Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

INVESTIGATION OF THE GRIEF PROCESS IN THE BEREAVEMENT IN THE CONTEXT OF COPING AND COGNITIVE DISTORTIONS

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 24, 425 - 433, 27.04.2024

Muhammet Enes Kaya , Filiz Kumova

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1393558

Öz

Losing a loved one due to death is one of the most painful experiences in human life, but it is a natural reality that can be encountered in the normal course of life. While it is a normal and expected part of life, it presents significant challenges, adding complexity to the grieving process with various dynamics. This complexity necessitates the examination of the impact of loss in various aspects of life, taking into account related factors. The grief process, which typically follows a loss and is as unique as a fingerprint for each person, underscores the importance of studying the cognitive, emotional, behavioral, and social changes and reactions of individuals who have experienced loss. It is also crucial to consider the sociocultural context in which the person is situated and where the loss occurred. From this perspective, it is valuable to explore the coping mechanisms employed by individuals who have experienced loss and the cognitive changes they undergo during the grief process. This review study aims to delve into the concepts of loss, grief, coping, and cognitive distortion, offering insights based on existing literature. By doing so, this study seeks to elucidate how individuals cope with bereavement and shed light on observed cognitive distortions stemming from the cognitive changes experienced during the grief process. This information can be beneficial for experts, researchers, and individuals who have experienced loss, aiding them in comprehending their own grief journeys.

