BibTex RIS Kaynak Göster

The Content Analysis of Persuasion in Public Relations Studies with Social Responsibility Context

Yıl 2012, Sayı: 17, 156 - 175, 01.07.2012

Öz

The Mind and the creation of ideology as a social reality which is effective in the formation of public relations, social responsibility and the environment while using every tool aims to raise awareness and persuade the target audience. The primary tools used in this way is one of the press releases. Convince the target audience, it is possible with the language used. How to convince a language for press releases Social responsibility kullanıldığının content determination, constitute the starting point of the study. Purpose, content, public relations, literature, social responsibility, a language used to reveal how to persuade. In this study the causes of social responsibility, corporate and social entity, application areas, the creation of social reality as the relationship between public relations and persuasion literature, persuasive guiding concepts were investigated. Research at the Public Relations Association (TÜHİD) organized by the Golden Compass Award, 2001 and 2011, ranking among the branches of social responsibility projects, press releases, how to convince a language used for the qualitative and quantitative content analysis method was used. As a result, content, social responsibility, press releases, statements and messages for persuasive communication process, including related components have been identified. Messages of social responsibility, in relation to the cognitive process of persuasive communication, credibility and power in the relevant topics is given the highest rate was seen, the overall results were found the highest rates of cognition, messages regarding the credibility and power, environment, education, health, culture, sports and other sub- categories where the highest rates were reached, and that there was no significant difference between categories. In addition, the project was not removed from the institution’s name to the fore

Kaynakça

  • Aktan, Coşkun Can ve Börü, Deniz (2007). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk.” Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk. Coşkun Can (ed.). İstanbul: İgiad.
  • Alver, Füsun (2003). Basında Yabancı Tasarımı ve Yabancı Düşmanlığı. İstanbul: Der.
  • Anık, Cengiz (2000). Siyasal İkna. Ankara: Vadi.
  • Balta Peltekoğlu, Filiz (2005). Halkla İlişkiler Nedir, 4. Basım. İstanbul: Beta.
  • Boehm, Amnon (2001). “Coporate Social Responsibility: A Complementary Perspective of Community Leaders.”
  • Business and Society Review. 107(2): 190.
  • Büyükkantarcıoğlu, Nalan (2011). “Reklam Söyleminde Yanıltıcı Argümanlar ve Tüketici Farkındalığı.” Tüketici Yazıları. Müberra Babaoğul ve Arzu Şener (ed.). http://www.tukcev.com.tr/dosya/tuketici_yazilari1. pdf#page=97, Erişim Tarihi: 12 Ekim 2011
  • Büyükkantarcıoğlu, Nalan (2006). Toplumsal Gerçeklik ve Dil. İstanbul: Multilingual.
  • Carell B., Archie (1993). Business Society. College Division. South Western Publishing Co: Cincinati.
  • Carell B., Archie (1999). “Corporate Social Responsibility: Evolution of a Definitional Construct.”Business&Society. 38(3): 270-273.
  • Çöklü, Ece (2000). “İletişim Ortamının Düzenlenmesine Katkı Sağlayıcı Bir Uzmanlık Dalı: Halkla İlişkiler Yazarlığı.” İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi. 9: 106.
  • Çöklü, Ece (1999). “Halkla İlişkiler Yazarlığı.” Marmara İletişim Fakültesi. 10: 164.
  • Curran, James (2002). Medya ve Demokrasi: Yeniden Değer Biçme. Süleyman İrvan (der). Ankara: Alp.
  • Demirtaş, Anda (2011). “Temel İkna Teknikleri: Tutum Oluşturma ve Tutum Değiştirme Süreçlerindeki Etkilerinin Altında Yatan Nedenler Üzerine Bir Derleme.” http://www.irfanerdogan.com/dergiweb2008/19/demirtas.pdf, Erişim Tarihi: 14.5.2011.
  • Eren, Erol (2010). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. 12. Basım. İstanbul: Beta. Erdoğan, İrfan ve Alemdar, Korkmaz (1990). İletişim ve Toplum. Ankara: Bilgi.
  • Hogg, Michael A. and Vaughan, Graham M. (2007). Sosyal Psikoloji. İbrahim Yıldız ve Aydın Gelmez (çev.). Ankara: Ütopya.
  • Karadoğan Doruk, Ece (2009). Sosyal Sermaye. İstanbul: Derin.
  • Kotler, Philip and Lee, Nancy (2006). Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Sibel Kaçamak (çev.). İstanbul: Mediacat.
  • McGee, John (1998). “Commentary on “Corporate Strategies and Environmental Regulations: an Organizing Framework.” Strategic Management Journal. 19: 378.
  • McGuire, William J. (1969). The Nature of Attitudes and Attitude Change. The Handbook of Social Psychology. Gardner Lindzey and Elliot Aronson (ed.).
  • Okay, Ayla ve Okay, Aydemir (2005). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları. 2.Basım. İstanbul: Der. Okay, Aydemir (1998). Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sponsorluk. İstanbul: Epsilon.
  • Oktay, Mahmut (1996). İletişimciler İçin Davranış Bilimlerine Giriş. İstanbul: Der.
  • Ross, Susan Rae: “Developing Effective Partnerships Between Non-Governmental Organizations and Corporations.” http://srint.org/blog/wp content/uploads/2010/04/NGOs-Corporate- Partners-.april16.2010.-doc.pdf, Erişim Tarihi: 13 Mayıs 2010.
  • Söylet, Yunus, ve Mengü, Seda (2011). “Doktorlara Yönelik İzlenim ve Tutum Oluşumunun Yazılı Basında Doktorlara Yönelik Oluşturulan Söylem Bağlamında İncelenmesi.” http://www.iudergi.com/tr/index.php/iletisim/article/view/4864, Erişim Tarihi: 6 Ekim 2011.
  • Tekarslan, Erdal; Baysal, Can; Şencan, Hüner ve Kılınç, Tanıl (1989). Sosyal Psikoloji. İstanbul: Filiz.
  • Uzoğlu Bayçu, Sevil (2005). Halkla İlişkiler Yazarlığı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Yüksel, Ahmet Haluk (2005). İkna ve Konuşma. Ali Atıf Bir (ed.). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.

