Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Medya Okuryazarlığı Dersi ve Televizyon Algısına Etkisi (Ankara Örneği)

Yıl 2014, Sayı: 21, 42 - 58, 30.06.2014
https://doi.org/10.31123/akil.442962

Öz

Medyaya karşı bireyleri bilinçlendirmeyi ve bireylerin medya içeriklerini eleştirel bir bakış açısıyla
değerlendirebilmesini amaçlayan medya okuryazarlığı, uzun yıllardan bu yana dünyanın birçok
ülkesinde müfredatlarda ders olarak yerini almıştır. Türkiye’de ise 2007-2008 eğitim-öğretim
yılından itibaren seçmeli olarak okutulmaya başlanan ders ile ilgili tartışmalar, zorunlu olupolmaması
ve dersin iletişim fakültesi mezunlarınca verilip-verilmemesi gibi hususlarda devam
etmektedir.
Çalışmada; öğrencilerin medyaya özellikle televizyona yaklaşımı, içerikleri nasıl değerlendirdikleri,
içerikleri değerlendirme konusunda eleştirel bir bakış açısı kazanıp, kazanamadıkları gibi hususlar
üzerinde durularak, dersin öğrencileri bilinçlendirme düzeyi tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma
kapsamında Ankara’nın Mamak İlçesi’nden 75. Yıl İlköğretim Okulu, Keçiören’den Gülhane
İlköğretim Okulu, Çankaya’dan Gülen Muharrem Pakoğlu İlköğretim Okulu, Altındağ’dan İhsan
Sungu İlköğretim Okulu ve Yenimahalle’den Yeşilevler İlköğretim Okulları’nın her birinden dersin
uygulanmakta olduğu ikişer şube tesadüfi örnekleme yoluyla seçilmiş ve toplam 258 öğrenciye
anket uygulanmıştır.
Çalışma sonucunda; medya okuryazarlığı dersinin yararlı ve gerekli bir ders olduğu saptanmış,
öğrencilerin medya ile içeriklerine karşı eleştirel bir bakış açısı kazandığı görülmüştür.

