Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Omar Nasuhi Bilmen’s Understanding of Revelation (In the Context of The Turkish Translation of The Quran and Its Interpretation)

Yıl 2023, Cilt: 53 Sayı: 2, 156 - 167, 30.12.2023
https://doi.org/10.51121/akif.2023.38

Öz

From the past to present, the exegetists have written many tafsir works. In the modern era, one of those who wrote a tafsir book is Omar Nasuhi Bilmen. Omar Nasuhi Bilmen has written works not only in the tafsir but also in many fields and shared his scientific knowledge through these works. However, he has a privileged position in the Quranic sciences and tafsir. He examined many issues in his tafsir. However, he also interpreted the verses based on his personal views as well as the narrations. One of the subjects that Omar Nasuhi Bilmen examined in detail is revelation. The revelation is a form of communication between God and human and even between God and other living creatures. Allah declares his commands and prohibitions to living creatures through revelation. Omar Nasuhi Bilmen, who studied this subject to a great extent, extensively discussed the phenomenon of revelation in the interpreting of the verses. In this context, he explained the definition of revelation, the nature of revelation, and the form of transmission of revelation. Besides, he mentioned the relationship between revelation-miracle and revelation-ghayb. He also considered revelation as evidence of the existence and power of Allah. In our study, we will examine Omar Nasuhi Bilmen's understanding of revelation in the context of the relevant verses.

Kaynakça

  • Atalay, Orhan. “Ömer Nasuhi Bilmen’in Tefsirinde İçtimai Boyut”. Türk-İslâm Düşünce Tarihinde Erzurum Sempozyumu. 1/170-180. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2007.
  • Bâkıllânî, Ebû Bekr Muhammed b. Tayyib b. Muhammed el-Basrî. el-Beyân ‘ani’l-fark beyne’l-mu‘cizât ve’l-keramât. Beyrut: by., 1958.
  • Bilmen, Ahmet Selim. Ömer Nasuhi Bilmen: Hayatı, Eserleri, Anılar. İstanbul: Bilmen Basımevi, 1975. Bulut, Halil İbrahim. “Mûcize”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 30/348-351. Ankara: TDV Yayınları, 2020.
  • Cerrahoğlu, İsmail. Tefsir Usûlü. Ankara: TDV Yayınları, 11.Baskı, 1997.
  • Çelebi, İlyas. “Gayb”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 13/404-409. Ankara: TDV Yayınları, 1996.
  • Demirci, Muhsin. Tefsir Usulü. İstanbul: İfav Yayınları, 2008.
  • Diyanet İşleri Başkanlığı Biyografik Teşkilat Albümü: 1924-1989. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1989.
  • Firûzâbâdî, Muhammed b. Yâkub. el-Kâmusu’l-muhît. Beyrut: Müessesetü’l-Risâle, 8. Basım, 2005.
  • Günay, Bektaş. Ömer Nasuhi Bilmen ve Tefsiri. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2001.
  • Işık, Ayhan. “Ehl-i Halden İlmihal’e Bir Ömür: Ömer Nasuhi Bilmen”, Müftü ve Müderris Ömer Nasuhi Bilmen. İstanbul: Marmara Akademi Yayınları, İstanbul, 2017.
  • Işık, Ayhan. “İlme Adanan Ömür: Ömer Nasûhi Bilmen”. Din ve Hayat: İstanbul Müftülüğü Dergisi 24 (2015), 56-61.
  • İbn Manzûr, Muhammed b. Mükerrem. Lisânü’l-‘Arab. Beyrut: Dâru Sadr, h. 1414.
  • İsfahânî, Rağıb. el-Müfredât. thk. Safvân Adnân ed-Dâvûdî. Beyrut: Dâru’ş-Şâmiye, h. 1412.
  • İzutsu, Toshihiko. Kur’ân’da Allah ve İnsan. trc. Süleyman Ateş. İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat, ts.
  • Matürüdi, Ebû Mansûr Muhammed b. Muhammed b. Mahmûd. Kitâbü’t-Tevhîd. Nşr. Fethullah Huleyf. İstanbul: b., 1979.
  • Pala, Ali İhsan. Erzurum’un Yüzleri: Ömer Nasuhi Bilmen. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2015.
  • Vakkasoğlu, Vehbi. Osmanlı'dan Cumhuriyet'e İslâm Âlimleri. İstanbul: Cihan Yayınları, 1987.
  • Yaran, Rahmi. “Ömer Nasuhi Bilmen”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 6/162-163. Ankara: TDV Yayınları, 1992.
  • Yavuz, Yusuf Şevki. “Vahiy”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 42/440-443. Ankara: TDV Yayınları, 2012.
  • Yüceer, İsa. “Çağdaş Sünnî Bir Kelamcı Ömer Nasuhi Bilmen”. Türk-İslâm Düşünce Tarihinde Erzurum Sempozyumu. 1/419-450. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2007.
  • Zerkâni, Muhammed Abdu’l-Azim. Menâhilu’l-İrfan. Beyrut: Daru’l Mağrife, 3. baskı, 2005.
  • Zerkeşî, Bedruddin Muhammed İbn Abdullah. el-Burhan fî Ulumi’l-Kur’ân. Beyrut: el-Mektebetu’l-Asriyyeti, 2009.
Yıl 2023, Cilt: 53 Sayı: 2, 156 - 167, 30.12.2023
https://doi.org/10.51121/akif.2023.38

