Çocuk ve ebeveyni arasında kurulan bağ ilişkisine, “bağlanma” adı verilir. “Bağlanma” dendiğinde anne-çocuk arasındaki ilişki, ebeveyn-çocuk arasındaki ilişki veya temel bakım veren-çocuk arasındaki ilişki kast edilmektedir. Çocuğun ruhsal ve fiziksel gelişimi açısından en ideal ve sağlıklı olanı güvenli bir bağlanmanın temin edilmesidir. Güvenli bağlanma çocuğu yüksek düzey stresten koruyan bir mekanizma teşkil eder. Güvensiz bağlanma geliştirmiş olan bireyleri ilerleyen zamanda zihinsel ve fiziksel açıdan gelişimsel gerilikler, kimlik oluşmasında sorunlar, kişilik sorunları ve diğer ruhsal sorunlar beklemektedir. Güvenli bağlanma için, çocuğun temel şevkât, beslenme, korunma, barınma ve sağlık ihtiyaçlarının hepsinin sağlam, tutarlı şekilde karşılanması gereklidir. Bu gözden geçirme makalesinde, bağlanma kavramının özellikleri, çocukta güvensiz bağlanmanın özellikleri ve erişkin hayata olumsuz yansımaları ele alınacaktır.
The term “attachment” is used to imply the bonding between mother and child or the relationship between parents and child. Establishment of secure attachment is the healthiest way for the mental and physical development of the child. Secure attachment system constitutes a protection mechanism from high levels of stress. Insecurely attached children are presented with mental and physical developmental delays and problems in identity formation and personality in the future. To avoid all these, all the requirements of the child by means of affection, nutrition, protection, shelter and health are required to be met in a consistent and healthy way by the caregiver. This review article discuss the term attachment; features associated with insecure attachment and its negative influences in adulthood.
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
---|---|
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2016 |
Kabul Tarihi | 23 Şubat 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 25 Sayı: 4 |