BibTex RIS Kaynak Göster

Bir Üniversite Hastanesinde Elektrokonvülsif Tedavi Uygulanan Hastaların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 2, 123 - 129, 01.01.2018

Öz

Amaç: Elektrokonvülsif tedavi EKT , birçok ciddi ruhsal hastalığın tedavisinde en etkili ve güvenli tedavi yöntemlerinden biridir. Çalışmada, Eylül 2015 – Ekim 2016 tarihleri arasında, Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Psikiyatri kliniğinde, geriye dönük olarak EKT uygulanan hastaların tanılarını ve sosyodemografik özelliklerini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Eylül 2015 ve Ekim 2016 tarihleri arasında Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi psikiyatri kliniğinde yatan ve EKT uygulanan hastalar alınmıştır. Hastaların dosyaları retrospektif olarak taranmıştır.Bulgular: Bu tarihlerde yatan 265 hastanın 53’üne EKT yapıldığı belirlenmiştir. EKT uygulanan hastaların 40’ı %75,5 kadın, 13’ü % 24,5 erkektir. Hastaların yaş ortalaması 33,30±12,1 min:16-max:66 olarak saptanmıştır. Hastaları tanı gruplarına göre sıraladığımızda 28’i %52,8 depresyon, 19’u %35,8 iki uçlu duygudurum bozukluğu, 4’ü %7,5 psikotik bozukluk, 1’i %1,9 depresyon+obsesif kompülsif bozukluk, 1’i %1,9 şizoaffektif bozukluk olduğu saptanmıştır. EKT yapılan kadın hastalardan 9’unda %17 gebelik olduğu saptanmıştır. Hastaların genel olarak EKT uygulanma sebeplerine bakıldığında ise, 30’unda %56,6 ilaç tedavisine yetersiz yanıt, 11’inde %20,8 intihar düşüncesi, 9’unda %17,0 gebelik, 3’ünde %5,7 yeme içme reddi olduğu tespit edilmiştir. EKT yan etki profiline bakıldığında ise, 8 %15,1 hastada yan etki ortaya çıktığı, 45 %84,9 hastada ise yan etki olmadığı görülmüştür. Hasta başı ortalama EKT seans sayısı 7,79 ±3,41 olarak belirlenmiştir..Sonuç: Son bir yıl boyunca, kliniğimizdeki EKT oranı % 20 olarak belirlendi ve hastaların çoğunluğunu kadınlar oluşturmaktaydı. Bu çalışma, EKT’nin yan etkisinin çok az, çok etkili ve güvenli bir tedavi yöntemi olduğunu bir kez daha ortaya koymuştur

