Türkiye’de “Yeni Medya” İçerikli Lisansüstü Tez Çalışmaları Üzerine Bibliyometrik Bir Araştırma

Yıl 2024, Sayı: 44, 45 - 65, 28.04.2024

Gürsoy Değirmencioğlu , Mert Gürer

https://doi.org/10.31123/akil.1359787

Öz

İletişim teknolojilerinin yaygın kullanımı ve dijitalleşme süreci, anaokulundan yükseköğretim kurumları üniversitelere kadar eğitim ve ders içeriklerinin sürdürülebilirliğinin sağlanmasında önemli bir etkiye sahip bulunmaktadır. Teorik ve uygulamalı eğitimin birarada verildiği iletişim fakültelerindeki ders içerikleri, son yıllarda dijitalleşme ve yeni medya çağının gereklerine uygun olarak düzenlenmeye başlamaktadır. Lisans düzeyinde verilen derslerin yanı sıra iletişim bilimleri, medya çalışmaları, gazetecilik, halkla ilişkiler ve tanıtım, radyo, televizyon ve sinema gibi alanlarda yüksek lisans ve doktora programlarındaki derslerde ve tezlerde “yeni medya”, “dijitalleşme”, “iletişim teknolojileri” gibi konu başlıklarındaki çalışmaların sayısında artış yaşandığı görülmektedir. Çalışmada, Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı’nın Ulusal Tez Merkezi veritabanında, “yeni medya” konu başlığının geçtiği lisansüstü tez çalışmalarının tamamı bibliyometrik analiz yöntemi kullanılarak incelenmiştir. 1999-2023 yılları arasında hazırlanan toplam bin 413 adet lisansüstü tez çalışması araştırmaya dahil edilmiş ve elde edilen nicel verilerin aralarındaki ilişkiler analiz edilmiştir. Çalışmada elde edilen bulgulara göre, Türkiye’de yapılan “yeni medya” konulu lisansüstü tezlerin ağırlıklı olarak “İletişim Bilimleri” ve “Gazetecilik” araştırma alanlarında üretildiği ve konuyla ilgili tamamlanan tezlerin sayısında son beş içinde önemli bir artışın yaşandığı görülmektedir. En çok tez çalışmasının, ikisi İstanbul’da (Marmara ve İstanbul Üniversiteleri), biri İzmir’de (Ege Üniversitesi) olmak üzere üç devlet üniversitesinde üretildiği dikkat çekmektedir.

Anahtar Kelimeler

İletişim Teknolojileri, Yeni Medya, Lisansüstü Eğitim, Eğitimde Sürdürülebilirlik, Dijitalleşme

Etik Beyan

Bu çalışmada etik kurul izni gerekmemektedir.

Destekleyen Kurum

Destekleyen kurum bulunmamaktadır.

A Bibliometric Study on Graduate Theses on "New Media" in Türkiye

Öz

The widespread use of communication technologies and the digitalization process have a significant impact on ensuring the sustainability of education and course content from kindergarten to higher education institutions and universities. In recent years, the course contents at faculties of communication, where theoretical and applied education are given together, have begun to be organized in accordance with the requirements of the digitalization and new media age. In addition to the courses given at the undergraduate level, topics such as "new media", "digitalization", and "communication technologies" have been increasinglycoveredin the courses and theses in Master's and doctoral programs in fields such as communication sciences, media studies, journalism, public relations and promotion, radio, television and cinema. In this study, all of the graduate theses with the title of "new media" in the National Thesis Center database of the Council of Higher Education in Türkiye were examined using the bibliometric analysis method. A total of 1,413 graduate theses prepared between 1999-2023 were examined the correlational analysis ofthe quantitative data obtained was carried out. According to the findings of the study, it is seen that the postgraduate theses on "new media" in Türkiye are mainly produced in the research fields of "Communication Sciences" and "Journalism" and there has been a significant increase in the number of theses completed on the subject in the last five years. It is noteworthy that most theses were produced in three state universities, two in Istanbul (Marmara and Istanbul Universities) and one in Izmir (Ege University).