Öz

Kaynakça

  • Atalay, Orhan. “Ömer Nasuhi Bilmen’in Tefsirinde İçtimai Boyut”. Türk-İslâm Düşünce Tarihinde Erzurum Sempozyumu. 1/170-180. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2007.
  • Bâkıllânî, Ebû Bekr Muhammed b. Tayyib b. Muhammed el-Basrî. el-Beyân ‘ani’l-fark beyne’l-mu‘cizât ve’l-keramât. Beyrut: by., 1958.
  • Bilmen, Ahmet Selim. Ömer Nasuhi Bilmen: Hayatı, Eserleri, Anılar. İstanbul: Bilmen Basımevi, 1975. Bulut, Halil İbrahim. “Mûcize”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 30/348-351. Ankara: TDV Yayınları, 2020.
  • Cerrahoğlu, İsmail. Tefsir Usûlü. Ankara: TDV Yayınları, 11.Baskı, 1997.
  • Çelebi, İlyas. “Gayb”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 13/404-409. Ankara: TDV Yayınları, 1996.
  • Demirci, Muhsin. Tefsir Usulü. İstanbul: İfav Yayınları, 2008.
  • Diyanet İşleri Başkanlığı Biyografik Teşkilat Albümü: 1924-1989. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1989.
  • Firûzâbâdî, Muhammed b. Yâkub. el-Kâmusu’l-muhît. Beyrut: Müessesetü’l-Risâle, 8. Basım, 2005.
  • Günay, Bektaş. Ömer Nasuhi Bilmen ve Tefsiri. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2001.
  • Işık, Ayhan. “Ehl-i Halden İlmihal’e Bir Ömür: Ömer Nasuhi Bilmen”, Müftü ve Müderris Ömer Nasuhi Bilmen. İstanbul: Marmara Akademi Yayınları, İstanbul, 2017.
  • Işık, Ayhan. “İlme Adanan Ömür: Ömer Nasûhi Bilmen”. Din ve Hayat: İstanbul Müftülüğü Dergisi 24 (2015), 56-61.
  • İbn Manzûr, Muhammed b. Mükerrem. Lisânü’l-‘Arab. Beyrut: Dâru Sadr, h. 1414.
  • İsfahânî, Rağıb. el-Müfredât. thk. Safvân Adnân ed-Dâvûdî. Beyrut: Dâru’ş-Şâmiye, h. 1412.
  • İzutsu, Toshihiko. Kur’ân’da Allah ve İnsan. trc. Süleyman Ateş. İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat, ts.
  • Matürüdi, Ebû Mansûr Muhammed b. Muhammed b. Mahmûd. Kitâbü’t-Tevhîd. Nşr. Fethullah Huleyf. İstanbul: b., 1979.
  • Pala, Ali İhsan. Erzurum’un Yüzleri: Ömer Nasuhi Bilmen. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2015.
  • Vakkasoğlu, Vehbi. Osmanlı'dan Cumhuriyet'e İslâm Âlimleri. İstanbul: Cihan Yayınları, 1987.
  • Yaran, Rahmi. “Ömer Nasuhi Bilmen”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 6/162-163. Ankara: TDV Yayınları, 1992.
  • Yavuz, Yusuf Şevki. “Vahiy”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 42/440-443. Ankara: TDV Yayınları, 2012.
  • Yüceer, İsa. “Çağdaş Sünnî Bir Kelamcı Ömer Nasuhi Bilmen”. Türk-İslâm Düşünce Tarihinde Erzurum Sempozyumu. 1/419-450. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2007.
  • Zerkâni, Muhammed Abdu’l-Azim. Menâhilu’l-İrfan. Beyrut: Daru’l Mağrife, 3. baskı, 2005.
  • Zerkeşî, Bedruddin Muhammed İbn Abdullah. el-Burhan fî Ulumi’l-Kur’ân. Beyrut: el-Mektebetu’l-Asriyyeti, 2009.