Kaynakça

  • 1. Abrams R. ElectroconvulsiveTherapy, 4th ed. New York: Oxford University Press, 2002.
  • 2. Cimilli C. Elektrokonvülsif tedavi: Tarihsel gelişim ve günümüzdeki durum. Ege Psikiyatri Sürekli Yayınları 1998; 3(2):257-64.
  • 3. Greenberg RM, Kellner CH. Electroconvulsivetherapy: Aselectedreview. Am J GeriatrPsychiatry 2005;13:268-81.
  • 4. Atik H. Psikiyatri hastalarında anestezili elektrokonvulsif tedavi uygulama öncesi ortaya çıkan anksiyetenin giderilmesinde bilgilendirmenin etkinliği. [Yüksek Lisans Tezi] İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2007.
  • 5. Dönmez ÇF, Yılmaz M. Electroconvulsive therapy and nursing care/ Elektrokonvulsif tedavi ve hemşirelik bakımı. Journal of Psychiatric Nursing 2011;2(2):80-9.
  • 6. National Institute for Clinical Excellence. Guidance on the use Electroconvulsive therapy Technology Appraisal 59. London: Abba Litho, 2003.
  • 7. Zeren T, Tamam L, Evlice YE. Elektrokonvülsifterapi bir genel değerlendirme. Arşiv 2003;12:340-78.
  • 8. Tomruk NB, Kutlar MT, Mengeş OO, Canbek Ö, Soysal H. Elektrokonvülsif Tedavi Klinik Uygulama El Kitabı. İstanbul: Sağlık Bakanlığı, 2007.
  • 9. Sevda B. Elektrokonvulsif tedaviye bağlı bellek bozukluklarının derecesi ve çeşitli değişkenlerle ilişkisi. (Uzmanlık tezi). İstanbul: Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2009.
  • 10. Demir EY, Taş N. Bir üniversite hastanesinde elektrokonvulsif terapi uygulaması ile ilgili özellikler, Cukurova Med J 2016;41(2):242-7.
  • 11. Saatçioğlu Ö, Tomruk NB. Practice of electroconvulsivetherapy at there search and training hospital in Turkey Soc. Psychiatry Psychiatr Epidemiol 2008;43:673-7.
  • 12. Aykut D, Arslan F, Karagüzel E, Selçuk E, Uysal S, Tiryaki A. Bir üniversite hastanesi psikiyatri kliniğindeki elektrokonvulsif tedavi uygulamalarına genel bakış. Klinik Psikiyatri Dergisi [serial online] 2017;20(2):114-20.
  • 13. Yıldız A, Gökmen N, Turgut K, Yücel G, Tunca Z. Bir üniversite hastanesi psikiyatri servisinde uygulanan somatik tedaviler arasında elektrokonvülzif tedavinin yeri. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2003;13:65-71.
  • 14. Zeren T, Tamam L, Evlice YE. Elektrokonvulsifterapi: 12 yıllık uygulamanın değerlendirilmesi. Yeni Symposium 2003; 41:54-63.
  • 15. Balıkçı A, Bolu A, Akarsu S, Koçak N, Erdem M, Aydemir E, et al. Türkiye’de bir üniversite hastanesinde 2006- 2011 yılları arasında elektro konvulzifterapi uygulaması. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2013;14:340-6.
  • 16. Fink M. Convulsivetherapy: A review of the first 55 years. J AffDisorders 2001;63(1-3):1-15.
  • 17. American Psychiatric Association (APA) Task Force on ECT. Thepractice of ECT: Recommendations for Treatment, Training and rivileging. Washington DC: APA Press, 1990.
  • 18. Kaplan HI, Sadock BJ, Grebb JA. Synopsis of Psychiatry. 7th ed. Baltimore: Williams &Wilkins, 1994: 1005-11.
  • 19. Weiner RD. Convulsivetherapy: 50 years later. Am J Psychiatry 1984; 141:1078-9.
  • 20. Beyer JL, Weiner RD, Glenn MD. Electroconvulsive Therapy: A Programmed Text. 2 ed. Washington DC: APA Press, 1998.
  • 21. Segman RH, Shapira B, Gorfine M, Lerer B. Onsetand time course of antidepressant action: Psychopharmacological implications of a controlledtrial of electroconvulsivetherapy. Psychopharmacology 1995; 119:440-8.
  • 22. De Vreede IM, Burger H, vanVliet IM. Prediction of responseto ECT with routinely collected data in majör depression. J Affect Disord 2005; 86:323-7.
  • 23. Stevens A, Fischer A, Bartels M, Buchkremer G. Electroconvulsive therapy: A review on indications methods, risksandmedication. EurPsychiatry 1996; 11:165-74.
  • 24. Coffey CE, Weiner RD. Electroconvulsive therapy: An update. Hosp Community Psychiatry 1990; 41:515-21.
  • 25. Eşsizoğlu A, Yaşan A, Bülbül İ, Akkoç H, Yıldırım EA, Özkan M. Depresyon hastalarında, nöbet geçirme süresi ve uygulanan elektriksel dozun, elektrokonvülsif tedaviye verilecek klinik yanıt hızı ile ilişkisi: Retrospektif bir çalışma. Anadolu Psikiyatri Derg 2009; 10:286-92.
  • 26. Minhas HM, Ostroff R. Practice of electroconvulsive therapy in a tertiary care hospital in Pakistan. J ECT 2011; 28:7-9.
  • 27. Evlice YEE. Elektrokonvülsifterapi. Güleç C, Köroğlu E (ed.). Psikiyatri Temel Kitabı. Cilt:2. Ankara: MedicoGraphics® Ajans ve Matbaacılık Hizmetleri, 1998: 1019.
  • 28. Ceylan ME: Araştırma ve Klinik Uygulamada Biyolojik Psikiyatri: Şizofreni. 1.Baskı, Cilt:1. İstanbul: 1993: 807.
  • 29. Roose SP, Nobler M. ECT and onset of action. J Clin Psychiatr 2001; 62(suppl 4): 24-6.
  • 30. Ceylan ME, Oral ET. Araştırma ve Klinik Uygulamada Biyolojik Psikiyatri: Duygudurum Bozuklukları. 1. Baskı, Cilt:4. İstanbul, 2001; 401-19.
  • 31. Telcoult E, Nathan N. Morbidity in electroconvulsive therapy. Eur J Anaesthesiol 2001; 18: 511-8.

