Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’de Siyasal Parti Kadın Kollarının Sosyal Medya Kullanım Pratiklerinin Toplumsal Cinsiyet Yaklaşımı Bağlamında Analizi

Yıl 2018, Sayı: 29. Özel Sayısı, 393 - 417, 01.11.2018
https://doi.org/10.31123/akil.454214

Öz

Bu çalışmada sosyal medya
ortamlarından biri olan Twitter’ın Türkiye’de siyasal partilerin kadın kolları
ve kadın kolları başkanları tarafından kullanımı toplumsal cinsiyet yaklaşımı
bağlamında incelenmektedir. Çalışmada kadının toplumsal yaşamın her alanında
görünür olma adına verdiği mücadelede önemli bir mevzi olma ve kadınlara
yönelik politik söyleme etki etme potansiyeli olan kadın kollarının yeni
medyanın olanaklarını hangi amaçlarla ve ne şekilde kullandığı sorularına yanıt
aranmıştır.  Bu doğrultuda çalışmanın ilk
aşamasında siyasal partilerin kurumsal kadın kollarının ve bu kolların
başkanlarının resmi hesaplarından 1-31 Mart 2018 tarihleri arasında yapılan
gönderiler/paylaşımlar içerik çözümlemesi yöntemiyle incelenmiştir. İkinci
aşamada ise 8 Mart Dünya Kadınlar Günü kapsamında paylaşılan gönderiler amaçlı
örneklem yoluyla tespit edilerek söylem çözümlemesine tabi tutulmuştur.
Bulgular kadın kollarının sosyal medyayı öncelikle kullanıcıları bağlı
bulundukları parti liderinin, partinin ve kendi örgütlerinin etkinliklerinden
haberdar etme ve icraatları hakkında bilgilendirme amacıyla kullandıklarını
ortaya koymuştur. Söylem çözümlemesi ise kadın kollarının bağlı bulundukları
partinin kadına yönelik bakış açısının dışına çıkamadığını göstermektedir.
 

