Medyada Gerçekliğin İnşası ve Toplumsal Denetim

Yıl 2016, , 84 - 96, 30.06.2016

Berk Çaycı

https://doi.org/10.31123/akil.438525

Cited By: 2

Öz

Çalışmanın amacı: tüm dünyada gücü elinde bulunduran egemenlerin, ideolojilerini
sağlamlaştırmak için medyayı kullanarak; egemen ideolojiyi nasıl yeniden ürettiğini
ortaya koymaktır. Bu çerçevede, çalışmanın içeriği; medyada gerçeklik, toplumsal
denetim ve gözetim sorunsalı bağlamında yapılandırılmıştır. Çalışmada öncelikli
olarak medyanın manipülasyon sanatında uzmanlaşmasıyla birlikte; ayrıcalıklı azınlığı,
gerçeklerin ortaya çıkması tehdidinden koruyan bir bekçi konumuna yükseltildiği
üzerinde durulmaktadır. Çalışmanın sonraki bölümlerinde, medyanın demokratik
toplumlardaki dördüncü kuvvet olma özelliğinin siyasi ve ticari ilişkiler bağlamında yapı
bozumuna uğratılarak; paradoksal bir şekilde toplum üzerindeki denetim ve gözetim
gücü, eleştirel kuram bağlamında, literatür taraması yöntemi kullanılarak analiz
edilmiştir. Kuramsal tartışmalar ve çalışmanın amacı doğrultusunda; medya, zihinlerin
inşasının kaynağı konumundadır. Düzenleyici gücü yüksek olan medya, dijital iletişim
çağında zihinlerin yeniden düzenlenmesi kadar muhaliflerin fikir, söylem ve her türlü
eylemlerinin gözetim yoluyla denetlenmesinde ve kontrol altına alınmasında, disipliner
iktidar mekanizmalarının bir uzantısı konumundadır.

Anahtar Kelimeler

Medya ve Gerçeklik, Yeni İletişim Teknolojileri, Gözetim Pratikleri

Kaynakça

• Akgündüz, Gülay Özdemir (2013). “Foucault’da İktidar ve Beden İlişkisi.”Akademik Bakış Dergisi, 1-16. Althusser, Louis (1994). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. İstanbul : İletişim Yayınları. Althusser, Louis (2006). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. İstanbul: İthaki Yayınları. Bagdikian, Ben (2004). New Media Monopoly. Boston: Beacon Press. Baran, Aylin (1992). “Sanayi Sonrası Enformasyon Toplumu Üzerine Tartışmalar.”Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 53-69. Barrett, Michele (1996). Marx’tan Foucault’a ideoloji. İstanbul: Sarmal Yayınevi. Briggs, Asa, & Burke, Peter (2011). Medyanın Toplumsal Tarihi. İstanbul: Kırmızı Yayınları. Castells, Manuel (2014). İsyan ve Umut Ağları. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları. Chomsky, Naom (2002). Medya Gerçeği. İstanbul: Everest Yayınları. Durham, Mennaskhi Gigi ve Kellner, Douglas (2012). Media and Cultural Studies. USA: Blackwell Publishing. Field, John (2006). Sosyal Sermaye. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Foucault, Micheal (1980). The Will to Turth. New York-London: Tavistock Press. Foucault, Micheal (2003). İktidarın Gözü. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Ginsberg, Benjamin (1986). The Captive Public: How Mass Opinion Promotes State Power New York: Basic Books Hall, Stuart (2006). “Encoding/decoding.” Media and Cultural Studies. Kellner, Douglas ve Gigi Durham (der). London Blackwell. Herman, Edward, ve Chomsky, Noam (1998). Medya Halka Nasıl Evet Dedirtir. İstanbul: Minerva Yayınları. Hollingsvvorth, Mark (1986). The Press and Political Dissent. Londra. Jordan, Bailly (2012). The Impact of Social Media on Social Movements: A Case Study of the 2009 Iranian Green Movement and the 2011 Egyptian Revolution. Washington State University. Keane, John (2010). Medya ve Demokrasi. İstanbul : Ayrıntı Yayınları. Keane, John (2014). “Kamusal Alanın Yapısal Dönüşmleri”. Medya Kültür Siyaset.Süleyman İrvan(der.). İçinde. Ankara: Pharmakon Yayınevi. 215-244 Kılıçarslan, Emine Çakmak (2008). Siyasal İletişim İdeoloji ve Medya İlişkisi. İstanbul: Kriter Yayınevi. Özbek, Meral (der.) (2014). Kamusal Alan İstanbul: Hill Yayınları. Philips, Angela (2012). An Ethical Deficit? Accountability, Norms and the Material Conditions of Contemporary Journalism. N. Fenton.New Media, Old Media.içinde. London: Sage. 51-67 Rivers, William (1982). The Other Government: Power and the Washington Media. New York : Univers Books. Sennet, Richard (1992). Otorite. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Smith, Philips (2005). Kültürel Kuram. İstanbul: Babil Yayınları. Sunstein, Cass (1999). The Law of Group Polarization. Ohn M. Olin Law & Economics Working Paper No: 91: 1-38. Verstraeten, Hans (2014). Medya ve Kamusal Alanın Dönüşümü”. Medya Kültür Siyaset. Süleyman İrvan(der.). İçinde. Ankara: Pharmakon Yayınları. 245-282 West, David (1998). Kıta Avrupası Felsefesine Giriş.İstanbul: Paradigma Yayınevi. http://www.bbc.com/turkce/haberler/2016/01/160117_oxfam_zengin, (erişim tarihi 18.01.2016). Milliyet.(2011).http://www.milliyet.com.tr/rus-televizyonunda-skandal-yayin--gundem-2159637/. (erişim tarihi 07.12.2015). Statista. (2015). TV Remains the World’s Number 1 News Source. statista:https://www.statista. com/chart/4089/preferred-news-sources/. (erişim tarihi 01.11.2015). “Turizm Yazarları ve Gazeteciler Derneği” (2015). http://www.tuyed.org.tr/rusyadan-turkiyeye-tursatislari-durduruldu/.html (erişim tarihi 01.12.2015). Kelkitlioğlu, Murat (2015). Akşam Gazetesi.http://www.aksam.com.tr/yazarlar/rusya-kandildeatesle-oynuyor/haber-469130. (erişim tarihi 08.12.2015).