Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ÖMER SEYFETTİN HİKÂYELERİNİN HİKÂYE HARİTASI YÖNTEMİNE, METİN ELEMENTLERİNE VE ÇOCUK EDEBİYATINA GÖRE İNCELENMESİ

Yıl 2016, , 211 - 234, 01.02.2016
https://doi.org/10.31126/akrajournal.328511

Öz

Bu çalışmada, Ömer Seyfettin hikayelerinin hikaye haritası yöntemine, metin elementlerine ve çocuk edebiyatına göre incelemesi yapılmıştır. Çalışma, tarama yöntemlerinden betimsel model ve içerik analizi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada örneklem olarak Ömer Seyfettin’in Akçağ yayınlarında yayımlanan “And” hikâyesinden 4, “Ferman” hikâyesinden 4 ve Timaş yayınlarında yayımlanan “İlk Namaz” hikâyesinden de 2 hikâye olmak üzere toplam 10 hikâye kullanılmıştır. Hikâyelerin hikâye haritası tablolar şeklinde, metin elementleri ise grafikler şeklinde gösterilmiştir. Çalışmada Ömer Seyfettin hikâyelerinin hikâye haritası ve metin elementleri göz önüne alınarak içerik analizi ile konu, tema, dil ve anlatıma değinilmiş; hikâyelerin çocuklar için uygun olup olmadığı bu açıdan açıklanmaya çalışılmıştır.

Kaynakça

  • Aktaş, Ş.( 2011). Şiir Tahlilli / Teori-Uygulama. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Aktaş, Ş.(1991). Roman Sanatı ve Roman İncelenmesine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2014). Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Baş, B. (2014). “Çocuk Edebiyatı”. Abdurrahman Güzel, Halit Karatay(Ed). Türkçe Öğretimi El Kitabı.(469-520A). Ankara: Pegem Akademi.
  • Baştuğ, M. ve Keskin, H. K. (2013). Öğrencilerin Hikâye Edici Metinler-deki Problemi Belirleme Becerilerinin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştır-maları Dergisi, S. 2/1, s.284-290.
  • Ceran, K. ve Karabacak, E. (2014). Ömer Seyfettin’in Falaka Hikâyesinin Türkçe Eğitimi Açısından Değerlendirilmesi. Turkish Studies / International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, S.9/12, s. 57-74.
  • Çeçen, M. A. (2010). İlköğretim 6-8.Sınıf Türkçe Ders Kitaplarındaki Hikâye Türü Metinlerin Hikâye Haritası Yöntemine Göre İncelenmesi. Ulusal Malatya Sempozyumları-I Bilgi Çağında Eğitim ve Malatya. Bilgi Yolu Eğitim Kültür ve Sosyal Araştırmalar Merkezi Yayınları.(431-452).
  • Çeçen, M. A. (2009). Yedinci Sınıf Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Hikâyelerin Metin Elementleri Açısından İncelenmesi. I. Ulusal Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu Bildirileri, Doğu Akdeniz Üniversitesi Yayınları. (151-158).
  • Çeçen, M.A. ve Çiftçi, Ö. (2007). İlköğretim 6.Sınıf Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Metinlerin Tür ve Tema Açısından İncelenmesi. Milli Eğitim, S.173, s.39-49.
  • Coşkun, E. (2009). “Türkçe Öğretiminde Metin Bilgisi”. Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol (Ed). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çoşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlamamış Doktora Tezi ).
  • Dilidüzgün, S. (1996). Çağdaş Çocuk Yazını. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Gökçe, B. ve Sis, N. (2011). Gülten Dayıoğlu’nun Çocuk Öykülerinin “Hikâye Haritası” Yöntemine Göre İncelenmesi ve Genel Bir Değerlendirme. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, S. 6/3 s.1925-1949.
  • Güleyüz, H.(2002). Yaratıcı Çocuk Edebiyatı. Ankara: Pegem A Yayınları.
  • Işıkdoğan, N. (2009). Hikâye Haritası Tekniğinin Zihin Engelli Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerilerini Kazanmalarındaki Etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Özel Eğitim Anabilim Dalı(Yüksek Lisans Tezi).
  • Kavruk, H., Salman, R.,Öztürk, A., Aydın, G., Uğur, H. ve Karagöz,(N.2006) (Türk Dili Yazılı ve Sözlü Anlatım. Malatya: Uğurel Matbaası.
  • Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi/ Kavramlar İlkeler Teknikler. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Seven, S. (2010). “Çocuk Kitapları”. Şener Demirel (Ed). Edebî Metinlerle Çocuk Edebiyatı(104-115). Ankara: Pegem Akademi.
  • Sever, S.(2003). Çocuk ve Edebiyat. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Şimşek, T., Yalcın, F. ve Yakar, Y. M. (2011). “Çocuk ve Edebiyat”. Ta-cettin Şimşek (Ed).Kuramdan Uygulama Çocuk Edebiyatı El Kitabı(11-41). Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Şimşek, T., Arslan, A.ve Yakar, Y. M. (2012). “Çocuk Edebiyatı Tarihi”. Tacettin Şimşek (Ed).Kuramdan Uygulama Çocuk Edebiyatı El Kitabı (43-65). Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Şirin, M. R. (2006). Türkiye Gerçeği: Okumama Alışkanlığı (Türkiye’nin Okuma Alışkanlığı Karnesi).Çocuk Vakfı. (s. 2-19).
  • Tekin, M. (2001). Roman Sanatı (Romanın Unsurları). İstanbul: Ötüken Neşriyat A.Ş.
  • Zengin, A. ve Zengin, N. (2007). Eğitim Fakülteleri İçin Çocuk Edebiyatı. İstanbul: Truva Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). And. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). Yalnız Efe. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). Nezle. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010c). Büyücü. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2015a). İlk Namaz. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010a). Ferman. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). Forsa. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010b). Bir Çocuk Aleko. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). Tam Bir Görüş. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2015). İlk Cinayet. İstanbul: Timaş Yayınları.

