Kadının İmkânsız Tamlığı Olarak Annelik: Reklamlarda Anneler

Yıl 2019, Sayı: 31, 577 - 600, 30.06.2019

Semiray Yücebaş

https://doi.org/10.31123/akil.460441

Cited By: 5

Öz

Annelik toplumsal olarak inşa
edilen bir kadınlık halidir. Ancak çoğunlukla kadına ilişkin bir doğallık
olarak kabul edilir. Toplumsal kabullere göre annelik kadının kendisini tam
olarak kadın hissetmesini sağlar. Ancak bu his/duygu hiçbir zaman tam olarak
telafi edilemez. Reklamlar da bu duyguyu metalarına aktarırlar. Reklamlarda
annelik imgesi hem kadının kendisini tam hissetmesini sağlayacak metaları sunar
hem de kadına yönelik egemen toplumsal kodları yeniden üretir. Buradaki
çalışmada da kadının doğal olarak anne olduğuna işaret eden reklamlar
aracılığıyla toplumsal annelik kodları analiz edilmeye çalışılmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Annelik, Reklam, Toplumsal Cinsiyet, Popüler Kültür

Kaynakça

• Aytaç, A. M. (2007). Ailenin Serencamı. Ankara: Dipnot Yayınevi.
• Badinter, E. (2015). Kadınlık mı Annelik mi. (A. Ekmekçi, Çev.). İstanbul: İletişim.
• Bal, S. (2014). Reklamların Eskimeyen Yüzü ‘Muhteşem Annelik’: Anneler Günü Reklamları Örneği. ilef, 1 (2), 59-87.
• Barthes, R.(1993). Göstergebilimsel Serüven. (M. Rifat ve S. Rifat, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Berger, A. A. (1993). Kitle İletişiminde Çözümleme Yöntemleri. (M. Barkan ve N.Bayram, Çev.). Eskişehir: Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları.
• Berger, A. A. (2014). Kültür Eleştirisi. (Ö. Emir, Çev.) İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Binark, M. (2014). Kadınlar ve Popüler Roman Okuma Edimi: Erol Mutlu’nun Düşündükleri ve Düşündürdükleri. B. Kejanlıoğlu, E. Çaylı Rahte, v.d., (Ed.), İletişim Anlam Arayış Erol Mutlu’ya Armağan (s.242-252) içinde. Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Bora, A. (2013). Rüyası Ömrümüzün Çünkü Eşyaya Siner. A. Alkan, (Ed.), Cins Cins Mekan, (s. 63-75) içinde. İstanbul: Varlık Yayınları.
• Çaylı Rahte, E. (2014). Popüler Kültürü Eleştirmek Üzerine: Oskay, Oktay ve Mutlu. B. Kejanlıoğlu, E. Çaylı Rahte, v.d., (Ed.), İletişim Anlam Arayış Erol Mutlu’ya Armağan (s.252-276) içinde. Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Demirci Yılmaz, T. (2015). Osmanlı ve Erken Cumhuriyet Dönemi Türkiye Modernleşmesinde Annelik Kurgusu. Cogito, 81, 66-91.
• Fiske, J. (1996). İletişim Çalışmalarına Giriş. (S. İrvan, Çev.). Ankara: Bilim Sanat Yayınları.
• Foucault, M. (2013). Cinselliğin Tarihi. (H. U. Tanrıöver, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Funk, R. (2007). Ben ve Biz Postmodern İnsanın Psikanalizi. (Ç. Tanyeri, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Freud, S. (2016). Cinsellik Üzerine. (S. Budak, Çev.). İstanbul: Öteki Yayınevi.
• Gittins, D. (2011). Aile Sorgulanıyor. (T. Erdem, Çev.). İstanbul: Pencere Yayınları.
• Kancı, T. (2015). Türkiye’de Eğitim, Milliyetçilik ve Toplumsal Cinsiyetin Kesişim Noktaları. S. Çoşar ve A. Özman, (Ed.), Milliyetçilik ve Toplumsal Cinsiyet (s.77-109) içinde. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Korkmaz, N.ve Yaylagül, L. (2008). Kitle Kültürü / Popüler Kültür Tartışmaları. L. Yaylagül ve N. Korkmaz, (Ed.), Medya, Popüler Kültür ve İdeoloji (s.105-124) içinde. Ankara: Dipnot Yayınevi.
• Lull, J.(2001). Medya İletişim Kültür. (N. Güngör, Çev.). Ankara: Vadi Yayınları.
• Mitchell, J. (2006). Kadınlar En Uzun Devrim. (F. Tınç, G. Savran, G. İnal, v.d., Çev.). İstanbul: Agorakitaplığı.
• Modleski, T. (1998). Eğlence İncelemeleri. (N. Gürbilek Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Öztan, E. (2015). Annelik, Söylem ve Siyaset. Cogito, 81, 91-108.
• Poster, M.(1989). Eleştirel Aile Kuramı. (H. Tapınç, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Rutherford, P. (2000). Yeni İkonalar. (M. K. Gerçeker Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Saktanber, A.(2011). Türkiye'de Medyada Kadın: Serbest, Müsait Kadın veya İyi Eş, Fedakar Anne. Ş. Tekeli (Ed.) 1980'ler Türkiyesi'nde Kadın Bakış Açısından Kadınlar (s.187-207) içinde. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Sancar, S. (2012). Türk Modernleşmesinin Cinsiyeti. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Sever, M. (2015). Kadınlık, Annelik, Gönüllü Çocuksuzluk: Elisabeth Badinter’den Kadınlık Mı Annelik Mi?, Tina Miller’dan Annelik Duygusu: Mitler Ve Deneyimler Ve Corinne Maier’den No Kid Üzerinden Bir Karşılaştırmalı Okuma Çalışması. Fe Dergi, 7(2), 72-85.
• Stevenson, N. (2015). Medya Kültürleri – Sosyal Teori ve Kitle İletişimi. (G. Orhon, ve B. E. Aksoy, Çev.). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Türkdoğan, Ö. (2013). Ana Akım Medyada Annelik Miti. Kadın Araştırmaları Dergisi. 2 (13), 35-59.
• Üşür, S. S.(1997). İdeolojinin Serüveni, Yanlış Bilinç ve Hegemonyadan Söyleme. Ankara: İmge Kitabevi.
• Vural, M. (2007). Siyaset Felsefesi Açısından Muhafazakârlık. Ankara: Elis Yayınları.
• Williamson, J. (2000). Reklamların Dili- Reklamlarda Anlam ve İdeoloji. (A. Fethi, Çev.) Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Yengin, H. (1996). Medyanın Dili. İstanbul: Der Yayınevi.
• Yuval Davis, N. (2003). Cinsiyet ve Millet. (A.Bektaş Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Willettis, D. (1992). Modern Conservatism. London: Penguin Books.