Anahtar Kelimeler

Loss Bereavement Grief Coping Cognitive Distortions

Kaynakça

  • Aldwin, C. M. (2007). Stress, coping, and development: An integrative perspective. New York: Guilford Press.
  • American Psychiatric Association. (2022). Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Washington, DC: American Psychiatric Association Publishing.
  • Asai, M., Fujimori, M., Akizuki, N., Inagaki, M., Matsui, Y., ve Uchitomi, Y. (2010). Psychological states and coping strategies after bereavement among the spouses of cancer patients: A qualitative study. Psycho‐Oncology, 19(1), 38-45. https://doi.org/10.1002/pon.1444
  • Aslan, A. E., Ergün, N., Duman, B., Bozdağ, F., Karataş, S., ve Fakirullahoğlu, A. M. (2018). Yaşlılarda eş kaybı, kayıp sonrası başa çıkma stratejileri ve gelecek beklentileri üzerine nitel bir araştırma. Journal of Human Sciences, 15(1), 340-358. https://doi.org/10.14687/jhs.v15i1.5118
  • Atalay, K., ve Staneva, A. (2020). The effect of bereavement on cognitive functioning among elderly people: Evidence from Australia. Economics & Human Biology, 39, 1-7. https://doi.org/10.1016/j.ehb.2020.100932
  • Ayyash-Abdo, H. (2001). Childhood bereavement: What school psychologists need to know. School Psychology International, 22(4), 417-433. https://doi.org/10.1177/0143034301224003
  • Bal, B., İlhan, R. S., Kaplan, B., Şentürk-Cankorur, V., ve Çevik, A. (2016). Psikoz sanılan patolojik yas: Olgu sunumu. Kriz Dergisi, 22(1), 13-19. https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000338
  • Barriga, A. Q., Landau, J. R., Stinson, B. L., Liau, A. K., ve Gibbs, J. C. (2000). Cognitive distortion and problem behaviors in adolescents. Criminal Justice and Behavior, 27(1), 36-56. https://doi.org/10.1177/0093854800027001003
  • Betriana, F., ve Kongsuwan, W. (2019). Grief reactions and coping strategies of Muslim nurses dealing with death. Nursing in Critical Care, 25(5), 277-283. https://doi.org/10.1111/nicc.12481
  • Boelen, P. A., Van Den Hout, M. A., ve Van Den Bout, J. (2006). A cognitive-behavioral conceptualization of complicated grief. Clinical Psychology: Science and Practice, 13(2), 109. https://doi.org/10.1111/j.1468-2850.2006.00013.x
  • Bonanno, G. A., ve Kaltman, S. (2001). The varieties of grief experience. Clinical Psychology Review, 21(5), 705-734. https://doi.org/10.1016/s0272-7358(00)00062-3
  • Breen, L. J., Penman, E. L., Prigerson, H. G., ve Hewitt, L. Y. (2015). Can grief be a mental disorder?: An exploration of public opinion. The Journal of Nervous and Mental Disease, 203(8), 569-573. https://doi.org/10.1097/NMD.0000000000000331
  • Burrell, M. J. (1987). Cognitive psychology, epistemology, and psychotherapy: A motor-evolutionary perspective. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 24(2), 225. https://doi.org/10.1037/h0085708
  • Carr, D. (2020). Mental health of older widows and widowers: Which coping strategies are most protective?. Aging & Mental Health, 24(2), 291-299. https://doi.org/10.1080/13607863.2018.1531381
  • Corr, C. A., ve Coolican, M. B. (2010). Understanding bereavement, grief, and mourning: implications for donation and transplant professionals. Progress in Transplantation, 20(2), 169-177. https://doi.org/10.1177/152692481002000212
  • Covin, R., Dozois, D. J., Ogniewicz, A., ve Seeds, P. M. (2011). Measuring cognitive errors: Initial development of the Cognitive Distortions Scale (CDS). International Journal of Cognitive Therapy, 4(3), 297-322. https://doi.org/10.1521/ijct.2011.4.3.297
  • Currie, E. R., Christian, B. J., Hinds, P. S., Perna, S. J., Robinson, C., Day, S., ve Meneses, K. (2019). Life after loss: Parent bereavement and coping experiences after infant death in the neonatal intensive care unit. Death Studies, 43(5), 333-342. https://doi.org/10.1080/07481187.2018.1474285
  • Çelik, S., ve Sayıl, I. (2003). Patolojik yas kavramına yeni bir yaklaşım: Travmatik yas. Kriz Dergisi, 11(2), 29-34. https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000193
  • Duffy, M., ve Wild, J. (2017). A cognitive approach to Persistent Complex Bereavement disorder (PCBD). The Cognitive Behaviour Therapist, 10, 1-19. https://doi.org/10.1017/S1754470X17000034
  • Dutton, Y. C., ve Zisook, S. (2005). Adaptation to bereavement. Death Studies, 29(10), 877-903. https://doi.org/10.1080/07481180500298826
  • Eryılmaz, A. (2009). Ergenlik döneminde stres ve başa çıkma. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 20-37.
  • Esen-Ateş, N. (2019). Travmayı anlamlandırması açısından imtihan inancı ve başa çıkma: Şehit aileleri, gaziler ve gazi aileleri örneği. Trabzon İlahiyat Dergisi, 6(1), 125-151. https://doi.org/10.33718/tid.546770
  • Fisher, J. E., Rice, A. J., Zuleta, R. F., ve Cozza, S. J. (2022). Bereavement during the COVID-19 Pandemic: Impact on coping strategies and mental health. Psychiatry, 85(4), 354-372. https://doi.org/10.1080/00332747.2022.2051141
  • Folkman, S. (2010). Stress, coping, and hope. Psycho-Oncology, 19, 901-908. Güçlü, N. (2001). Stres yönetimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 91-109. https://doi.org/10.1002/pon.1836
  • Holland, J. (2008). How schools can support children who experience loss and death. British Journal of Guidance & Counselling, 36(4), 411-424. https://doi.org/10.1080/03069880802364569
  • Humphrey, K. M. (2017). Kayıp ve yas için danışmanlık becerileri (Çev. F. Tanhan). İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaplan, S. C., Morrison, A. S., Goldin, P. R., Olino, T. M., Heimberg, R. G., ve Gross, J. J. (2017). The Cognitive Distortions Questionnaire (CD-Quest): Validation in a sample of adults with social anxiety disorder. Cognitive Therapy and Research, 41, 576-587. https://doi.org/10.1007/s10608-017-9838-9
  • Kastenbaum, R., ve Costa Jr, P. T. (1977). Psychological perspectives on death. Annual Review of Psychology, 28(1), 225-249. https://doi.org/10.1146/annurev.ps.28.020177.001301
  • Lee, S. A., ve Neimeyer, R. A. (2023). Grief Impairment Scale: A biopsychosocial measure of grief-related functional impairment. Death Studies, 47(5), 519-530. https://doi.org/10.1080/07481187.2022.2113605
