Belgeselde Canlandırma ve Gerçekçilik Sorunu

Yıl 2016, Sayı: 25, 11 - 33, 30.06.2016

Barış Tolga Ekinci

https://doi.org/10.31123/akil.438519

Cited By: 2

Öz

Belgesel, gerçekliğe en yakın film türü olarak görülür. Belgeselde, gündelik yaşamın
detayları gerçek-çekimlerle yeniden inşa edilir. Günümüzde, belgeseli diğer türlerden
ayıran çizgiler bulanıklaşmaktadır. Nitekim belgesel adı altında kabul edilen pek
çok filmde, gerçekçilik kavramı bir zorlama olarak yer almaktadır. Bu çalışmada,
belgeselde gerçekçilik sorunu, melez yapılarla karşılaştırılarak incelenecektir. Bu
bağlamda, belgesel ile canlandırma belgesel türü arasındaki ilişki, ele alınacaktır.
Geleneksel belgesellerle kıyaslandığında, canlandırma belgeseller, tamamıyla gerçekdışı
gözükebilir. Nitekim canlandırma belgeseller, gerçek-çekimlere ve fotoğraflara
dayanmaz.
Bu bağlamda; Waltz with Bashir (2008), Is the Man Who Is Tall Happy?: An Animated
Conversation with Noam Chomsky (2013) ve The Life and Mind of Mark DeFriest
(2014) filmleri, tür eleştirisi yöntemiyle incelenecektir. Araştırmada, tür eleştirisine
ilaveten, anket uygulaması yapılmış ve elde edilen bulgular analiz edilmiştir