CONSIDERING ACCORDING TO OMER SEYFETTIN’S STO-RIES THE METHOD OF MAPS, TEXS ELEMENTS AND CHILD-REN’S LITERATURE

Yıl 2016, , 211 - 234, 01.02.2016
https://doi.org/10.31126/akrajournal.328511

Öz

In this study, the analysis of Omer Seyfettin’s stories were carried out according to the method of story maps, text elements and children's literature. The study was made through descriptive model of screening methods and content analysis. As a sample in the study, totally 10 of Omer Seyfettin’s stories were used, 4 of the stories from And published by Akçağ publication, 4 of the stories from Fer-man published by Akçağ publication and 2 of them from İlk Namaz published by Timaş publication. The story maps of the stories were shown as tables, text elements were shown in the graphs. In the study, considering the story map and text elements of Omer Seyfettin’s stories, it was mentioned about the subject, theme, language and expression with content analysis; and it was attempted to explain the stories whet-her they are appropriate for children or not in this regard.

Kaynakça

  • Aktaş, Ş.( 2011). Şiir Tahlilli / Teori-Uygulama. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Aktaş, Ş.(1991). Roman Sanatı ve Roman İncelenmesine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2014). Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Baş, B. (2014). “Çocuk Edebiyatı”. Abdurrahman Güzel, Halit Karatay(Ed). Türkçe Öğretimi El Kitabı.(469-520A). Ankara: Pegem Akademi.
  • Baştuğ, M. ve Keskin, H. K. (2013). Öğrencilerin Hikâye Edici Metinler-deki Problemi Belirleme Becerilerinin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştır-maları Dergisi, S. 2/1, s.284-290.
  • Ceran, K. ve Karabacak, E. (2014). Ömer Seyfettin’in Falaka Hikâyesinin Türkçe Eğitimi Açısından Değerlendirilmesi. Turkish Studies / International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, S.9/12, s. 57-74.
  • Çeçen, M. A. (2010). İlköğretim 6-8.Sınıf Türkçe Ders Kitaplarındaki Hikâye Türü Metinlerin Hikâye Haritası Yöntemine Göre İncelenmesi. Ulusal Malatya Sempozyumları-I Bilgi Çağında Eğitim ve Malatya. Bilgi Yolu Eğitim Kültür ve Sosyal Araştırmalar Merkezi Yayınları.(431-452).
  • Çeçen, M. A. (2009). Yedinci Sınıf Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Hikâyelerin Metin Elementleri Açısından İncelenmesi. I. Ulusal Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu Bildirileri, Doğu Akdeniz Üniversitesi Yayınları. (151-158).
  • Çeçen, M.A. ve Çiftçi, Ö. (2007). İlköğretim 6.Sınıf Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Metinlerin Tür ve Tema Açısından İncelenmesi. Milli Eğitim, S.173, s.39-49.
  • Coşkun, E. (2009). “Türkçe Öğretiminde Metin Bilgisi”. Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol (Ed). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çoşkun, E. (2005). İlköğretim Öğrencilerin Öyküleyici Anlatımlarında Bağdaşıklık, Tutarlılık ve Metin Elementleri. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlamamış Doktora Tezi ).
