Nakşbendiyye tarîkatının Hâlidiyye kolunun kurucusu Ebü’l-Behâ Ziyâüddîn
Hâlid b. Ahmed b. Hüseyn eş-Şehrezûrî el-Kürdî 1193/ 1779 yılında Irak’ın
Süleymaniye şehrine bağlı Karadağ kasabasında dünyaya gelir. Hâlid el-Bağdâdî olarak tanınır.
Müellifin “Şeşangost” altıparmak lakabıyla tanınan babası Pir Mîkâil Efendi
büyük ihtimalle Kâdirî tarîkatına bağlı bir sûfîdir. Annesi ise bölgenin ünlü
bir sûfî ailesine mensuptur. Soyunun baba tarafından Hz. Osman’a ulaştığı
rivayet edilir. İlk tahsilini memleketinde alır. Daha sonra bölgedeki diğer
ilim merkezlerini dolaştıktan sonra Bağdat’a gider. Mantık ve kelâm ilimlerinde
yoğunlaşan müellif, Vali Baban İbrâhim Paşa’nın müderrislik teklifini kabul
etmez. Şeyh Abdülkerim Berzencî’nin 1213/ 1798-99 yılında vebadan vefat etmesi
üzerine onun Süleymaniye’deki medresesinin sorumluluğunu üstlenerekburada
yaklaşık yedi yıl müderrislik yapar. Siyasî otoriteye uzak durmasını sağlayan
zühdü ve derin ilmiyle tanınır. Nakşbendiyye tarîkatı içinde kendisine nisbet
edilen Hâlidiyye kolunu tesis eder. Nakşbendiyye ekolüne yeni görüşler katar.
Geniş bir alana yayılan Hâlidiyye koluna mensup müntesipler, Osmanlılar
lehindeki faaliyetleriyle öne çıkarlar. Bu ekol, Şiîliğin Irak’a ve Anadolu’ya
sızmasına engel olduğundan Osmanlı Devleti tarafından yoğun bir şekilde
desteklenmiştir. Hâlid el-Bağdâdî
1242/1827 yılında hac yolculuğu esnasında Şam civarında vebaya yakalanarak
vefat eder.
Kemahlı Hacı Feyzullah Efendi (v. 1323/1905) tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olan Ferâ’idü’l-fevâ’id adlı bu eser, otuz
beş varaktan ibarettir. Bilebildiğimiz kadarı ile eser ciddi bir hakkında
mustakil bir çalışma yapılmamıştır.
Anahtar Kelimeler: Hâlid el-Bağdâdî Eş’ârilik Nakşbendiyye Hâlidiyye
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kültürel çalışmalar |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Mayıs 2019 |
Kabul Tarihi | 15 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 18 |