Sûr-Nâme “Sultan Ahmed’in Düğün Kitabı”

Yıl 2023, , 225 - 230, 30.05.2023

Esra Mercan

https://doi.org/10.31126/akrajournal.1215911

Öz

Sûrnâme, Osmanlı dönemi Türk edebiyatında sünnet, evlenme ve tahta çıkma münasebetleriyle yapılan şenlikleri anlatan eserlere verilen ortak addır. Bu eserlerin önemi, yazıldıkları zamanı bütün yönleriyle yansıtmaları, bu yüzden de araştırmacılar için zengin kaynaklar olmalarıdır. Bilinen sûrnâmeler içinde en genişi, en şöhretlisi ve Türk kültür tarihi açısından en önemlisi Vehbi’ye bu sûrnâmedir. Bir büyük devlet düzeni, bu düzeni yöneten insanlar, pek çok ilgi çekici yönüyle günlük hayat, Osmanlı şehir kültürünün olanca zenginliği, bugün yalnızca övünç duyulabilecek bir üstünlüğü yansıtan bütün sesler, renkler ve görüntüler ve daha nice özellikleriyle yaşanmış bir tarih dönemini, ihtişamlı bir devlet düğünü ve şöleninin bir örneğidir.

Anahtar Kelimeler

Surname, Minyatür, Levni, Vehbi

Kaynakça

• Aynur, H. (2009). “Sûrnâme”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, Cilt: 37, 565- 567.
• Dikmen, H. (2009). “Seyyid Vehbi”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, Cilt: 37, 74- 75.
• Nutku, Ö. (2006). “Nahil”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, Cilt: 32, 299- 300.
• Tulum, M. (2021). Sûrnâme Sultan Ahmed’in Düğün Kitabı. İstanbul: Ketebe Yayınları.
• Resim 1: Sultan’ın nahılları ve şeker bahçelerini görmek üzere şehzadelerle eski saraya gelmesi ve bahçede gezmesi. Tulum, M. (2021). Sûrnâme Sultan Ahmed’in Düğün Kitabı. İstanbul: Ketebe Yayınları, s: 30- 31.
• Resim 2: Topçuların hazırladığı karada yürütülen döner kale ve kaleyi çeken fil. Tulum, M. (2021). Sûrnâme Sultan Ahmed’in Düğün Kitabı. İstanbul: Ketebe Yayınları, s: 116- 117.
• Resim 3: Aynalıkavak Sarayı önünde denizde gerçekleştirilen gündüz gösterileri. Tulum, M. (2021). Sûrnâme Sultan Ahmed’in Düğün Kitabı. İstanbul: Ketebe Yayınları, s: 236- 237.
• Resim 4: Düğün alayından; tepsilerdeki şekerler ve şeker bahçelerinin taşınması. Tulum, M. (2021). Sûrnâme Sultan Ahmed’in Düğün Kitabı. İstanbul: Ketebe Yayınları, s: 398- 399.