Kaynakça

  • Altındal, Y. (2007). Kadının siyasal katılımı bağlamında partilerin kadın kollarının sosyolojik açıdan değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
  • Aygül, E. (2013). Yeni medyada nefret söyleminin üretimi: Bir toplumsal paylaşım ağı olarak Facebook örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Aziz, A. (2013). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G., Aydemir, A.T. (2012). Sosyal medyada 2011 genel seçimleri: Nicel-nitel arayüz incelemesi. Selçuk İletişim, 7 (3), 5-29.
  • Bayraktutan, G., Binark, M., Telli Aydemir, A., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G. (2013). Sosyal medya ortamlarının siyasal iletişim uygulamaları açısından incelenmesi: Türkiye’de 2011 genel seçimlerinde Facebook ve Twitter’ın siyasi partiler ve liderler tarafından kullanılması. Ankara: TÜBİTAK. Proje No: 111k263.
  • Berber N. (2017). 1980’ler feminist hareket yeniden. Erişim adresi https://tr.boell.org/tr/2017/09/18/1980ler-feminist-hareket-yeniden
  • Bhasin, K. (2003). Toplumsal cinsiyet. K. Ay (Çev.) İstanbul: Kadınlarla Dayanışma Vakfı Yayınları.
  • Binark, M. (2007). Yeni medya çalışmaları. M. Binark (Der.). Yeni medya çalışmaları (s. 5-21) içinde. Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Bora, A. (2004). Kamusal alan sahiden ‘kamusal’ mı? M. Özbek (Ed.). Kamusal alan (s.529-539) içinde. İstanbul: Hil Yayın.
  • Çomu, T. (2012). Video paylaşım ağlarında nefret söylemi: Youtube örneği (YayımlanmamışYüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Çomu, T ve Halaiqa İ. (2014). Web içeriklerinin metin temelli çözümlemesi. M. Binark (Der.) Yeni medya çalışmalarında araştırma yöntem ve teknikleri (s.26-8) içinde. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Dökmen, Z.Y. (2009). Toplumsal cinsiyet sosyal psikolojik açıklamalar. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Fairclough, N. ve Wodak, R. (1997). Critical discourse analysis. T. Van Dijk (Ed.) Discourse as social interaction (s. 258-284) içinde. London: Sage Publications.
  • Gazioğlu Terzi, E. (2014). Politik söylemde kadın: 1980’li yılların meclis tutanaklarında kadınlara ilişkin söylem. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, 1 (21), 86-99.
  • İnal, A. (1996). Haberi okumak. İstanbul: Temuçin Yayınları.
  • Kadının İnsan Hakları Yeni Çözümler Derneği (2011, 10 Haziran). Kadından sorumlu devlet bakanlığının kapatılmasına karşıyız! Erişim adresi: http://www.kadinininsanhaklari.org/arsiv/imzacisi-oldugumuz-basin-aciklamalari/
  • Phillips, A. (1995). Demokrasinin cinsiyeti. A. Türker (çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Sancar, S. (1997). Siyasal yaşam ve kadınlara destek politikaları. Ankara: Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Sancar, S. (2008). Türkiye’de kadınların siyasal kararlara eşit katılımı. Toplum ve Demokrasi, 2 (4), 173-184.
  • Tekeli, Ş. (1995). 1980’ler Türkiye’sinde kadınlar. Ş. Tekeli (Ed.). 1980’ler Türkiye’sinde kadınlar (s.15-51) içinde. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Tokgöz, O. (1993). Siyasal reklamlarda kadın söylemi ve kadın imgeleri örnek olay olarak 1987 ve 1991 genel seçimleri. İLEF Yıllık 92 (s.373-385) içinde. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Tokgöz, O. (1994). Kadın seçmen imgesi: Türkiye’de kadının bireysel siyasal katılımı üzerine bir deneme. Amme İdaresi Dergisi, 27(4), 97-115.
  • Tunalı, A.C. (1996). Türkiye’de feminizm hareketi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Vural Dinçkol, B. (1998). Kadının hukuksal statüsünün tarihsel gelişimi. O. Çiftçi. (Ed.) 20. Yüzyılın sonunda kadınlar ve gelecek (s.35-51) içinde. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü.
  • Yuval-Davis, N. (2016). Cinsiyet ve millet. A. Bektaş (Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
Yıl 2018, Sayı: 29. Özel Sayısı, 393 - 417, 01.11.2018
https://doi.org/10.31123/akil.454214

