In the period of AbŸlhamid the second after the war of The Ottoman – Russian, 1877-78 mainly in the Balkans, the Muslim people, in groups, migrated to the Ottoman lands. In these emigrants, an important section of the orphan, old, widow, disabled, sick and children was living by begging in İstanbul. A part of them preferred to beg although they were in a position to work. Abdülhamid decided to bu ild a charity named ‘Darülaceze’, for these needy muslim and non-muslim persons, which doesn’t discriminate the difference of religion and nationality. It was given to The Internal Affairs Ministry the work of the management and the construction of the Institution. Halil Rõfat Pasha, who was The Internal Affairs Minister at that time, worked as The Head of Building Commission of this Institution, too. Halil Rõfat Pasha, who had a right fame with his workings in the field of public works in the periods of his governorship, assumed the building work of this institution. The mosque, church and synagogue were side by side in this institution which was built to serve for 1500 needy persons with the help of the muslim and non-muslim people, mainly being the Sultan. In Darülaceze (hospice) which was a house of tolerance and mercy, there were two hospitals and also ateliers educated in the different art branches. The Internal Affairs Minister of that period in the contstruction of this institution which is still in service today and even in opening the Grand Vizier Halil Rõfat Pasha made a great effort. Therefore, it was registered that his statue in the entrance of Darülaceze and even under that the writing of The Darülaceze’s founder.
II.
Abdülhamid devrinde 1877-78 Osmanlı-Rus savaşından sonra başta Balkanlar olmak
üzere kitleler halinde Müslüman ahali Osmanlı topraklarına hicret etmişti. Bu
muhacirlerin içinde kimsesiz, yaşlı, dul sakat, hasta ve çocukların önemli bir
kısmı İstanbul’da dilencilik yaparak hayatlarını idame ettiriyorlardı. Bunların
bir kısmı çalışacak durumda olduğu halde dilenciliği tercih ediyorlardı. Abdülhamid bu yardıma muhtaç Müslüman ve
Gayr-i Müslim aceze için Darülaceze adında din ve milliyet farkı gözetmeyen bir
yardım müessesesi kurmaya karar verdi. Müessesenin inşası ve işletilmesi işi Dâhiliye
Nezaretine havale edilmişti. O tarihlerde Dâhiliye Nazırı olan Halil Rıfat Paşa
da bu müessesenin Yapı Komisyonu Başkanı olarak hizmet vermişti. Valilik
yaptığı dönemlerde bayındırlık alanında yaptığı çalışmalarla haklı bir şöhrete
sahip olan Halil Rıfat Paşa bu müessesenin yapım işini üstlenmişti. Başta
padişah olmak üzere Müslim ve Gayr-i Müslüm vatandaşların yardımlarıyla 1500
ihtiyaç sahibine hizmet vermek üzere inşa edilen bu müessesede Cami, Kilise ve Havra
yan yana bulunuyordu. Bir hoşgörü ve merhamet evi olan Darülaceze’de iki hastane
ve çeşitli sanat dallarında eğitim veren atölyeler de bulunmaktaydı. Günümüzde hala hizmetine devam eden Bu
müessesenin yapımında dönemin Dâhiliye Nazırı ve açılışta ise Sadrazam olan
Halil Rıfat Paşa’nın büyük emeği olmuştur. Bundan dolayı Darülacezenin
girişinde onun büstü ve altında da Darülaceze’nin banisi yazısı
kaydedilmiştir.
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2017 |
Kabul Tarihi | 18 Eylül 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |