Hybris as Deviation from Justice, Excess and Arrogance in Greko Mythology and Its Reflections in Greek Philosophy

Yıl 2024, Sayı: 15-16, 82 - 106, 30.11.2024

Sebile Başok Diş

https://doi.org/10.70971/akademikus.1576745

Öz

While Greek mythology explains to man the origin of the universe and his own existence,
it also shows him that no matter how he lives, he will live a good life in harmony with the
universe. According to Greek mythology, there are basically two paths for humans. He will
either choose the path of thorns, justice or hybris. A life in harmony with the gods, the
universe, the sky and the earth is only possible with dike. The other option, hybris,
manifests itself as going to extremes, behaving excessively, being arrogant, being
immodest, being arrogant, not knowing oneself, and disrespecting the gods, and its
inevitable result is punishment. Greek mythology provides many examples of people who
were caught up in hybris and were severely punished, warns us, who are naturally prone
to hybris, about the destructiveness of hybris, and offers a solution to hybris, which it
considers the greatest sin, with two principles: Self-knowledge and avoiding excess. Greek
philosophy was influenced by Greek mythology in terms of how humans should live as well
as conceptually, and presented these two principles as virtues. These virtues were
considered and defended among the fundamental values in Greek philosophy in general,
especially in the philosophies of Socrates, Plato and Aristotle. From this perspective, it can
be seen that there is a great overlap between Greek mythology and Greek philosophy. In
our study, what hybris means in Greek mythology is explained and it is tried to show that
the understanding developed on this subject is also reflected in Greek philosophy.

Anahtar Kelimeler

Hybris, Intemperance, Arrogance, Excess, Justice, Greek Mythology, Greek Philosophy

Etik Beyan

It is declared that scientific and ethical principles have been followed while carrying out and writing this study and that all the sources used have been properly cited.

Destekleyen Kurum

The author(s) acknowledge that they received no external funding in support of this research.

Grek Mitolojisinde Adaletten Sapma, Ölçüsüzlük ve Kibir Olarak Hybris ve Grek Felsefesine Yansımaları

Öz

Grek mitolojisi, insana evrenin ve kendi varlığının kökenine dair açıklama yaparken ona ayrıca nasıl yaşarsa evrenle uyumlu iyi bir yaşam sürmüş olacağını da gösterir. Grek mitolojisine göre temelde insan için iki yol vardır. O, ya dikenin, adaletin ya da hybrisin yolunu seçecektir. Tanrılarla, evrenle, gökyüzü ve yeryüzü ile uyumlu bir yaşam ancak dike ile mümkündür. Diğer seçenek olan hybris ise aşırılağa kaçma, ölçüsüz davranma, küstahlık etme, hadsizlikte bulunma, kibre kapılma, kendini bilmeme, tanrılara saygısızlık etme şeklinde tezahür eder ve onun kaçınılmaz sonucu cezalandırılmaktır. Grek mitolojisi, hybrise kapılıp ağır biçimde cezalandırılan kimselere ilişkin birçok örnek sunar, doğası gereği hybrise yatkın olan biz insanları hybrisin yıkıcılığına dair uyarır ve en büyük günah saydığı hybris için iki ilke ile çözüm sunar: Kendini bilmek ve aşırılıktan kaçınmak. Grek felsefesi kavramsal olduğu kadar insanın nasıl yaşaması gerektiği konusunda da Grek mitolojisinden etkilenmiş ve bu iki ilkeyi birer erdem saymıştır. Başta Sokrates, Platon ve Aristoteles’in felsefeleri olmak üzere genel olarak Grek felsefesinde bu erdemler temel değerler arasında sayılmış ve savunulmuştur. Bu açıdan bakıldığında Grek mitolojisi ile Grek felsefesi arasında büyük bir örtüşme olduğu görülmektedir. Çalışmamızda Grek mitolojisinde hybrisin ne anlama geldiği açıklanmış ve bu konuda geliştirilen anlayışın Grek felsefesine de yansıdığı çeşitli örneklerden faydalanılarak gösterilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Hybris, Ölçüsüzlük, Kibir, Aşırılık, Adalet, Grek Mitolojisi, Grek Felsefesi

Etik Beyan

Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu ve yararlanılan tüm çalışmaların kaynakçada belirtildiği beyan olunur.

Destekleyen Kurum

Bu araştırmayı desteklemek için dış fon kullanılmamıştır.

Kaynakça

• Referans1 Aristoteles. Nikomakhos’a Etik. çev. Saffet Babür, Ankara: BilgeSu Yayıncılık, 2009.
• Referans2 Bacon, Francis. Eskilerin Bilgeliği. çev. Halide Aral, Ankara: BilguSu Yayıncılık, 2018.
• Referans3 Baudart, Anne. “Platon”, Felsefe Tarihi- Kurucu Düşünceler. ed. Jacqueline Russ, İstanbul: İletişim Yayınları, 2011.
• Referans4 Brun, Jean. Aristoteles ve Lise. çev. İsmail Yerguz, Ankara: Dost Kitabevi, 2008.
• Referans5 Brun, Jean. Platon ve Akademi. çev. İsmail Yerguz, Ankara: Dost Kitabevi, 2007.
• Referans6 Campbell, Joseph & Moyers, Bill. Mitolojinin Gücü. çev. Zeynep Yaman, İstanbul: MediaCat Kitapları, 2023.