Öz

Kaynakça

  • Altındal, Y. (2007). Kadının siyasal katılımı bağlamında partilerin kadın kollarının sosyolojik açıdan değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
  • Aygül, E. (2013). Yeni medyada nefret söyleminin üretimi: Bir toplumsal paylaşım ağı olarak Facebook örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Aziz, A. (2013). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G., Aydemir, A.T. (2012). Sosyal medyada 2011 genel seçimleri: Nicel-nitel arayüz incelemesi. Selçuk İletişim, 7 (3), 5-29.
  • Bayraktutan, G., Binark, M., Telli Aydemir, A., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G. (2013). Sosyal medya ortamlarının siyasal iletişim uygulamaları açısından incelenmesi: Türkiye’de 2011 genel seçimlerinde Facebook ve Twitter’ın siyasi partiler ve liderler tarafından kullanılması. Ankara: TÜBİTAK. Proje No: 111k263.
  • Berber N. (2017). 1980’ler feminist hareket yeniden. Erişim adresi https://tr.boell.org/tr/2017/09/18/1980ler-feminist-hareket-yeniden
  • Bhasin, K. (2003). Toplumsal cinsiyet. K. Ay (Çev.) İstanbul: Kadınlarla Dayanışma Vakfı Yayınları.
  • Binark, M. (2007). Yeni medya çalışmaları. M. Binark (Der.). Yeni medya çalışmaları (s. 5-21) içinde. Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Bora, A. (2004). Kamusal alan sahiden ‘kamusal’ mı? M. Özbek (Ed.). Kamusal alan (s.529-539) içinde. İstanbul: Hil Yayın.
  • Çomu, T. (2012). Video paylaşım ağlarında nefret söylemi: Youtube örneği (YayımlanmamışYüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Çomu, T ve Halaiqa İ. (2014). Web içeriklerinin metin temelli çözümlemesi. M. Binark (Der.) Yeni medya çalışmalarında araştırma yöntem ve teknikleri (s.26-8) içinde. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Dökmen, Z.Y. (2009). Toplumsal cinsiyet sosyal psikolojik açıklamalar. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Fairclough, N. ve Wodak, R. (1997). Critical discourse analysis. T. Van Dijk (Ed.) Discourse as social interaction (s. 258-284) içinde. London: Sage Publications.
  • Gazioğlu Terzi, E. (2014). Politik söylemde kadın: 1980’li yılların meclis tutanaklarında kadınlara ilişkin söylem. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, 1 (21), 86-99.
  • İnal, A. (1996). Haberi okumak. İstanbul: Temuçin Yayınları.
  • Kadının İnsan Hakları Yeni Çözümler Derneği (2011, 10 Haziran). Kadından sorumlu devlet bakanlığının kapatılmasına karşıyız! Erişim adresi: http://www.kadinininsanhaklari.org/arsiv/imzacisi-oldugumuz-basin-aciklamalari/
  • Phillips, A. (1995). Demokrasinin cinsiyeti. A. Türker (çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
  • Sancar, S. (1997). Siyasal yaşam ve kadınlara destek politikaları. Ankara: Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Sancar, S. (2008). Türkiye’de kadınların siyasal kararlara eşit katılımı. Toplum ve Demokrasi, 2 (4), 173-184.
  • Tekeli, Ş. (1995). 1980’ler Türkiye’sinde kadınlar. Ş. Tekeli (Ed.). 1980’ler Türkiye’sinde kadınlar (s.15-51) içinde. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Tokgöz, O. (1993). Siyasal reklamlarda kadın söylemi ve kadın imgeleri örnek olay olarak 1987 ve 1991 genel seçimleri. İLEF Yıllık 92 (s.373-385) içinde. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Tokgöz, O. (1994). Kadın seçmen imgesi: Türkiye’de kadının bireysel siyasal katılımı üzerine bir deneme. Amme İdaresi Dergisi, 27(4), 97-115.
  • Tunalı, A.C. (1996). Türkiye’de feminizm hareketi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Vural Dinçkol, B. (1998). Kadının hukuksal statüsünün tarihsel gelişimi. O. Çiftçi. (Ed.) 20. Yüzyılın sonunda kadınlar ve gelecek (s.35-51) içinde. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü.
  • Yuval-Davis, N. (2016). Cinsiyet ve millet. A. Bektaş (Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Pelin Öğüt Yıldırım

Aslıhan Ardıç Çobaner

Yayımlanma Tarihi 1 Kasım 2018
Gönderilme Tarihi 17 Eylül 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Sayı: 29. Özel Sayısı

Kaynak Göster

APA Öğüt Yıldırım, P., & Ardıç Çobaner, A. (2018). Türkiye’de Siyasal Parti Kadın Kollarının Sosyal Medya Kullanım Pratiklerinin Toplumsal Cinsiyet Yaklaşımı Bağlamında Analizi. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(29. Özel Sayısı), 393-417. https://doi.org/10.31123/akil.454214

Cited By

Sosyal Medyada Dişil Söylemin İnşası: Instagram Örneği
Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD)
https://doi.org/10.46442/intjcss.1175299

TWITTER AS A NETWORK IN DIGITAL FEMINIST ACTIVISM
Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi
https://doi.org/10.19145/e-gifder.1103935