Sosyal Sorumluluk İçerikli Halkla İlişkiler Çalışmalarında İknanın Yazınsal Bağlamda Değerlendirilmesi

Yıl 2012, Sayı: 17, 156 - 175, 01.07.2012

Öz

Zihin ve ideoloji yaratımı olarak toplumsal gerçekliğin oluşumunda etkili olan halkla ilişkiler, sosyal sorumluluk faaliyetleri yaparken her türlü aracı ve ortamı kullanarak farkındalık yaratmayı ve hedef kitleyi ikna etmeyi amaçlar. Basın bültenleri bu yönde kullanılan başat araçlardan biridir. Hedef kitle iknası, kullanılan dil ile mümkündür. Sosyal sorumluluk içerikli basın bültenlerinde iknaya yönelik nasıl bir dil kullanıldığının belirlenmesi, çalışmanın çıkış noktasını oluşturmaktadır. Amaç, sosyal sorumluluk içerikli halkla ilişkiler yazınında, iknaya yönelik nasıl bir dil kullanıldığını ortaya koymaktır. Çalışmada; sosyal sorumluluğun kurumsal ve toplumsal varlık nedenleri, uygulama alanları, toplumsal gerçeklik yaratımı olarak halkla ilişkiler yazını ve ikna ilişkisi, iknaya yön veren kavramlar incelenmiştir. Araştırma kısmında; Halkla İlişkiler Derneği’nin (TÜHİD) düzenlediği Altın Pusula Ödüllerinde, 2001 ve 2011 yılları arasında sosyal sorumluluk dalında dereceye giren projelerin basın bültenlerinde, iknaya yönelik nasıl bir dil kullanıldığı, niteliksel ve niceliksel olarak içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Araştırma sonucunda, sosyal sorumluluk içerikli basın bültenlerinde, ikna edici iletişim süreciyle ilgili bileşenlere yönelik ifadelerin ve mesajların yer aldığı tespit edilmiştir. Sosyal sorumluluk mesajlarında, ikna edici iletişim süreciyle ilişkili olarak biliş, inanılırlık ve güçle ilgili mesajlara en yüksek oranda yer verildiği görülmüş; genel sonuçlarda en yüksek oranda tespit edilen biliş, inanılırlık ve güçle ilgili mesajların; çevre, eğitim, sağlık, kültür, spor ve diğer alt kategorilerinde de en yüksek oranlarda yer aldığı ve kategoriler arasında anlamlı bir fark olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca, projenin değil kurum adının ön plana çıkarıldığı saptanmıştır

