Türkiye’de Eğitim Bilimleri Alanında Geri Bildirim Üzerine Yapılmış Lisansüstü Tezlerin Analizi

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 2, 468 - 483, 30.09.2022

M. Talha Özalp , Selahattin Kaymakcı

Öz

Geri bildirim, eğitim-öğretim sürecinde öğrencinin ortaya koyduğu performansı ile hedeflenen performansı arasındaki farkı tanımlamak ve öğrencinin performansını istenilen düzeye çıkarmak için verilen bilgilerdir. Hem öğrenme-öğretme sürecinde hem de ölçme ve değerlendirme sürecinde etkin şekilde kullanılabilir. İlgili literatürde geri bildirimin farklı alanlarda kullanımı üzerine deneysel ve betimsel çalışmalar bulunmaktadır. Fakat geri bildirim ile ilgili araştırmaların panoraması ve durumu hakkındaki çalışmalarda sınırlılıklar olduğu görülmektedir. Bu bağlamda araştırmanın amacı geri bildirim ile ilgili Türkiye eğitim bilimleri literatürünü incelemektir. Amacına uygun olarak araştırmada nitel metodoloji doğrultusunda doküman inceleme tekniği kullanılmıştır. Araştırmada Yüksek Öğretim Kurumu web sayfasında yer alan toplam 83 lisansüstü tez incelenmiştir. Toplanan verilerin analizinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda geri bildirim konusunda hazırlanan tezlerin en çok yüksek lisans düzeyinde ve en çok 2019 yılında hazırlandığı belirlenmiştir. Hazırlanan tezlerde veri toplama aracı olarak çoğunlukla görüşme tekniğinin kullanıldığı tespit edilmiştir. Ayrıca araştırmada elde edilen sonuca göre geri bildirim üzerine hazırlanan tez çalışmalarında en çok geri bildirimin yazma becerisine ve akademik başarıya/öğrenmeye etkisi araştırıldığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Geri Bildirim, Lisansüstü Tezler, Eğitim Bilimleri, Geri Bildirim, Lisansüstü Tezler, Eğitim Bilimleri

