme Dijital Dönüşüm İş-Yaşam Dengesi İş Tatmini Dijital Bankacılık

Kaynakça

  • Attar, M., Çağlıyan, V., & Abdul-kareem, A. (2020). Evaluating the moderating role of work-life balance on the effect of job stress on job satisfaction. Istanbul Business Research, 49(2), 201-223. https://doi.org/10.26650/ibr.2020.49.0081
  • Bagozzi, R. P., Gopinath M., & Nyer, P.U. (1999). The role of emotions in marketing. Journal of the Academy of Marketing Science, 27(2), 184-206. https://doi.org/10.1177/0092070399272005
  • Bayarçelik, E. B., & Hıdır, A. (2020). Kuşaklara göre iş tatmini, tükenmişlik ve iş yaşam dengesi. International Journal of Management and Administration, 4(7), 54-70. https://doi.org/10.29064/ijma.665688
  • Bayram, N. (2013), Yapısal eşitlik modellemesine giriş amos uygulamaları. Ezgi Kitabevi.
  • Baysal, C. (2023). Dijital dönüşüm’ün son on yılı: web of science’de taranan çalışmaların bibliyometrik analizi. Turkish Studies - Economy, 18(1), 33-51. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.63407
  • Bruck, C.S., Allen, T.D. & Spector, P.E. (2002). The relation between work-family conflict and job satisfaction: a finer-grained analysis. Journal Of Vocational Behavior, 60, 336-353. https://doi.org/10.1006/jvbe.2001.1836
  • Bolli, T., & Pusterla, F. (2022). Decomposing the effects of digitalization on workers’ job satisfaction. International Review of Economics, 69(2), 263-300. https://doi.org/10.1007/s12232-022-00392-6
  • Bollen, K.A. (1989). Structural equations with latent variables. John Wiley and Sons, Inc. https://doi.org/10.1002/9781118619179
  • Cazan, A. (2020). The digitization of working life: challenges and opportunities. Psihologia Resurselor Umane, 18(1), 3-6. https://doi.org/10.24837/pru.v18i1.457
  • Meydan, C. H. ve Şeşen, H., (2011). Yapısal Eşitlik Modellenmesi Amos Uygulamaları. Detay Yayıncılık.
  • Cijan, A., Jenič, L., Lamovšek, A. & Stemberger, J. (2019). How digitalization changes the workplace. Dynamic Relationships Management Journal, 8(1), 3-21. https://doi.org/10.17708/DRMJ.2019.v08n01a01
  • Çam Kahraman, F., & Dündar, G. (2021). Aile destekleyicisi iş ortamının iş tatmini ve işten ayrılma eğilimi üzerindeki etkisinde iş-yaşam dengesinin aracı rolü. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(3), 1357-1380. https://doi.org/10.16953/deusosbil.728696
  • Çelik, F. (2022). Davranışsal iletişim araştırmalarında aracılık testine genel bir bakış. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. https://doi.org/10.52642/susbed.1158738
  • Davis, K., (1988), İşletmede insan davranışı: örgütsel davranış (Çev: Kemal Tosun), İ. Ü. İşletme Fakültesi
  • Devi, V. R., & Nagini, A. (2013). Work-life balance and burnout as predictors of job satisfaction in private banking sector. Skyline Business Journal, 9(1), 50-53.
  • Duxbury, L., & Higgins, C. (2003), Work-life balance in Canada in the new millennium: A status report, Canada: Healthy Communities Division.
  • Efron, B. (1987). Better bootstrap confidence intervals. Journal of the American Statistical Association, 82(397), 171–185. https://doi.org/10.1080/01621459.1987.10478410
  • Ekinci, H., & Ali Sabancı. (2021). İş-yaşam dengesi ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1):151-63. https://doi.org/10.24315/tred.690816
  • Farivar, F., & Richardson, J. (2021). Workplace digitalisation and work-nonwork satisfaction: the role of spillover social media. Behaviour & Information Technology, 40(8), 747-58. https://doi.org/10.1080/0144929X.2020.1723702
  • Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.-G., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39(2), 175–191. https://doi.org/10.3758/bf03193146
  • Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39–50. https://doi.org/10.1177/002224378101800104
  • Fitzgerald, M., Kruschwitz, N., Bonnet, D., & Welch, M. (2013). Embracing digital technology: a new strategic imperative. MIT sloan management review research report. 20 Aralık 2022 tarihinde https://sloanreview.mit.edu/projects/embracing-digital-technology/ adresinden edinilmiştir.
  • Greenhaus, J., & Collins, K., & Shaw, J. (2003). The relation between work-family balance and quality of life. Journal of Vocational Behavior. 63, 510-531. https://doi.org/10.1016/S0001-8791(02)00042-8
  • Gürbüz, S. ve Bayik, M. E. (2021). Aracılık modellerinin analizinde yeni yaklaşım: Baron ve Kenny’nin yöntemi hâlâ geçerli mi? Türk Psikoloji Dergisi, 36(88), 1-14. https://doi.org/10.31828/tpd1300443320191125m000031
