BibTex RIS Kaynak Göster

New Media As Alternative Media

Yıl 2012, Sayı: 18, 58 - 69, 01.12.2012

Öz

The growth of information technologies and progressive development implies that to obtain information is getting easier and interpersonal and mass communication is increasingly developing within individuals. Mass media are becoming increasingly effective and integrate with the computer and the internet system. With the consolidation of computer based and mass communication, technology gained different meaning: new media. Therefore, first this paper explores the concept of new media which represents the activity of individuals against traditional media. After, it will discuss the differences between new and traditional media. Finally, it will analyze the alternative media which connect people through ideas and civic activities, to provide solidarity, and which represent alternative thoughts against the existing ones often represented by main stream media

Kaynakça

  • Altunay, Alper (2012). “Geleneksel Medyadan Yeni Medyaya: Görüntü Yüzeyi.” Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 27: 33-44.
  • Ang, I. (1996). Living Room Wars: Rethinking Media Audiences for a Postmodern World. Taylor & Francis Group.
  • Atabek, Ümit (2003). “İletişim Teknolojileri ve Yerel Medya için Olanaklar”, Yeni İletişim Teknolojileri ve Medya.
  • Sevda Alankuş (der.). İstanbul: IPS İletişim Vakfı: 61–90.
  • Atton, Chris, (2008). “Alternative Media Theory and Journalism Practice”, Digital Media and Democracy: Tactics in Hard Times. Megan Boler (ed.) Massachusetts: MIT Pres: 213–221.
  • Aydoğan, Filiz ve Akyüz, Ayşen (2010). “Önsöz”, İkinci Medya Çağında İnternet. Filiz Aydoğan, Ayşen Akyüz (der.). İstanbul: Alfa.
  • Bailey, Olga G., Cammaert, Bart, Carpentier, Nico (2008). Understanding Alternative Media. McGraw Hill, Open University.
  • Baudrillard, Jean (2004). Tam Ekran, Bahadır Gülmez (çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
  • Dahlgren, Peter; Olsson, Tobias (2007). “From Public Sphere to Civic Culture: Young Citizen’s Internet Use”, Media and Public Spheres Palgrave. Richard Butsch (ed.). New York: MacMillan.
  • Dilmen, Necmi Emel (2007). “Yeni Medya Kavramı Çerçevesinde İnternet Günlükleri - Bloglar ve Gazeteciliğe Yansımaları.” Marmara İletişim Dergisi 12.Downing, John (2003). “Radical Media and Globalization.” The Globazation of Corporate Media Hegemony.
  • Lee Artz ve Yahya R. Kamalipour (ed.) içinde. Albony: State University of New York Press. 283 - 294.
  • Dreyfus, Richard (2002). ”Bilgi otobanında Nihilizm: Günümüz Çağında Anonimlik Karşısında Bağlılık.” Cogito: 100-118.
  • Geray, Haluk (2003). İletişim ve Teknoloji Uluslararası Birikim Düzeninde Yeni Medya Politikaları. Ankara: Ütopya.
  • Hirschkop, Ken (2003). “Demokrasi ve Yeni Teknolojiler”, Kapitalizm ve Enformasyon Çağı. Robert W.
  • McChesney-Ellen MeikinsWood- John Bellamy Foster (der.). Ankara: Epos: 241- 251.
  • Karasar, Şahin (2004). “Yeni İletişim Teknolojilerinden İnternet ve Sanal Yüksek Eğitim.” The Turkish Online Journal Of Educational Technology – Tojet 3 (4): 117-125.
  • Laughley, Dan (2010). Medya Çalışmaları. Ali Toprak (çev:). İstanbul: Kalkedon.
  • Silverstone, Roger (1999). Why Study the Media?. London: Sage.
  • Törenli, Nurcan (2005). Yeni Medya, Yeni İletişim Ortamı. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Virilio, Paul (2000). The Information Bomb. London and New York: Verso.
  • Waltz, Mitzi (2005). Alternative and Activist Media. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Alternatif Medya Olarak Yeni Medya