  • Lehto, R., ve Stein, K. F. (2009). Death anxiety: An analysis of an evolving concept. Research and Theory for Nursing Practice: An International Journal, 23(1), 23-41. https://doi.org/10.1891/1541-6577.23.1.23
  • Lichtenthal, W. G., Neimeyer, R. A., Currier, J. M., Roberts, K., ve Jordan, N. (2013). Cause of death and the quest for meaning after the loss of a child. Death Studies, 37(4), 311-342. https://doi.org/10.1080/07481187.2012.673533
  • Maciejewski, P. K., Falzarano, F. B., She, W. J., Lichtenthal, W. G., ve Prigerson, H. G. (2022). A micro-sociological theory of adjustment to loss. Current Opinion in Psychology, 43, 96-101. https://doi.org/10.1016/j.copsyc.2021.06.016
  • Malkinson, R. (2001). Cognitive-behavioral therapy of grief: A review and application. Research on Social Work Practice, 11(6), 671-698. https://doi.org/10.1177/104973150101100603
  • Matthews, L. T., ve Marwit, S. J. (2004). Complicated grief and the trend toward cognitive-behavioral therapy. Death Studies, 28(9), 849-863. https://doi.org/10.1080/07481180490490924
  • Nakano, K. (1991). The role of coping strategies on psychological and physical well-being. Japanese Psychological Research, 33(4), 160-167. Neimeyer, R. A. (2006). Complicated grief and the reconstruction of meaning: Conceptual and empirical contributions to a cognitive‐constructivist model. Clinical Psychology: Science and Practice, 13(2), 141-145. https://doi.org/10.1111/j.1468-2850.2006.00016.x
  • Oakland, S., ve Ostell, A. (1996). Measuring coping: A review and critique. Human Relations, 49(2), 133-155. https://doi.org/10.1177/001872679604900201
  • Okyayuz, Ü. (1995). Ölüm ve ölümcül hastalık. Kriz Dergisi, 3(1), 167-171. https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000117
  • Özbay, Y., ve Aydoğan, D. (2019). Losing childhood along with the father: father loss, sibling relationships and family resilience. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 126-39. https://doi.org/10.17556/erziefd.453746
  • Özgüven, H. D. (1999). Psikiyatrik kriz vakalarında hatalı otomatik düşünceler ve fonksiyonel olmayan tutumların sıklığı. Kriz Dergisi, 7(2), 9-16. https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000146
  • Penman, E. L., Breen, L. J., Hewitt, L. Y., ve Prigerson, H. G. (2014). Public attitudes about normal and pathological grief. Death Studies, 38(8), 510-516. https://doi.org/10.1080/07481187.2013.873839
  • Perkonigg, A., Kessler, R. C., Storz, S., ve Wittchen, H. U. (2000). Traumatic events and post‐traumatic stress disorder in the community: prevalence, risk factors and comorbidity. Acta Psychiatrica Scandinavica, 101(1), 46-59. https://doi.org/10.1034/j.1600-0447.2000.101001046.x
  • Prigerson, H. G., Horowitz, M. J., Jacobs, S. C., Parkes, C. M., Aslan, M., Goodkin, K., ... ve Maciejewski, P. K. (2009). Prolonged grief disorder: Psychometric validation of criteria proposed for DSM-V and ICD-11. PLoS Medicine, 6(8), 1-12. https://doi.org/10.1371/journal.pmed.1000121
  • Rubin, S. S. (1984). Mourning distinct from melancholia: The resolution of bereavement. British Journal of Medical Psychology, 57(4), 339-345. https://doi.org/10.1111/j.2044-8341.1984.tb02599.x
  • Ryckebosch-Dayez, A. S., Zech, E., Mac Cord, J., ve Taverne, C. (2016). Daily life stressors and coping strategies during widowhood: A diary study after one year of bereavement. Death Studies, 40(8), 461-478. https://doi.org/10.1080/07481187.2016.1177750
  • Sabar, S. (2000). Bereavement, grief, and mourning: A gestalt perspective. Gestalt Review, 4(2), 152-168. https://doi.org/10.5325/gestaltreview.4.2.0152
  • Sampson, E. E. (1981). Cognitive psychology as ideology. American Psychologist, 36(7), 730-743. https://doi.org/10.1037/0003-066X.36.7.730
  • Sexton, M. B., Davis, M. T., Bennett, D. C., Morris, D. H., ve Rauch, S. A. (2018). A psychometric evaluation of the Posttraumatic Cognitions Inventory with Veterans seeking treatment following military trauma exposure. Journal of Affective Disorders, 226, 232-238. https://doi.org/10.1016/j.jad.2017.09.048
  • Stephen, A. I., Macduff, C., Petrie, D. J., Tseng, F. M., Schut, H., Skår, S., ve Wilson, S. (2015). The economic cost of bereavement in Scotland. Death Studies, 39(3), 151-157. https://doi.org/10.1080/07481187.2014.920435
  • Stroebe, M., Schut, H., ve Stroebe, W. (2007). Health outcomes of bereavement. The Lancet, 370(9603), 1960-1973. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(07)61816-9
  • Stroebe, W., Zech, E., Stroebe, M. S., ve Abakoumkin, G. (2005). Does social support help in bereavement?. Journal of Social and Clinical Psychology, 24(7), 1030-1050. https://doi.org/10.1521/jscp.2005.24.7.1030
  • Uchida, T., Satake, N., Takayama, C., Uno, A., Nakaho, T., Inoue, A., ve Saito, H. (2022). The effects of bereavement time on the relationship between coping strategies and psychological distress. Journal of Social Work in End-of-Life & Palliative Care, 18(3), 235-251. https://doi.org/10.1080/15524256.2022.2093315
  • Ward, L., Mathias, J. L., ve Hitchings, S. E. (2008). Relationships between bereavement and cognitive functioning in older adults. Gerontology, 53(6), 362-372. https://doi.org/10.1159/000104787
  • Whiteman, S. E., Kramer, L. B., Petri, J. M., ve Weathers, F. W. (2019). Trauma type and suicidal ideation: The mediating effect of cognitive distortions. Traumatology, 25(4), 262-268. https://doi.org/10.1037/trm0000192
  • World Health Organization. (2016). International statistical classification of diseases and related health problems – 10th revision (5th ed.). Switzerland: World Health Organization.
  • World Health Organization. (2019). International classification of diseases – 11th revision. Switzerland: World Health Organization.
  • Zara, A. (2011). Kayıplar, yas tepkileri ve yas süreci. Ayten, Z. (Ed.) Yaşadıkça içinde (s.73-90). İstanbul: İmge Yayınları.
  • Zeitlin, S. V. (2001). Grief and bereavement. Primary Care: Clinics in Office Practice, 28(2), 415-425. https://doi.org/10.1016/S0095-4543(05)70031-2
  • Zhang, B., El-Jawahri, A., ve Prigerson, H. G. (2006). Update on bereavement research: Evidence-based guidelines for the diagnosis and treatment of complicated bereavement. Journal of Palliative Medicine, 9(5), 1188-1203. https://doi.org/10.1089/jpm.2006.9.1188

YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 24, 425 - 433, 27.04.2024

Muhammet Enes Kaya , Filiz Kumova

https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1393558

Öz

Bir yakının ölüm sebebiyle kaybedilmesi, insan hayatı için en acı verici deneyimlerden biri olmakla birlikte hayatın normal akışında yaşanabilecek doğal bir gerçekliktir. Normal ve beklenebilir olmasının yanında fazlasıyla zorlayıcı olması, yakın kaybını farklı dinamiklerle karmaşık hale getirmekte ve birçok yaşam alanında kayıp etkisinin ilişkili faktörlerle incelenmesini gerekli kılmaktadır. Genellikle yakın kaybını takiben ortaya çıkan ve her insan için parmak izi kadar biricik olan yas sürecinin; kayıp yaşayan kişinin bilişsel, duygusal, davranışsal, sosyal değişimleri ve tepkileriyle birlikte kişinin içerisinde bulunduğu ve kaybın yaşandığı sosyokültürel bağlam açısından incelenmesinin önemli olduğu düşünülmektedir. Bu açıdan bakıldığında, kayıp yaşayan kişilerin yas sürecinde hangi başa çıkma yöntemlerini kullandığının ve ne gibi bilişsel değişimler yaşadığının anlaşılması da incelemeye değer görülmektedir. Bu derleme çalışmasında da kayıp, yas, başa çıkma ve bilişsel çarpıtma kavramlarına; literatürdeki mevcut bilgiler ışığında açıklamalar getirilmeye çalışılmıştır. Bu çalışma aracılığıyla kişinin yakın kaybıyla nasıl başa çıktığının açıklanabilmesi ve gözlemlenen bilişsel çarpıtmaların yas sürecinde yaşanan bilişsel değişimler üzerinden incelenmesi, konunun ilgilisi uzmanlar ve araştırmacılarla birlikte kendi yas sürecini anlamaya çalışan kayıp yaşamış kişilere de fayda sağlayabilecektir.

