Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yüksek Lisans Öğrencilerinin Sosyal Medyada Mahremiyet Algısı: Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Örneği

Yıl 2018, Sayı: 29. Özel Sayısı, 143 - 162, 01.11.2018
https://doi.org/10.31123/akil.460160

Öz

Mahremiyet, insanların temel
ihtiyaçlarından biridir. "Kişisel gizlilik" anlamı taşıyan
mahremiyet, gerek toplumlar gerekse insanlar için oldukça önemli olan sosyokültürel
bir olgudur.Telgrafla başlayan, radyo ve televizyonla gelişim gösteren iletişim
ise, yeni teknolojilerin gelişmesi ile değişime uğramıştır. Hayatımıza girerek
sosyal yaşamımızın merkezine yerleşen dijital medya ise dönüşen iletişimin en
belirgin türlerinden biridir. Sosyal medya, yeni iletişim teknolojileri ile
birlikte pek çok şeyi değiştirmiştir. Kültürel anlamda önemli bir işlevi olan
mahremiyet de dijital medyadan etkilenmiştir. Facebook, Twitter, Instagram,
Swarm vb. sosyal medya hesabı olan insanlar doğumdan ölüme, yaşadıkları evden
iş yerlerine kadar pek çok alanı kişisel hesaplarına taşımaya başlamışlardır. Artık
sosyal medya hesabı olan bireylerin ne zaman evlendiği, tatile nereye gittiği,
hangi okulu kazandığı, nerede çalıştığı, çocuğuna ne isim koyduğu gibi pek çok
mahrem bilgisi bilinmektedir. Böylesi bir değişime uğrayan mahremiyet ise, her
geçen gün değişmektedir. İnsanlar sosyal medya üzerinden mahremiyetlerini
teşhir ederek hem kimliklerini ifşa etmekte hem de kendilerine yeni kimlikler oluşturmaktadır.Bu
çalışma ise kimliklerin yansıtılarak sosyal medyada mahremiyet algısının ne
denli değiştiğini bilimsel anlamda ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışmanın
evrenini Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım
Bölümü yüksek lisans öğrencileri oluşturmaktadır. 3 kız, 3 erkek öğrenci olmak
üzere toplam 6 lisansüstü öğrenciye yarı yapılandırılmış görüşme tekniği
uygulanmıştır. Bu görüşme sonucunda lisansüstü öğrencilerin mahremiyetlerine ne
denli önem verdikleri ortaya konmuştur. 

Kaynakça

  • Altan, H. Z. (2015). Sosyal Medyanın "Kullanımlar ve Doyumlar" Haritası: Youtube, Facebook ve Twitter. Ali Büyükaslan & Ali Murat Kırık (Ed.). Sosyal medya araştırmaları 2 (77-117). Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Bakıroğlu, C.T. (2013). Sosyalleşme ve kimlik inşası ekseninde sosyal paylaşım ağları. Akademik Bilişim. 20.05.2018 tarihinde http://ab.org.tr/ab13/bildiri/228.pdf, adresinden alınmıştır.
  • Baumann, Z. (2014). Akışkan modern dünyadan 44 mektup (2. Baskı). (Çev. Pelin Siral). İstanbul: Habitus Kitap.
  • Dalgalıdere, S. & Kılıç, E. (2015). Büyük Veri ve Mahremiyet Sorununa Eleştirel Bir Bakış. Ramazan Çelik & Sertaç Dalgalıdere (Ed.). Yeni ve geleneksel medya okumaları (201-219). İstanbul: İskenderiye Kitap.
  • Dellaloğlu, B. (2015). Mesafeli Yakınlık: Facebook ve Twitter Çağının Yeni Toplumsallığı. Özlem Oğuzhan (Ed.), İletişimde sosyal medya sosyal medyada iletişim (21-29). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Demir, O. Ö. (2017). Nitel Araştırma Yöntemleri. Kaan Böke (Ed.). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (286-319). İstanbul: Alfa Basım Yayım.
  • Diker, E. (2015). Gazete Reklamlarında Kadın ve Mahremiyet Anlayışı. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi e-gifder, 3(1), 95-109.
  • Dong, T., Liang, C. & He, X. (2017). Social Media and Internet Public Events. Telematics and Informatics, 34(3), 726-739, https://doi.org/10.1016/j.tele.2016.05.024.
  • Duran Okur, H. (2016). Sosyal Ağların Gençliğin Değerlerine Etkisi. Çağlar Deniz ve Banu Hülür (Ed.), Yeni medya ve toplum (289-321). Konya: Literatürk Academia.Gündüz, U. & Engin, Y. (2016). Sosyal Medya ve Dijital Kimlik Olgusu. Ali Büyükarslan & Ali Murak Kırık (Ed.), Sosyal medya araştırmaları 3 (43-60). Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Gündüz, U. & Pembecioğlu, N. (2015). Sosyal Medya: Mizah, Muhalefet ve Direniş Pratikleri. Ali Büyükaslan & Ali Murat Kırık (Ed.). Sosyal medya araştırmaları 2 (55-77). Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Hollway, W., & Jefferson, T. (2008). The free association narrative interview method. In L. Given (Ed.), The SAGE encyclopedia of qualitative research methods, 286-315. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Jurgens, D. (2013). That’s what friends are for: Inferring location in online social media platforms based on social relationships. In Proceedings of the 7th International Conference on Weblogs and Social Media (ICWSM 2013), 273–282, Boston, USA.
  • Karasar, N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemi (32. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kuyucu, M. (2015). Sosyal Medyada Mahremiyet: Türkiye'de Twitter Kullanıcılarının Mahremiyet Anlayışı. Ali Büyükaslan & Ali Murat Kırık (Ed.). Sosyal medya araştırmaları 2 (21-55). Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Özutku, F., Copur, H., Sığın, İ., İlter, K., Küçükyılmaz, M. & Arı, Y. (2014). Sosyal medyanın ABC'si. İstanbul: Alfa Basım.
  • Peltekoğlu, F. (2012). Sosyal Medya Sosyal Değişim. Tolga Kara ve Ebru Özgen (Ed.), sosyal medya akademi ( 3-8). İstanbul: Beta.
  • Sefa, C. S. (2012). Sosyal Medyaya Girmeden Önce Bilinmesi Gerekenler. Deniz Yengin (Ed.), Yeni medya ve... (74-90). İstanbul: Anahtar Kitaplar. Taşdelen, B. & Çataldaş, İ. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya ve mahremiyete yönelik görüşleri: Lefke Avrupa Üniversitesi örneği. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi e-gifder, 5 (2), 826-844.
  • Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanılabilecek Nitel Bir Araştırma Tekniği: Ölçme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(24), 543-559.
  • Vishwanath, A. (2017). Getting phished on social media. Decision Support Systems, 103, 70–81.
  • Yüksel, M. (2003). mahremiyet hakkına ve bireysel özgürlüklere felsefi yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 64(1), 276-298.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Elif Türten Bu kişi benim 0000-0001-6203-5303

Yayımlanma Tarihi 1 Kasım 2018
Gönderilme Tarihi 13 Eylül 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Sayı: 29. Özel Sayısı

Kaynak Göster

APA Türten, E. (2018). Yüksek Lisans Öğrencilerinin Sosyal Medyada Mahremiyet Algısı: Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Örneği. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(29. Özel Sayısı), 143-162. https://doi.org/10.31123/akil.460160