  • Hsu, Y. Y., Bai, C. H., Yang, C. M., Huang, Y. C., Lin, T. T., & Lin, C. H. (2019). Long hours' effects on work-life balance and satisfaction. BioMed Research International, (1), 1-8. https://doi.org/10.1155/2019/5046934
  • Jacukowicz, A., & Merecz-Kot, D. (2020). Work-related internet use as a threat to work-life balance – a comparison between the emerging on-line professions and traditional office work. International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health, 33(1), 21–33. https://doi.org/10.13075/ijomeh.1896.01494
  • Kelliher, C., Richardson, J., & Boiarintseva, G. (2019). All of work? All of life? Reconceptualising work‐life balance for the 21st century. Human Resource Management Journal, 29(2):97-112. https://doi.org/10.1111/1748-8583.12215
  • Keser, A. & Öngen Bilir, K. B. (2019). İş tatmini ölçeğinin Türkçe güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(3) , 229-239.
  • Klein, M. (2020). İşletmelerde dijital dönüşüm ve etmenleri. Journal of Business in The Digital Age, 3(1), 24-35. https://doi.org/10.46238/jobda.729499
  • Kline, R. B. (2015). Principles and Practice of Structural Equation Modeling, Fourth Edition. Guilford Publications.
  • Locke, E. A. (1976). The nature and causes of job satisfaction. M. D. Dunnette (Ed.), Handbook of industrial and organizational psychology (s. 1297–1349). Rand McNally.
  • Luthans, F. (2011). Organizational behavior: An evidence-based approach. McGraw-Hill Irwin.
  • Mas-Machuca, M., Berbegal-Mirabent, J. & Alegre, I. (2016). Work-life balance and its relationship with organizational pride and job satisfaction, Journal of Managerial Psychology, 31(2), 586-602. https://doi.org/10.1108/JMP-09-2014-0272
  • Matt, C., Hess, T. & Benlian, A. (2015). Digital transformation strategies. Business & Information Systems Engineering, 57(5), 339-343. https://doi.org/10.1007/s12599-015-0401-5
  • Memon, M. Q., Khaskhely, M., & Pitafi, A. (2020). Evaluating the Mediating Effect of Work-Life Balance between Emotional Intelligence and Job Satisfaction in Corporate Sector. European Journal of Business and Management Research, 5(6). https://doi.org/10.24018/ejbmr.2020.5.6.594
  • Metz, J. D. (2018). The impact of achievement motivation, job satisfaction and work-life balance among retail managers [doktora tezi]. Pepperdine Üniversitesi.
  • Nam, T. (2014). Technology use and work-life balance. Applied Research in Quality of Life, 9(4), 1017-1040. https://doi.org/10.1007/s11482-013-9283-1
  • Ninaus, K., Diehl, S., & Terlutter, R. (2021). Employee perceptions of information and communication technologies in work life, perceived burnout, job satisfaction and the role of work-family balance. Journal of Business Research, 136, 652-666. https://doi.org/10.1016/j.jbusres.2021.08.007
  • Orkibi, H., & Brandt, Y. I. (2015). How positivity links with job satisfaction: preliminary findings on the mediating role of work-life balance. Europe’s Journal of Psychology, 11(3), 406-18. https://doi.org/10.5964/ejop.v11i3.869
  • Preacher, K.J., & Hayes, A.F. (2008). Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behav Res Methods, 40, 879-91. https://doi.org/10.3758/BRM.40.3.879
  • Raju, J. K., & Shruthi, M. (2022). The mediating effect of job satisfaction on the relationship between work-life balance and employee performance- a study with reference to banking women employees. Special Education, 2(23), 2408-2424.
  • Raykov, T. (1997). Estimation of composite reliability for congeneric measures. Applied Psychological Measurement, 21(2), 173–184. https://doi.org/10.1177/01466216970212006
  • Sağlam, M. (2021). İşletmelerde geleceğin vizyonu olarak dijital dönüşümün gerçekleştirilmesi ve dijital dönüşüm ölçeğinin Türkçe uyarlaması. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 20(40), 395-420. https://doi.org/10.46928/iticusbe.764373
  • Spector, P. (1997). Job satisfaction: application, assessment, causes and consequences. Sage Publications. https://doi.org/10.4135/9781452231549
  • Türkiye Bankalar Birliği. (2022). Banka çalışan ve şube sayıları. 20 Aralık 2022 tarihinde https://www.tbb.org.tr/Content/Upload/istatistikiraporlar/ekler/4014/Banka_Calisan_ve_Sube_Sayilari-Aralik_2022.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Weale, V.P., Wells, Y., & Oakman, J. (2019). The work-life interface: a critical factor between work stressors and job satisfaction. Personnel Review, 48(4), 880-897. https://doi.org/10.1108/PR-09-2016-0226
Toplam 46 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Alp Aydınlı 0009-0002-8399-062X

