Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)’ne göre bir milyardan fazla insan (dünya nüfusunun %15’i) engelli olarak değerlendirilmekte, zamanla daha da artması beklenmektedir.
Engellilik ve yoksulluk iç içe geçmiş kavramlardır. Günümüzde meslek sahibi olmanın sağlık ve esenlik üzerine olumlu etkisi olduğu bilinmektedir. Dahası, insanların iş-meslek sahibi olması temel hak ve özgürlükler kapsamındadır. Bu nedenle engelli bireylerin iş ve meslek sahibi olması tartışılamaz öneme sahiptir.
Engellilerin yaşamın pek çok alanında karşılaştıkları dezavantajlar iş dünyasına adım attıktan sonra da devam etmektedir. Mesleki rehabilitasyon kapsamının sadece işe girişi sağlamak ile sınırlı olmayıp, işi sürdürme konusunu da kapsaması gerektiği açıktır.
Mesleki rehabilitasyonun tanımı ile ilgili bireysel, kurumsal ve sosyal düzeyde fikir birliği mevcut değildir. Mesleki rehabilitasyon, sadece fiziksel ve zihinsel engelliliği olan kişinin emniyetli ve uygun bir işe yerleştirilmesi ile sınırlı olmayıp engelli bireylerin ekonomik bağımsızlığının kazandırılması ve sürdürülmesiyle ilgili sürecin tamamıdır.
Mesleki rehabilitasyon hizmetleri kapsamında iki grup tanımlanabilir. Birincisi mevcut bir işi varken sonradan ortaya çıkan durum (yaralanma veya hastalık) nedeniyle bu hizmete ihtiyaç duyanlar, ikincisi ise mevcut engeli nedeniyle hiç güvenceli bir işi olmamış olanlardır. İkinci hizmet boyutu pek çok ülkede kapsam dışı bırakılmakta veya daha çok habilitasyon kapsamında değerlendirilmektedir. Türkiye’de ise herhangi bir işi olmayan engelli bireylerin istihdamının sağlanması yönünde düzenlemeler mevcutken, çalışanların mesleki rehabilitasyonu ve işe dönüş süreçlerine (sürdürülebilir istihdam) yönelik bir yasal düzenleme bulunmamaktadır.
Engelli bireylerin istihdamına yönelik uygulamalar mesleki rehabilitasyon kapsamındadır. Bu uygulamalardan başlıcaları; kota yöntemi, korumalı istihdam (korumalı iş yeri), destekli istihdamdır. Türkiye’de resmi olarak mesleki rehabilitasyon kapsamında engellilerin istihdamına yönelik uygulamalar yazımız içerisinde özetlenmiştir.
mesleki rehabilitasyon istihdam engellilik kota yöntemi korumalı istihdam destekli istihdam
According to the World Health Organization (WHO), more than one billion people (15% of the world's population) are considered disabled, and it is expected to increase further over time.
Disability and poverty are intertwined concepts. Today, it is known that having a profession has a positive effect on health and well-being. Moreover, it is within the scope of fundamental rights and freedoms for people to have a job or profession. For this reason, it is of indisputable importance that people with disabilities have a job and a profession.
The disadvantages they face in many areas of life continue even after they step into the business world. It is clear that the scope of vocational rehabilitation should not be limited to providing employment only, but should also cover the issue of maintaining the job.
There is no consensus on the definition of vocational rehabilitation at the individual, institutional and social level. Vocational rehabilitation is not only limited to the placement of the person with physical and mental disability in a safe and suitable job, but also the whole process of gaining and maintaining the economic independence of people with disabilities.
Two groups can be defined within the scope of vocational rehabilitation services. The first is those who need this service due to a condition (injury or illness) that arose later when they had a current job, and the second is those who have never had a secure job due to their current disability. The second dimension of service is left out of the scope in many countries or is considered more within the scope of habilitation. In Turkey, while there are regulations for the employment of disabled individuals who do not have any job, there is no legal regulation for the vocational rehabilitation and return to work processes (sustainable employment) of the employees.
Practices for the employment of people with disabilities are within the scope of vocational rehabilitation. The main ones of these applications are; The quota method is sheltered employment (protected workplace), supported employment. Practices for the employment of the disabled within the scope of official vocational rehabilitation in Turkey are summarized in our article.
Vocational Rehabilitation Employment Disability Quota Method Sheltered Employment Supported Employment
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Hizmetleri ve Sistemleri (Diğer) |
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 8 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 8 Ekim 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 33 Sayı: 4 |