Ömer Nasuhi Bilmen’in Vahiy Anlayışı (Kur’ân-ı Kerim’in Türkçe Meâli Âlisi ve Tefsiri Bağlamında)

Yıl 2023, Cilt: 53 Sayı: 2, 156 - 167, 30.12.2023
https://doi.org/10.51121/akif.2023.38

Öz

Geçmişten bugüne müfessirler birçok tefsir eseri kaleme almıştır. Modern dönemde tefsir kaleme alanlardan biri de Ömer Nasuhi Bilmen’dir. Ömer Nasuhi Bilmen sadece tefsir alanında değil birçok alanda eser telif etmiş ve ilmî birikimini bu çalışmaları aracılığıyla aktarmıştır. Ancak onun Kur’ân ilimlerindeki ve tefsir ilmindeki yeri ayrıdır. O, tefsirinde birçok konuyu ele almış ve naklin yanında kendi görüşüne dayanarak âyetleri tefsir etmiştir. Ömer Nasuhi Bilmen’in detaylı bir şekilde ele aldığı konulardan biri de vahiydir. Vahiy, Allah ile insan arasında, hatta Allah ile diğer varlıklar arasında bir iletişim biçimidir. Allah emir ve yasaklarını varlıklara vahiyle bildirmiştir. Konu üzerinde önemle duran Ömer Nasuhi Bilmen, söz konusu âyetlerin tefsirinde meseleyi geniş bir şekilde ele almıştır. Bu minvalde o; vahyin tanımı, vahyin mahiyeti ve vahyin geliş şekilleri üzerinde durmuştur. Bunun yanında vahiy-mucize, vahiy-gayb ilişkisine temas etmiştir. Ayrıca vahyi, Allah’ın varlığına ve kudretine delil saymıştır. Çalışmamızda Ömer Nasuhi Bilmen’in vahiy anlayışı söz konusu âyetler bağlamında ele alınıp incelenmiştir.