Yıl 2012, Sayı: 18, 58 - 69, 01.12.2012

Öz

Bilgi ve iletişim teknolojileri günümüzde baş döndürücü bir şekilde gelişim göstermektedir. Bu sayede bilgiye erişim ve ulaşım kolaylaşmakta, kişilerarası iletişim ve kitle iletişimi daha rahat bir şekilde sağlanmaktadır. Gündelik yaşamda etkisini giderek arttıran kitle iletişim araçları, bilgisayar-internet sistemleriyle bütünleşmektedir. Kitle iletişim araçlarının bilgisayar ve internet tabanlı bir hal almasıyla birlikte bu teknolojilere “yeni” sıfatı verilmiştir. Bu yazıda, öncelikle kitle iletişim araçlarıyla ilgili olarak yıllardır tartışılan pasif izleyici görüşü karşısında, bireye daha aktif olma vaadi sunan yeni iletişim teknolojileri ve yeni medya kavramı irdelenecektir. Daha sonra, yeni medyayı geleneksel medyadan ayıran özellikleri tartışılacaktır. Son olarak, bireyleri fikir ya da eylem etrafında bir araya getirmesi, dayanışmayı sağlaması, var olandan farklı, verili olana alternatif düşüncelere yer vermesi açısından alternatif medya kavramı irdelenecektir

Kaynakça

  • Altunay, Alper (2012). “Geleneksel Medyadan Yeni Medyaya: Görüntü Yüzeyi.” Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 27: 33-44.
  • Ang, I. (1996). Living Room Wars: Rethinking Media Audiences for a Postmodern World. Taylor & Francis Group.
  • Atabek, Ümit (2003). “İletişim Teknolojileri ve Yerel Medya için Olanaklar”, Yeni İletişim Teknolojileri ve Medya.
  • Sevda Alankuş (der.). İstanbul: IPS İletişim Vakfı: 61–90.
  • Atton, Chris, (2008). “Alternative Media Theory and Journalism Practice”, Digital Media and Democracy: Tactics in Hard Times. Megan Boler (ed.) Massachusetts: MIT Pres: 213–221.
  • Aydoğan, Filiz ve Akyüz, Ayşen (2010). “Önsöz”, İkinci Medya Çağında İnternet. Filiz Aydoğan, Ayşen Akyüz (der.). İstanbul: Alfa.
  • Bailey, Olga G., Cammaert, Bart, Carpentier, Nico (2008). Understanding Alternative Media. McGraw Hill, Open University.
  • Baudrillard, Jean (2004). Tam Ekran, Bahadır Gülmez (çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
  • Dahlgren, Peter; Olsson, Tobias (2007). “From Public Sphere to Civic Culture: Young Citizen’s Internet Use”, Media and Public Spheres Palgrave. Richard Butsch (ed.). New York: MacMillan.
  • Dilmen, Necmi Emel (2007). “Yeni Medya Kavramı Çerçevesinde İnternet Günlükleri - Bloglar ve Gazeteciliğe Yansımaları.” Marmara İletişim Dergisi 12.Downing, John (2003). “Radical Media and Globalization.” The Globazation of Corporate Media Hegemony.
  • Lee Artz ve Yahya R. Kamalipour (ed.) içinde. Albony: State University of New York Press. 283 - 294.
  • Dreyfus, Richard (2002). ”Bilgi otobanında Nihilizm: Günümüz Çağında Anonimlik Karşısında Bağlılık.” Cogito: 100-118.
  • Geray, Haluk (2003). İletişim ve Teknoloji Uluslararası Birikim Düzeninde Yeni Medya Politikaları. Ankara: Ütopya.
  • Hirschkop, Ken (2003). “Demokrasi ve Yeni Teknolojiler”, Kapitalizm ve Enformasyon Çağı. Robert W.
  • McChesney-Ellen MeikinsWood- John Bellamy Foster (der.). Ankara: Epos: 241- 251.
  • Karasar, Şahin (2004). “Yeni İletişim Teknolojilerinden İnternet ve Sanal Yüksek Eğitim.” The Turkish Online Journal Of Educational Technology – Tojet 3 (4): 117-125.
  • Laughley, Dan (2010). Medya Çalışmaları. Ali Toprak (çev:). İstanbul: Kalkedon.
  • Silverstone, Roger (1999). Why Study the Media?. London: Sage.
  • Törenli, Nurcan (2005). Yeni Medya, Yeni İletişim Ortamı. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Virilio, Paul (2000). The Information Bomb. London and New York: Verso.
  • Waltz, Mitzi (2005). Alternative and Activist Media. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Filiz Aydoğan Bu kişi benim

Ali Murat Kırık Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Sayı: 18

Kaynak Göster

APA Aydoğan, F., & Kırık, A. M. (2012). Alternatif Medya Olarak Yeni Medya. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(18), 58-69.