BibTex RIS Kaynak Göster

Contributions to the Flora of Büyükyayla (Eskişehir)

Yıl 2013, , 15 - 24, 01.04.2013
https://doi.org/10.5578/fmbd.5556

Öz

In this study, the choosen research area of the floristic composition of Büyükyayla (B3:Eskisehir) is around the southwest side of the Eskişehir. In the research are 230 species and subspecies taxa which belong 55 genera and 170 genus were determined. The Asteraceae family has the highest rate of 11% in the determined taxon. After this familia there are Fabaceae family with the rate of 9,8% and Liliaceae family with the rate of 9%. When we check the distributions of the species, composed of flora according to phtogeographical areas; we see that Mediterrane Elements with the rate of 6,96% is the first, it is followed by İrano- Turanian Elements with the rate of 4,78% and Euro-Siberian Elements with the rate of 5,2%. The number of the endemic species and subspecies taxon are 16 and the rate of the endemism is 6,96. Area vegetation is composed of largely by forest, steppe, sub-alpin meadow and stream vejetations.© Afyon Kocatepe Üniversitesi

Kaynakça

  • Akçiçek, E., Demirlik ve Kulaksız(Kütahya) Dağları Florası, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 2002;9(3):19-46.
  • Akman, Y., İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim Metodları ve Türkiye İklimleri), Mühendislik Serisi: 103, Kasım, 1990.
  • Baytop, T., Türkçe Bitki Adları Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, 578, Ankara, 1994.
  • Davıs, P. H., (ed) 1965-1988, Flora of Turkey and The Easr Aegean Islands, Vol. 1-10 (suppl.), Edinburgh Ünv. Pres., Edinburgh.
  • Ekim, T., Sündiken Dağları (Eskişehir) Vejetasyonunun Sosyolojik ve Ekolojik Yönden Araştırılması, 1991.
  • Erik, S., AKAYDIN,G., GÖKTAÇ, A., Başkentin Doğal Bitkileri, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara, 1998.
  • Ocak, A., “Eskişehir, Çatacık Florası II”, Cetemenler Dijital Basım-Eskişehir, 2007.
  • Ocak, A., Tokur, S. 2000. The Flora of Gülümbe Dağı (Bilecik-Turkey). Turkish Journal of Botany. 24: 121- 141.
  • Toprak su., Eskişehir Orman Toprakları ve Ekoloji Araştırmaları Enstitüsü Müdürlüğü, Toprak Su, Verileri, Eskişehir, 1984.
  • Yayıntaş, A., (Simav Dağı) Florası, Doğa Bilim Dergisi, 1985;9(2):388-418.

Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar

Yıl 2013, , 15 - 24, 01.04.2013
https://doi.org/10.5578/fmbd.5556

Öz

Bu çalışmada araştırma alanı olarak seçilen Büyükyayla, Eskişehir ilinin güneybatısında yer almaktadır. Araştırma alanında 55 bitki familyasına ait, 170 cins ve 230 tür ve tür altı takson belirlenmiştir. Belirlenen taksonlar içinde en fazla orana % 11 ile Asteraceae familyası sahiptir. Bu familyayı, % 9,8 ile Fabaceae familyası ve % 9 ile Liliaceae familyası izlemektedir. Florayı oluşturan türlerin fitocoğrafik bölgelere göre dağılımlarına bakıldığında, Mediterranean elementlerinin % 6,96 İran-Turan elementlerinin % 4,78 Euro-Siberian elementlerinin % 5,2 lik bir orana sahip olduğu görülmektedir. Çalışma alanındaki endemik tür ve türaltı takson sayısı 16 olup endemizm oranı % 6,96’dır. Alan vejetasyonunun büyük bir kısmını orman, step, sub-alpin çayır ve nemli dere vejetasyonu oluşturmaktadır

Kaynakça

  • Akçiçek, E., Demirlik ve Kulaksız(Kütahya) Dağları Florası, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 2002;9(3):19-46.
  • Akman, Y., İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim Metodları ve Türkiye İklimleri), Mühendislik Serisi: 103, Kasım, 1990.
  • Baytop, T., Türkçe Bitki Adları Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, 578, Ankara, 1994.
  • Davıs, P. H., (ed) 1965-1988, Flora of Turkey and The Easr Aegean Islands, Vol. 1-10 (suppl.), Edinburgh Ünv. Pres., Edinburgh.
  • Ekim, T., Sündiken Dağları (Eskişehir) Vejetasyonunun Sosyolojik ve Ekolojik Yönden Araştırılması, 1991.
  • Erik, S., AKAYDIN,G., GÖKTAÇ, A., Başkentin Doğal Bitkileri, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara, 1998.
  • Ocak, A., “Eskişehir, Çatacık Florası II”, Cetemenler Dijital Basım-Eskişehir, 2007.
  • Ocak, A., Tokur, S. 2000. The Flora of Gülümbe Dağı (Bilecik-Turkey). Turkish Journal of Botany. 24: 121- 141.
  • Toprak su., Eskişehir Orman Toprakları ve Ekoloji Araştırmaları Enstitüsü Müdürlüğü, Toprak Su, Verileri, Eskişehir, 1984.
  • Yayıntaş, A., (Simav Dağı) Florası, Doğa Bilim Dergisi, 1985;9(2):388-418.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Süleyman Arı Bu kişi benim

Atilla Ocak Bu kişi benim

Derviş Öztürk Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2013
Gönderilme Tarihi 8 Ağustos 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013

Kaynak Göster

APA Arı, S., Ocak, A., & Öztürk, D. (2013). Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 13(1), 15-24. https://doi.org/10.5578/fmbd.5556
AMA Arı S, Ocak A, Öztürk D. Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi. Nisan 2013;13(1):15-24. doi:10.5578/fmbd.5556
Chicago Arı, Süleyman, Atilla Ocak, ve Derviş Öztürk. “Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi 13, sy. 1 (Nisan 2013): 15-24. https://doi.org/10.5578/fmbd.5556.
EndNote Arı S, Ocak A, Öztürk D (01 Nisan 2013) Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi 13 1 15–24.
IEEE S. Arı, A. Ocak, ve D. Öztürk, “Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, c. 13, sy. 1, ss. 15–24, 2013, doi: 10.5578/fmbd.5556.
ISNAD Arı, Süleyman vd. “Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi 13/1 (Nisan 2013), 15-24. https://doi.org/10.5578/fmbd.5556.
JAMA Arı S, Ocak A, Öztürk D. Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2013;13:15–24.
MLA Arı, Süleyman vd. “Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, c. 13, sy. 1, 2013, ss. 15-24, doi:10.5578/fmbd.5556.
Vancouver Arı S, Ocak A, Öztürk D. Büyükyayla (Eskişehir) Florasına Katkılar. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2013;13(1):15-24.


Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.