  • Dilidüzgün, S. (1996). Çağdaş Çocuk Yazını. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Gökçe, B. ve Sis, N. (2011). Gülten Dayıoğlu’nun Çocuk Öykülerinin “Hikâye Haritası” Yöntemine Göre İncelenmesi ve Genel Bir Değerlendirme. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, S. 6/3 s.1925-1949.
  • Güleyüz, H.(2002). Yaratıcı Çocuk Edebiyatı. Ankara: Pegem A Yayınları.
  • Işıkdoğan, N. (2009). Hikâye Haritası Tekniğinin Zihin Engelli Öğrencilerin Okuduğunu Anlama Becerilerini Kazanmalarındaki Etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Özel Eğitim Anabilim Dalı(Yüksek Lisans Tezi).
  • Kavruk, H., Salman, R.,Öztürk, A., Aydın, G., Uğur, H. ve Karagöz,(N.2006) (Türk Dili Yazılı ve Sözlü Anlatım. Malatya: Uğurel Matbaası.
  • Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi/ Kavramlar İlkeler Teknikler. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Seven, S. (2010). “Çocuk Kitapları”. Şener Demirel (Ed). Edebî Metinlerle Çocuk Edebiyatı(104-115). Ankara: Pegem Akademi.
  • Sever, S.(2003). Çocuk ve Edebiyat. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Şimşek, T., Yalcın, F. ve Yakar, Y. M. (2011). “Çocuk ve Edebiyat”. Ta-cettin Şimşek (Ed).Kuramdan Uygulama Çocuk Edebiyatı El Kitabı(11-41). Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Şimşek, T., Arslan, A.ve Yakar, Y. M. (2012). “Çocuk Edebiyatı Tarihi”. Tacettin Şimşek (Ed).Kuramdan Uygulama Çocuk Edebiyatı El Kitabı (43-65). Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Şirin, M. R. (2006). Türkiye Gerçeği: Okumama Alışkanlığı (Türkiye’nin Okuma Alışkanlığı Karnesi).Çocuk Vakfı. (s. 2-19).
  • Tekin, M. (2001). Roman Sanatı (Romanın Unsurları). İstanbul: Ötüken Neşriyat A.Ş.
  • Zengin, A. ve Zengin, N. (2007). Eğitim Fakülteleri İçin Çocuk Edebiyatı. İstanbul: Truva Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). And. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). Yalnız Efe. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). Nezle. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010c). Büyücü. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2015a). İlk Namaz. İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010a). Ferman. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). Forsa. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010b). Bir Çocuk Aleko. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2010). Tam Bir Görüş. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Ömer Seyfettin (2015). İlk Cinayet. İstanbul: Timaş Yayınları.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

İbrahim Doyumgaç

Yayımlanma Tarihi 1 Şubat 2016
Kabul Tarihi 1 Ocak 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016

Kaynak Göster

APA Doyumgaç, İ. (2016). ÖMER SEYFETTİN HİKÂYELERİNİN HİKÂYE HARİTASI YÖNTEMİNE, METİN ELEMENTLERİNE VE ÇOCUK EDEBİYATINA GÖRE İNCELENMESİ. AKRA Kültür Sanat Ve Edebiyat Dergisi, 4(8), 211-234. https://doi.org/10.31126/akrajournal.328511

Evliya Çelebi Mahallesi Hatboyu Caddesi, No: 2/2 TUZLA / İSTANBUL Tel: +90 532 732 00 21 (Türkçe İletişim) Tel: +90 533 578 27 54 (For English)  Tel: +90 545 933 24 14 (Pour le Français), akrajournal@gmail.com 18436 18471

14035    14036    14037     14038  16497  16571

16772      download  18435 19333