Sociodemographic and Clinical Characteristics of Patients Undergoing Electroconvulsive Treatment at a University Hospital

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 2, 123 - 129, 01.01.2018

Öz

Objective: Electroconvulsive therapy ECT is one of the most effective and safe treatment modalities for the treatment of many serious mental illnesses. In this study, we aimed to retrospectively evaluate the diagnoses and sociodemographic characteristics of patients who underwent ECT at the Harran University Faculty of Medicine Research and Practice Hospital’s Psychiatry Clinic between September 2015 and October 2016.Material and Methods: Patients who were hospitalized at the Psychiatry Clinic of the Harran University Faculty of Medicine and underwent ECT between September 2015 and October 2016 were included in this study. These patients' charts were retrospectively scanned.Results: We found that 53 of the 265 patients hospitalized during the period underwent ECT. Forty patients 75.5% were female and 13 24.5% were male. The mean age of the patients was 33.30 ± 12.1 years min: 16-max: 66 . We classified 28 52.8% as depression, 19 35.8% as bipolar disorder, 4 7.5% as psychotic disorder, 1 1.9% as depression and obsessive compulsive disorder and 1 1.9% as schizoaffective disorder. ECT treatment was performed because 30 patients 56.6% had inadequate response to drug treatment, 11 20.8% had suicidal thoughts, 9 17.0% were pregnant and 3 5.7% were refusing to eat or drink. The average number of ECT sessions per patient was 7.79 ± 3.41.Conclusion: During the one-year period, the rate of ECT in our clinic was 20% and the majority of the patients undergoing ECT were women. This study once again revealed that ECT is a very effective and safe treatment method with few side effects