Anahtar Kelimeler

Communication Technologies, New Media, Graduate Education, Sustainability in Education, Digitalization

Kaynakça

• Akgül, M., & Akdağ, M. (2017). Türkiye’de Yeni Medya EğitimiÜzerine Niceliksel Bir Betimleme. ErciyesİletişimDergisi “akademia”, 5(1), 210-220.
• Atabek, Ü., & Atabek Şendur, G. (2014). İletişimEğitimindeFarklıPerspektifler: Öğrenciler, Akademisyenler ve MeslekMensuplarınınİletişimEğitimiHakkındakiTutumları. İletişim Kuram ve AraştırmaDergisi, 38, 148-163.
• Aydemir, S., & Çam, Ş. S. (2015). Lisansüstüöğrencilerininlisansüstüeğitimialmayailişkingörüşleri. Turkish Journal of Education, 4(4), 4-16. https://doi.org/10.19128/turje.00354
• Aziz, A. (2006). Dünyada ve Türkiye’deİletişimAraştırmaları. Kültür ve İletişim, 9(1), 9-31.
• Bayer, H., &Özek Bulut, M. (2021). Yeni Medya Eğitimi ve Önemi. Journal of Communication Science Researches, 1(2), 127-138.
• BitirimOkmeydan, S. (2020). KültürlerarasıİletişimAlanındakiEğilimler: ‘Kültürlerarasıİletişim’ BaşlıklıLisansüstüTezlerinBibliyometrikAnalizi. TRT Akademi, 5(10), 578-611.
• Bowen G. William. (1981). Graduate Education in the Arts and Sciences: Prospects for the Future. Change: The Magazine of Higher Learning, 13(5), 40-44.
• Bozan, M. (2012). LisansüstüEğitimdeNitelikArayışları. Sosyal ve BeşeriBilimlerDergisi, 4(2), 177-187.
• Büyükaslan, A., &Mavnacıoğlu, K. (2017). İletişimFakültesiDersMüfredatlarınınSektörünNitelikliİşgücüTalebineUyumu. International Journal of Cultural and Social Studies, 3(2), 219-233.
• Can, S. (2018). İletişimEğitimindeAkademi ve SektörBeklentileriÜzerine Bir Araştırma. Humanities Sciences, 13(2), 57-73. https://doi.org/10.12739/NWSA.2018.13.3.4C0225.Can
• Carey, J. W. (1979). Graduate education in mass communication. Communication Education, 28(4), 282-293. https://doi.org/10.1080/03634527909378368
• Cherwitz, R. A., & Sullivan, C. A. (2002). Intellectual Entrepreneurship A Vision for Graduate Education .Change: The Magazine of Higher Learning, 34(6), 22-27. https://doi.org/10.1080/00091380209605565
• Çelik, T. (2020). İletişimFakültelerindeki Yeni Medya ve GazetecilikPratiklerineYönelikDerslerinİncelenmesi. Turkish Studies - Social Sicience, 15(4), 1823-1836.
• Çelik, U. M. (2012). Radyo, Televizyon ve Sinema BölümüÖzelindeİletişimFakültelerindekiEğitimeİlişkin Bir İnceleme. HacettepeÜniversitesiEğitimFakültesiDergisi, 1, 60-65.
• ElpezeErgeç, N. (2014). UluslararasıYükseköğrenimTrendleri̇ BağlamındaİletişimEğitiminiYenidenDüşünmek. Selçuk İletişim, 8(2), 5-31.
• Ergüney, M. (2017). İletişiminDijitalleşmesi ve İletişimFakültelerinde Yeni Medya Eğitimi. UlakbilgeDergisi, 5(15), 1475-1486. https://doi.org/10.7816/ulakbilge-05-15-05
• Ezber, B., & Sayar, T. E. (2016). Türkiye’deAkademiDışı Medya ve İletişimEğitimi. Marmara İletişimDergisi, 26, 71-83. https://doi.org/10.17829/midr.2017.45
• Günay, D. (2018). Türkiye’deLisansüstüEğitim ve LisansüstüEğitimeFelsefi Bir Bakış. ÜniversiteAraştırmalarıDergisi, 1(2), 71-88. https://doi.org/10.32329/uad.450965
• Güz, N., Yanık, H., &Yegen, C. (2017). İletişimFakülteleriEğitimSistemineYönelik Yeni Bir Yaklaşım. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(5), 1546-1560.
• Holdaway, E. A. (1996). Current Issues in Graduate Education. Journal of Higher Education Policy and Management, 18(1), 59-74. https://doi.org/10.1080/1360080960180106