Kaynakça

  • Aktan, Coşkun Can ve Börü, Deniz (2007). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk.” Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk. Coşkun Can (ed.). İstanbul: İgiad.
  • Alver, Füsun (2003). Basında Yabancı Tasarımı ve Yabancı Düşmanlığı. İstanbul: Der.
  • Anık, Cengiz (2000). Siyasal İkna. Ankara: Vadi.
  • Balta Peltekoğlu, Filiz (2005). Halkla İlişkiler Nedir, 4. Basım. İstanbul: Beta.
  • Boehm, Amnon (2001). “Coporate Social Responsibility: A Complementary Perspective of Community Leaders.”
  • Business and Society Review. 107(2): 190.
  • Büyükkantarcıoğlu, Nalan (2011). “Reklam Söyleminde Yanıltıcı Argümanlar ve Tüketici Farkındalığı.” Tüketici Yazıları. Müberra Babaoğul ve Arzu Şener (ed.). http://www.tukcev.com.tr/dosya/tuketici_yazilari1. pdf#page=97, Erişim Tarihi: 12 Ekim 2011
  • Büyükkantarcıoğlu, Nalan (2006). Toplumsal Gerçeklik ve Dil. İstanbul: Multilingual.
  • Carell B., Archie (1993). Business Society. College Division. South Western Publishing Co: Cincinati.
  • Carell B., Archie (1999). “Corporate Social Responsibility: Evolution of a Definitional Construct.”Business&Society. 38(3): 270-273.
  • Çöklü, Ece (2000). “İletişim Ortamının Düzenlenmesine Katkı Sağlayıcı Bir Uzmanlık Dalı: Halkla İlişkiler Yazarlığı.” İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi. 9: 106.
  • Çöklü, Ece (1999). “Halkla İlişkiler Yazarlığı.” Marmara İletişim Fakültesi. 10: 164.
  • Curran, James (2002). Medya ve Demokrasi: Yeniden Değer Biçme. Süleyman İrvan (der). Ankara: Alp.
  • Demirtaş, Anda (2011). “Temel İkna Teknikleri: Tutum Oluşturma ve Tutum Değiştirme Süreçlerindeki Etkilerinin Altında Yatan Nedenler Üzerine Bir Derleme.” http://www.irfanerdogan.com/dergiweb2008/19/demirtas.pdf, Erişim Tarihi: 14.5.2011.
  • Eren, Erol (2010). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. 12. Basım. İstanbul: Beta. Erdoğan, İrfan ve Alemdar, Korkmaz (1990). İletişim ve Toplum. Ankara: Bilgi.
  • Hogg, Michael A. and Vaughan, Graham M. (2007). Sosyal Psikoloji. İbrahim Yıldız ve Aydın Gelmez (çev.). Ankara: Ütopya.
  • Karadoğan Doruk, Ece (2009). Sosyal Sermaye. İstanbul: Derin.
  • Kotler, Philip and Lee, Nancy (2006). Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Sibel Kaçamak (çev.). İstanbul: Mediacat.
  • McGee, John (1998). “Commentary on “Corporate Strategies and Environmental Regulations: an Organizing Framework.” Strategic Management Journal. 19: 378.
  • McGuire, William J. (1969). The Nature of Attitudes and Attitude Change. The Handbook of Social Psychology. Gardner Lindzey and Elliot Aronson (ed.).
  • Okay, Ayla ve Okay, Aydemir (2005). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları. 2.Basım. İstanbul: Der. Okay, Aydemir (1998). Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sponsorluk. İstanbul: Epsilon.
  • Oktay, Mahmut (1996). İletişimciler İçin Davranış Bilimlerine Giriş. İstanbul: Der.
  • Ross, Susan Rae: “Developing Effective Partnerships Between Non-Governmental Organizations and Corporations.” http://srint.org/blog/wp content/uploads/2010/04/NGOs-Corporate- Partners-.april16.2010.-doc.pdf, Erişim Tarihi: 13 Mayıs 2010.
  • Söylet, Yunus, ve Mengü, Seda (2011). “Doktorlara Yönelik İzlenim ve Tutum Oluşumunun Yazılı Basında Doktorlara Yönelik Oluşturulan Söylem Bağlamında İncelenmesi.” http://www.iudergi.com/tr/index.php/iletisim/article/view/4864, Erişim Tarihi: 6 Ekim 2011.
  • Tekarslan, Erdal; Baysal, Can; Şencan, Hüner ve Kılınç, Tanıl (1989). Sosyal Psikoloji. İstanbul: Filiz.
  • Uzoğlu Bayçu, Sevil (2005). Halkla İlişkiler Yazarlığı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Yüksel, Ahmet Haluk (2005). İkna ve Konuşma. Ali Atıf Bir (ed.). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Şifa Elcil Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Temmuz 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Sayı: 17

Kaynak Göster

APA Elcil, Ş. (2012). Sosyal Sorumluluk İçerikli Halkla İlişkiler Çalışmalarında İknanın Yazınsal Bağlamda Değerlendirilmesi. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(17), 156-175.