Kaynakça

• Akbaba, R. S., & Türel, Y. K. (2016). Yazma becerisinde dönüt ve dönüt aracı olarak kullanılan bilgisayara ilişkin bir derleme çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 5(4), 2024-2040.
• Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. PegemA Yayınları.
• Berg, B. L. (1998). Qualitative research methods for the social sciences. Allyn & Bacon.
• Black, P., & Wiliam, D. (1998). Inside the black box: Raising standards through classroom assessment. Kings College School of Education.
• Bloom, B. S. (1995). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme (D. A. Özçelik, Çev.). Milli Eğitim.
• Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research methods. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
• Brookfield, S. D. (2004). The power of critical theory: Liberating adult learning and teaching. Jossey-Bass, An Imprint of Wiley.
• Chaudron, C. (1984). The effects of feedback on students' composition revisions. RELC journal, 15(2), 1-14.
• Chase, J. A., & Houmanfar, R. (2009). The differential effects of elaborate feedback and basic feedback on student performance in a modified, personalized system of instruction course. Journal Behavior Education, 18, 245-265.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (sixth edit). Routledge.
• Coşkun, E. & Tamer, M. (2015). Yazma eğitiminde geribildirim türleri ve kullanımı. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(32), 337-372.
• Creswell, J. W. (1999). Mixed-method research: Introduction and application. In Handbook of educational policy. Academic press.
• Çalışkan, H. (1999). Bilgisayar destekli kubaşık öğrenmede, geribildirim türü ve öğrenme bağlamının akademik başarı ve tutumlar üzerindeki etkisi. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Anadolu Üniversitesi.
• Çarkıt, E. (2019). Kariyer danışmanlığı ve mesleki rehberlik alanında Türkiye’de yapılan lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(2), 1503-1514.
• Çelikkaya, T., & Kuş, Z. (2010). Sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin öğrenme stratejilerini kullanma durumları. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 321-336.
• Englert, C. S., Raphael, T. E., Anderson Helene M. Anthony, L. M., & Stevens, D. D. (1991). Making strategies and self-talk visible: Writing instruction in regular and special education classrooms. American educational research journal, 28(2), 337-372.
• Falchikov, N. (1995). Improving feedback to and from students. In Knight, P. (Ed.) Assessment for Learning in Higher Education. Staff and Educational Development Series. (pp. 157-166). Kogan.
• Falchikov, N. (2004). Involving students in assessment. Psychology Learning & Teaching, 3(2), 102–108. https://doi.org/10.2304/plat.2003.3.2.102
• Gough, D., Oliver, S., & Thomas, J. (eds.). (2017). An introduction to systematic reviews. Sage.
• Hattie, J., & Timperley, H. (2007). The power of feedback. Review of educational research, 77(1), 81-112.
• Hattie, J. (2012). Visible learning for teachers: Maximizing impact on learning. Routledge. Gazi Üniversitesi. (2022). Gazi Üniversitesi Tarihi. https://gazi.edu.tr/view/page/169255/gazi-universitesi-tarihi.
• Glaser, D. (1978). Crime in our changing society (p. 555). Holt, Rinehart and Winston.
• Gibbs, T., Brigden, D., & Hellenberg, D. (2006). Feedback: The educational process of giving and receiving. South African Family Practice, 48(2), 5-6. https://doi.org/10.1080/20786204.2006.10873330
• Göçer, A. (2019). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirmenin işlevselliğine etki eden önemli bir uygulama tekniği olarak geribildirim kullanımı. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 111-126.
• Göçer, A., & Şentürk, R. (2019). Türkçe eğitiminde yazma becerilerini geliştirmeye yönelik kullanılabilecek geribildirim türleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (43), 123-149.
• Güneş, E., & Bülbül, H. İ. (2014). Web ortamında problem temelli öğrenmede farklı geri bildirim stratejilerinin ve internet kullanımına yönelik tutumun öğrenme üzerindeki etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(2), 109-125.
• Kantos, Z. E. (2013). Performans değerlendirme süreci ve 360 derece geri bildirim sistemi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi, 12(23), 59-76.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi (17. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
• Karabilgin, Ö. S., & Şahin, H. (2006). Eğitim etkinliğini değerlendirmede öğrenci geri bildiriminin kullanımı. Tıp Eğitimi Dünyası, 21(21), 27-33.
• Kayalı, B., Balat, Ş., Kurşun, E., & Karaman, S. (2019). Lisansüstü eğitimde etkili ve nitelikli geribildirim. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education 8(1), 10-20.
• Köğce, D. (2012). İlköğretim matematik öğretmenlerinin geribildirim verme biçimlerinin incelenmesi. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Karadeniz Teknik Üniversitesi.
• Köğce, D., & Baki, A. (2014). Secondary school mathematics teachers’ beliefs about feedback concept, delivery style and timing of feedback. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(3), 767-792.
• Krause, U. M. & Stark, R. (2010). Reflection in example and problem-based learning: effects of reflection prompts, feedback and cooperative learning. Evaluation & Research in Education, 23(4), 255-272.
• Lipnevich, A. A., & Smith, J. K. (2009). Effects of differential feedback on students’ examination performance. Journal of Experimental Psychology: Applied, 15(4), 319.
• Nelson, M. M., & Schunn, C. D. (2009). The nature of feedback: how different types of peer feedback effect writing performance. Instructional Science, 37, 375-401.
• Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. Sage Publications.
• Ramsden, P. (2003). Learning to teach in higher education. Routledge.
• Schreier, M. (2012). Qualitative content analysis in practice. Sage publications.
• Schimmel, B. J. (1988). Providing Meaningful Feedback in Courseware. In D.H. Jonassen (Ed.), Instructional Design for Microcomputer Courseware. Hillsdale, Lawrence Erlbaum Associates, 183-195.
• Sadler, D. R. (1989). Formative assessment and the design of instructional systems. Instructional Science, 18(2), 119–44.
• Yurt, E. (2022). Türkiye’de akademik motivasyon konusunda yapılan araştırmaların incelenmesi, Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 95-112. Yükseköğretim Bilgi Yönetim Sistemi. (2022). Yükseköğretim istatistikleri. https://istatistik.yok.gov.tr/.