Anahtar Kelimeler

: Belgesel, Canlandırma Belgesel, Gerçekçilik, Melezlik

Kaynakça

• Abisel, Nilgün. (2003). Sessiz Sinema. İstanbul: Om. Adalı, Bilgin. (1986). Belgesel Sinema. Ankara: Hil. Adanır, Oğuz. (2010). Baudrillard. İstanbul: Say. Akbulut, Durmuş.(2012). Belgesel ve Deneysel Sinema. İstanbul: Etik. Andrew. J. Dudley. (2010). Büyük Sinema Kuramları. Zahit Atam (çev.). İstanbul: Doruk. Bazin, Andre. (1966). Çağdaş Sinemanın Sorunları. Nijat Özön (çev.). Ankara: Bilgi. Bazin, Andre. (2011). Sinema Nedir?. İbrahim Şener (çev.). İstanbul: Doruk. Betton, Gerard. (1993). Sinema Tarihi: Başlangıcından 1986’ya kadar. Şirin Tekeli (çev.). İstanbul: İletişim. Bordwell David ve Thompson Kristin. (2012). Film Sanatı. Ertan Yılmaz ve Emrah Suat Onat (çev.). Ankara: De-Ki. Buckland, Warren. (2010). Sinemayı Anlamak. Mutlu Dinçer (çev.). İstanbul: Optimist. Clarke, James. (2012). Sinema Akımları: Sinema Dünyasını Değiştiren Filmler. Çağdaş Eylem Babaoğlu (çev.). İstanbul: Kalkedon. Demoğlu, Elif. (2010). “Kültür Endüstrisi ve Gerçeğin Sinemada Yön Değiştirmesi: Sahte Belgesel”. Hakan Aytekin (der.) içinde. Belgesel Sinema 2010. İstanbul: BSB Sinema Eseri Sahipleri Meslek Birliği. 33-41. Frisby, David. (2012). Modernlik Fragmanları: Simmel, Kracauer ve Benjamin’in Eserlerinde Modernlik Teorileri. Akın Terzi (çev.). İstanbul: Metis. Kracauer, Siegfried. (2014) Tarih Sondan Bir Önceki Şeyler. Tuncay Birkan (çev.). İstanbul: Metis. Mclane. Betsy. A. (2012). A New History of Documentary Film. London: Continuum. Monaco, James. (2010). Bir Film Nasıl Okunur?. Ertan Yılmaz (çev.). İstanbul: Oğlak. Musser, Charles. (2008). “Gerçeğe Tutunmak”. Dünya Sinema Tarihi. Geoffrey Nowell Smith (ed.) içinde. Ahmet Fethi (çev.). İstanbul: Kabalcı. 377-385. Nochimson, P. Martha. (2013). Bir Dünya Sinema. Özgür Yaren (çev.). 1.Baskı. Ankara: De-ki. Onaran, Alim, Şerif. (1999). Sinemaya Giriş. 2. Baskı. İstanbul: T.C. Maltepe Üniversitesi. Özarslan, Zeynep. (2013). “Siegfried Kracauer”. Sinema Kuramları 1. Zeynep Özaslan (ed.) içinde. İstanbul: Su. 185-220. Özarslan, Zeynep. (2013). “Sinemada Tür Kuramı”. Sinema Kuramları 2. Zeynep Özaslan (ed.) içinde. İstanbul: Su. 51-75. Özden, Zafer. (2014). Film Eleştirisi: Film Eleştirisinde Temel Yaklaşımlar ve Tür Filmi Eleştirisi. Ankara: İmge. Özön, Nijat. (1981). Sinema Ve Televizyon Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu. Özön, Nijat. (2010). Sinemaya Giriş. İstanbul: Agora. Roe, Honess, Annabelle. (2011). “Uncanny Indexes: Rotoshopped Interviews as Documentary”. Animation: An Interdisciplinary Journal. 7(1):25–37. http://anm.sagepub.com/content/7/1/25, 02.02. 2016. Roe, Honess, Annabelle. (2011). “Absence, Excess and Epistemological Expansion: Towards a Framework for the Study of Animated Documentary”. Animation: An Interdisciplinary Journal. 6(3): 215–230. http://anm.sagepub.com/content/6/3/215, 02.02.2016. Roe, Honess, Annabelle. (2013). Animated Documentary. Basingstoke, Hampshire and New York: Palgrave Macmillan. Rosenthal, Alan. (2002). Writing, Directing and Producing Documentary Films and Videos. Third Edition. Southern Illinois: University. Rotha, Paul. (2000). Belgesel Sinema. İbrahim Şener (çev.). İstanbul: İzdüşüm. Saunders, Dave (2014). Belgesel. Ali Nejat Kanıyaş (çev.). İstanbul: Kolektif. Sheila, Sofian. (2005). Fps Magazine: Frames per second magazine. The Truth in Pictures. Second Volume, Issue (1). 7-11. Song, Miao. (2009). The Role of Computer Graphics in Documentary Film Production. April. Canada: Concordia University. 3-10. Susar, A, Filiz. (2004). Türkiye’de Belgesel Sinemacılar. İstanbul: Es. Şenler, Filiz. (2005). “Animasyon Tarihi, Teknikleri ve Türkiye’deki Yansımaları”. Türkiyat Araştırmaları. Hacettepe Üniversitesi. Sayı (3): 99-114. http://turkoloji.cu.edu.tr/GENEL/filiz_ senler_animasyon_tarihi.pdf 05.02.2016. Topçu, Y, Gürhan. (2013). “Saf Sinemaya Dönüş Denemesi: Dogma 95”, Sinema Kuramları 2. Zeynep Özaslan (ed.) içinde. İstanbul: Su. 193-220. Ünal, T, Gülin. (2010). “Sinemada Estetik Kaygı Ve Anlatım Aracı Olarak Sinema Tekniği”. İri, Murat. (der.) içinde. Sinema Araştırmaları: Kuramlar, Kavramlar, Yaklaşımlar. İstanbul: Derin. 7-23. http://defriest.com/ 04.02.2016. https://thedissolve.com/reviews/385-is-the-man-who-is-tall-happy-an-animated-conversat/ 12.08.2015. http://waltzwithbashir.com/film.html 12.04.2015.