• İbiş, E. (2014). LisansüstüEğitimSorunları. YükseköğretimDergisi, 4(3), 117-123. https://doi.org/10.2399/yod.14.019
• Kahraman, Ü., & Tok, T. N. (2016). EğitimYönetimiDenetimiPlanlaması ve EkonomisiLisansüstüÖğrencilerininAldıklarıEğitimHakkındakiGörüşleri. UşakÜniversitesiSosyalBilimlerDergisi 2016,9(1), 147-164.
• Karakütük, K. (1989). Türkiye LisansüstüÖğretim, Sorunları ve ÇözümÖnerileri. İçindeAnkara ÜniversitesiEgitimBilimleriFakültesiDergisi (ss. 505-528). https://doi.org/10.1501/egifak_0000000881
• Karaman, S., &Bakırcı, F. (2010). Türkiye’deLisansüstüEğitim: Sorunlar ve ÇözümÖnerileri. The Journal of Social Sciences Research, 5(2), 94-114.
• Kidd, C. V. (1974). Graduate Education: The New Debate. Change: The Magazine of Higher Learning, 6(4), 43-50. https://doi.org/10.1080/00091383.1974.10568679
• Kükrer, Ö. (2011). Erol Mutlu’nunİletişimEğitimiÜzerineDüşünceleri ve Katkıları. Akdeniz ÜniversitesiİletişimFakültesiDergisi, 15, 161-163.
• Özarslan, Z. (2019). Türkiye’de Lisans Düzeyindeki Yeni Medya Eğitimi ve Sektör Beklentileri Üzerine Bir Değerlendirme. Moment Dergi Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 6(1), 150-175.
• Özçakmak, H. (2017). TürkçeEğitimiLisansüstüAraştırmalarında Yeni Yönelimler (2011-2015). UluslararasıTürkçeEdebiyatKültürEğitimDergisi, 6(3), 1607-1618.
• Polat, M., Polat, H., Süren, S., Saldüz, İ., Polat, İ., Polat, M., Kılıç Öter, D., & Kılıç, B. (2022). LisansüstüÖğrencilerinLisansüstüEğitimeİlişkinGörüşleri. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 8(1), 42-57. https://doi.org/10.34137/jilses.1093081
• Posos Devrani, A. E., &Kesici, İ. (2020). Yeni Medya AraştırmalarındaYöntemler ve Araçlar Ne KadarYeni? Türkiye’dekiLisansüstüTezlere Dair Bir Meta Analiz Çalışması. Selçuk İletişim, 13(1), 273-293.
• Romsdahl, R. J., & Hill, M. J. (2012). Applying the learning community model to graduate education: linking research and teaching between core courses. Teaching in Higher Education, 17(6), 722-734. https://doi.org/10.1080/13562517.2012.678325
• Serdaroğlu, N. S., & Doğan, B. Ö. (2022). 1980-1992 YıllarıArasıHalklaİlişkiler ve ReklamLisansüstü Tez ÇalışmalarınınTeorik ve. Türkiye AraştırmalarıLiteratürDergisi, 20(39), 191-208.
• Şahin, M., & Şahin, G. (2016). GelenekselMedyanın Yeni Rakibi: Yeni Medya ve CanlıYayınlar. Yeni Medya, 1, 50-63. https://dergipark.org.tr/en/pub/yenimedya/issue/55557/760554
• Tokgöz, O. (2000). Türkiye’deİletişimAraştırması: NeredenNereye. Kültür ve İletişim, 3(2), 11-30.
• Tokgöz, O. (2003). Türkiye’deİletişimEğitimi: Elli Yıllık Bir GeçmişinDeğerlendirmesi. Kültür ve İletişim, 6(1), 9-32. Welch-Devine, M., Shaw, A., Coffield, J., & Heynen, N. (2018). Facilitating Interdisciplinary Graduate Education: Barriers, Solutions, and Needed Innovations. Change: The Magazine of Higher Learning, 50(5), 53-59. https://doi.org/10.1080/00091383.2018.1510268
• Yetkiner, B. (2018). Radyo, Televizyon ve Sinema Bölümlerinde Sinemayla İlgili Verilen Ders İçeriklerinin Araştırılması. İNİF E-Dergi, 3(1), 83-99. http://dergipark.gov.tr/inifedergi/issue/37518/401562
• Yıldırım Becerekli, S. (2013). Türkiye’de Sağlık İletişimi Üzerine Yazılan Lisansüstü Tezlerin Bibliyometrik Analizi: Eleştirel Bir Bakış. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 12(2), 25-36. https://doi.org/10.1501/ashd_0000000089