Kaynakça

  • Altun, Adnan. (2008). Türkiye’de Medya Okuryazarlığı. İlköğretmen Eğitimci Dergisi, sayı 16, 30–34.
  • Asrak Hasdemir, Tuba. (2012). Gelenekselden Yeni Medya Okuryazarlığına: Türkiye Örneğinde Bir Değerlendirme. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, yıl 5, sayı 2, 23-40.
  • Aydoğdu, Erhan. (2014). Medya Metinlerinin Bilinçli Okunmasında Medya Okuryazarlığı Dersinin Etkisi Üzerine
  • Bir Analiz (Ankara İli Örneği). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Ayhan, Bünyamin. (2011). Konya’da Yerel Gazete Okuma ve Yerel Televizyon İzleme Davranışları. Medya Okuryazarlığı, (ed.) Nurçay Türkoğlu, Melda Cinman Şimşek, İstanbul: Parşömen, 1. Baskı, 135-152.
  • Binark, Mutlu ve Bek Mine Gencel. (2010). Eleştirel Medya Okuryazarlığı, İstanbul: Kalkedon, 2. baskı.
  • Güngör, Nazife. (2011). İletişim Kuramlar ve Yaklaşımlar, Ankara: Siyasal.
  • Hobbs, Renee. (2004). Medya Okuryazarlığı Hareketinde Yedi Büyük Tartışma. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, çev. Melike Türkan Bağlı, cilt 37, sayı 1, 22-140.
  • İnal, Kemal. (2009). Medya Okuryazarlığı El Kitabı, 1. baskı Ankara: Ütopya.
  • İnan, Taşkın. (2010). Öğretmen Adaylarının Medya Okuryazarlık Düzeyleri ve Medya Okuryazarlığına İlişkin Görüşleri, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
  • İnceoğlu, Yasemin. (2011). Medyayı Doğru Okumak. Medya Okuryazarlığı, (ed.) Nurçay Türkoğlu, Melda Cinman Şimşek, 1. baskı, İstanbul: Parşömen, 19-24.
  • Kaya, Kamil ve Tuna, Meyrem. (2008). İlköğretim Çağındaki Çocukların Sosyalleşmesinde Televizyonun Etkisi. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Mayıs, sayı: 17, 159-182.
  • Kuruoğlu, Huriye. Televizyonun Çocuklar Üzerindeki Olumsuz Etkileri. www.scholar.google.com.tr Erişim tarihi: 9 Mart 2014.
  • MEB TTK ve RTÜK. (2006). İlköğretim Medya Okuryazarlığı Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara.
  • MEB TTK ve RTÜK. (2007). İlköğretim Medya Okuryazarlığı Dersi Öğretmen El Kitabı, Ankara.
  • MEB. İlköğretim Kurumları (İlkokul ve Ortaokul) Haftalık Ders Çizelgesi, http://ikgm.meb.gov.tr/upload/ TTK%C3%A7izelge.pdf. Erişim tarihi: 20 Eylül 2013.
  • Mutlu, Erol. (1999). Televizyon ve Toplum. Türkiye Radyo Televizyon Kurumu, 1. baskı.
  • Özarslan, Ersin. (2008). Mehmet Said Paşa Gazeteci Lisanı, Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Kırkıncı Yıl Kitaplığı No:17, Ankara.
  • Özer, Ömer. (2011). Televizyonun Şiddet Özelinde Bilinç Altına Yaptığı Etkiye Yönelik Yetiştirme Kuramı Çerçevesinde Yapılan Araştırma. Medya Okuryazarlığı, (ed.) Nurçay Türkoğlu, Melda Cinman Şimşek, 1. baskı İstanbul: Parşömen, 273-289.
  • Pekman, Cem. (2011). Avrupa Birliği’nde Medya Okuryazarlığı. Medya Okuryazarlığı, (ed.) Nurçay Türkoğlu, Melda Cinman Şimşek, 1. baskı, İstanbul: Parşömen, 37–45.
  • RTÜK, Televizyon İzleme Eğilimleri Araştırması 2, http://www.rtuk.org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx?icerik_ id=88e435c1-2a20-4956-92e0-6c3d295ca079 Erişim tarihi: 10 Mart 2014.
  • Sadriu, Selma. (2009). Seçmeli Medya Okuryazarlığı Dersi Alan İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Ders Sonu Çıktılarına Yönelik Bir “Pilot Araştırma”, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
  • Taşkıran, Nurdan Öncel (2007). Medya Okuryazarlığına Giriş, 2. baskı, İstanbul: Beta.
  • Taylan, Hasan Hüseyin. (2011). Televizyonla Yetişmek: Televizyon Şiddetinin Etkileri Üzerine Bir Araştırma, Konya: Çizgi.
  • TDK. (2003). Türk Dil Kurumu, Güncel Türkçe Sözlük, www.tdk.gov.tr/tdksozluk (Erişim,10 Temmuz 2012).
  • Tokgöz, Oya. (2010). Temel Gazetecilik, İmge Kitabevi Yayınları, 8. baskı.
  • Treske, Gülden. (2011). Medya Okuryazarlığı: Neden Gerekli. Medya Okuryazarlığı, (ed.) Nurçay Türkoğlu, Melda Cinman Şimşek, 1. baskı, İstanbul: Parşömen, 25-35.
  • Uyanık, Muvaffak. (2007). Yeni Okulun Ders Vasıtalarından Gazete, Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Kırkıncı Yıl Kitaplığı No:3, Ankara.
  • http://www.medyaokuryazarligi.org.tr/documents/yayinlar/bruksel_deklerasyonu.pdf Erişim tarihi: 19 Eylül 2012.
  • http://www.egitimhane.com/bakandan-medya-okur-yazarligi-dersi-aciklamasi-h5488.html Erişim tarihi: 10 Nisan 2014.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Erol İlhan

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2014
Gönderilme Tarihi 12 Temmuz 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Sayı: 21

Kaynak Göster

APA İlhan, E. (2014). Medya Okuryazarlığı Dersi ve Televizyon Algısına Etkisi (Ankara Örneği). Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(21), 42-58. https://doi.org/10.31123/akil.442962