This research examines the phenomenon of the meta-poetry in Al-Ruṣāfī’sDīwān, viewing it as a reflection of the poet's self-awareness and understanding of the poetic process. It analyses texts in which poetry itself becomes the subject of contemplation and critique. The basic premise is that Al-Ruṣāfī does not merely create poems as a form of personal expressions; rather, he transforms them into spaces for deep thought on poetry's nature, limitations, and its social and aesthetic roles. The study specifically examines selected meta-poetic texts by Al-Ruṣāfī, in the context of their cultural and intellectualbackground. The aim is to highlight the stylistic and semantic elements of this approach and to clarify its philosophical and critical dimensions. This topic is significant because it unveils a lesser-known facet of Al-Ruṣāfī's work, emphasising his acute awareness of poetry's critical and intellectual function. It also sheds light on meta-poetry as a vital means of understanding the evolution of modern Arabic poetry. Using a methodology combining textual analysis and stylistic criticism, the study found that Al-Ruṣāfī viewed poetry as both an intellectual and aesthetic tool. Through meta-poetry, he redefines the relationship between the poet, the text, and the audience, establishing his work as a pivotal moment in the development of modern Arabic poetic consciousness. A key finding is that Al-Ruṣāfī frequently incorporates his personal experiences into his writing , using the poem as a platform for his reflections on poetic creation, linguistic boundaries, and artistic expression.
Arabic Language and Rhetoric Phiosophy of Literature Metapoetry Ma'ruf al-Rusafi Poetry Criricism
يتناول هذا البحث ظاهرة الميتاشعرية في ديوان معروف الرصافي، بوصفها تجليًا لوعي الشاعر بذاته وبالعملية الشعرية، من خلال تحليل النصوص التي تتخذ من الشعر موضوعًا للتأمل والنقد. وينطلق البحث من فرضية أن الرصافي لا يكتفي بإبداع القصيدة بوصفها تعبيرًا عن تجربة ذاتية، بل يحولها إلى مساحة للتفكير في ماهية الشعر، وحدوده، ووظيفته الاجتماعية، والجمالية. كما يركز البحث على نطاق محدد يتمثل في تحليل مجموعة مختارة من نصوص الرصافي التي تجسد البُعد الميتاشعري، مع النظر في السياق الثقافي والفكري الذي تشكلت فيه هذه التجربة. ويهدف إلى إبراز المكونات الأسلوبية والدلالية لهذا التوجه، مع توضيح الأبعاد الفلسفية والنقدية الكامنة فيه. وتكمن أهمية هذا الموضوع في كونه يُسهم في الكشف عن أحد الأبعاد المغفلة في تجربة الرصافي، ويُبرز وعيه العميق بوظيفة الشعر النقدية والفكرية. كما يضيء على الميتاشعرية بوصفها مدخلًا لفهم تحولات الشعر العربي الحديث وتطوره الجمالي. وقد اعتمدت الدراسة منهجًا تحليليًا تأويليًا يجمع بين المقاربة النصية والنقد الأسلوبي. وأظهرت النتائج أن الرصافي يطرح تصوره للشعر كأداة فكرية وجمالية، ويعيد من خلال الميتاشعرية صياغة العلاقة بين الشاعر، النص، والمتلقي، ما يجعل تجربته من المحطات البارزة في تطور الوعي الشعري العربي الحديث. كما يعمد في كثير من المواضع إلى الكشف عن تجربته الذاتية داخل النص، مما يجعل القصيدة مجالًا مفتوحًا لتأملاته حول الإبداع الشعري، وحدود اللغة، وإمكانات التعبير الفني.
اللغة العربية وبلاغتها فلسفة الأدب الميتاشعرية معروف الرصافي نقد الشعر
Bu araştırma, Marûf er-Rusâfî'nin divanındaki metaşiir olgusunu incelemekte olup, şairin öz farkındalığının ve şiirsel sürece dair kavrayışının bir yansıması olarak ele almaktadır. Bu, şiiri bizzat tefekkür ve eleştiri konusu edinen metinlerin analizi aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. Temel öncül, Rusâfî'nin şiirleri sadece kişisel ifadeler olarak yaratmakla kalmayıp, onları şiirin doğası, sınırlamaları ve toplumsal-estetik rolleri üzerine derinlemesine düşünme alanlarına dönüştürmesidir. Çalışma, Rusâfî’den seçilen meta-şiirsel metinleri, bunların kültürel ve entelektüel bağlamlarını da göz önünde bulundurarak özel olarak incelemektedir. Amacı, bu yaklaşımın üslupsal ve semantik unsurlarını vurgulamak ve altında yatan felsefi ve eleştirel boyutlarını açıklığa kavuşturmaktır. Bu konu, er-Rusâfî'nin eserlerindeki daha az keşfedilmiş bir yönünü ortaya çıkarması ve şiirin eleştirel ve entelektüel işlevine dair keskin farkındalığını vurgulaması açısından önemlidir. Ayrıca, modern Arap şiirinin evrimini anlamak için metaşiiri kritik bir yol olarak aydınlatmaktadır. Metin analizi ve üslup eleştirisini birleştiren analitik bir metodoloji kullanan çalışma, er-Rusâfî'nin şiiri hem entelektüel hem de estetik bir araç olarak gördüğünü bulmuştur. Metaşiir aracılığıyla şair, metin ve izleyici arasındaki ilişkiyi yeniden tanımlayarak, eserini modern Arap şiir bilincinin gelişiminde önemli bir nokta haline getirmiştir. Elde edilen sonuçlar, er-Rusâfî'nin şiiri entelektüel ve estetik bir araç olarak gördüğünü ve metaşiir aracılığıyla şair, metin ve alıcı arasındaki ilişkiyi yeniden tanımladığını göstermektedir. Bu durum, onun deneyimini modern Arap şiir bilincinin gelişiminde önemli bir dönüm noktası haline getirmektedir. Ayrıca, er-Rusâfî birçok yerde öznel deneyimini metin içinde açıkça ortaya koyarak şiiri, şiirsel yaratım, dilin sınırları ve sanatsal ifadenin potansiyeli üzerine düşünceleri için açık bir alan haline getirmektedir.
Arap Dili ve Belagatı Edebiyat Felsefesi Metaşiir Marûf er-Rusâfî Şiir Eleştirisi
| Birincil Dil | Arapça |
|---|---|
| Konular | Arap Dili, Edebiyatı ve Kültürü, Edebi Çalışmalar (Diğer), Arap Dili ve Belagatı |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 30 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Nisan 2025 |
| Kabul Tarihi | 21 Haziran 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 55 Sayı: 1 |