Ahmet Erkasap 0000-0002-6239-1700

Ali Özcan 0000-0003-3751-8148

Yayımlanma Tarihi 27 Nisan 2024
Gönderilme Tarihi 8 Kasım 2023
Kabul Tarihi 21 Nisan 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 24

Kaynak Göster

APA Aydınlı, A., Erkasap, A., & Özcan, A. (2024). DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ. Akademik Hassasiyetler, 11(24), 375-399. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1387836
AMA Aydınlı A, Erkasap A, Özcan A. DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ. Akademik Hassasiyetler. Nisan 2024;11(24):375-399. doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1387836
Chicago Aydınlı, Alp, Ahmet Erkasap, ve Ali Özcan. “DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ”. Akademik Hassasiyetler 11, sy. 24 (Nisan 2024): 375-99. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1387836.
EndNote Aydınlı A, Erkasap A, Özcan A (01 Nisan 2024) DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ. Akademik Hassasiyetler 11 24 375–399.
IEEE A. Aydınlı, A. Erkasap, ve A. Özcan, “DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ”, Akademik Hassasiyetler, c. 11, sy. 24, ss. 375–399, 2024, doi: 10.58884/akademik-hassasiyetler.1387836.
ISNAD Aydınlı, Alp vd. “DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ”. Akademik Hassasiyetler 11/24 (Nisan 2024), 375-399. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1387836.
JAMA Aydınlı A, Erkasap A, Özcan A. DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ. Akademik Hassasiyetler. 2024;11:375–399.
MLA Aydınlı, Alp vd. “DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ”. Akademik Hassasiyetler, c. 11, sy. 24, 2024, ss. 375-99, doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1387836.
Vancouver Aydınlı A, Erkasap A, Özcan A. DİJİTALLEŞMENİN İŞ TATMİNE ETKİSİNDE İŞ YAŞAM DENGESİNİN ARACILIK ROLÜ. Akademik Hassasiyetler. 2024;11(24):375-99.
 Kapak Resmi İndir

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.