Anahtar Kelimeler

Kayıp Yakın Kaybı Yas Başa Çıkma Bilişsel Çarpıtma

Teşekkür

Gerek derslerimde gerekse doktora tez çalışmamda bana kattıkları için Prof. Dr. Haşim Ercan ÖZMEN'e ve tez izleme jürimin değerli üyeleri, Doç. Dr. Melek ASTAR ve Prof. Dr. Hanife Özlem SERTEL-BERK hocalarıma teşekkür ederim.

Kaynakça

  • Aldwin, C. M. (2007). Stress, coping, and development: An integrative perspective. New York: Guilford Press.
  • American Psychiatric Association. (2022). Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Washington, DC: American Psychiatric Association Publishing.
  • Asai, M., Fujimori, M., Akizuki, N., Inagaki, M., Matsui, Y., ve Uchitomi, Y. (2010). Psychological states and coping strategies after bereavement among the spouses of cancer patients: A qualitative study. Psycho‐Oncology, 19(1), 38-45. https://doi.org/10.1002/pon.1444
  • Aslan, A. E., Ergün, N., Duman, B., Bozdağ, F., Karataş, S., ve Fakirullahoğlu, A. M. (2018). Yaşlılarda eş kaybı, kayıp sonrası başa çıkma stratejileri ve gelecek beklentileri üzerine nitel bir araştırma. Journal of Human Sciences, 15(1), 340-358. https://doi.org/10.14687/jhs.v15i1.5118
  • Atalay, K., ve Staneva, A. (2020). The effect of bereavement on cognitive functioning among elderly people: Evidence from Australia. Economics & Human Biology, 39, 1-7. https://doi.org/10.1016/j.ehb.2020.100932
  • Ayyash-Abdo, H. (2001). Childhood bereavement: What school psychologists need to know. School Psychology International, 22(4), 417-433. https://doi.org/10.1177/0143034301224003
  • Bal, B., İlhan, R. S., Kaplan, B., Şentürk-Cankorur, V., ve Çevik, A. (2016). Psikoz sanılan patolojik yas: Olgu sunumu. Kriz Dergisi, 22(1), 13-19. https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000338
  • Barriga, A. Q., Landau, J. R., Stinson, B. L., Liau, A. K., ve Gibbs, J. C. (2000). Cognitive distortion and problem behaviors in adolescents. Criminal Justice and Behavior, 27(1), 36-56. https://doi.org/10.1177/0093854800027001003
  • Betriana, F., ve Kongsuwan, W. (2019). Grief reactions and coping strategies of Muslim nurses dealing with death. Nursing in Critical Care, 25(5), 277-283. https://doi.org/10.1111/nicc.12481
  • Boelen, P. A., Van Den Hout, M. A., ve Van Den Bout, J. (2006). A cognitive-behavioral conceptualization of complicated grief. Clinical Psychology: Science and Practice, 13(2), 109. https://doi.org/10.1111/j.1468-2850.2006.00013.x
  • Bonanno, G. A., ve Kaltman, S. (2001). The varieties of grief experience. Clinical Psychology Review, 21(5), 705-734. https://doi.org/10.1016/s0272-7358(00)00062-3
  • Breen, L. J., Penman, E. L., Prigerson, H. G., ve Hewitt, L. Y. (2015). Can grief be a mental disorder?: An exploration of public opinion. The Journal of Nervous and Mental Disease, 203(8), 569-573. https://doi.org/10.1097/NMD.0000000000000331
  • Burrell, M. J. (1987). Cognitive psychology, epistemology, and psychotherapy: A motor-evolutionary perspective. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 24(2), 225. https://doi.org/10.1037/h0085708
  • Carr, D. (2020). Mental health of older widows and widowers: Which coping strategies are most protective?. Aging & Mental Health, 24(2), 291-299. https://doi.org/10.1080/13607863.2018.1531381
  • Corr, C. A., ve Coolican, M. B. (2010). Understanding bereavement, grief, and mourning: implications for donation and transplant professionals. Progress in Transplantation, 20(2), 169-177. https://doi.org/10.1177/152692481002000212
  • Covin, R., Dozois, D. J., Ogniewicz, A., ve Seeds, P. M. (2011). Measuring cognitive errors: Initial development of the Cognitive Distortions Scale (CDS). International Journal of Cognitive Therapy, 4(3), 297-322. https://doi.org/10.1521/ijct.2011.4.3.297
  • Currie, E. R., Christian, B. J., Hinds, P. S., Perna, S. J., Robinson, C., Day, S., ve Meneses, K. (2019). Life after loss: Parent bereavement and coping experiences after infant death in the neonatal intensive care unit. Death Studies, 43(5), 333-342. https://doi.org/10.1080/07481187.2018.1474285
  • Çelik, S., ve Sayıl, I. (2003). Patolojik yas kavramına yeni bir yaklaşım: Travmatik yas. Kriz Dergisi, 11(2), 29-34. https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000193