Kaynakça

  • Atalay, Orhan. “Ömer Nasuhi Bilmen’in Tefsirinde İçtimai Boyut”. Türk-İslâm Düşünce Tarihinde Erzurum Sempozyumu. 1/170-180. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2007.
  • Bâkıllânî, Ebû Bekr Muhammed b. Tayyib b. Muhammed el-Basrî. el-Beyân ‘ani’l-fark beyne’l-mu‘cizât ve’l-keramât. Beyrut: by., 1958.
  • Bilmen, Ahmet Selim. Ömer Nasuhi Bilmen: Hayatı, Eserleri, Anılar. İstanbul: Bilmen Basımevi, 1975. Bulut, Halil İbrahim. “Mûcize”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 30/348-351. Ankara: TDV Yayınları, 2020.
  • Cerrahoğlu, İsmail. Tefsir Usûlü. Ankara: TDV Yayınları, 11.Baskı, 1997.
  • Çelebi, İlyas. “Gayb”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 13/404-409. Ankara: TDV Yayınları, 1996.
  • Demirci, Muhsin. Tefsir Usulü. İstanbul: İfav Yayınları, 2008.
  • Diyanet İşleri Başkanlığı Biyografik Teşkilat Albümü: 1924-1989. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1989.
  • Firûzâbâdî, Muhammed b. Yâkub. el-Kâmusu’l-muhît. Beyrut: Müessesetü’l-Risâle, 8. Basım, 2005.
  • Günay, Bektaş. Ömer Nasuhi Bilmen ve Tefsiri. Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2001.
  • Işık, Ayhan. “Ehl-i Halden İlmihal’e Bir Ömür: Ömer Nasuhi Bilmen”, Müftü ve Müderris Ömer Nasuhi Bilmen. İstanbul: Marmara Akademi Yayınları, İstanbul, 2017.
  • Işık, Ayhan. “İlme Adanan Ömür: Ömer Nasûhi Bilmen”. Din ve Hayat: İstanbul Müftülüğü Dergisi 24 (2015), 56-61.
  • İbn Manzûr, Muhammed b. Mükerrem. Lisânü’l-‘Arab. Beyrut: Dâru Sadr, h. 1414.
  • İsfahânî, Rağıb. el-Müfredât. thk. Safvân Adnân ed-Dâvûdî. Beyrut: Dâru’ş-Şâmiye, h. 1412.
  • İzutsu, Toshihiko. Kur’ân’da Allah ve İnsan. trc. Süleyman Ateş. İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat, ts.
  • Matürüdi, Ebû Mansûr Muhammed b. Muhammed b. Mahmûd. Kitâbü’t-Tevhîd. Nşr. Fethullah Huleyf. İstanbul: b., 1979.
  • Pala, Ali İhsan. Erzurum’un Yüzleri: Ömer Nasuhi Bilmen. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2015.
  • Vakkasoğlu, Vehbi. Osmanlı'dan Cumhuriyet'e İslâm Âlimleri. İstanbul: Cihan Yayınları, 1987.
  • Yaran, Rahmi. “Ömer Nasuhi Bilmen”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 6/162-163. Ankara: TDV Yayınları, 1992.
  • Yavuz, Yusuf Şevki. “Vahiy”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 42/440-443. Ankara: TDV Yayınları, 2012.
  • Yüceer, İsa. “Çağdaş Sünnî Bir Kelamcı Ömer Nasuhi Bilmen”. Türk-İslâm Düşünce Tarihinde Erzurum Sempozyumu. 1/419-450. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2007.
  • Zerkâni, Muhammed Abdu’l-Azim. Menâhilu’l-İrfan. Beyrut: Daru’l Mağrife, 3. baskı, 2005.
  • Zerkeşî, Bedruddin Muhammed İbn Abdullah. el-Burhan fî Ulumi’l-Kur’ân. Beyrut: el-Mektebetu’l-Asriyyeti, 2009.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Tefsir
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Enver Bayram 0000-0001-7624-4528

Erken Görünüm Tarihi 10 Aralık 2023
Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 53 Sayı: 2

Kaynak Göster

ISNAD Bayram, Enver. “Ömer Nasuhi Bilmen’in Vahiy Anlayışı (Kur’ân-ı Kerim’in Türkçe Meâli Âlisi Ve Tefsiri Bağlamında)”. Akif 53/2 (Aralık 2023), 156-167. https://doi.org/10.51121/akif.2023.38.