Kaynakça

  • 1. Abrams R. ElectroconvulsiveTherapy, 4th ed. New York: Oxford University Press, 2002.
  • 2. Cimilli C. Elektrokonvülsif tedavi: Tarihsel gelişim ve günümüzdeki durum. Ege Psikiyatri Sürekli Yayınları 1998; 3(2):257-64.
  • 3. Greenberg RM, Kellner CH. Electroconvulsivetherapy: Aselectedreview. Am J GeriatrPsychiatry 2005;13:268-81.
  • 4. Atik H. Psikiyatri hastalarında anestezili elektrokonvulsif tedavi uygulama öncesi ortaya çıkan anksiyetenin giderilmesinde bilgilendirmenin etkinliği. [Yüksek Lisans Tezi] İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2007.
  • 5. Dönmez ÇF, Yılmaz M. Electroconvulsive therapy and nursing care/ Elektrokonvulsif tedavi ve hemşirelik bakımı. Journal of Psychiatric Nursing 2011;2(2):80-9.
  • 6. National Institute for Clinical Excellence. Guidance on the use Electroconvulsive therapy Technology Appraisal 59. London: Abba Litho, 2003.
  • 7. Zeren T, Tamam L, Evlice YE. Elektrokonvülsifterapi bir genel değerlendirme. Arşiv 2003;12:340-78.
  • 8. Tomruk NB, Kutlar MT, Mengeş OO, Canbek Ö, Soysal H. Elektrokonvülsif Tedavi Klinik Uygulama El Kitabı. İstanbul: Sağlık Bakanlığı, 2007.
  • 9. Sevda B. Elektrokonvulsif tedaviye bağlı bellek bozukluklarının derecesi ve çeşitli değişkenlerle ilişkisi. (Uzmanlık tezi). İstanbul: Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 2009.
  • 10. Demir EY, Taş N. Bir üniversite hastanesinde elektrokonvulsif terapi uygulaması ile ilgili özellikler, Cukurova Med J 2016;41(2):242-7.
  • 11. Saatçioğlu Ö, Tomruk NB. Practice of electroconvulsivetherapy at there search and training hospital in Turkey Soc. Psychiatry Psychiatr Epidemiol 2008;43:673-7.
  • 12. Aykut D, Arslan F, Karagüzel E, Selçuk E, Uysal S, Tiryaki A. Bir üniversite hastanesi psikiyatri kliniğindeki elektrokonvulsif tedavi uygulamalarına genel bakış. Klinik Psikiyatri Dergisi [serial online] 2017;20(2):114-20.
  • 13. Yıldız A, Gökmen N, Turgut K, Yücel G, Tunca Z. Bir üniversite hastanesi psikiyatri servisinde uygulanan somatik tedaviler arasında elektrokonvülzif tedavinin yeri. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2003;13:65-71.
  • 14. Zeren T, Tamam L, Evlice YE. Elektrokonvulsifterapi: 12 yıllık uygulamanın değerlendirilmesi. Yeni Symposium 2003; 41:54-63.
  • 15. Balıkçı A, Bolu A, Akarsu S, Koçak N, Erdem M, Aydemir E, et al. Türkiye’de bir üniversite hastanesinde 2006- 2011 yılları arasında elektro konvulzifterapi uygulaması. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2013;14:340-6.
  • 16. Fink M. Convulsivetherapy: A review of the first 55 years. J AffDisorders 2001;63(1-3):1-15.
  • 17. American Psychiatric Association (APA) Task Force on ECT. Thepractice of ECT: Recommendations for Treatment, Training and rivileging. Washington DC: APA Press, 1990.
  • 18. Kaplan HI, Sadock BJ, Grebb JA. Synopsis of Psychiatry. 7th ed. Baltimore: Williams &Wilkins, 1994: 1005-11.
  • 19. Weiner RD. Convulsivetherapy: 50 years later. Am J Psychiatry 1984; 141:1078-9.
  • 20. Beyer JL, Weiner RD, Glenn MD. Electroconvulsive Therapy: A Programmed Text. 2 ed. Washington DC: APA Press, 1998.
  • 21. Segman RH, Shapira B, Gorfine M, Lerer B. Onsetand time course of antidepressant action: Psychopharmacological implications of a controlledtrial of electroconvulsivetherapy. Psychopharmacology 1995; 119:440-8.
  • 22. De Vreede IM, Burger H, vanVliet IM. Prediction of responseto ECT with routinely collected data in majör depression. J Affect Disord 2005; 86:323-7.
  • 23. Stevens A, Fischer A, Bartels M, Buchkremer G. Electroconvulsive therapy: A review on indications methods, risksandmedication. EurPsychiatry 1996; 11:165-74.
  • 24. Coffey CE, Weiner RD. Electroconvulsive therapy: An update. Hosp Community Psychiatry 1990; 41:515-21.
  • 25. Eşsizoğlu A, Yaşan A, Bülbül İ, Akkoç H, Yıldırım EA, Özkan M. Depresyon hastalarında, nöbet geçirme süresi ve uygulanan elektriksel dozun, elektrokonvülsif tedaviye verilecek klinik yanıt hızı ile ilişkisi: Retrospektif bir çalışma. Anadolu Psikiyatri Derg 2009; 10:286-92.
  • 26. Minhas HM, Ostroff R. Practice of electroconvulsive therapy in a tertiary care hospital in Pakistan. J ECT 2011; 28:7-9.
  • 27. Evlice YEE. Elektrokonvülsifterapi. Güleç C, Köroğlu E (ed.). Psikiyatri Temel Kitabı. Cilt:2. Ankara: MedicoGraphics® Ajans ve Matbaacılık Hizmetleri, 1998: 1019.
  • 28. Ceylan ME: Araştırma ve Klinik Uygulamada Biyolojik Psikiyatri: Şizofreni. 1.Baskı, Cilt:1. İstanbul: 1993: 807.
  • 29. Roose SP, Nobler M. ECT and onset of action. J Clin Psychiatr 2001; 62(suppl 4): 24-6.
  • 30. Ceylan ME, Oral ET. Araştırma ve Klinik Uygulamada Biyolojik Psikiyatri: Duygudurum Bozuklukları. 1. Baskı, Cilt:4. İstanbul, 2001; 401-19.
  • 31. Telcoult E, Nathan N. Morbidity in electroconvulsive therapy. Eur J Anaesthesiol 2001; 18: 511-8.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Mehmet Asoğlu Bu kişi benim

Öznur Akıl Bu kişi benim

Ülker Fedai Bu kişi benim

Özlem Beğinoğlu Bu kişi benim

Hakim Çelik Bu kişi benim

Fethiye Kılıçaslan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

Vancouver Asoğlu M, Akıl Ö, Fedai Ü, Beğinoğlu Ö, Çelik H, Kılıçaslan F. Bir Üniversite Hastanesinde Elektrokonvülsif Tedavi Uygulanan Hastaların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri. Akd Tıp D. 2018;4(2):123-9.