  • Duffy, M., ve Wild, J. (2017). A cognitive approach to Persistent Complex Bereavement disorder (PCBD). The Cognitive Behaviour Therapist, 10, 1-19. https://doi.org/10.1017/S1754470X17000034
  • Dutton, Y. C., ve Zisook, S. (2005). Adaptation to bereavement. Death Studies, 29(10), 877-903. https://doi.org/10.1080/07481180500298826
  • Eryılmaz, A. (2009). Ergenlik döneminde stres ve başa çıkma. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 20-37.
  • Esen-Ateş, N. (2019). Travmayı anlamlandırması açısından imtihan inancı ve başa çıkma: Şehit aileleri, gaziler ve gazi aileleri örneği. Trabzon İlahiyat Dergisi, 6(1), 125-151. https://doi.org/10.33718/tid.546770
  • Fisher, J. E., Rice, A. J., Zuleta, R. F., ve Cozza, S. J. (2022). Bereavement during the COVID-19 Pandemic: Impact on coping strategies and mental health. Psychiatry, 85(4), 354-372. https://doi.org/10.1080/00332747.2022.2051141
  • Folkman, S. (2010). Stress, coping, and hope. Psycho-Oncology, 19, 901-908. Güçlü, N. (2001). Stres yönetimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 91-109. https://doi.org/10.1002/pon.1836
  • Holland, J. (2008). How schools can support children who experience loss and death. British Journal of Guidance & Counselling, 36(4), 411-424. https://doi.org/10.1080/03069880802364569
  • Humphrey, K. M. (2017). Kayıp ve yas için danışmanlık becerileri (Çev. F. Tanhan). İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaplan, S. C., Morrison, A. S., Goldin, P. R., Olino, T. M., Heimberg, R. G., ve Gross, J. J. (2017). The Cognitive Distortions Questionnaire (CD-Quest): Validation in a sample of adults with social anxiety disorder. Cognitive Therapy and Research, 41, 576-587. https://doi.org/10.1007/s10608-017-9838-9
  • Kastenbaum, R., ve Costa Jr, P. T. (1977). Psychological perspectives on death. Annual Review of Psychology, 28(1), 225-249. https://doi.org/10.1146/annurev.ps.28.020177.001301
  • Lee, S. A., ve Neimeyer, R. A. (2023). Grief Impairment Scale: A biopsychosocial measure of grief-related functional impairment. Death Studies, 47(5), 519-530. https://doi.org/10.1080/07481187.2022.2113605
  • Lehto, R., ve Stein, K. F. (2009). Death anxiety: An analysis of an evolving concept. Research and Theory for Nursing Practice: An International Journal, 23(1), 23-41. https://doi.org/10.1891/1541-6577.23.1.23
  • Lichtenthal, W. G., Neimeyer, R. A., Currier, J. M., Roberts, K., ve Jordan, N. (2013). Cause of death and the quest for meaning after the loss of a child. Death Studies, 37(4), 311-342. https://doi.org/10.1080/07481187.2012.673533
  • Maciejewski, P. K., Falzarano, F. B., She, W. J., Lichtenthal, W. G., ve Prigerson, H. G. (2022). A micro-sociological theory of adjustment to loss. Current Opinion in Psychology, 43, 96-101. https://doi.org/10.1016/j.copsyc.2021.06.016
  • Malkinson, R. (2001). Cognitive-behavioral therapy of grief: A review and application. Research on Social Work Practice, 11(6), 671-698. https://doi.org/10.1177/104973150101100603
  • Matthews, L. T., ve Marwit, S. J. (2004). Complicated grief and the trend toward cognitive-behavioral therapy. Death Studies, 28(9), 849-863. https://doi.org/10.1080/07481180490490924
  • Nakano, K. (1991). The role of coping strategies on psychological and physical well-being. Japanese Psychological Research, 33(4), 160-167. Neimeyer, R. A. (2006). Complicated grief and the reconstruction of meaning: Conceptual and empirical contributions to a cognitive‐constructivist model. Clinical Psychology: Science and Practice, 13(2), 141-145. https://doi.org/10.1111/j.1468-2850.2006.00016.x
  • Oakland, S., ve Ostell, A. (1996). Measuring coping: A review and critique. Human Relations, 49(2), 133-155. https://doi.org/10.1177/001872679604900201
  • Okyayuz, Ü. (1995). Ölüm ve ölümcül hastalık. Kriz Dergisi, 3(1), 167-171. https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000117
  • Özbay, Y., ve Aydoğan, D. (2019). Losing childhood along with the father: father loss, sibling relationships and family resilience. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 126-39. https://doi.org/10.17556/erziefd.453746
  • Özgüven, H. D. (1999). Psikiyatrik kriz vakalarında hatalı otomatik düşünceler ve fonksiyonel olmayan tutumların sıklığı. Kriz Dergisi, 7(2), 9-16. https://doi.org/10.1501/Kriz_0000000146
