The incorporation of mosaics in architectural decoration has been a prevalent practice since antiquity. The materials employed in mosaic production have evolved in tandem with the developmental phases of various mosaic types. A pivotal moment in this evolutionary trajectory occurred with the advent of glass mosaics in the 3rd century BCE, characterized by tesserae shaped as cubes, measuring between 0.5 and 1.5 cm. This innovation was significant as mosaics, which had closely followed the art of painting, could not adequately fulfill the Hellenistic society's increasing demand for enhanced detail, vibrant color, and intricate design complexity, attributes that were evident in prior applications using baked clay and pebble precursors. However, the resolution of color limitations through the introduction of glass mosaics during this period catalyzed new developments across a diverse array of applications, ranging from architectural elements to decorative objects. This era, marked by the initial application of glass's unique advantages in figurative art, particularly flourished under the aegis of Egypt. This study seeks to categorize early instances of glass mosaic plates applied via the inlay technique within the context of figurative art. It will also examine Egypt's role in shaping craftsmanship and artistic mastery that guided this industry, while discussing the influence of Hellenistic geography and the Roman world on Western centers.
Mimari süslemelerde mozaiklerin kullanılması erken dönemlerden itibaren görülen genel bir uygulamadır. Mozaik üretimi için kullanılan elementler, farklı tiplerdeki mozaiklerin evrimsel aşamaları ile paralel ilerler. Bu evrimsel sürecin dönüm noktası MÖ. 3. yüzyılda, tasarımı 0.5 – 1.5 cm. arasında değişen tessera şekilli küplerden oluşan cam mozaiklerin icadıdır. Çünkü resim sanatını yakından takip eden mozaiklerde, daha erken dönemlerde kullanılan pişmiş toprak ve çakıl öncüller, Hellenistik toplumun artan detay, renk ve komplike tasarım çeşitliliği arzusunu tatmin edememiştir. Ancak aynı dönem renk kısıtlılığı probleminin cam mozaiklerle kalkmasıyla mimari ögelerden obje süslemeye kadar geniş bir kullanım yelpazesinde yeni açılımlar söz konusu olmuştur. Tasvir sanatı bakımından da camın kendine has avantajlarının uygulanmaya başlandığı bu dönem, özellikle Mısır’ın öncülüğünde gelişmiştir.
Burada sunulan çalışmada, kakma tekniği ile uygulanan mozaik cam plakaların erken örneklerinin, tasvir sanatı açısından kategorizasyonu çizilmeye çalışılacak, bu endüstri koluna yön veren Mısır’ın zanaat becerileri ile artistik ustalığı açısından konumu yorumlanırken Hellenistik coğrafyanın ve Roma dünyasının batı merkezlerine etkisi tartışılacaktır.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sosyoloji (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 10 Temmuz 2025 |
| Kabul Tarihi | 28 Ağustos 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 10 Sayı: 20 |