Türk Televizyonlarında Yayınlanan Gündüz Kuşağı Programlarında Mahremiyetin Dönüşümü

Yıl 2017, Sayı: 27, 9 - 27, 15.06.2017

Aybike Serttaş

https://doi.org/10.31123/akil.437175

Cited By: 2

Öz

Mahremiyetin, günümüz televizyon programlarında oluşturulan yapay özel alan algısı ile ifşa edildiği ve televizyon programlarının içeriği ile birlikte kavramın alımlamasının da dönüşüm geçirdiği savından yola çıkan çalışmanın ilk bölümünde, mahremiyet kavramını tanımlamak üzere literatür taraması yapılmış ve kavramın göreceliliği bir kez daha onanmıştır. İkinci bölümde televizyon programları başlığı altında, televizyon izlemenin izleyici için neden bir ihtiyaç olduğu sorusuna yönelik kuramlardan bahsedilmiş ve televizyonun bir kamusal alan olma işlevine değinilmiştir. Sonuç olarak, mahremiyetin izleyiciler için ayrı, televizyon programlarındaki katılımcılar için ayrı anlama geldiği, televizyondaki kamera etkisine rağmen katılımcıların kendilerine göre mahrem olanı paylaşmayı, bazı psikolojik ve sosyolojik itkilerin de etkisiyle doğal bir davranış olarak gördükleri, öte yandan izleyicilerin televizyondaki mahremiyet ifşasını ağır bir şekilde eleştirdikleri; kısacası kamera önünde olmak ve olmamak durumlarında mahremiyet anlayışının değiştiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Mahremiyet, Televizyon Programları, Gerçeklik Televizyonu, Kamusal Alan, , Alımlama Analizi

Kaynakça

• Akça, Gürsoy., Başer, Doğa (2011). “Karanlığın Yok Oluşu Gelişen Teknolojinin Gizlilik ve Mahremiyet Üzerindeki Etkileri”. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Bahar Sayı 26: 19-43.
• Binark, Mutlu (1995). “Ben, Bir Kadın Özne ve Benim Sabun Köpüklerim”. AÜ İLEF Yıllık: 41-64.
• Cianci, C.Christopher (2009). “Entertainment Or Exploitation?: Reality Television And The Inadequate Protection Of Child Participants Under The Law”. Southern California Interdisciplinary Law Journal Vol. 1: 363-395.
• Çetin, Ebru (2015) “Sosyal Paylaşım Ağlarında Fotoğraf, Yer/Mekân Bildirim Paylaşımları Ve Mahremiyet: Facebook Örneği”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. Cilt: 8, Sayı: 41, Vol. 8 Issue: 41: 779-789.
• Grey, Peter (1999). “Privacy Concerns: Perception Versus Reality”. The Future Of Financial Privacy, Vol. 6-1: 76-93.
• Gross, Neil (2002). “Intimacy As A Double-Edged Phenomenon? An Empirical Test Of Giddens”. University Of Southern California Press Social Forces, 81(2): 531-555.
• Türk Televizyonlarında Yayınlanan Gündüz Kuşağı Programlarında Mahremiyetin Dönüşümü
• Giddens, Anthony (1994). Mahremiyetin Dönüşümü. İstanbul: Ayrıntı.
• Haag, L.Laurie (1993). “Oprah Winfrey: The Construction of Intimacy In The Talk Show Setting”. Journal of Populer Culture 26: 115-121.
• Habermas, Jürgen (2009). Doğalcılık ve Din Arasında- Felsefi Denemeler. İstanbul: YKY. Habermas, Jürgen (2002). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü. İstanbul: İletişim.
• Hasdemir, Tuğba Asrak., Coşkun, Mustafa Kemal (2008). “Kamusal Alan ve Toplumsal Hareketler”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi Z 63-1: 121-150.
• Kellner, Douglas (2013). Medya Gösterisi. İstanbul: Açılım.
• Korkmaz, Ali (2014). “İnsan Hakları Bağlamında Özel Hayatın Gizliliği ve Korunması”. KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si 16 (Özel Sayı I): 99-103.
• Köse, Hüseyin (Ed.). (2011). Medya Mahrem Medyada Mahremiyet Olgusu ve Transparan Bir Yaşamdan Parçalar. İstanbul: Ayrıntı.
• Martos, Cristina Miguel (2008). “The Transformation Of Intimacy And Privacy Through Social Networking Sites”. Institute Of Communications Studies, University Of Leeds, Regulation & Governance 2: 425–444.
• Mason, Paul (2003). “The Thin Blurred Line: Reality Television and Policing”. Selected Papers, Vol. 5, British Criminology Conference.
• Meder, Mehmet., Çiçek, Zuhal (2012). “Mahremiyet Anlayışının Yerinden Edilmesinin Aracı Olarak Kadın Programlarının Türsel ve Söylemsel Analizi: Denizli Örneği”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı 12: 9-28.
• Özbek, Meral (ed.) (2004). Kamusal Alan. İstanbul: Hil.
• Rahte, Emek Çaylı (2010). “Kamusallık, Toplumsal Katılım ve Medya: Kadın Programları Etnografisi”. İletişim Dergisi, v.13, Galatasaray Üniversitesi: 55-84.
• Reiss, Steven., Wiltz, James (2004). “Why People Watch Reality TV”. Media Psychology 6: 363–378.
• Robins, Kevin (1999). İmaj Görmenin Kültür ve Politikası. İstanbul: Ayrıntı.
• Salihpaşaoğlu, Yaşar (2013). “Özel Hayatın Kapsamı: Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi İçtihatları Işığında Bir Değerlendirme”. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XVII, Y., Vol. 3: 227- 268.
• Savut, Emre (2016). “Kültür Endüstrisi: Kamusal Alanın Tüketimi”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı 23: 15-28.
• Sennett, Richard (1996). Kamusal İnsanın Çöküşü. İstanbul: Ayrıntı.
• Serttaş, Aybike (2014). “V For Vendetta Filminin Alımlama Analizi ile Sinemada Televizyon”. Global Media Journal: Tr Edition 5 (9): 303-322.
• Smit, Alexia (2014). “Care, Shame, and Intimacy: Reconsidering the Pleasures of Plastic Surgery Reality Television”. Camera Obscura 86, Volume 29, Number 2, 59-86.
• Türkoğlu, Nurçay (Ed.). (2012). Medya ve Toplumsal Dönüşüm Seyirlik Cümbüşler. İstanbul: Parşömen.
• Ullmann-Margalit, Edna (2008). “The Case of the Camera in the Kitchen: Surveillance, Privacy, Sanctions, and Governance”. Regulation & Governance, 2: 425–444.
• Yüksel, Mehmet (2003). “Mahremiyet Hakkı ve Sosyo-Tarihsel Gelişimi”. Ankara Üniversitesi Sbf Dergisi. 58-1: 181-214.
• Mahremiyethttp://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK. GTS.58c19d6019cdb7.44023989 (Erişim tarihi: 9.12.2016)
• Türk Televizyonlarında Yayınlanan Gündüz Kuşağı Programlarında Mahremiyetin Dönüşümü