  • Penman, E. L., Breen, L. J., Hewitt, L. Y., ve Prigerson, H. G. (2014). Public attitudes about normal and pathological grief. Death Studies, 38(8), 510-516. https://doi.org/10.1080/07481187.2013.873839
  • Perkonigg, A., Kessler, R. C., Storz, S., ve Wittchen, H. U. (2000). Traumatic events and post‐traumatic stress disorder in the community: prevalence, risk factors and comorbidity. Acta Psychiatrica Scandinavica, 101(1), 46-59. https://doi.org/10.1034/j.1600-0447.2000.101001046.x
  • Prigerson, H. G., Horowitz, M. J., Jacobs, S. C., Parkes, C. M., Aslan, M., Goodkin, K., ... ve Maciejewski, P. K. (2009). Prolonged grief disorder: Psychometric validation of criteria proposed for DSM-V and ICD-11. PLoS Medicine, 6(8), 1-12. https://doi.org/10.1371/journal.pmed.1000121
  • Rubin, S. S. (1984). Mourning distinct from melancholia: The resolution of bereavement. British Journal of Medical Psychology, 57(4), 339-345. https://doi.org/10.1111/j.2044-8341.1984.tb02599.x
  • Ryckebosch-Dayez, A. S., Zech, E., Mac Cord, J., ve Taverne, C. (2016). Daily life stressors and coping strategies during widowhood: A diary study after one year of bereavement. Death Studies, 40(8), 461-478. https://doi.org/10.1080/07481187.2016.1177750
  • Sabar, S. (2000). Bereavement, grief, and mourning: A gestalt perspective. Gestalt Review, 4(2), 152-168. https://doi.org/10.5325/gestaltreview.4.2.0152
  • Sampson, E. E. (1981). Cognitive psychology as ideology. American Psychologist, 36(7), 730-743. https://doi.org/10.1037/0003-066X.36.7.730
  • Sexton, M. B., Davis, M. T., Bennett, D. C., Morris, D. H., ve Rauch, S. A. (2018). A psychometric evaluation of the Posttraumatic Cognitions Inventory with Veterans seeking treatment following military trauma exposure. Journal of Affective Disorders, 226, 232-238. https://doi.org/10.1016/j.jad.2017.09.048
  • Stephen, A. I., Macduff, C., Petrie, D. J., Tseng, F. M., Schut, H., Skår, S., ve Wilson, S. (2015). The economic cost of bereavement in Scotland. Death Studies, 39(3), 151-157. https://doi.org/10.1080/07481187.2014.920435
  • Stroebe, M., Schut, H., ve Stroebe, W. (2007). Health outcomes of bereavement. The Lancet, 370(9603), 1960-1973. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(07)61816-9
  • Stroebe, W., Zech, E., Stroebe, M. S., ve Abakoumkin, G. (2005). Does social support help in bereavement?. Journal of Social and Clinical Psychology, 24(7), 1030-1050. https://doi.org/10.1521/jscp.2005.24.7.1030
  • Uchida, T., Satake, N., Takayama, C., Uno, A., Nakaho, T., Inoue, A., ve Saito, H. (2022). The effects of bereavement time on the relationship between coping strategies and psychological distress. Journal of Social Work in End-of-Life & Palliative Care, 18(3), 235-251. https://doi.org/10.1080/15524256.2022.2093315
  • Ward, L., Mathias, J. L., ve Hitchings, S. E. (2008). Relationships between bereavement and cognitive functioning in older adults. Gerontology, 53(6), 362-372. https://doi.org/10.1159/000104787
  • Whiteman, S. E., Kramer, L. B., Petri, J. M., ve Weathers, F. W. (2019). Trauma type and suicidal ideation: The mediating effect of cognitive distortions. Traumatology, 25(4), 262-268. https://doi.org/10.1037/trm0000192
  • World Health Organization. (2016). International statistical classification of diseases and related health problems – 10th revision (5th ed.). Switzerland: World Health Organization.
  • World Health Organization. (2019). International classification of diseases – 11th revision. Switzerland: World Health Organization.
  • Zara, A. (2011). Kayıplar, yas tepkileri ve yas süreci. Ayten, Z. (Ed.) Yaşadıkça içinde (s.73-90). İstanbul: İmge Yayınları.
  • Zeitlin, S. V. (2001). Grief and bereavement. Primary Care: Clinics in Office Practice, 28(2), 415-425. https://doi.org/10.1016/S0095-4543(05)70031-2
  • Zhang, B., El-Jawahri, A., ve Prigerson, H. G. (2006). Update on bereavement research: Evidence-based guidelines for the diagnosis and treatment of complicated bereavement. Journal of Palliative Medicine, 9(5), 1188-1203. https://doi.org/10.1089/jpm.2006.9.1188
Toplam 58 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyal ve Kişilik Psikolojisi (Diğer)
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Muhammet Enes Kaya 0000-0002-7808-6583

