Amaç: Helicobacter pylori H. pylori kronik gastrit, peptik ülser, atrofik gastrit, mide adenokanseri ve lenfoma gelişiminde etiyolojik bir ajandır. Gelişmekte olan ülkelerde prevalansı yüksektir. Çalışmamızda Antalya bölgesinde histopatolojik olarak H. pylori sıklığının saptanması ve hastaların klinik ve endoskopik bulguları ile eşlik eden atrofi, intestinal metaplazi ve displazi gibi bulguların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya değişik endikasyonlarla üst gastrointestinal sistem endoskopisi yapılan ve mide antrum ve korpus biyopsileri alınmış olan 262 hasta alındı. Hastaların patoloji raporları retrospektif olarak incelendi. Histopatolojik olarak H. pylori sıklığı belirlendi ve H. pylori pozitif ve negatif saptanan hastalar endoskopi endikasyonları, endoskopik bulgular ve histopatolojik özellikler açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların %69,5’inde histopatolojik olarak H. pylori pozitifti. H. pylori pozitif grupta yaş ortalaması 46±14,70 yıl olup 104 kadın, 78 erkek hasta vardı. En sık endoskopi endikasyonu dispeptik şikayetlerdi ve H. pylori negatif gruptan farklı değildi p=0,79 . En sık endoskopik bulgu gastritti ve gruplar arasında anlamlı farklılık yoktu p=0,562 . H. pylori pozitif grupta özofajit sıklığı daha düşük, atrofi varlığı ise daha yüksek oranda bulundu ve bu bulgular istatistiksel olarak anlamlıydı Sırasıyla p=0,02 ve p=0,001 . İntestinal metaplazi, displazi açısından anlamlı farklılık bulunmadı Sırasıyla p=0,118 ve p=0,462 . Sonuç: Çalışmamızda özofajit sıklığı H. pylori pozitif hastalarda daha düşük bulunmuş ve bu durum H. pylori’nin gastroözofageal reflü hastalığına karşı koruyucu olabileceği yönündeki çalışmalarla uyumlu olarak değerlendirilmiştir. Atrofi H. pylori pozitif hastalarımızda negatif olanlara göre daha sık bulunmuş, bu bulgu da H. pylori’nin malignite gelişiminde önemli bir etken olduğunu destekler nitelikte olarak değerlendirilmiştir
Helikobakter pylori Dispepsi Peptik ülser Gastroözofageal reflü Atrofi
Objective: Helicobacter pylori H. pylori is etiologically associated with chronic gastritis, peptic ulcer, atrophic gastritis, stomach adenocancer and lymphoma. Its prevalence is high in developing countries. In our study, we aimed to detect the prevalence of H. pylori and evaluate the clinical, endoscopic and histopathological findings such as atrophy, intestinal metaplasia and dysplasia in H. pylori positive patients. Material and Methods: 262 patients who underwent upper gastrointestinal endoscopy with biopsy from the antrum and corpus were included the study. Pathology reports were evaluated retrospectively. H. pylori prevalence was detected and endoscopy indications, endoscopic and histopathological findings were compared between H. pylori positive and negative groups. histopatolojik özellikler retrospektif olarak belirlendi ve H. pylori negatif hastalarla karşılaştırıldı.İstatistiksel analiz: Örneklemi tanımlamak için frekans dağılımı, ortalama, standart sapma gibi tanımlayıcı istatistikler kullanıldı. Kategorik veriler ise “ki-kare anlamlılık testi” ya da “Fisher’s Exact test” ile incelendi. Veriler PASW 20 SPSS/IBM, Chicago, IL, USA kullanılarak analiz edildi. Analizlerde farklılıkların belirlenmesi için %95 anlamlılık düzeyi ya da α=0.05 hata payı kullanılmıştır.Bu çalışmaya Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurulu tarafından onay verilmiştir Etik Kurul onay tarih: 11.11.2015 - Karar numarası: 303 .BULGULAr results: 69.5% of the patients had H. pylori infection 104 women and 78 men, average age was 46±14.70 years . The most common endoscopic finding was gastritis and there was no statistically significant difference between the groups p=0,562 . Esophagitis was less prominent and atrophy was more common in H. pylori positive patients p=0.02 and p=0.001, respectively . Intestinal metaplasia and dysplasia were similar between the groups p=0.118 and p=0.462, respectively .conclusion: We found esophagitis to be less prominent in patients with H. pylori positivity. This finding is consistent with studies in the literature suggesting H. pylori infection may be protective against gastroesophageal reflux disease. Atrophy was found to be more frequent in patients with H. pylori positivity and this finding is consistent with the literature pointing out the role of H. pylori infection in malignant processes
Helicobacter pylori Dyspepsia Peptic ulcer Gastroesophageal reflux Atrophy
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 2 |