Filiz Kumova 0000-0001-8420-629X

Yayımlanma Tarihi 27 Nisan 2024
Gönderilme Tarihi 20 Kasım 2023
Kabul Tarihi 21 Nisan 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 24

Kaynak Göster

APA Kaya, M. E., & Kumova, F. (2024). YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ. Akademik Hassasiyetler, 11(24), 425-433. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1393558
AMA Kaya ME, Kumova F. YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ. Akademik Hassasiyetler. Nisan 2024;11(24):425-433. doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1393558
Chicago Kaya, Muhammet Enes, ve Filiz Kumova. “YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ”. Akademik Hassasiyetler 11, sy. 24 (Nisan 2024): 425-33. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1393558.
EndNote Kaya ME, Kumova F (01 Nisan 2024) YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ. Akademik Hassasiyetler 11 24 425–433.
IEEE M. E. Kaya ve F. Kumova, “YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ”, Akademik Hassasiyetler, c. 11, sy. 24, ss. 425–433, 2024, doi: 10.58884/akademik-hassasiyetler.1393558.
ISNAD Kaya, Muhammet Enes - Kumova, Filiz. “YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ”. Akademik Hassasiyetler 11/24 (Nisan 2024), 425-433. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1393558.
JAMA Kaya ME, Kumova F. YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ. Akademik Hassasiyetler. 2024;11:425–433.
MLA Kaya, Muhammet Enes ve Filiz Kumova. “YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ”. Akademik Hassasiyetler, c. 11, sy. 24, 2024, ss. 425-33, doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1393558.
Vancouver Kaya ME, Kumova F. YAKIN KAYBINDA YAS SÜRECİNİN BAŞA ÇIKMA VE BİLİŞSEL ÇARPITMALAR BAĞLAMINDA İNCELENMESİ. Akademik Hassasiyetler. 2024;11(24):425-33.
 Kapak Resmi İndir

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.